Morgunblaðið - 12.11.1986, Side 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. NÓVEMBER 1986
Verst að
sjá ekki pöndur
Ein af þeim allra fyrstu til að
senda Barnasíðunni bréf var hún
Guðný Einarsdóttir, stelpa úr
Vesturbæ Reykjavíkur. Bamasíð-
an hitti hana að máli og spurði
hvers vegna hún hefði sent okkur
bréf?
— Eg vissi svarið við mynda-
gátunni.
Þannig var það nú. Guðný hef-
ur sent okkur bréf öðru hvoru
síðan og birtir hafa verið brandar-
ar frá henni. Við viljum vita meira
um þessa stelpu. Ertu einbimi,
Guðný?
— Nei, ég á eldri bróður og
yngri systur sem ekki er orðin
eins árs.
Hvemig var að eignast systkin
þegar þú varst orðin sjö ára?
— Það var bara gaman. Tíminn
er fljótur að líða. Fyrst var hún
svo lítil en svo stækkar hún svo
fljótt.
Við snúum okkur að síðastliðnu
sumri.
— Mér finnst sumarið besti
árstíminn.
Hvers vegna?
— Það er svo margt hægt að
gera. Við fórum í sumarbústað-
inn. Það var hálf óhugnanlegt að
koma þangað í vor. Allt fullt af
kóngulóm. Það þurfti að þrífa allt.
Ég á bú við hólinn þar. Þar er
lítið hús og svo kindur, kýr og
hestar úr leggjum, homum og
kjálkum.
Gerðirðu eitthvað sérstakt ann-
að síðastliðið sumar?
— Já, ég fór í sumarbúðir í
Ölveri. Það var gaman þar. Við
sungum mikið og fórum í leiki.
Blásið var í lúður til að kalla í
mat o.fl. Ég ætla aftur í sumar-
búðir.
Guðný er nemandi í Melaskóla
og er þar í 2. bekk, þ.e. 8 ára
bekk. En hún mætti seinna til
skólans en aðrir í bekknum. Hvers
vegna?
— Við vorum í Englandi. Við
bjuggum í Oxford.
Hvemig var að vera í Englandi?
— Það var gaman þar. Ég sá
margar stórar og fallegar kirkjur.
Ein heitir Westminster Abbey.
Hún var alveg sérstök. Það er svo
skrýtið að inni í kirkjunni eru
margar kapellur, ein til að biðja,
önnur skímarkapella o.fl. Við
sáum líka kastala og háskóla.
Fóruð þið ekki á einhver söfn?
— Við fórum á náttúrugripa-
safn. Þar sá ég stein frá Islandi
og beinagrind af risaeðlu, fflatönn
Nestið hans Guðjóns
Guðjón, vinur Bamasíðunnar,
er mikill matmaður. Hann vakn-
ar snemma á morgnana til að
smyija sér nesti. Fyrst ætlaði
mamma hans ekki að leyfa hon-
um það. Hún var hrædd um að
nestið yrði ekki nógu gott ef
hann smyrði það sjálfur. En
Guðjón lofaði að búa bara til Guðjón er eins og þið vitið
hollt nesti. ágætis drengur og stóð auðvitað
Við hvað leikur Siggi sér?
Það færðu að vita ef þú dregur strik á milli talnanna í röð frá 1
til 72.
við það sem hann hafði lofað
mömmu sinni. Á teikningunni
sjáum við eina af samlokunum
hans Guðjóns, þ.e. bflasamlok-
una.
Guðjón smurði tvær sneiðar
af seyddu rúgbrauði, setti á þær
lifrarkæfu og lagði þær saman.
Síðan valdi hann mót (eins og
notuð eru til að skera út pipar-
kökumar fyrir jólin). Hann valdi
bflamót og skar bfl úr brauðinu.
Afskurðinn utanaf notaði hann
sem viðbót við morgunmatinn.
Ofan á þessa bflasamloku setti
hann tveir sneiðar af eggi og
hafði þau fyrir dekk. Gluggana
á bflinn skar hann sjálfur út úr
osti.
