Morgunblaðið - 05.11.1987, Blaðsíða 61

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. NÓVEMBER 1987
61
illkynjuðum sjúkdómi, sem hún lést
af, og var hún ýmist á spítalá, heima
hjá sér eða til skipts hjá bömunum,
sem önnuðust hana af mikilli um-
hyggju meðan hægt var.
Nú hefur systir mín elskuleg
fengið hvfldina, blessuð sé minning
hennar.
Ég og fjölskylda mín sendum
bömum hennar og fjölskyldu inni-
legar samúðarkveðjur.
J.I.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni."
Vegna andláts tengdamóður
minnar, Clöru Guðrúnar Isebam,
langar mig að leiðarlokum með
nokkrum orðum að færa henni
þakkir. Þegar ég kynntist eigin-
manni mínum, syni hennar, Bimi
H. Halldórssyni, tókst strax vinátta
með okkur Clöru sem aldrei féll
skuggi á allt til leiðarloka. Hún tók
mér strax vel og sýndi mér um-
hyggju og ástúð og sama gilti um
bömin mín tvö sem vom henni
óskyld. Eftir því sem árin liðu varð
samband okkar nánara og síðasta
hálfa annað árið vomm við ná-
grannar. Eftir að hún missti heils-
una og hætti að vinna urðu
samverustundir okkar fleiri en áð-
ur, hún dvaldi hjá okkur tíma og
tíma og þá lærði ég að kynnast
henni meir og betur. Af kynnum
mínum' við hana komst ég að raun
um hvem mann hún hafði að
geyma. Að mörgu leyti átti hún
erfitt líf og þurfti að heyja harða
lífsbaráttu. Eftir að hún og eigin-
maður hennar, Halldór Ari Bjöms-
son, slitu samvistir árið 1956 þurfti
hún að ala upp þijú böm og standa
á eigin fótum. Með mikilli þraut-
seigju og útsjónarsemi tókst henni
að sjá sér og börnum sínum far-
borða. Fyrir nokkmm ámm eignað-
ist hún eigin íbúð og hafði unun
af að búa heimili sitt fallegum hlut-
um, þar undi hún sér vel. Clara var
mjög listræn og naut þess að vera
í fallegu umhverfi. Sem ung stúlka
lærði hún matargerð og píanóleik
og hafði mikið yndi af tónlist. Að
upplagi var hún létt í lund og sá
björtu hliðamar á tilvemnni, jafnvel
þó erfíðleikar steðjuðu að. Hún var
mér vingjamleg og hlý í viðmóti
og skyldurækin bæði gagnvart
sínum skyldmennum og í öllum
störfum sem hún innti af hendi.
Að leiðarlokum vil ég þakka ást-
kærri tengdamóður minni fyrir
vináttu og umhyggju sem hún sýndi
mér og fjölskyldu minni alla tíð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Ólöf B. Ásgeirsdóttir
Það sem einkenndi Clöm var létt
skap og þegar vel lá á henni gat
hún verið skemmtilega spaugsöm.
Það tíðkaðist hjá ungu fólki í
Reykjavík upp úr 1925 að ganga á
kvöldin eftir rúntinum, sem svo var
kallaður, en það vom aðallega göt-
umar Austurstræti, Aðalstræti,
Kirkjustræti og Lækjargata. Það
var skemmtileg ganga og fylgdi
ljör og gleðskapur. Þegar um ferm-
ingaraldur tifaði Clara þama með
vinkonum sínum, Stínu, Lám og
fleimm. Þar mun margt hafa verið
talað og mikið hlegið, því skapið
var létt. Líklega var þó ekki spáð
í æviferil eða að honum kynni að
ljúka nú um sextíu ámm sfðar.
Tæplega tvítug fór Clara til
Kaupmannahafnar að læra mat-
reiðslu og að setja upp veisluborð
og „aldrei sáum við jafn fallega
dekkað borð og hjá henni og má
segja að ekki setti hún svo skál
með tvíbökum á borð að ekki staf-
aði af því mýkt og listfengi.
Ung giftist Clara Halldóri
Bjömssyni múrarameistara og átti
með honum þrjú böm, Elínu,
Margréti og Bjöm. Fljótlega kom í
ljós að Clara var ein þeirra mæðra,
sem fóma sér algjörlega fyrir böm-
in. Samstaða hennar með bömum,
og síðar tengdabörnum, var eins
og best verður á kosti og kom það
vel í ljós hin síðari ár þegar veik-
indi voru farin að hijá Clöru að
bömin mundu móðurumhyggju
hennar og önnuðust hana frábær-
lega vel.
Clara sleit samvistum við mann
sinn fyrir tuttugu og níu ámm og
þar með hófst seinna æviskeið
hennar. Bömin lentu í hennar um-
sjá og var það vissulega mikið
þrekvirki fyrir konu að ala önn fyr-
ir fjögurra manna fjölskyldu, fá
íbúð á leigu, fæða og mennta þenn-
an hóp, en með dugnaði og giftu
tókst það.
Nokkrum ámm seinna, þegar
bömin vom komin upp og farin að
heiman, tókst Clara á við það verk-
efni að kaupa sér eigin íbúð og
einnig þetta tókst henni með sama
dugnaði og samviskusemi í starfi
og kom hún sér nú upp fallegu
heimili í annað sinn.
Margir komu í heimsókn til Clöm
í afmæli og við hin ýmsu tækifæri,
böm, tengdaböm og bamaböm.
Einu sinni á vetri hvetjum hafði
Clara boð inni fyrir sína nánustu,
stundum um tuttugu og fimm
manns. Þá var margt talað og
skrafað og stundum spilað á spil.
Veitingar vom hinar bestu sem völ
var á og var reisn yfir og þá naut
hún þess í upphafi veislunnar að
bjóða gestum, sem vildu, upp á
kokkteil, en slíkur var háttur henn-
Nú, þegar leiðin er gengin, er
ánægjulegt fyrir böm og ættingja
að minnast móður, sem var með
afbrigðum fómfús og vildi öllum
gott gera.
Eftir stendur að lokum hin ævar-
andi spurning: Hvert og hvað svo?
Ósk og Ingólfur.
Þessar ungu dömur eiga heima í Seljahverfi í Breiðholti, en þær
efndu til hlutaveltu til ágóða fyrir Hjálparsjóð Rauða Krossins og
söfnuðu 1600 kr. Dömurnar heita: Kristin, Annetta, Eva og Halldóra.
monza
renmlegur oi
s-gíra
?Po rtbíll
Hagstæðustu bílakaupin
I 1988 eru í
Chevrolet Monza.
Með nýjum árgerðum eykst
úrvalið af hinum glæsilegu
Chevrolet Monza bílum,
og margar skemmtilegar
endurbætur og nýjungar
koma fram.

m Verð frá kr. 536.000
&FYRSTU SENDINGAR
Wk VÆNTANLEGAR
|| FLJÓTLEGA.
BÍLVANGUR s/=
HÖFÐABAKKA 9 SÍMI 687300