Morgunblaðið - 19.11.1991, Side 45

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. NÓVEMBER 1991
45
m>2
VELVAKAMDI
SVARAR í SÍMA
B91282 KL. 10-12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
Vangaveltur leikmanns
Velvakandi!
Þar sem. trúmálaspjall er oftar
en ekki á dagskrá í dálki þínum,
frá þeim, sem „þekkinguna” hafa,
langar mig sem leikmaður að koma
með nokkrar vangaveltur um Guðs-
trú og trúarsiði, ef verða mætti
fleirum en mér til íhugunar um
málið.
Þá er fyrst til að taka, að aldrei
hef ég skilið hvað sumir trúarsiðir
eiga skylt við Guðstrú. Á ég þar
fyrst og fremst við þann mýgrút
af minni spámönnum, sem alla daga
eru að fikta við að mynda sértrúar-
hópa. Reyndar langt komnir með
að gera skaparann að nokkurskonar
brotajárni, sem allir vilja skipta á
milli sín og boða þeim einföldu
áhangendum sem ánetjast þeim, um
leið og trúfélagarnir eru rukkaðir
um tíund af sultarlaunum, hvað
þeir mega eta og hvað ekki, hvað
þeir mega drekka og hvað ekki, og
hvað þeir mega gera og hvað ekki.
Frá mínum bæjardyrum séð eru
ailir þessir heimatrúboðar að
krækja sér í heimatilbúin lífsþæg-
indi til að þurfa ekki að óhreinka
flibbann sinn á erfiðisvinnu það sem
eftir er ævinnar. Vonandi verð ég
aldrei svo fátæk í anda, að ég þyk-
ist vita allt um Guð og guðsviija.
Allt sem ég tel mig vita um Guð
er, að sú óþekkta forsjá þagði alltaf
við öllum þeim spurningum, sem
hvíldu á einu barnshjarta og gerði
það vitaskuld að verkum að maður
þurfti að styðjast við einstaklings-
vitið. Æ, já. Skyldi bijóstvitið nokk-
urntímann komast í tísku aftur. Og
þá lá nú upplýsingaþjónusta af öllu
tagi á mannlegum vettvangi ekki
aldeilis á lausu eins og nú, að ég
minnist ekki á allrahanda nám-
skeið, sem úir og grúir af í dag og
gefur svör við öllu milli himins og
jarðar, eða góðgerðarfélögin til
hjálpar þeim sem enga drift hafa í
sér til að hjálpa sér sjálfir eins og
til dæmis hjálparliðið kringum vínf-
íkla, sjálfboðaiiðar til bjargar tób-
aksfíkium, svo maður er rekinn út
á guð og gaddinn kveiki maður sér
í sígarettu í mannlausum sal, þar
sem ekkert andar nema kaldur
gustur gegnum opinn glugga. Og
þá ku verið að skikka Rauða kross-
inn til að liðsinna spilafíflum og er
þá ekki langt í land þar til búið
verður að stofna eitt sníkjuhapp-
drættið í viðbót til aðstoðar matarf-
íklum, gotterísfíklum, kvennafíkl-
um o.s.frv. Er nú dæmisagan af
manninum sem miskunnaði sig yfir
náungann ekki gengin útí öfgar,
þegar við bætist að drullusokkar á
hæstu örorkubótum geta leikið sér
í heimsreisu, án þess einu sinni að
þurfa að greiða félagsgjald í óstofn-
að stéttarfélag ónytjunga? Eru
þetta týndu synirnir sem biblían
taiar um?* Löngum hafa líka tvær
höfuðkirkjur hins kristna heims
hneykslað mig að einu leyti. Er það
til að mynda guðsvilji að hinn ka-
þólski skriftafaðir sé bundinn þagn-
areið eins og hver annar trúnaðar-
læknir eða múlbundinn barnavernd-
arnefnd, þó morðingi gangi á vit
hans, og skrifti fyrir honum unnin
glæpaverk og það sem verra er,
óunnin glæpaverk?
Er það vilji Drottins að allar vor-
ar syndir séu oss fyrirgefnar við
altarisgönguna, og þar með sé okk-
ur heimilt að hefja leikinn aftur og
aftur? Og er það vilji hans sem
sagði: Leyfið börnunum að koma
til mín að*bjóða aðeins skírð börn
velkomin í Guðshús? Hvers eiga hin
að gjalda? Og ansi kemur manni
nú margt spánskt fyrir sjónir'sem
stendur í biblíunni, svo maður ráð-
ist nú á garðinn þar sem hann er
allrahæstur, eins og nútíminn tekur
til orða þegar menn skiptast á skoð-
unum — eins og til dæmis þetta:
Sælir eru þeir sem sáu ekki en trúðu
samt. Eigum við að trúa slúðri að
óskoðuðu máli?
Þá er það sagan af Maríu, sem
aðgerðalaus sat og alltaf er verið
að hampa á kostnað Mörtu, sem
innti af höndum þjónustuna. Þetta
minnir mann nú á sumar nútíma-
mæður sem eru svo uppteknar af
„kvennamenningunni”, að þær sópa
ekki gólf nema von sé á gestum
og hengja þá um leið svuntu á
manninn sinn. Hvað önnum kafíð
fólk snertir á virkum dögum er
enginn vandi að vinna húsverkin
undir sunnudagsmessu ríkisút-
varpsins. Og þá er komið að eftirf-
arandi: Enginn getur verið trúr
tveim herrum, því hann mun aðhyll-
ast annan en svíkja hinn. Seiseisei,
það er ekki nokkur vandi að gjalda
keisaranum það sem keisarans er
Ponsa er týnd
Þessi kisa er týnd. Hún heitir
Ponsa og á heima í Brekkubyggð
77 í Garðabæ. Síminn þar er
657790.
Ari Karlsson