Nú beið vinur okkar Guðjón
eftir því að nestistíminn kæmi í
skólanum. En Guðjón er ekki
einn um að bíða, allir bekkjarfé-
lagar hans bíða spenntir eftir
því að sjá nestið sem hann kem-
ur með.
Ef til vill fáum vð seinna að
sjá fleiri sýnishom af nestinu
hans Guðjóns.
og skíði af hval. Við sáum líka
dýragarð í London. Þar voru
krókódflar og eiturslöngur. Mér
þótti verst að sjá ekki pöndur þar.
Varstu eitthvað í skóla þama
úti?
— Já, ég var í bamaskóla þar.
Ég kunni ekki mjög mikið í ensku,
en stundum útskýrðu þau fyrir
mér með handapati og bending-
um. Ég átti gríska vinkonu, hún
heitir Jóhanna, pabbi hennar var
að læra eðlisfræði við háskóla í
borginni. Við reyndum að skilja
hvor aðra, önnur talaði grísku/
ensku og hin íslensku/ensku.
Þetta gekk samt ágætlega.
Hvað gerðuð þið í skólanum?
— Þetta var bara venjulegur
skóli. Við fómm f ferðalag og
skoðuðum myllu sem malar hveiti.
Síðan átti að skrifa ritgerð um
ferðina. Við vomm líka í sundi í
skólanum. Við þurftum að hafa
sundhettu í sundinu. Ég var í
skólanum í hádeginu.
Hvað gerðirðu svo þegar skól-
inn var búinn?
— Stundum horfði ég á sjón-
varp. Það vom fjórar stöðvar sem
hægt var að velja um. Ég horfði
mest á alls konar teiknimyndir.
Guðný, nú ertu komin heim til
íslands aftur, hvemig var að
koma heim?
— Það er gott að vera komin
heim, en svolítið kalt. Nú er ég
komin í bekkinn minn í Melaskól-
anum og byijuð aftur í Tón-
menntaskólanum. Ég er að læra
á píanó þar.
hvað gerirð’u þegar þú ert ekki
í skólanum?
— Ég leik mér, læri auðvitað
og æfi mig á píanóið. Mér fínnst
gaman að lesa, svo skrifa ég
stundum.
Hvað ertu að skrifa?
— Bara eitthvað, bréf, sögur
og stundum „bulluljóð".
Hvaða framtíðardrauma hefur
svo næstum átta ára stelpa í Vest-
urbænum?
— Ef ég verð ekki flugfreyja
þá verð ég e.t.v. hjúkrunarkona,
annars listmálarí!
Já, það er úr mörgu að velja
og tækifærin sem ungu fólki bjóð-
ast eru óteljandi. Tíminn leiðir í
ljós hvað Guðný og aðrir jafnaldr-
ar hennar eiga eftir að verða.
Þökk fyrir spjallið Guðný og
gangi þér vel.
s+l»
WM
>1*
Myndagátan 16
Svarið við Myndagátu 15 var appelsína. Það voru margir sem
vissu rétt svar. Ur bunkanum drógum við að þessu sinni tvö
nöfn þeirra sem sendu svarbréf. Það voru Helga Lára Þorsteins-
dóttir úr Reykjavík og Haukur Þorgeirsson úr Kópavoginum.
Það eru margir krakkar sem senda bamasíðunni bréf og það
er mjög gaman. í þetta sinn komu bréf frá bömum á átta stöðum
af landinu og eru þeir merktir inná litla íslandskortið. Það væri
gaman að fá næst bréf frá fleiri stöðum! Myndagáta 16 er ekki
það þung að þið ættuð að geta svarað henni. Sendið svörin og
hugmyndir og tillögur að efni á síðuna, eða sendið stutta sögu
eftir ykkur sjálf. Passið að senda bréfin tímanlega í póstinn.
Utanáskrift bamasíðunnar er
Bamasíðan,
Morgunblaðinu,
Aðalstræti 6,
101 Reylyavík.