Morgunblaðið - 29.03.1994, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 29. MARZ 1994
11
Vox feminae
_________Tónlist____________
Jón Ásgeirsson
Sönghópur úr Kvennakór
Reykjavíkur, sem nefnir sig Vox
Feminae, undir stjórn Margrétar
Pálmadóttur, ásamt Ingu Back-
man sópransöngkonu og Svönu
Víkingsdóttur píanóleikara, hélt
tónleika sl. laugardag í Seltjarnar-
neskirkju. Á efnisskránni voru
nær eingöngu trúarleg tónverk,
m.a. sjö Maríuvers.
Tónleikarnir hófust á Ave Mar-
is Stella, eftir finnska tónskáldið
Heikki Klemetti (1876-1953),
sem var frægur kórstjóri þar í
landi. Þá voru tvær Ave Maríur
sungnar, sú fyrri eftir Kodály og
síðari Bach-Gounod gerðin. Öll
lögin voru fallega sungin og auð-
heyrt að Vox Feminae er efni í
góðan kór, undir stjórn Margrétar
Pálmadóttur.
Inga Backman söng How be-
autyful are the feet, úr Messias
eftir Handel, og seinna á tónleik-
unum Ave Maríu, eftir Schubert,
aríuna Casta diva, úr Normu eftir
Bellini, Agnus Dei eftir Bizet og
einsönginn í Panis angelicus eftir
C. Franck, allt með miklum glæsi-
brag, sérstaklega þó Agnus Dei
og Panis angelicus, enda hefur
Inga náð því að teljast í hópi okk-
ar bestu söngkvenna, bæði fyrir
raddgæði og kunnáttu, svo og
sterka tilfinningu fyrir dramatísk-
um átökum.
Ave María Schuberts var sung-
in við latneskan texta og að því
að sagt er, vera vegna þess, að
kirkjunnar menn geti ekki sætt
sig við þýska textann, sem er
upphaflega á ensku og ortur af
Sir Walter Scott. Latneski textinn
fer ógnarilla við lag Schuberts,
þrátt fyrir að Inga og Svana flyttu
það ágætlega.
Það er auðvitað ljóst að mörg
laga, sem kvennakór hefur úr að
velja, eru útsetnignar, eins og t.d.
Ave Verum, eftir Mozart og eðli-
lega vantaði mikið í þessa perlu,
sem samin er fyrir blandaðan kór,
þó kórinn færi ágætlega með það.
Laudate pueri Dominum, Mótetta
op. 39, nr. 2, eftir Mendelssohn
og Laudi alla Vergine Maria, úr
Quatro pezzi sacri eftir Verdi, eru
samdar fyrir kvennaraddir og
bæði verkin góðar tónsmíðar.
Mótettan eftir Mendelssohn var
fallega sungin, en Laudi eftir
Verdi, var þeim konunum nokkuð
erfið á köfium.
Tvö falleg lög eftir Faure voru
nokkuð vel flutt en tónleikunum
lauk með glæsilegum tilþrifum í
Panis angelicus. Það er óhætt að
spá Vox Feminae góðu gengi, því
margt var fallega gert og ekkert
að, sem ekki hverfur með lang-
vinnum æfingum og vinnu.
Fallega tónlistin
Fallega tónlistin er yfirskrift
tónleika, sem Caput-hópurinn stóð
fyrir á Kjarvalsstöðum sl. laugar-
dagskvöld. Á efnisskránni voru
þijú verk, Adagio eftir Aldo Cle-
menti, Grand Duo Concertante
eftir Atla Heimi Sveinsson og
Seven 2 eftir John Cage.
Sagt er í efnisskránni, að Aldo
Clementi hafi lært hjá Schönberg,
sem er ekki rétt, því rétt er að
hann lærði hjá Sangiorgi, sem
hins vegar var nemandi Schön-
bergs. Clementi vinnur mikið út
frá óreiðu og fábreytileika í rit-
hætti, sem byggist nokkuð á end-
urtekningum innan hverrar radd-
ar fyrir sig, leitar gjarnan ytri
marka í styrk sen nær að gæða
verk sín ákveðnu og samfelldu
flæði, eins kom vel fram í verkinu
Adagio, áheyrilegu smáverki frá
1981, sem er mjög samfellt og
þétt ofið en skal að minnsta kosti
leikið þrisvar og þá sífellt hægar
og veikar.
