Morgunblaðið - 16.02.1989, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. FEBRÚAR 1989
Seltjarnarneskirkja vígð á sunnudaginn:
Nýja kírkjan gj örbreytir
starfsaðstöðu safnaðarms
- segir séra Solveig Lára Guðmundsdóttir
SELTJARNARNESKIRKJA verður vígð á sunnudaginn.
Fyrsta skóflustungan fyrir byggingunni var tekin 16. ágúst
1981. Biskup íslands, hr. Pétur Sigurgeirsson, mun vígja
kirkjuna, en vigslubiskup, sr. Ólafur Skúlason, annast altaris-
þjónustu með honum. I tilefhi af vígslunni ræddi Morgun-
blaðið við þær sr. Solveigu Láru Guðmundsdóttur, sóknar-
prest og Kristínu Friðbjarnardóttur, formann sóknamefiidar.
Kristín Friðbjamardóttir var amefndinni úthlutað lóð fyrir
spurð um sögu safnaðarins og
kirkjunnar: „Fyrir um 200 ámm
síðan var prestakall á Seltjamar-
nesi með kirkju í Nesi, en við
byggingu dómkirkjunnar í
Reykjavík var kynntur konungs-
úrskurður þess efnis að leggja
skyldi kirkjuna niður og hún
skyldi rifin verða. Dráttur varð á
þeim framkvæmdum og í byijun
árs 1799 gripu náttúmöflin inn í
og fauk kirlq'an af gmnni í svo-
nefndu Básendaveðri. Þar með
hvarf kirkjubygging á Seltjamar-
nesi sem hafði verið þar um aldar-
aðir. Frá þessum tíma vom Selt-
imingar sóknarböm Dómkirkj-
unnar fram til ársins 1941 er
þeir fluttust til Nesprestakalls, en
þá náði Nesprestakall hið nýja
yfir hluta af vesturbænum í
Reykjavík og Seltjamames."
Söfnuður stofiiaður 1974
„Sjálfstæður söfnuður var
stofnaður á Seltjamamesi á fundi
sem dómprófastur, séra Óskar J.
Þorláksson, boðaði til þann 9.
nóvember 1974. Við stofnun
þessa nýja safiiaðar tilkynnti
dómprófastur að prestar Nes-
kirkju myndu þjóna hinni nýju
sókn þar til annað yrði ákveðið.
Fyrsta almenna guðsþjónustan í
sókninni var haldin í Félagsheimil-
inu á jóladag 1974, en bamaguðs-
þjónustur höfðu þá verið haldnar
í bamaskólanum frá 1964 á veg-
um sr. Franks M. Halldórssonar.
Guðsþjónustur vom síðan haldnar
reglulega næstu 11 árin, fyrst í
Félagsheimilinu, en síðan í Tón-
listarskólanum. Á jóladag 1985
vígði hr. Pétur Sigurgeirsson,
biskup, hluta af nýrri kirkjubygg-
ingu á Seltjamamesi til helgihalds
og hafa guðsþjónustur síðan verið
haldnar þar fram að þessu. Á fjár-
lögum fyrir árið 1986 var gert ráð
fyrir prestsembætti á Seltjamar-
nesi og í framhaldi af því var efnt
til prestkosninga í maímánuði. Sr.
Solveig Lára Guðmundsdóttir var
veitt embættið, og tók hún til
starfa í Seltjamamessókn í júní-
mánuði. Hefúr hún þjónað söftiuð-
inum síðan, en á meðan hún var
í orlofí þjónaði sr. Guðmundur
Öm Ragnarsson söfnuðinum.
Strax á fyrstu fundum sóknar-
nefndarinnar var farið að huga
að byggingu kirkju fyrir söfnuð-
inn, og í lok ársins 1978 var sókn-
kirkjubyggingu norðvestan Mýr-
arhúsaskóla með þeirri kröfu að
samkeppni færi fram um hÖnnun
kirkjunnar. Dómnefnd var skipuð
í marsmánuði árið 1979, og fyrir
hönd sóknamefndarinnar áttu
Kristín Friðbjamardóttir, Þórður
Búason og Ólafur Skúlason,
dómpróifastur, sæti í henni, auk
þeirra Guðmundar Kr. Kristins-
sonar og Hauks V. Viktorssonar,
sem tilnefndir voru af Arkitekta-
félagi íslands. Ólafur Jensson,
framkvæmdastjóri, var ráðinn
trúnaðarmaður nefndarinnar.
