Morgunblaðið - 14.11.1987, Qupperneq 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. NÓVEMBER 1987
Minning:
Guðmundur Jóns-
son frá Asparvík
Fæddur 8.júlí 1904
Dáiim 6. nóvember 1987
Guðmundur Bjarni Jónsson, eins
og hann hét fullu nafni, var fæddur
á Svanshóli í Kaldrananeshreppi í
Strandasýslu. Foreldrar hans, Guð-
rún Guðmundsdóttir og Jón Kjart-
ansson, bjuggu þá á Svanshóli, en
fluttust að Asparvík í sömu sveit
árið 1915. Bjami, bróðir Guðmund-
ar, mun hafa tekið við búsforráðum
í Asparvík ásamt Laufeyju, konu
sinni, á 4. áratugnum, en Bjami
fluttist ásamt flölskyldu sinni og
foreldrum að Bjamarhöfn í Helga-
fellssveit árið 1951 og þar dvöldust
þau Jón og Guðrún til dauðadags.
Gröf þeirra Asparvíkurhjóna er í
kirkjugarðinu í Bjamarhöfn og þar
kaus Guðmundur, sonur þeirra,
einnig hinsta hvílustað. Útför hans
verður gerð frá Bjamarhafnar-
kirkju laugardaginn 14. nóvember.
Guðmundur var næstelstur
fímmtán alsystkina, en hálfsystkini
átti hann tvö frá fyrra hjónabandi
föður hans, en Jón missti fyrri konu
sína unga að ámm. Það liggur í
augum uppi að nokkuð hefur þurft
til að framfleyta svo stórri fjöl-
skyldu, enda reynt að virkja hveija
hönd til vinnu svo fljótt sem verða
mátti og aldur lejrfði. Guðmundur
kynntist því snemma starfí og
lífsbaráttu þeirra tíma er unnið var
hörðum höndum í orðsins fyllstu
merkingu. Guðmundur fór ungur
úr föðurhúsum og dvaldist um all-
langt skeið á æsku- og unglingsár-
unum hjá föðurbróður sínum,
Guðmundi Kjartanssyni á Hafnar-
hóimi í Nessveit. Síðar lá leið hans
til annarra landshluta í atvinnuleit
og meðal annars vann hann um
skeið ásamt Jóhannesi heitnum
bróður sínum að brúargerð yfír
Héraðsvötn í Skagafírði. Á vertíð-
um reri hann m.a. frá Bolungarvík
og víða á Ströndum. Trillu sína
„Bjöminn" gerði hann út í nokkur
ár frá Hafnarhólmi, þar sem hann
bjó ásamt Jóhannesi, bróður sínum.
Einnig sigldi hann um tíma á stríðs-
árunum á mb. Jökli frá Hafnarfírði.
Á árunum 1950—1958 stundaði
hann siglingar á norskum tankskip-
um og gerði víðreist í fjórum
heimsálfum og munu fáir íslending-
ar hafa verið honum víðförulli. M.a.
fluttu skipin olíu til norska hval-
veiðiflotans í suðuríshafínu og
fermdu hvallýsi til baka. Eftir að
Guðmundur hætti siglingum erlend-
is stundaði hann um skeið eigin
útgerð frá Patreksfírði, Bíldudal og
Norðurfírði, en fluttist að því búnu
suður og settist að í Höfnum á
Reykjanesi, þar sem hann keypti
sér hús og bjó um árabil.
Skömmu eftir að hann settist að
í Höfnum hóf hann störf hjá ís-
lenskum aðalverktökum á Keflavík-
urflugvelli og vann þar einkum að
iagerstörfum, óslitið allt til ársins
1984 er hann hætti störfum áttræð-
ur að aldri. Áður hafði hann selt
hús sitt í Höfnum og leigt sér hús-
næði í Keflavík nokkur síðustu árin.
Eftir langa starfsævi fluttist hann
síðan á Hrafnistu í Hafnarfírði þar
sem hann dvaldist fram til hins
síðasta en andaðist í Vífílsstaðaspít-
ala hinn 6. nóvember síðastliðinn.
