Morgunblaðið - 06.08.1988, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. ÁGÚST 1988
Kór Öldutúnsskóla að loknum tónleikum í Uniting Church í Canberra.
Performers given the
chance to sparkle
Again on Tucsday night, but this timc in
Mclville Hall. onc of thc most delightful
groups yet heard at thc conferencc. thc
Grangetown Rccorder Ensemblc. from
Clcvcland County, England, charmcd thc
audicncc with its prcscntation.
Drcsscd in Elizabcthan costumes, thc 10
young instrumentalists, aecd bctwccn ninc
and 11 ycars, introducea thcir own pro-
gram and playcd without conductor a sc-
lection of Elizabcthan airs and an
18lh<cntury suitc.
Thcy condudcd thcir program with
somelhing quitc difTcrent — a calypso,
Yellow Bird, and a Simple Samba.
0
MUSIC
W. L. Hoffmann
Ave María by Kodaly. and thc spirítual
Decp River.
Also indudcd wcrc works by lcclandic
composers spccially wríttcn for thcm and
displaying unusual vocal dcviccs which
dcmandcd virtuosic vocal control. Thcy
werc quitc brilliaritly pcrformcd.
Úrklippa úr The Canberra Time8 þar sem far-
ið er lofsamlegum orðum um kór Öldutúns-
skóla.
Á sauðskinnsskóm í
Hong Kong- og Canberra
Rætt við Egil
Friðleifsson
stjórnanda kórs
Oldutúnsskóla
KÓR Öidutúnsskóla er nýkominn
heim úr tónleikaf erðalagi til
Austurlanda fjær og Ástralíu.
Kórinn samanstendur af 20 stúlk-
um á aldrinum 10-17 ára sem all-
ar utan tvær eru nemendur í Öld-
utúnsskóla i Hafnarfirði. Kórinn
hefur getið sér gott orð í gegnum
tíðina og hefur Egill Friðleifsson
stjórnandi verið driffjöðurin í
starfi kórsins. Þetta var tólfta
utanferð kórsins og fimmta heim-
sálfan sem kórinn heimsækir.
Haldið var til Hong Kong þann
8. júlí og dvalist þar í nokkra
daga. Þá var flogið til Canberra
í Astralíu og þaðan haldið til Sid-
ney. Loks hafði kórinn viðkomu
í Tælandi í þrjá daga en haldið
var heim föstudaginn 29. júlí.
Morgunblaðið náði tali af Agli
Friðleifssyni stjórnanda og innti
hann fregna af ferðinni.
Tónleikar í Hong Kong
„Við flugum til London og skipt-
um þar um vél og flugum þá rakleið-
is til Hong Kong. Við vorum heilan
sólarhring á ferð. Næsta dag
hvíldumst við en þar næsti dagur
var erfíðasti dagur ferðarinnar. Þá
héldum við tvenna tónleika sama
daginn og álagið var næstum
ómanneskjulegt. Samt gekk allt
prýðilega. Það var vel að okkur búið
og tónleikahallimar voru mjög góð-
ar. Á kóramótinu í Hong Kong voru
fímmtán kórar frá fjórum heimsálf-
um. Þarna héldum við samtals ferna
tónleika auk lokatónleika þar sem
allir kóramir sungu saman. Þar
komu saman böm og unglingar af
öllum þjóðemum sem sameinuðust
í einum allsherjarkór og sungu um
frið og frelsi. Við höfðum æft fjögur
lög hvert í sínu heimshomi og síðan
small þetta saman eins og hjá vel
samæfðum kór. Þessir lokatónleikar
voru alveg ógleymanlegir. Kór Öld-
utúnsskóla kom fram í batikbúningi
sem Katrin Ágústsdóttir batiklista-
kona hannaði, en einnig í íslenskum
þjóðbúningi sem hann hefur ekki
klæðst áður og tvær stúlknanna
voru meira að segja í íslenskum
sauðskinns- skóm. Við hlutum góðar
undirtektir í Hong Kong og vorum
á forsíðu eins_ stærsta dagblaðsins
þar.
The Canberra Times
Frá Hong Kong fórum við til
Ástralíu, í veturinn sem þar ríkir.
