Morgunblaðið - 04.03.1988, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 4. MARZ 1988
13
EYJOLFUR EINARSSON
SÝNIR í FÍM-S ALNUM
Það fer ekki milli mála, að Eyjólf-
ur Einarsson notar liti af miklu
óryggi og er það sem þeir á Norður-
löndum kalla Kolorist. Hann sýnir
sem stendur 25 verk í FÍM-salnum
við Garðastræti. í neðri sal eru 15
vatnslitamyndir, en á jarðhæð eru
tíu olíumálverk og mynda þau verk
meginviði þessarar sýningar. Eyj-
ólfur er enginn byijandi í listinni.
Hann hefur haldið fjölda sýninga,
og ein sú eftirminnilegasta í mínum
huga er sú, er var í Listmunahúsinu
hér á árunum. Hann hefur einnig
stundað nám erlendis í meira en
einu landi og er því vel með á nótun-
um, ef svo mætti til orða taka.
Olíumálverk Eyjólfs standa sann-
arlega fyrir sínu í litameðferð. Um
innihald þeirra verður vart annað
sagt en að Eyjólfur hallist að ab-
straksjóninni (svo notað sé vafa-
samt orð). Hér er á ferð málari sem
vinnur af mikilli tilfinningu, sérlega
hvað lit snertir og nær sterkum
áhrifum í verk sín á stundum. Eyj-
ólfur á það til að einfalda hlutina
ef til vill um of, en persónulega líkar
mér svo vel við litameðferð hans,
að ég lít fram hjá því, sem mér
finnst fara miður í þessum verkum.
Eyjólfur er ekki með neina stæla
og útúrdúra í þessum verkum, og
hann kemur til dyra eins og hann
er klæddur. Það er hressilegur blær
yfir þessari sýningu, og það er tek-
ið á hér og þar. Það, sem ef til vill
er fyrir mestu, er að Eyjólfur trúir
á það, sem hann er að gera og er
algerlega heiðarlegur í öllum sínum
vinnubrögðum.
Þetta er dálítið sérstæð sýning
og hefur sínar góðu hliðar, en það
væri ekki heiðarlegt að láta það hjá
líða að nefna í þessum línum, að
ég er ekki dús við allt á þessari
sýningu, en eins og ég hef þegar
tekið fram, lít ég framhjá slíku og
kenni jafnvel sjálfum mér um að
vera ekki alveg með á nótunum.
Þetta er sýning, sem hefur sínar
sterku hliðar, og ég hvet fólk til
að láta hana ekki fram hjá sér fara.
Þakka fyrir áhrifaríkt litaflóð.
Spenser fer enn á stúfana
Erlendar bækur
Jóhanna Kristjónsdóttir
Robert Parker:
The Widening Gyre
Útg. Penguin 1987
Spenser spæjari fer enn á stúfana
í þessari bók. Til hans leitar maður
nokkur, milligöngumaður Meade
nokkurs Alexanders. Sá er fulltrúa-
deildarþingmaður í Bandaríkjunum
og nú fysir hann að stefna hærra
og bjóða sig fram til öldungadeildar-
innar. Það liggur í augum uppi að
slíkur maður verður fyrir aðkasti og
svo langt hefur gengið að honum
hefur verið hótað lífláti. Hann hefur
þegar nokkra sér til aðstoðar, en til
vonar og vara er svo leitað eftir að-
stoð Spensers og honum bætt í hóp-
inn.
Spenser er jafn kaldhæðinn og
klár og í þeim bókum, sem ég hef
skemmt mér með honum áður. Þó
er ekki að efa, að hann hefur hjartað
á réttum stað og hann er ekki alVeg
með samband sitt við Susan Silver-
man — vinkona hans í þó nokkrum
bókum — á hreinu og hann tekur
það nærri sér.
TII
EK
While tKe polilicíon
is loofíiog forvotes,
Spenscr is
lookingfor dues
Kápumynd
En hann getur ekki látið sína
einkamálamæðu skyggja á spæjara-
starfið og ákveður að hitta þing-
manninn og forvitnast um hvers lags
persóna hann er og hvort starfið er
nægilega spennandi.
Gítar og klavikord
_________Tónlist_______________
Jón Ásgeirsson
Háskólatónleikarnir í Norræna
húsinu sl. miðvikudag voru um margt
sérkennilegir, því þar var leikið á
klavikord og gítar. Dr. Orthulf
Prunner orgelleikari lék á klavikord-
inn en Símon ívarsson á gítarinn.
Á efnisskránni voru tvö verk, það
fyrra Sónata (BWV 1016) fyrir fiðlu
og sembal, eftir J.S. Bach. Sónötur
þær sem Bach samdi í Cöthen, fyrir
viola da gamba, fiðlu og fláutu með
semballeik eru meðal merkustu
kammerverka meistarans, sérstak-
lega fyrir það að í þessum verkum
er sembalinn ekki lengur aðeins
„continue“-hljóðfæri heldur fullvígur
samleiksaðili. Þetta er sérlega merki-
legt þar sem Bach mun hafa haft
margvísleg kynni af sónötugerð Co-
rellis og Legrenzis og umritað verk
eftir þá.