Besta verkið á tónleikunum var
Grand duo conertante eftir Atla
Heimi Sveinsson og var það leikið
á flautu og klarínett og segul-
band. Verkið byggist á tilvísunum
til tónverka eftir Schumann, án
þess að um sé að ræða stælingar
en undir það síðasta breytist hljóð-
taka segulbandsins, úr leikhljóð-
um barna, m.a. í rómantískan
strengjaleik, líklega úr verki eftir
Schumann, í samspili við hljóðlát-
an samleik á fiautu og klarínett.
Verkið var mjög vel flutt af Kol-
beini Bjarnasyni og Guðna Franz-
syni og er fyllt upp með skemmti-
legum og leikandi tónmyndum.
Eftir hlé var flutt Seven 2, eftir
John Cage, sem tókst öllum mönn-
um fremur að vekja upp umræðu,
þar sem menn greindi oft hastá-
lega á, allt frá því að telja, að
hann væri að rústa tónlistina, til
þess að menn töldu hann óumdeil-
anlegan snilling. Verkið er undar-
lega fábrotið, stakir tónar í sam-
spili við ýmis slagverkshljóð, all-
sendis án hryns og lagferlis, nema
hvað varðar líðandina og tilfærslu
frá einum tóni til annars. Þetta
hægferðuga hljóðverk, sem minnti
undirritaðan oft á vaknandi hafn-
arstemmningu, þar sem alls konar
vélar og skip eru að undirbúa kom-
andi dag, tók 57 mínútur í flutn-
ingi. Það reynir nokkuð á þolin-
mæðina að hlusta á þetta verk en
það leið hjá, eins og stund, þegar
staldrað er við og litið er yfir kyrr-
stætt umhverfi og hin tímagreinda
skynjun hverfur, þar sem ekkert
skeður, hvorki það sem er leiðin-
legt né skemmtilegt.
Jöklarannsóknafélag íslands og Ferðaklúbb-
urinn 4x4 vilja benda ferðamönnum á að
hefðbundnar leiðir upp Tungnaárjökul í átt
að Grímsvötnum eru stórvarasamar
vegna nýrra sprungna.
Nánari upplýsingar eru gefnar
í síma 684444.
AUGNASKOT
________IVIyndlist__________
Bragi Ásgeirsson
SPRON í Mjódd heldur áfram
lofsverðum listkynningum sínum,
en heldur virðist framkvæmdinni
hafa daprast flugið.
Ljóst má vera, að vanda þarf
mjög til slíkra framkvæmda og
kynna hvern listamann á þann hátt
sem gert var í upphafi, en nú er
svo komið að tiltektin hefur svip
af hverri annarri myndverkasýn-
ingu í listhúsum borgarinnar, og
einungis liggur frammi einblöðung-
ur með nafni sýnandans. Þá er ekki
lengur um nafnkennda listamenn
að ræða og þannig þekki ég lítið
til listar núverandi sýnanda, sem
er Þórdís Árnadóttir.
Á veggjunum getur að líta á
annan tug málverka og eru þetta
allt ábúðarmiklar fígúrur og helst
eru það augun sem menn taka eft-
ir, en þau eru öll mjög svipuð og
ákaflega áberandi og ágengur þátt-
ur myndgerðarinnar.
Minna málverkin mig allnokkuð
á hið óhefta tjáningarform ný-
bylgjumálaranna, er þeir komu
fyrst fram í upphafi níunda áratug-
arins, og þá einkum Elviru Bach.
Eitthvað er. þetta þó óklárt og
stefnulaust í útfærslu og hið út-
hverfa innsæi ósannfærandi auk
þess, sem hér er eins og um endur-
tekningar á sama myndefninu sé
að ræða. Þá eru myndverkin full
ágeng og áleitin í húsnæðinu, en
hér er mikilvægt að velja réttar
stærðir og taka tillit til rýmisins í
einu og öllu. Það hefur einmitt vilj-
að brenna við að myndverk ein-
stakra sýnenda hafi ekki fallið inn
í rýmið og mæli ég því með nokk-
Þórdís Árnadóttir
urri uppstokkun og að næst verði
gengið út frá hinu gefna rými t.d.
með innsetningu—„Installation" ...
Kynning verka Þórdísar Árna-
dóttur stendur til 22. apríl.