Mótið í Canberra er haldið af sam-
tökum sem nefnast Alþjóðasamtök
tónlistaruppalenda og þau em deiid
innan UNESCO hjá Sameinuðu þjóð-
unum. Þessi mót, sem eru þau
stærstu sinnar tegundar, eru ákaf-
lega vel skipulögð. Aðstæður voru
allar mjög góðar í Canberra þar sem
42 hópar allstaðar að úr heiminum
tóku þátt. Þar voru einnig á annað
þúsund tónlistaruppalendur, kennar-
ar úr öllum skólastigum. Ég var
dálítið smeykur um að aðsóknin að
tónleikum okkar yrði ekki góð þar
sem þeir voru haldnir í hádeginu og
á sama tíma voru sex tónleikar aðr-
ir í gangi í borginni. Ég var því
ekki lítið undrandi þegar við gengum
inn í kirkjuna þar sem við sungum
og sá að hún var troðfull út úr dyr-
um. Seinni tónleikamir í Canberra
voru strax daginn eftir og voru það
ef til vill mikilvægustu tónleikar í
allri ferðinni. Þeir voru haldnir í
aðalsal Tónlistarskólans í Canberra.
Þar voru samankomnir margir menn
sem gerst hafa vit á þessum málum
og ég tel þessa tónleika vera há-
punktinn á okkar ferð. Við fengum
slíkt lof að ég man ekki annað eins.
Strax daginn eftir birtist í dagblað-
inu The Canberra Times mikið lof
eftir virtan gagnrýnenda William
Hoffmann. Þar segir í lauslegri þýð-
ingu: „Kór Öldutúnsskóla frá ís-
landi, sem Egill Friðleifsson stjóm-
ar, samanstendur af 20 stúlkum. Á
efnisskrá kórsins voru hrífandi
íslenskir þjóðsöngvar, Ave Maria
eftir Kodaly og trúarsöngurinn Deep
River. Á efnisskránni voru einnig
verk eftir íslensk tónskáld sérstak-
lega skrifuð fyrir kórinn. I þeim
verkum sýndi kórinn óvenjulega
röddun sem útheimti snilldarlega
raddbeitingu. Þessi verk voru flutt
Gerð mósaíkmyndar af heilögnm Frans
erfitt viðfangsefni en skemmtilegt
- segirSjöfn
Haraldsdóttir,
myndlistarmaður
STÓR mósaíkmynd verður sett
upp við inngang nýrrar við-
byggingar St. Fransiskusspítal-
ans i Stykkishólmi seint i haust.
Höfundur verksins er Sjöfn Har-
aldsdóttir en hún er nýflutt heim
eftir langa dvöl í Danmörku.
Blaðamaður ræddi við Sjöfn á
vinnustofu hennar í Reykjavík
um feril hennar og gerð myndar-
innar.
Sjöfn er fædd árið 1953 og uppal-
in í Stykkishólmi. Hún er dóttir
hjónanna Haraldar S. Gíslasonar
og Guðrúnar Ó. Gunnarsdóttur.
Hún stundaði nám við Myndlista-
og handíðaskóla íslands og síðan
við Konunglegu dönsku listaka-
demíuna. Þar lagði hún áherslu á
veggmyndagerð hjá prófessor Ro-
bert Jakobsen. Sjöfn lauk cand.
phil. prófí í myndlist frá kennara-
deild Listakademíunnar árið 1984.
Þrisvar unnið
samkeppni SDS
Sjöfn hefur tekið þátt í fjölda
sýninga og samkeppna. Hún hefur
til að mynda unnið þrisvar sinnum
í samkeppni um veggskreytingar
fyrir höfuðstöðvar Sameinuðu
dönsku sparisjóðanna (SDS) við
Kóngsins nýjatorg.
Síðastliðin átta ár hefur Sjöfn
búið og starfað í Danmörku. Síðasta
vetur kenndi hún veggmyndagerð
hjá prófessor Paul Gemes í
keramikdeild Listakademíunnar.
Sjöfn Haraldsdóttir við mynd af
hólmi.
