Morgunblaðið - 05.08.1987, Qupperneq 66

66
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVTKUDAGUR 5. ÁGÚST 1987
H
ást er...
ii-U
... ávöxtur ræktunarinnar.
TM Reg. U.S. Pat. Off.-al! rigtits teserved
© 1986 Los Angeles Times Syndicate
Þetta er síðasta kringlan,
vinur . . .
HÖGNI HREKKVISI
i #
, pAP EK /ViyNP AF PABBA ÞlMU/W I SLAPINU
- . .AÐ FKAMAN 03 'A HLlS) "
Þessir hringdu
rO»i^
7fC
i
1 I - IIVHn
M imm | pluh
Slæm þjónusta
Svava Helga Karlsdóttir
hringdi:
„Mig langar að kvarta undan
þeirri þjónustu sem ég fékk hjá
ferðaskrifstofu Kjartans Helga-
sonar. Ég hringdi þangað til að
spyija um ferðir og hótel, hvort
þeir vissu verðið á þessu næsta
vetur og þá hvað þetta hefði kost-
að á síðasta ári. Maðurinn sem
varð fyrir svörum var virkilega
ókurteis. Hann greip sífellt
frammí fyrir mér og það var sama
hvað ég reyndi, það var ómögu-
legt að fá neinar upplýsingar frá
honum. Ég er nú vanari því að á
ferðaskrifstofum vilji menn allt
fyrir viðskiptamenn gera og veiti
allar upplýsingar án þess að það
þurfi að draga þær út úr þeim.“
Næturgestir í flugstöð Leifs Eiríkssonar.
igp
WBXm
drukknuðu, hvort sem það er nú
satt eða þjóðsaga. Fýrsta erindið
er á þessa leið:
Týndur köttur
Helga Waage hringdi:
„Læða hvarf frá Skjólbraut 8
þann 29. júlí. Læðan er hvít, brún,
gulbrún og svört og er búin að
týna af sér ólinni. Eru þeir sem
rekast á hana beðnir að hringja
í síma 641729."
Það var sumar, sunnudagur,
sólin skein um haga og völl.
Blika hólar, bleikir teigar,
brúnir hálsar, móleit fjöll.
Silfruð vötnin, svanir móka,
syngur dýrðin lóa i mó.
Vindur sefur, sveitir allar
signir helgi dagsins ró.“
Kann einhver kvæðið?
Hlíf hringdi.
„Ef einhver lesandi getur upp-
lýst mig um það hvemig afgang-
urinn af þessu kvæði sem var
mikið sungið í Amarfirði þegar
ég var ung hljóðar yrði ég mjög
þakklát. Kvæðið var ort í tilefni
þess að böm frá Hraunási í Borg-
arfirði fóru út af steinboganum
þar sem nú heitir Bamafoss og
Hátíðnihögnar
Vegna fyrirspumar um það í Vel-
vakanda hvar hægt væri að fá
svokallaða hátíðnihögna eða tæki
sem fæla burt mýs með hátíðni-
hljóðum var hringt frá versluninni
Són í Einholti 2. Þeir eru með til
sölu tjórar gerðir af þessum tækj-
um og kostar sú ódýrasta 5750
krónur.
þann 26. júrtí sl. Þar týndi hann
leðurhúfu og innan í henni vom
fallhlífarstökksgleraugu, leður-
hanskar og trefill. Á húfunni
sjálfri var síðan lítið tæki sem
gefur frá sér hljóð þegar fallhlífar-
stökkvari er kominn niður í
ákveðna hæð. Hann hefur líklega
týnt þessu annað hvort á gras-
flötinni eða á bílastæðunum við
Kjarvalsstaði. Ef einhver hefur
rekist á húfuna er hann beðinn
að hringja í síma 689235 eða
50642.“
Útbúnaður til fall-
hlífarstökks týndist
Elín hringdi:
„Maðurinn minn var einn þeirra
sem stukku út í fallhlífum á
Miklatúni á vegum Bylgjunnar
Eldhætta í f lugvélum
Ásmundur Jóhannsson hringdi:
„Frétt um að bakpokaferða-
langar væm að leggja undir sig
flugstöð Leifs Eiríkssonar vakti
athygli mína. Þar stóð að þeir
dveldu þar nóttina fyrir brottför
og hefðu meðal annars reynt að
elda sér mat þar inni á prímusum.
Langar mig að fá því svarað hjá
flugmálayfirvöldum hvort ekki sé
bannað að flytja gasprímusa í
flugvélum og þá hvemig slíku
banni er framfylgt. Þetta hlýtur
að vera stórhættulegt."
