Morgunblaðið - 07.06.1988, Page 67

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. JÚNÍ 1988
67
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691282 KL. 10-12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
Þessir hringdu ..
Hraðakstur mesta
vandamálið
Ökumaður hringdi:
„Afleiðingar hraðaksturs eru
oft hinar skelfilegustu. Eignatjó-
nið er gífurlegt en verra er það
tjón sem fólkið verður fyrir. Þess
sjást þó lítil merki að dragi úr
ökuhraða þrátt fyrir vel skipu-
lagðar aðgerðir lögreglu. Allir eru
sammála um að slysatíðni sé of
mikil í umferðinni og hraðakstur
sé eitt aðal vandamálið. Því er
spumingin hvort ekki eigi að
hækka sektir við hraðakstri og
ölvunarakstri til að auka öryggið
í umferðinni."
Kettlingar gefins
Fallegir kettlingar fást gefins
á gott heimili. Þeir sem áhuga
23556 eða síma 19060.
Taska
Taska með reikningum og
fleiru tapaðist við Þórsgötu 13
laugardaginn 28. maí. Finnandi
er vinsamlegast beðinn að hringja
í sfma 41761 eða 604143. Fundar-
laun.
Við verðum að kunna
að meta landið okkar
Til Velvakanda.
Á mínum uppvaxtarárum á Eski-
firði var af kennurum og skóla-
stjóra lögð mikil rækt við að kenna
okkur ættjarðarljóð gömlu skáld-
anna, sem höfðu lifað bæði súrt og
sætt um sína daga og fundum þá
kannske aldrei betur hversu mikinn
Qársjóð við eigum í okkar góða
landi. Við sungum þessa söngva og
okkur var gerð grein fyrir hvað í
þeim fælist. Landið góða, landið
kæra/ langt um betra en nokkur
veit. Um leið og við lærðum landa-
fræði og kynntumst erlendri grund
var samanburðurinn auðsær. Hér
var friðsælt land, laust við stríð og
áþján þess í öllum þessum myndum.
Þá voru hugsjónir hátt á lofti. Ung-
mennahreyfingin hafði sitt kjörorð:
íslandi allt! og það þýddi um leið
fólkinu fyrir béstu. Menn hjálpuðu
hver öðrum án þess að fara í tíma-
vinnu og svona má lengi telja. Það
þótti óveijandi að henda rusli á al-
faraleið og maður tali nú ekki um
glerbrot sem blessaðar skepnumar
voru óvarðar fyrir. Allt þetta var
barið inn í okkur og um leið að
standa við orð og eiða.
í nútímanum finnst manni að
ættjarðarsöngvar séu í óra fjar-
lægð, það er ekki oft sem maður
heyrir ísland sem veittir frægð og
heill til foma og fleira af því tagi.
Þessu verður að breyta. Við verðum
að kunna að meta landið okkar.
Og þó að blási stundum á móti, þá
skulum við rifja upp hvatningu
skáldsins: Flýjum ekki þetta land.
Þvf um leið erum við að flýja okkur
sjálf.
íslandi allt! þarf að hefjast að
húni aftur og með fullum krafti.
Við verðum að skilja að best hlúum
við að sjálfum okkur er við greiðum
skuld okkar við landið. Skógræktin
er í sókn og þarf mikið meiri byr.
Klæðum landið. Það er í mörg hom
að lfta. Og svo má ekki gleyma
kjörorðunum hreint land, fagurt
land sem á að hljóma f hverri manns
sál, glerbrotunum og öllu mslinu
þarf að ryðja af landinu og gera
það skaðlaust allri skepnu. Þá mun-
um við fá bæði yndis- og verðbóta-
auka frá blessaðri náttúmnni.
Og svo síðast en ekki sfst. Við
þurfum að hlúa vel að hinum and-
lega reit hvers manns. Gæta þess
að hann verði ekki eyðimörk. Meta
manngildið ofar allri auðshyggju.
Við vitum að þetta líf er skóli að
annarri veröld og með því að hlúa
að því besta sem við eigum, og
vinna að framtíðarverðmætufft; er-
um við að afla okkur gjaldeyris til
þeirrar ferðar sem við eigum vissa
en vitum ekki hvenær við fáum
far. Það er sá gjaldeyrir sem ekki
bliknar. Munum það. Og þá birtir
og vegferðin verður léttari og auð-
veldari. Þetta er málið og að því
skal unnið.
Arni Helgason
TJÖRNIN LIFIR
Kæri Velvakandi.
Enn er til fólk sem er að fjarg-
viðrast út af ráðhúsinu við Tjömina
þó þeim sem lýsa sig mótfallna því
hafi farið ört fækkandi. Þetta fólk
verður auðvitað að hafa sína skoðun
en ég get ekki kennt það við annað
en svartasta afturhald. Tjömin í
Reykjavík hefur óneitanlega orðið
illa úti lengi vegna þess að þar
hefur ekki mátt hrófla við neinu.
Hið sama má reyndar segja um
Miðbæinn. En svo ég haldi mig við
Tjömina þá hefur ekkert verið gert
fyrir hana í áratugi og voru t.d.
bakkar hennar orðnir illa famir.
En það mátti ekki gera við þá því
þama má víst engu breyta. Nú er
Tjömin hins vegar öll að lifna við
eins og fólkið í samtökunum Tjöm-
in lifir hlýtur að óska sér. Unnið
er að lagningu glæsilegra gang-
stétta með Tjamarbökkunum og er
miklu skemmtilegra en áður að
ganga eftir bökkum hennar. Þetta
eru þarfar framkvæmdir og hljóta
allir unnendur Tjamarinnar í
Reykjavík að kunna að meta þær.
Vesturbæingur
„ er greinilegk Oub f>ú hefuir ekb'
Komic5 a. Hindinn » morgunn."
Auðvitað segir hún já. —
Þetta er hennar hug-
mynd ...
Hvað erum við að gera
hér?
HÖGNI HREKKVÍSI
* SN E.R.TOR F7 SKMaRKAE?S
FKystl - FLE’NSt// "