Morgunblaðið - 04.03.1988, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 4. MARZ 1988
t Eiginmaöur minn, ÓSKAR KJARTANSSON gullsmiður, lést 3. mars. Herdis Þórðardóttir.

t Eiginmaður minn, STEFÁN ÓLI ALBERTSSON, Kleppsvegi 48, Reykjavík, lést í Landspítalanum að morgni 3. mars. Halldóra Andrésdóttir.

t Faðir okkar, JAMES HAROLD WRIGHT, lést fimmtudaginn 18. febrúar. Jarðarförin hefur farið fram. Pamela Wright og fjölskylda, Linda Wright og fjölskylda, Cristine Denson og fjölskylda.

t Móðir okkar, tengdamóðir og amma, HELENA SVANHVÍT SIGURÐARDÓTTIR, Reynimel 80, Reykjavík andaðist í Landakotspítala fimmtudaginn 3. mars. Sigurður Ó. Halldórsson, Ester Tryggvadóttir, Ólafur Ó. Halldórsson, Guðrún Ása Brandsdóttir, Sigríður Sólveig Halldórsdóttir, Brynjólfur Guðbjörnsson, Hrafnhjldur Björk Halldórsdóttir, Oddur Gunnarsson, Bjarni Ó. Halldórsson, Erna Böðvarsdóttir og barnabörn.

t Eiginmaður minn, faðir og tengdafaðir, EGGERTTH. JÓNSSON, Háaleitisbraut 155, Reykjavík, lést 2. mars sl. Lára Petrína Bjarnadóttir, Birna M. Eggertsdóttir, Pétur E. Eggertsson, Ásta Lóa Eggertsdóttir, Hilmar Þorvaldsson, Ingigerður Eggertsdóttir, Jón Ólafsson, Unnur I. Eggertsdóttir, Hermann Arnviðarson, Gunnhildur Eggertsdóttir, Óskar Þorsteinsson, Kolbrún Eggertsdóttir, Arnaldur Axfjörð.

t Ástkaer eiginkona, móðir, tengdamóðir og amma, ENGILRÁÐ SIGURÐARDÓTTIR, Freyjugötu 34, Sauðárkróki, andaðist í Sjúkrahúsinu á Sauðárkróki 23. febrúar sl. Útför hennar fer fram frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn 5. mars 1988 klukkan 14.00. Ingimar Bogason, Hörður Ingimarsson, Margrét J. Gunnarsdóttir, Bogi Ingimarsson, Birna S. Helgadóttir, Ólafur R. Ingimarsson, Veroníka Jóhannsdóttir, Sigurður H. Ingimarsson, Elenóra Jósafatsdóttir og barnabörn.

t Eiginkona mín, BJÖRG HELGA SIGMUNDSDÓTTIR, verður jarðsungin í dag, föstudaginn 4. mars, klukkan 13.30 frá Víðistaðakirkju i Hafnarfirði. Fyrir mína hönd og annarra vandamanna, Gústaf Magnússon.