Skilafrestur í samkeppninni var
17. október sama ár og bárast
alls 19 tillögur. Niðurstöður dóm-
nefndar vora birtar 19. desember,
en samkvæmt þeim hlaut Hörður
Bjömsson, byggingartæknifræð-
ingur 1. verðlaun, en samstarfs-
maður hans var Hörður Harðar-
son, byggingartæknifræðingur.
Þegar var gert ráð fyrir að byggja
kirkju Seltjamamessóknar eftir
verðlaunateikningunni, en hins
vegar hafði afhending lóðar ekki
farið fram þar sem ekki höfðu
tekist samningar um kaup bæjar-
félagsins á lóðinni. Byggingar-
nefndarteikningar vora sam-
þykktar í júlí 1980, og um líkt
leyti skipaði sóknamefiid bygg-
ingamefnd kirkjunnar, en í henni
áttu sæti þeir Karl B. Guðmunds-
son, sem var formaður nefndar-
innar, Sigurður K. Ámason og
Kristin Fríðbjamardöttir, formaður sóknarneihdar Seltjamames-
kirkju og sr. Solveig Lára Guðmundsdóttir, sóknarprestur.
Stefán_ Ágústsson. Seinna kom
Torfí Ágústsson í nefndina í stað
Stefáns."
Tímamót 1981
„í janúarmánuði árið 1981 gáfu
systkinin Guðlaug Sigurðardóttir,
Olafur Sigurðsson og Pétur Sig-
urðsson lóð undir fyrirhugaða
kirkju við hátíðlega athöfn í Páls-
bæ. Þessi gjöf markaði tímamót
í kirkjusögu Seltjamamess, og
ekkert var því til fyrirstöðu að
hefjast handa við smíði kirkjunn-
ar. Formaður sóknamefndar tók
fyrstu skóflustunguna 16. ágúst
1981, og við það tækifæri annað-
ist sr. Frank M. Halldórsson helgi-
stund á staðnum og blessaði hann.
Um páska, vorið 1982, byijuðu
smiðir að slá upp fyrir sökklum,
og síðan þá hefiir verið unnið við
kirkjubygginguna með nokkram
hléum. Við bygginguna hafa sjálf-
boðaliðar unnið ötult starf, meðal
annars við að rífa niður mótatimb-
ur og hreinsa. Það sem mér er
efst í huga era þakkir og aftur
þakkir við þessi tímamót, því það
era svo ótalmargir sem við höfum
mikið að þakka. Margir hafa kom-
ið við sögu á þessum tæpu 15
árum síðan söfnuðurinn var stofn-
aður, bæði til að styriqa innra
starfíð og bygginguna," sagði
Kristín Friðbjamardóttir.
Gjörbreytir
safnaðarstarfínu
Sr. Solveig Lára Guðmunds-
dóttir sagði að vígsla kirkjunnar
kæmi til með að gjörbreyta allri
starfsaðstöðu safnaðarins. „Síðan
ég kom til safnaðarins hefur öll
Seltjamameskirkja.
Morgunblaflið/Emilla
starfsemin farið fram í kjallara
byggingarinnar, en þegar komin
verður betri aðstaða fyrir guðs-
þjónustur og aðrar helgar athafn-
ir verður hægt að nýta kjallarann
betur til annars safnaðarstarfs.
Það gerist ekkert án fólksins
sjálfs, þannig að kirkjan verður
alltaf að hlúa að því starfí sem
fólkið vill hafa í kirkjunni sinni.
Hvemig það starf eykst og eflist
að lokinni kirlq'uvígslunni verður
síðan að koma í ljós. Sóknamefnd-
in hér er feykilega dugleg að
skipuleggja safnaðarstarfíð og
byggingu kirkjunnar. Hér hefur
verið starfandi æskulýðsfélag og
opið hús fyrir 10-12 ára gömul
böm, auk bamaguðsþjónusta á
sunnudögum. Nú era fermingar
framundan og koma þessi tíma-
mót til með að hafa miklar breyt-
ingar í för með sér í því sam-
bandi. í söfnuðinum era nú taép-
lega flögur þúsund manns, og
þegar Kolbeinsstaðamýrin verður
byggð verður söfnuðurinn um
fímm þúsund manns, en hann
stækkar væntanlega ekki meira
en það,“ sagði Solveig Lára Guð-
mundsdóttir.