Þrátt fyrir margt fallega gert í
leik Prunners og Símonar tolldi þetta
fiðluverk ekki alls kostar saman,
sérstaklega í seinni köflunum. Tón-
leikunum lauk með tilbrigðaverki
eftir Beethoven sem ber nafnið And-
ante con Variazioni og merkt WoO
44b (Werke ohne Opuszahl) en fyrst
útgefið 1940 í Sudentendeutsches
Musikarchiv. Þetta verk er meðal
nokkurra nýlegra útgefinna verka
sem talið er að Beethoven hafi sam-
ið fyrir de Clary greifynju, sem var
vel kunn sem frístundasöngvari.
Þetta er glaðlegt vérk en ekki merki-
legt í gerð og var mjög fallega leikið
af þeim félögum.
Fróðlegt væri að heyra leikið á
þetta sérstæða og hljóðláta hljóðfæri
eitt og sér, þá tónlist sem í raun til-
heyrir þessu hljóðfæri og ekki með
hljóðmögnun, sem trúlega er nauð-
synlegt í samleik við önnur hljóð-
færi, eins og hér átti sér stað. Hljóð-
mögnunin dró fram viðkvæma tónun-
ina í bassanum, svo að tónninn varð
stundum urgandi, sem líklegast er
að verði minna áberandi í ómögnuðu
hljóðfærinu. Það er ekki ólíklegt að
sveimandi tónninn í þessu hljóðfæri
þoli illa nútíma hljóðmögnun og að-
eins upprunaleg tónun hljóðfærisins
eigi hér við og tilheyri því undarlega
hljóðlæti, sem einkenndi tíma Bachs.
Meade Alexander og Ronni kona
hans eru ákaflega fróm hjón, hjá
þeim ræður ekki aðeins kristilegt
hugarfar, heldur bendir flest til þess
að þau séu ekki síður aðdáunarverð
og til fyrirmyndar í öllum sínum
gjörðum.
Spenser ákveður að taka að sér
að hjálpa aðstoðarmönnum Alexand-
ers að tryggja öryggi hans. Og þó
að einkennilegt sé með svona mætan
mann er greinilegt að ýmsir hafa
horn í síðu hans. Meðal annars verða
tvö ungmenni fyrir árás larfaláka
þegar þau eru að dreifa blöðum um
þingmanninn.
Spenser kemst fljótlega á snoðir
um að ekki er allt sem sýnist, enda
væri þá ekki mikið hægt að skrifa
um spæjarann og djarfmannleg afrek
hans. Svo virðist sem Ronni Alexand-
er hafi ekki hreint mjöl í pokahorn-
inu, en heldur er ólíklegt að maður-
inn hennar sé með henni í leiknum.
Inn í þetta blandast eiturlyf, klám
og fjárkúgun og má ekki öllu meira
af þessu vefa.
Spenser fær sannarlega að vinna
fyrir kaupinu sínu í þessari bók og
eins og oftast verða honum á hæfi-
lega mörg mistök til að gera hann
dálítið manneskjulegan og auk þess
•drýgir hann nokkrar dáðir, sem duga
til að lesandi getur fallið í stafi yfir
því hvað Spenser finnur alltaf góða
leið úr vandanum. Robert Parker,
höfundur Spenser-bókanna, hefur
doktorsgráðu í enskum bókmenntum
og hefur skrifað nokkrar bækur þar
sem Spenser er hvergi nærri, Wilder-
ness og Love and Glory, en hann er
án efa langkunnastur fyrir skrif sín
um hinn mannlega og að mörgu leyti
ágæta Spenser spæjara.
Akureyringar
Fundur um framhaldskólann
Almennur fundur um framhaldsskól-
ann með Birgi ísleifi Gunnarssyni,
menntamálaráðherra, verður í Kaup-
angi við Mýrarveg, Akureyri, laugar-
daginn 5. mars kl. 14.00
Allir velkomnir.
Sjálfstæðisfélögin Akureyri.
COLOUR PURE
VOR OG SUMAR'88
Vor- og sumarlitirnir ’88 eru komnir.
BYLGJAN SARA
Laugavegi 76 Bankastræti 8
LÍBÍA MIRRA
Laugavegi 35 Hafnarstræti 17
CLARA
Laugavegi15
CLARA
Kringlunni
ANNETTA
Keflavík
SNYRTIHÖLLIN
Garðabæ
GJAFA- 0G SNYRTIVÖRUBÚÐIN
Suðurveri
Ml
i*
Borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins verða til
viðtals í Valhöll, Háaleitisbraut 1, á laugardög-
um frá kl. 10-12. Er þar tekið á móti hvers
kyns fyrirspurnum og ábendingum og er ölium
borgarbúum boðið að notfæra sér viðtalstíma
þessa.
Laugardaginn 5. mars verða til viðtals Árni Sigfússon, formaður félagsmála-
ráðs og í stjórn heilbrigðisráðs og Hulda Valtýsdóttir, formaður menningamála-
nefndar.