Morgunblaðið - 25.04.1995, Blaðsíða 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 25. APRÍL 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Móðir mín,
KATRÍN GUÐMUNDSDÓTTIR WELCH
frá Flekkuvík,
andaðist í sjúkrahúsi í Glenrothes, Skotlandi, laugardaginn
22. apríl.
Fyrir hönd aðstandenda,
David Welch.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR B. ÞÓRÐARSON
kjötiðnaðarmaður,
Neðstaleiti 4,
lést í Borgarspítalanum 21. apríl.
Fyrir hönd vandamanna,
Eva S. Bjarnadóttir.
t
Faöir okkar,
FRIÐJÓN JÓHANNSSON
frá Skálum á Langanesi,
tit heimilis á
Hrafnistu, Reykjavík,
lést í Borgarspítalanum þann 22. apríl.
Haraldur Friðjónsson,
Jóhann Gunnar Friðjónsson,
Edda Gundersen,
Sigurdór Friðjónsson,
Tómas Friðjónsson.
t
Eiginkona mín,
BJÖRNEY HALLGRÍMSDÓTTIR,
Kópavogsbraut 1 b,
áðurtil heimilis
á Öldugötu 12, Hafnarfirði,
andaðist í Landspítalanum 22. april.
Fyrir hönd afkomenda,
Jón Jónsson.
t ‘
Systir okkar,
VALGERÐUR TRYGGVADÓTTIR,
Laufási,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 26. apríl
kl. 13.30.
Klemens Tryggvason, Þorbjörg Tryggvadóttir,
ÞórhallurTryggvason, Björn Tryggvason,
Agnar Tryggvason, Anna Guðrún Tryggvadóttir.
Móðir okkar, fósturmóðir og tengda-
móðir,
GUÐRÍÐUR ÁRNÝ
ÞÓRARINSDÓTTIR,
áðurtil heimilis
á Hjallavegi 1,
Reykjavík,
lést á Skjóli við Kleppsveg 23. apríl sl.
Þórunn Klemensdóttir, Þröstur Ólafsson,
Þórarinn Klemensson, Ásdís Sigurgestsdóttir,
Ólöf Inga Klemensdóttir, Grétar Hjartarson.
t
Elskuleg dóttir okkar og systir,
INGA BIRNA PÉTURSDÓTTIR,
Vallarbraut 9,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju
fimmtudaginn 27. apríl kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeir,
sem vilja minnast hennar, láti Styrktar-
félag krabbameinssjúkra barna eða
Barnadeild Hringsins njóta þess.
Pétur Jóhannsson, Sigurveig Kristjánsdóttir,
Jóhann Pétur Pétursson,
Berglind Ósk Pétursdóttir,
Sigrún Svansdóttir, Þórir Þórarinsson,
Þórey Svana Þórisdóttir.
MARGRÉT
KONRÁÐSDÓTTIR
+ Margrét Konráðsdóttir
fæddist 25. febrúar 1908.
Hún Iést 6. apríl síðastliðinn og
var jarðsungin frá Fossvogs-
kapellu 18. apríl si.
En handan við fjöllin
og handan við áttimar og nóttina
rís tum ljóssins
þar sem tíminn sefur.
Inn í frið hans og draum
er fórinni heitið.
(Snorri Hjartarson)
LÍTILL sjö ára pottormur skundar
að heiman ofan úr Álfheimum með
poka um öxl til að lifa sjálfstæðu
lífí. Strax þegar komið er niður að
Suðurlandsbraut gerist þó hinn
stóri heimur all ógnvænlegur svo
kúrsinn er tekinn í skyndingu á
Stigahlíð 22 til að þiggja ráð hjá
afa og ömmu fyrir frekari heims-
reisu. Á móti honum Óla sínum
tekur þar síðan amma Margrét,
brosandi, hlý og mjúk og hlustar
þolinmóð á áform Óla síns um vænt-
anlegt ferðalag um heiminn. Hann
væntir þess þó að amma muni
skjóta skjólshúsi yfir hann, svona
fyrstu nóttina og því er áfallið mik-
ið þegar amma laumast til að
hringja í mömmu og láta vita um
litla strokufangann. Til að sefa
ósigurinn er þó boðið upp á heitar
kleinur og eftir heimspekilegar
vangaveltur er komist að þeirri nið-
urstöðu að líklega sé best að láta
heiminn bíða um sinn, hann yrði
hvort eð er kyrr á sínum stað um
ókomin ár.