t ARNVIÐUR ÆVAR BALDURSSON garðyrkjubóndi, Hvoll II, Ölfusi, verðurjarðsetturfrá Hveragerðiskirkju laugardaginn 5. mars kl. 16.00. Sigríður Ellertsdóttir, Gunnar Baldursson, Rúnar Baldursson, Gerður Baldursdóttir, Haukur Baldursson, Óttar Ægir Baldursson.
Minning:
Björg Helga
Sigmundsdóttir
Fædd 10. apríl 1948
Dáin 25. febrúar 1988
I dag verður til moldar borin
Björg Helga Sigmundsdóttir, fædd
á Siglufirði 10. apríl 1948. Hún
hefði því orðið fertug eftir rúman
mánuð ef miskunnarlaus örlögin
hefðu ekki gripið í taumana. En
vegir almættisins eru að sönnu
órannsakanlegir, því hvemig er
unnt út frá mannlegum skilningi
að sjá tilgang með því að hrífa
þriggja bama móður í blóma lífsins
burt frá ungum börnum sínum.
Hugleiðingar sem þessar um
hverfulleika lífsins verða áleitnar
þegar mannlegur máttur má sín
einskis gagnvart þeim örlagavef
sem engu eirir.
Það em hartnær tuttugu ár síðan
Gústaf Magnússon, bróðir minn,
kynnti okkur fyrir Björgu, tilvon-
andi eiginkonu sinni. Allt frá því
hafa samskiptin verið bæði mikil
og ánægjuleg og margar bjartar
og skemmtilegar minningar em svo
sannarlega við hana tengdar þegar
skyggnst er um öxl.
Fyrstu hjúskaparár sín bjuggu
þau í sambýli við afa okkar og.
ömmu, Agúst Jóhannesson og Lilju
Kristjánsdóttur, á Suðurgötu 58,
Hafnarfirði. Má með sanni segja
að mjög sterk tengsl hafi skapast
milli ömmu og Bjargar sem héldust
allt þar til gamla konan féll frá og
leit hún á Björgu nánast sem dóttur
sína alla tíð. Sýnir þetta glöggt
þann trausta persónuleika sem
Björg hafði að bera og kom iðulega
fram í fari hennar, ekki síst gagn-
vart bömum og dýmm. Er enda
vandfundinn annar eins dýravinur
og Björg var og hreint með endem-
um hve dýr hændust að henni seint
og snemma. Þetta á ekki síður við
um blómaræktun og ummönnun
alls kyns jurta. Var með ólíkindum
hvílíka natni hún sýndi blómum
sínum, enda launuðu þau henni
umhyggjuna með því að standa
sífellt í fullum skrúða á öllum
árstímum.
Sem persóna var Björg fremur
dul og jafnvel seintekin og bar ekki
tilfinningar sínar á torg, en þegar
trúnaður hennar var unninn var hún
trygglynd og staðföst. Hún hafði
til að bera mjög jákvætt lífsviðhorf,
sá gjarnan björtu hliðarnar á tilver-
unni jafnvel þó syrti í álinn og bar
harm sinn í hljóði allt þar til yfir
lauk. Hún var alla jafna ákaflega
glaðlynd og lífsglöð og kunni að
skemmta sér á góðum stundum í
góðra vina hópi og lék þá við hvern
sinn fingur.
Það olli Björgu talsverðu hugar-
angri fyrstu hjúskaparárin að hún
skyldi ekki eignast barn, enda var
það hennar heitasta ósk að verða
móðir. Það má því með rétti segja
að hún hafi svo sannarlega verið
bænheyrð í því efni. Þau Björg og
Gústaf eignuðust loks þrjú yndisleg
börn saman, tvær stúlkur og einn
dreng. Þau eru Heiða Björg, fædd
12. febrúar 1978, Ágúst Óm, fædd-
ur 17. janúar 1980, og Sigurlín,
fædd 10. júlí 1983. Það er því óhætt
að fullyrða að sá tími hafi verið
naumt skammtaður sem hún fékk
notið barnanna sinna og þau henn-
ar. En þrátt fyrir það hafa þau feng-
ið giftudijúgt og gott veganesti frá
hennar hendi.
Með okkur hjónunum og Gústafi
og Björgu hafa alltaf verið mjög