Árið 1983 gaf hún systrunum í
Stykkishólmi keramískt málverk
sem er 2,10 x 3,60 metrar að stærð
til minningar um ömmu sína Krist-
ensu V. Jónsdóttur. Myndin fékk á
sínum tíma verðlaun í samkeppni á
vegum SDS og heitir „Hugsað
heim“. Á myndinni eru nítján bláir
fuglar og var hún sett upp í sumar
á vegg viðbyggingar spítalans í
Stykkishólmi.
Fyrsti listaskólinn
hjá systrunum
Jes Einar Þorsteinsson arkitekt
Morgunblaðið/KGA
verkinu sem setja á upp við inngang viðbyggingar spítalans i Stykkis-
teiknaði viðbyggingu spítalans.
Hann fór þess á leit við Sjöfn að
hún gerði veggmynd við aðalinn-
gang spítalans. Sankti Fransiskus
systumar óskuðu eftir því að mynd-
in yrði af heilögum Frans. „Hjá
systrunum í Stykkishólmi hafði ég
sem barn greiðan aðgang að
teikniáhöldum, litum og öðru slíku,
þannig að hjá þeim var eiginlega
minn fyrsti listaskóli," segir Sjöfn.
„Þegar ég hafði fengið þetta
verkefni í hendur byijaði ég á því
að teikna fjölmargar skissur. Síðan
fór ég til Italíu og dvaldi í Assisi
um tíma. Þar reyndi ég að rekja
slóðir heilags Frans og hafði mér
til aðstoðar bók um hann sem
systumar gáfu mér. Ég var líka svo
heppin að systir Renée frá Stykkis-
hólmi var stödd á Italíu og hún
dvaldi með mér eina helgi í Assisi
ásamt systur frá Madeira. Þær
fræddu mig mikið um heilagan
Frans.“
Sjöfn ferðaðist einnig til borgar
mósaíkurinnar, Ravenna á Ítalíu,
og skoðaði mikið af gömlum
mósaíkverkum á söfnum og í kirkj-
Dvölin á Ítalíu áhrifamikil
Sjöfn sagði að áhrifín frá Ítalíu
hefðu breytt hugmyndum sínum um
verkið nokkuð. „í byrjun hafði ég
hugsað mér myndina af heilögum
Frans „figúratíva“ og hafði hann
m.a. í brúnum kufli,“ sagði hún.
„Myndin varð síðan einfaldari og
stílfærðari. Heilagur Frans myndar
kross á miðjum fletinum og teygir
hendumar mót himni. Línur liggja
meðfram halla veggjarins eins og
straumur, í gegnum sólina og út í
óendanleikann. „Elipsan" kringum
höfuð hans og axlir streymir frá
honum eins og gárur sem breiðast
út þegar steini er kastað í lygnt
vatn. Ég hugsaði mér „elipsuna"
sem boðskap hans og straumlínurn-
ar eiga að tákna orku og kraft.
Fuglarnir fljúga upp að honum í
einfaldleika sínum en heilagur
Frans frá Assisi er verndari fugl-
anna og dýranna. Litimir eru tákn-
rænir og kufl hans er gulur með
fjólublárri línu. Guli liturinn túlkar
innri gleði hans og birtu."
Fyrirtækið Dr. Oidtmann í
Linnich í Þýskalandi útfærir mynd
Sjafnar í mósaík undir stjóm henn-
ar. Hjá fyrirtækinu hafa fjölmörg
listaverk verið útfærð, bæði mósaík
og steindir gluggar, fyrir íslenska
listamenn, m.a. Gerði Helgadóttur
og Nínu Tryggvadóttur. Sjöfn er
nýkomin frá Þýskalandi þar sem
hún valdi liti og ákvað steinalagn-
ingu.
Mósaíkin er úr gleri sem er frá
eyjunni Murano rétt fyrir utan
Feneyjar. Mósaíkin er fyrst steypt
í þunnar plötur sem síðan eru til
dæmis höggnar í höndunum í mis-
munandi stór stykki. Verkið er fest
upp í einingum og síðan er það
múrað í vegginn.
„Ég vann skissur að verkinu á
vinnustofu minni í Kaupmanna-
höfn. Fyrst fór ég til Stykkishólms
og ræddi við systurnar og arkitekt-
inn. Endanlegar tillögur mínar voru
svo samþykktar af arkitektinum og