Framanskráðar línur eru fátæk-
leg samantekt á lífshlaupi Guð-
mundar, frænda míns, sem í lítillæti
sínu við dagleg störf átti sér í raun
viðburðarríka ævi, þótt hann
geymdi það að mestu með sjálfum
sér. Þó átti hann það til að riQa
upp liðna atburði úr heimsreisum
sínum yfír góðum kaffibolla og þá
jafnan af þeirri einstöku hógværð
sem einkenndi allt hans æði. Mátti
þá stundum greina duldan glampa
í augum hans sem hlýjaði manni
um hjartarætur. En efst í huga mér
og áreiðanlega allra annarra sem
kynntust honum er minningin um
manninn sjálfan, ljúfmennið og
tryggðatröllið, sem rétti svó mörg-
um hjálparhönd og mátti aldrei
vamm sitt vita í neinu. Meðan hann
sigldi um heimshöfín sýndi hann
foreidrum sínum og systkinum jafn-
an þá ræktarsemi og nærgætni að
skrifa þeim og láta vita af sér reglu-
lega. I sumarleyfum sínum hafði
hann yndi af að heimsækja ætt-
ingja og vini úti á landi, enda var
hann hvarvetna aufúsugestur. í
Noregi eignaðist hann góða vini á
útivistarárunum, og eftir að hann
sneri heim skrifaði hann þeim jafn-
an og sendi jólakveðjur. Einnig brá
hann sér nokkrum sinnum í heim-
sókn til Noregs, síðast sumarið
1986. Ég hef grun um að þá hafí
hann kvatt vini sína norska í full-
vissu þess að þar væri um síðasta
hlýja handtakið að ræða, því sjálfur
taldi hann sig vita með vissu hve-
nær honum væri ætlað að kveðja
þessa jarðnesku tilvist og talaði um
það af sama æðruleysinu og ein-
kenndi hann í öllum greinum. Þetta
hefur nú gengið eftir.
Nú er þessi aufúsugestur á heim-
ili okkar Margrétar og fjölda
annarra horfínn til fegri heima að
loknu löngu og farsælu starfí. Við
söknum í einlægri þökk og virðingu
um leið og við fögnum því að hafa
notið vináttu sem aldrei brást og
verður okkur sá fjársjóður sem
mölur og ryð fær ekki grandað.
Ingi K. Jóhannesson
t
Eiginmaður minn, faöir, tengdafaöir, sonur, bróðir og afi,
SVANUR ÁGÚSTSSON,
matreiðslumeistari,
Espigerði 2,
andaðist 12. nóvember í Landspítalnum.
Stella Þorvaldsdóttir,
Ágúst Svansson, Guðfinna Kristjánsdóttir,
Svandís Svansdóttir, Oddur Vilmundarson,
Þorvaldur Svansson,
Valgerður Tómasdóttir, Björg Ágústsdóttir,
og barnabörn.
t
Sambýlismaður minn, faðir, sonur og bróðir,
ERLENDUR PÁLL GRÍMSSON,
Selsvöllum 14,
Grindavlk,
andaðist í Landakotsspítala 12. nóvember.
Kolbrún Einarsdóttir,
Grímur Helgi Pálsson,
Helga Valtýsdóttir, Grfmur Pálsson,
Valtýr Grfmsson.
t
Hugheilar þakkir færum við öllum þeim sem sýnt hafa okkur sam-
úð og vinarhug við andlát og útför elskulegs sonar og bróður,
JÓNS BRAGA ÁSGRÍMSSONAR,
Svalbarði,
Borgarfirði.
Ásta Magnúsdóttir,
Magnús Björn Ásgrímsson,
Kári BorgarÁsgrímsson,
Helgi Hlynur Ásgrímsson
og aðrir vandamenn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúö og hlýhug við andlát og útför
EBBU ÞORSTEINSDÓTTUR,
Hofslundi 9,
Garðabæ.
Bárður Auðunsson,
Steinunn Bárðardóttir, ísak Möller,
Herjólfur Bárðarson, Ragnhildur Mikaelsdóttir,
Auður Bárðardóttir,
Elínborg Bárðardóttir, Ólafur Þór Gunnarsson,
Ásta Bárðardóttir, Páll Kolka isberg,
barnabörn og systkini hinnar látnu.
t
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
ODDSÞÓRÐARSONAR
frá Eilífsdal,
Álfheimum 46.
Sigurbjörg Sigurjónsdóttir
og fjölskyldur.
Minning:
Ingvi R. Einars-
son, Götuhúsi
Mikill harmur er að okkur kveð-
inn. Hann Ingvi Rafn er dáinn.