Kirkjubyggingin er tveggja
hæða og er greiðjir aðgangur inn
á báðar hæðir. Á neðri hæðinni,
sem er um 460 fermetrar að gólf-
fleti, er meðal annars skrifstofa
prests, kennslustofa og kirkju-
varðarherbergi. Auk þess er þar
góð aðstaða fyrir fundahöld og
unglingastarfsemi.
Á efri hæð er kirkjuskipið
ásamt skrúðhúsi og safnaðar-
heimili, sem nota má sem hliðar-
sal. Gólfflötur þessarar hæðar er
um 540 fermetrar.
Veggir kirkjubyggingarinnar
eru steinsteyptir, en þök era létt-
byggð. Þak kirkjuskipsins er
þrístrent og hvílir á steyptum
skífum, en burðarviðir era úr
límtré. Trén era sýnileg inni, en
á milli þeirra er panelklæðning.
Þakið er klætt stálplötum. Steypt-
ur kirkjutum, 11 metra hár, er
fyrir framan aðaldyr með þremur
klukkum. Byggingarkostnaður
reiknaður á núvirði er um 70 millj-
ónir króna. Stærsti hlutinn hefur
verið tekinn af álögðum sóknar-
gjöldum, en einnig hefur Seltjam-
amesbær styrkt kirkjubygging-
una með árlegum framlögum, og
sama er að segja um Reykjavík-
urprófastsdæmi. Þá greiddi Nes-
kirkja einnig sinn hlut vegna
skiptingar Nessafnaðar á sínum
tíma.
Kirkjusmiður var Sigurður K.
Ámason, en aðrir meistarar vora
Einar Þórðarson, rafvirkjameist-
ari, Bjöm Ólafsson, pípulagninga-
meistari og Pétur Ámason,
múrarameistari. Þórður Búason,
byggingarverkfræðingur, tók að
sér að sjá um verkfræðiteikningar
endurgjaldslaust, og rafteikning-
ar gerði Jóhann Indriðason, raf-
magnsverkfræðingur. Grétar
Skarphéðinsson og Guðmundur
Ingjaldsson lokuðu þaki bygging-
arinnar, Felix Þorsteinsson á
Grand smíðaði glugga og annaðist
ísetningu þeirra, Bjöm Trausta-
son einangraði þakið og klæddi
loftið viðarpanel, auk þess sem
hann annaðist ýmiskonar tréverk
innanhúss.
Rangíndi eða óréttur
verða aldrei að hefð
eftir Ragnar
Tómasson
Stór hópur íslenskra og erlendra
ferðamanna varð fyrir veralegri
röskun á ferðum sínum þegar til
verkfallsátaka kom á Keflavíkur-
flugvelli á sl. ári. Verkalýðsleið-
togar á Suðumesjum tóku sér það
vald að setja hundrað, ef ekki þús-
undir manna í farbann.
Röksemdir verkfallsvarða vora
skýrar: Hér var um að ræða lögvar-
inn rétt stéttarfélags til vinnustöðv-
unar og íhlutunar um tilhögun
starfa yfirmanna fyrirtækja þeirra
sem í deilum áttu.
Fyrirtækin og yfírmenn þeirra
vora auðmýkt og afhjúpuð sem lög-
bijótar. Farþegar vora sárir en
vamarlausir. Verkalýðsforingjar
hrósuðu sigri.
Hvemig í dauðanum má það yfír
okkur ganga að eitt helsta baráttu-
mál íslenskra verkalýsfélaga í árs-
byijun 1989 sé að dómstólar fái
ekki að íjalla um þann réttarágrein-
ing sem þama reis með deiluaðilum?
Hvemig í ósköpunum á lítil þjóð
að geta staðið af sér hótanir er-
lendra aðila um ósvífnar viðskipta-
þvinganir þegar stærstu félagasam-
tök landsmanna hóta viðsemjendum
sínum viðskiptabanni séu deilumál
þeirra borin upp við íslenska dóm-
stóla?
Ragnar Tómasson
„Hvernig' í dauðanum
má það yfír okkur
ganga að eitt helsta
baráttumál íslenskra
verkalýsfélaga í árs-
byrjun 1989 sé að dóm-
stólar fái ekki að Qalla
um þann réttarágrein-
ing sem þarna reis með
deiluaðilum?“
Það er sögð „hefð að aðilar slíðri
sverðin að afloknum vinnudeilum".
Rangindi eða óréttur verða aldrei
að hefð, í neinu landi, nokkum tíma.
Höfundur er lögmaður.