Vlnningstölur 2. nÓV. 1991
(2^(\2)(2 7T29TT30) (28)

VINNINGAR | v.Nn'SaFA UPPHÆÐÁHVERN VINNINGSHAFA
1' 5815 La 0 2.769.53?
2. 5 96.311
3. 4al5 1 120 6.922
4. 3ai5 I 4.380 442
Heildarvinningsupphæð þessaviku: 6.017.687 kr.
I //vll /Fy! H rr
| upplýsingar.sImsvari91-681511 lukkulIna991002 |
t.b
BRÉFA-
BINDIN í
frá Múlalundi...
... þar eru gögnin á góðum stað. s
Múlalundur I
;SÍMI: 62 84 50 r I J ■ J
y>
=>
og Guði það sem Guðs er, það er
að segja láta rafmagnsreikninginn
ganga fyrir eins og auglýst er í rík-
issjónvarpinu og ganga svo til
kirkju eða öfugt.
Hinu er ekki að leyna, að farið
er að halla á annan húsbóndann.
Skattheimtumaðurinn er . orðinn
nokkuð þurftafrekur í seinni tíð.
Nú á hann bara eftir að fá öskuna
af síðasta launþeganum og þá er
hann búinn að fá allt!
Og þá er komið að eftirfarandi
varnaðarorðum í biblíunni: Leitið
ekki frétta af framliðnum. Vissu-
lega eru þetta orð í tíma töluð þar
sem offramboð er að verða í miðlum
á heimsmarkaðnum með tilkomu
nýaldarhreyfingarinnar. En hvað
eigum vér menn að gera þegar hin-
ir framliðnu vitja oss?
Þá er nú bara andskotinn kominn
í spilið, fullyrða hinir frelsuðu
heimatrúboðar. En hvað vita þeir
um það að óséðu máli?
Guðrún Jacobsen
www
■ ti'
_ i-i r lT

Vökvamótorar
= HÉÐINN =
C/>
VÉLAVERSLUN SÍMI 624260
SÉRFRÆÐIÞJÓNUSTA - LAGER
ÞEIR ERU
OÐRUVISI
ÞÝSKU VEGGSKÁPARMIR
Ef þú ert öðruvísi ættir þú að líta til okkar
þvi við eigum aldeilis stórkostlegt úrval
af fallegum veggskápum, stórum og litlum,
í hinum ýmsu viðarlitum.
Komdu í stærstu húsgagnaverslun landsins
GÓÐ GREIÐSLUKJÖR
BlLDSHÖFDA 20-112 REYKJAVÍK - SlMI 91-681199- FAX 91-673511
---------L—