Yíkverji skrifar
Hver sá, sem verður háður
áfengi, hefur sjálfur boðið
hættunni heim. Sjálfur hefur hann
kallað þessa ógæfu yfir sig með því
að taka þá áhættu sem engin nauð-
syn krafði. Áfengisböl þessarar
þjóðar er sjálfskaparvíti . . .
Þannig kemst sá mæti maður
Halldór Kristjánsson að orði í bréfi
til Velvakanda á miðvikudag í fyrri
viku. Hann leggur áherzlu á „hið
foma varúðarorð bindindismanna:
drekkið aldrei fyrsta staupið!“.
Vamaðarorð Halldórs mættu
gjaman vera íhugunarefni ungu
fólki, hvort sem menn eru á eitt
sáttir við staðhæfingar hans eða
ekki. Því hefur verið haldið fram
að um 10% þeirra, sem neyta áfeng-
is að einhveiju ráði, verði áfengis-
sjúklingar , „fari í hundana" eins
og það heitir á hvunndagsmáli.
Ógæfa þeirra bitnar að sjálfsögðu
verst á þeim sjálfum, en gengur
jafnframt nærri ástvinum og að-
standendum, sem ekkert hafa til
saka unnið, að ógleymdum kostnaði
samfélagsins fjallháum, en fjöldi
áfengissjúklinga em einskonar
fastagestir í heilbrigðiskerfínu.
námu landið — eða ortu á fyrstu
öldum mannvistar í landinu.
Engar líkur standa til þess að
áfengi hverfi úr lífsmáta Vestur-
landaþjóða í fyrirsjáanlegri framtíð.
Vínbann er og tvíbent. Það getur
reynzt skálkaskjól fyrir bmgg og
smygl. Hægara er að hafa nauðsyn-
legt eftirlit með áfengissölu, sem
lýtur ströngum lagareglum, en
„neðanjarðarstarfsemi" við fram-
leiðslu og dreifingu þessarar
umtöluðu vömtegundar.
hvítvínssala fellur. Á fyrstu sex
mánuðum þessa árs jókst hinsvegar
sala á vodka um 18% og sala á
gini um 55%.
Léttvínin eiga undir högg að
sækja í samkeppni við hina sterku
drykki. Hefur ríkisvaldinu bmgðizt
bogalistin við verðstýringuna? Og
hvað um bjórinn, veikustu tegund-
ina? Víkveija finnst furðu gegna
að það fyrirbæri bannáranna
(1915-1935), sem hér um ræðir,
skuli lengst halda velli.
Afengi hefur fylgt flestum þjóð-
um frá örófi alda. Meðferð
áfengis er til að mynda yrkisefni í
hinum fornu Eddukvæðum, sem
Islendingar höfðu í farteski er þeir
Hér á landi er innflutningur,
framleiðsla og dreifíng áfengis
á vegum ríkisins. Það hefur bæði
kosti og galla. Einn af kostunum
hefur verið talinn sá að ríkisvaldið
getur haft áhrif á neyzluvenjur með
verðstýringu , auk þess sem salan
er tekjustofn fyrir ríkissjóðinn.
Fyrir allnokkmm ámm jókst
notkun léttra vína [borðvína] á
kostnað sterkari drykkja. Þessu
réði ekki sízt „hagstætt" verð vína
í samanburði við sterkari áfengis-
tegundir — í bland við aukin kynni
íslendinga af neyzluvenjum ann-
arra þjóða. Ungt fólk þessara ára
hallaði sér nær eingöngu að léttum
vínum, ef það neytti alkóhóls á
annað borð.
Sterkari tegundir hafa á ný sótt
í sig veðrið hin síðari árin. Léttu
vínin em víkjandi í almennri neyzlu.
Rauðvínssala stendur í stað sam-
kvæmt söluskýrslum ÁTVR en
Sígarettur em sannar að sök að
mati sérhæfðra lækna og
vísindalegra rannsókna sem
krabbameinsvaldur, bæði í lungum
og munni, og koma einnig við sögu
æða- og hjartasjúkdóma.
Samt sem áður eykst sala þeirra
um 1,5-2% á fyrstu sex mánuðum
líðandi árs, samkvæmt söluskýrslu
ÁTVR. Þetta em slæmar fréttir.
Afleitar fréttir.
Heilbrigði til sálar og lfkama er
verðmætasta „eign" hvers einstakl-
ings og algjör forsenda vellíðunar.
Það er skoðun Víkveija að við höf-
um meiri áhrif á eigið heilbrigði
með lífsmáta okkar en flesta
gmnar. Fátt er mikilvirkara að
ýmsra dómi, ef menn vilja búa að
heilsu og heilbrigði á annað borð,
en að drepa í sígarettunni í eitt
skipti fyrir öll. Annað er að bjóða
hættunni heim.
H