Pílagrímsferð
Á veggjum Mokka hanga næstu
vikurnar uppi myndverk eftir Stein-
grím Eyfjörð Kristmundsson og ber
hún yfirskriftina „Pílagrímsferð
Stefaníu Georgsdóttur í gegnum
biblíuna".
Samanstendur sýningin af sýnis-
hornum af ljósrituðum minnismiðum
sem liggja milli síðna á þeirri biblíu
er fylgdi Stefaníu Georgsdóttur frá
Seyðisfírði í gegnum lífið sem og
opnunum sjálfum sem miðarnir vísa
í, leynt og ljóst. Verkin munu vera
hluti af stærri heild sem listamaður-
inn vinnur að og er inntak hennar
rannsókn og hugleiðing um ferðalag
þessarar konu í gegnum höfuðrit og
hornstein okkar menningarsamfé-
lags. Lyklar í verkinu ganga að óop-
inberum svæðum í hugarheimi vest-
ræns samfélags en sömuleiðis stöð-
um sem Stefanía heimsótti á and-
legri pílagrímsferð sinni um hug-
myndarými hins helga rits.
Steingrímur hefur unnið með
fleiri bókmenntaverk svo sem Her-
varar sögu, Heiðreks sögu, og Völs-
ungasögu og einnig óperu Wagners
„Parsifal" og svo James Bond. Slík
verk og goðsögur virðist vera það
sem á huga listamannsins allan um
þessar mundir.
Að sjálfsögðu er hér um bók-
menntaíegan grunntón að ræða
með ívafi heimildarsöfnunar og
mögulegt væri að setja upp þúsund-
ir sýninga af slíku tagi og þyrfti
ekki myndlistarmann til. Hinn list-
ræni veigur í athöfnum Steingríms
Eyfjörð virðist hins vegar vera sá,
að hann stimplar inn á síðurnar
kennitáknum frá eigin hendi og
áritar að auki hverja opnu. Þar með
er komin eins konar hugmynda-
fræðileg viðbót og er athöfnin ekki
óalgeng meðal áhangenda hug-
myndafræðilegrar listar af þeim
geira er aðhyllist bókmenntalegt
inntak og ívaf.
Sjónrænt er þetta naumast
áhrifamikið og það þyrfti helst
sprenglærðan listheimspeking til að
fjalla hér um, en síður myndlistar-
mann, því að hér er um nokkurt
hliðarspor frá myndrænni tjáningu
að ræða.
Stofnlánadeild landbúnaðarins
Skuldabréfaútboð
Stjórn Stofnlánadeildar landbúnaöarins hefur ákveöiö aö leita inn á innlendan
lánsfjármarkað í því skyni aö draga úr vægi erlendra gjaldmiðla í inn- og útlánum
og til aö lækka vaxtakostnaö sjóösins og þar með vexti á nýjum útlánum.
Útgáfudagur, útboöstími og nafnverð skuldabréfa
Útgáfudagur og fyrsti söludagur skuldabréfanna er 29. mars 1994. Útboðstími
er til 29. júlí 1994. Heildarverðmæti útboðsins er 350 milljónir króna að nafnvirði.
Lánstími og einingar
Skuldabréfin eru til 12 ára.
Bréfin verða gefin út i milljón króna einingum og 10 milljón króna einingum.
Gjalddagar, vextir, ávöxtunarkrafa og sölugengi
Gjalddagi bréfanna er 1. mars ár hvert.
Af skuldabréfunum reiknast 5,00% vextir ofan á lánskjaravísitölu.
Ávöxtunarkrafa á útgáfudegi þann 29. mars 1994 er 5,20% og sölugengi 0,989827.
Fjárhagslegur styrkleiki og ábyrgö
í árslok 1993 var eigiö fé Stofnlánadeildar tæpur 1,8 milljarður króna
og eiginfjárhlutfall um 20%.
Skuldabréfin eru með einfaldri ríkisábyrgö.
Útboösgögn, söluaöíli og umsjón meö útboöi
Útboöslýsing og önnur gögn um útboðiö og Stofnlánadeild landbúnaöarins
liggja frammi hjá Kaupþingi hf. sem hefur umsjón með útboðinu.
Sala bréfanna fer fram hjá Kaupþingi hf. Kaupþingi Noröurlands hf.
og hjá Búnaöarbanka íslands.
Kaupþing hf.
löggill verfibréfafyrirtivki
Kringlunní 5
Sími: 689080