náin samskipti sem efldust og
styrktust jafnt og þétt. En nú verð-
ur vissulega skarð fyrir skildi því
Björg bar mikla umhyggju fyrir
okkur og okkar högum og áttum
við þar alltaf vísan hauk í horni sem
gott var að leita til.
Að þessum fátæklegu kveðjuorð-
um sögðum viljum við biðja algóðan
guð að styrkja Gústaf og börnin á
erfiðri stundu. Guð blessi minningu
Bjargar Helgu Sigmundsdóttur.
Ársæll og Birna
Nú ertu leidd mín ljúfa
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga og rauna fri,
við Guð þú mátt nú mæla
miklu fegri en sól
• unun og eilíf sæla
er þin hjá lambsins stól.
(Hallgrímur Pétursson.)
Hún Bjögga vinkona mín er dáin.
Miklum þjáningum og stríði við erf-
iðan sjúkdóm lokið. Það er erfitt
að sætta sig við að svo ung kona,
sem átti svo margt ógert og hafði
svo mikið að lifa fýrir sé hrifin
burt langt fyrir aldur fram.
Bjögga var gift Gústaf Magnús-
syni sjómanni og eiga þau 3 börn
Heiðu Björgu 10 ára, Ágúst 8 ára
og Sigurlín 4 ára. Bjögga var búin
að bíða svo lengi og þrá að eignast
börn. Loks fékk hún ósk sína upp-
fyllta og hamingjan virtist brosa
við henni. En þegar yngsta barnið
var aðeins nokkurra mánaða dundi
ógæfan yfir, þá kemur í ljós að
Bjögga er haldin alvarlegum sjúk-
dómi. Hún fór í mikla og erfiða
aðgerð og varð vongóð um bata.
Hún ætlaði sér að sigra þennan ill-
kynja sjúkdóm og barðist eins og
hetja tií hinstu stundar. Hún þráði
að fá að lifa og vera með fjölskyldu
sinni og horfa á bömin vaxa úr
grasi. En hún varð að lúta í lægra
haldi fyrir þeim óvini, sjúkdómi,
sem leggur svo allt of marga að
velli bæði unga og aldna.
Bjögga átti alltaf sérstakan sess
í huga mér, hún var ein sú besta
vinkona sem ég hef eignast.
Við kynntumst fyrst, þar sem við
unnum saman á Skálatúni í Mos-
fellsbæ, þá aðeins unglingsstelpur.
Við urðum þar óaðskiljanlegar vin-
konur jafnt í starfi sem utan þess.
Við upplifðum margt skemmtilegt
og spennandi saman og oft voru
gömlu góðu minningarnar rifjaðar
upp, þegar við hittumst og töluðum
saman seinna meir.
Ég man að Bjögga lét sér mjög
annt um vistfólkið á Skálatúni og
þótti þeim öllum vænt um hana
Bjöggu sína.
Elsku Gústi, Heiða Björg, Ágúst
og Sigurlín litla, missir ykkar er
mikill. Megi Guðs hönd styrkja ykk-
ur og hjálpa í gegnum sorgina og
söknuðinn.
Blessuð sé minning góðrar vin-
konu. Guð geymi hana.
Á. Markrún Óskarsdóttir
í dag vil ég minnast með nokkr-
um fátæklegum orðum, kærrar vin-
konu, Bjargar Helgu Sigmunds-
dóttur.
Kynni okkar hófust á tímamót-
um, gamla árið var að kveðja og
nýtt ár fór í hönd. Þannig er í lífinu
sjálfu, tímamót, gleði og sorgar.
Efst í mínum huga er þakklæti
fyrir margar ógleymanlegar stundir
og vináttu. Er ég lít til baka minn-
ist ég Bjöggu, þá er hún bjó í sama
húsi og tengdaamma hennar og afí
áttu og bjuggu, að Suðurgötu 58 í
Hafnarfirði. Þar bjó hún ásamt
unnusta sínum og síðar eigin-
manni, Gústaf Magnússyni, stýri-
manni í Hafnarfirði. Þar ríkti fal-
legt mannlíf. En eldra fólk, böm
og dýr, það átti hug hennar allan.
Þar fæddist þeirra fyrsta bam, 12.
febrúar 1978, yndisleg stúlka, er
ber nafnið Heiða Björg. 17. janúar
1980 fæddist sonurinn, Ágúst Örn.