Þessi stóri, sterklegi og lífsglaði
maður. Ingvi átti stóra fjölskyldu
og Qölskyldan og heimilið var hon-
um allt, ekki hvað síst eftir að
bilandi heilsa meinaði honum að
vinna.
Ingvi hafði eignast fimm böm,
einn son og fjórar dætur, en ein
þeirra lést á unga aldri, þegar hann
kvæntist eftirlifandi konu sinni,
Þorbjörgu Katarínusardóttur. Þor-
björg átti fímm dætur frá fyrra
hjónabandi og saman eignuðust þau
Ingvi og Þorbjörg tvo syni. Fjöl-
skyldan var því stór og marga
munna var að metta.
Ingvi var góður fjölskyldufaðir
og fósturdætur hans kunnu vel að
meta þennan dálítið hijúfa en jafn-
framt ljúfa mann. Þær litu á hann
sem föður, elskuðu hann og böm
þeirra héldu mikið upp á afa sinn
enda var hann þeim góður og vildi
allt fyrir þau gera. Er hann guð-
faðir nokkurra bama fósturdætra
sinna sem sýnir kannski betur en
margt annað það traust og þá hlýju
sem ríkti á milli Ingva og fóstur-
dætranna.
Ingvi Rafn var feikilega mikill
vinnuþjarkur. Lengst af vann hann
til sjós en fyrir rúmum tíu ámm fór
heilsu hans að hraka. I rúman ára-
tug barðist hann við illskeyttan
sjúkdóm sem að lokum varð honum
að fjörtjóni. Eftir að hann hætti að
hafa heilsu til að vinna á sjónum
fór hann að vinna í landi, meðal
annars í fiski. Sjómennskan var
honum þó ævinlega ofarlega í huga
og fáir sunnudagar liðu án þess að
hann liti við í höfninni á Eyrar-
bakka.
Eftir að Ingvi fór að vinna í landi
var hann sami þjarkurinn og viljinn
til að sjá heimili sínu farborða var
ætíð hinn sami. Síðustu árin hrakk-
aði heilsu hans þó svo mikið að
hann gat ekki unnið úti. Hann gafst
þó ekki upp heldur reyndi að afla
heimilinu tekna með því að pijóna
lopapeysur en þær var hægt að
selja. Fram á síðasta dag hafði Ingvi
þungar áhyggjur af heimilishaldinu
og hvemig fjölskyldunni reiddi af
þó svo hann kæmist orðið varla úr
húsi og þyrfti að vera rúmliggjandi
langtímum saman.
Það er erfítt fyrir okkur að kveðja
Ingva Rafn, afa okkar, fósturföður
og tengdapabba sem þannig var
numinn brott úr lífí okkar. Minning-
in um hann mun þó lifa með okkur
og biðjum við þess að sú minning
muni styrkja Þorbjörgu, eftirlifandi
eiginkonu hans, syni þeirra Kat-
arínus Grím og Einar Bjöm og aðra
sem um sárt eiga að binda vegna
fráfalls hans. Það er þó huggun
harmi gegn að Ingvi fékk að eyða
síðustu andartökum sínum heima,
í Götuhúsi á Eyrarbakka. Eftir að
honum varð ljóst að hveiju stefndi
var það hans einlæga ósk að mega
deyja heima, og það fékk hann.
Við biðjum þess að Ingvi Rafn
fái að hvfla í friði og að Guð huggi
og styrki eiginkonu hans, böm og
aðra sem harmur hefur nú verið
kveðinn að.
Guðbjörg, Júlíus og Axel
Birting af-
mælis og
minningar-
greina
Morgunblaðið tekur af-
mælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjóm blaðsiits á 2. hæð í
Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnar-
stræti 85, Akureyri.
t
ÁRNI SÆVAR GUNNLAUGSSON,
bifreiöastjóri,
Öldugranda 3,
lést í Borgarspítalanum 13. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigurlfna Skaptadóttir,
Gunnlaugur Árnason,
og börn hins látna.
Blóma- og
skreytingaþjónusta Cj
hvert sem tilefniÖ er.
GLÆSIBLÓMIÐ
GLÆSIBÆ,
Álfheimum 74. sími 84200
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug við andlát og
útför
GUNNARS GÍSLASONAR.
Karólína Gunnarsdóttir, Gfsli Sigurður Gislason,
Fríöur Jóhannesdóttir, Unnur Gröndal,
Gunnar Jóhannsson, Gfsli Jónsson.