Á sama tíma eignaðist ég mitt
yngsta barn, dreng. Þá áttum við
margar stundir saman, það var
prjónað, saumað og beðið með eftir-
væntingu komu drengjanna í heim-
inn. Með þeim Ágústi og mínum
dreng, Matthíasi, myndaðist strax
sterk vinátta, sem ekki er síðri hjá
bömum. Sú vinátta minnir mig á
margt með okkur Bjöggu. Þann 12.
júlí 1983 leit dagsins Ijós þriðja
bam þeirra hjóna, lítil stúlka, er
4
ber nafn föðurömmu sinnar, Sig-
urlín. Með Bjöggu og tengdafor-
eldmm hennar, Sigurlín Ágústs-
dóttur og Guðmundi Ársæli Guð-
mundssyni vom miklir kærleikar.
I mínum huga var Bjögga í sínu
rétta umhverfi, sem eiginkona,
móðir og húsmóðir. Umhyggja
hennar vár mikil, og ber þess vitni.
Árið 1984, syrtir að. Þá gerir
vart við sig sá sjúkdómur, er hún
varð að lúta í lægra haldi fyrir hinn
25. febrúar sl. Sú barátta er hetju-
saga. Þá reyndi á karlmannslund
Gústafs. Missir eiginmanns og
bama er mikill.
„Sem móðir hún býr í bamsins mynd;
það ber hennar ættarmerki.
Svo streyma skal áfram lífsins mynd,
þó lokið sé hennar verki.
Og víkja skal hel við garðsins grind,
því guð vor, hann er sá sterki.
Að eilífðarljósi bjarma ber,
sem brautina þungu greiðir,
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri en augað sér
mót öllum oss faðminn breiðir.'“
(E. Ben.) _
Eiginmanni, börnum, aldraðri
móður og öðrum ástvinum votta ég
mína dýpstu samúð, og minni á
orðin úr heilagri ritningu: „Trú, von
og kærleikur, þetta þrennt, en
þeirra er kærleikurinn mestur.
Hann breiðir yfir allt, trúir öllu,
vonar allt, umber allt.“
Elínborg Jóhannsdóttir
í dag verður Björg Helga Sig-
mundsdóttir mágkona mín jarðsett.
Eftir langvarandi og erfiða sjúk-
dómslegu hefur hún nú hlotið hinstu
hvíld.
„Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfir allt.
Hnigin er sól í sjó.
Sof þú í blíðri ró.
Við höfum vakað nóg.
værðar þú njóta skalt.
Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfir ailt.
(Jóhann Jónsson.)
Ég kynntist Björgu fyrst sem
unglingur, en þá hófst sambúð
þeirra Gústa bróður míns. Ég minn-
ist þess hversu oft ég gerði mér
ferð til hennar á eftirmiðdögum
þessi ár, sat og spjallaði og fékk
að hlusta á plötur úr plötusafni
hennar. Það var róandi að sitja hjá
henni og hún hafði ávallt tíma fyr-
ir þann sem kom. Nálægð gælu-
dýra, sem Björg hafði yfirleitt ein-
hver hjá sér, jók enn á jafnvægi
andrúmsloftsins. Hún virtist unna
öllu sem lifði og dýr og jurtir döfn-
uðu í návist hennar.
Björg þráði í mörg ár að eignast
barn og loks auðnaðist henni sú
hamingja. Hún reyndist börnunum
sínum þremur einstök móðir og
segja má að hún hafi vart litið af
þeim þann tíma sem hún var heil
heilsu. Að þessu öryggi fyrstu
æskuáranna munu þau eflaust lengi
búa. I dag þurfa þessi börn að sjá
á bak móður sem var þeim allt.
Við sem horfum á slíkan harmleik
eigum erfitt með að sætta okkur
við að hann geti gerst. En vegir
Guðs eru órannsakanlegir. Okkur
mönnunum ber að lúta vilja hans
og megum ekki efast um tilgang
þeirra rauna sem á okkur eru lagð-
ar.
Elsku Gústi, ég votta þér, Heiðu,
Ágúst og Sillu einlæga samúð og
óska ykkur styrks. Blessuð sé minn-
ing Bjargar Helgu Sigmundsdóttir.
Guðrún Hrefna