Amma okkar, Margrét Konráðs-
dóttir, sem nú er öll, skilur eftir sig
stórt skarð í lífi okkar systkinanna,
sem og flestra sem kynntust henni.
Af sínum andlega gnægtabrunni jós
hún dýrum gjöfum sem hafa mótað
okkur öll og gert okkur að betri
manneskjum. Hún opnaði augu
okkar fyrir hinni raunverulegu auð-
legð lífsins og að una glaður við
sitt, leita ekki langt yfir skammt
og kunna að skilja kjarnann frá
hisminu. Oft þegar umræður fóru
fram við kaffiborðið og málin virt-
ust flókin og í óleysanlegum hnút
kom amma í gættina og kastaði
fram lausninni í einni setningu og
sagði síðan: „Elsku, fáið ykkur
meira kaffí.“ Samkvæmt óskráðri
lífsspeki hennar var það nefnilega
afskaplega óviturlegt að ræða al-
varleg málefni nema yfir góðum
kaffíbolla og nokkrum listilega
gerðum kökum, einkum marengs-
kökum.
í minningunni eru það reyndar
marengs-tertur sem skipa sinn veg-
lega sess. Þegar við systkinin dvöld-
umst oftlega í gæslu hjá afa og
ömmu komum við jafnan bústin og
sæl og einhveijum kílóum þyngri
úr vistinni. Þar var okkur nefnilega
kennt að það væri ósiður og ókurt-
eisi að smakka ekki á öllum sortum
og þar sem marengs-tertur voru í
sérstöku uppáhaldi hjá Steina afa,
voru jafnan nokkrar tegundir slíkra
á borðum, ásamt pönnukökum og
öðru góðgæti, sem við urðum að
gera skil, ættum við að teljast sæmi-
lega vel upp alin. Þar fengum við
líka að horfa á Lassí, Roy Rogers
og íjölbragðaglímu með afa í kana-
sjónvarpinu, þó amma segði með
vissu millibili: „Heldurðu að bömin
hafí nú gott af þessu, Steini minn?“
Löngu seinna þegar við komum
með börnin okkar í heimsókn voru
sams konar dásamlegar marengs-
tertur á borðum, sem ungviðinu
þótti nákvæmlega jafn góðar og
okkur forðum. Umhyggjusemin var
einnig söm fyrir þessum kálfum
okkar sem voru að byija að fóta
sig: púðar hér og þar, dúkkur galdr-
aðar fram, Mackintosh og ekki
mátti neinum verða of kalt.
Við sem nú syrgjum ömmu okkar
minnumst hennar sem tignarlegrar
konu sem fram undir það síðasta
gekk í háhæluðum skóm á tyllidög-
um með reisn og þokka hefðardöm-
unnar. Fötin hennar voru valin af
smekkvísi, þó þau væru kannski
heimasaumuð af henni sjálfri sem
reyndar var líka fræg hannyrða-
kona. Aldrei gat ókunnugur séð að
þar færi alþýðukona sem lengi
framan af þurfti að beijast hörðum
höndum fyrir lífsviðurværi sínu.
Hún harmaði þó aldrei hlutskipti
sitt, heldur brosti og þakkaði, ekki
minnst þegar forsjónin leiddi Steina
afa, eftirlifandi eiginmann hennar,
til hennar.
Öll höfum við systkinin dvalið
langdvölum erlendis og saknað
heimahaganna og ekki síst ömmu.
Hefur þá jafnan ein minning um
hana skotið oftar upp kollinum en
aðrar: í fjölskyldukartöflugarðinum
í Skammadal stendur amma, sæl
og brosandi, albúin að hefja upp-
skerustörfín. Hún horfir kankvís á
lág grösin í garði foreldra okkar
og smælkið sem undan þeim kem-
ur. Síðan stingur Steini afi forknum
af festu undir fyrsta grasið í þeirra
garði og undan því velta stórar
vænar kartöflur í tugatali af teg-
undinni Ólafsrauður. Stundin er
lotningu blandin og meðan amma
tínir kartöflurnar fimlega upp í föt-
una og strýkur moldinni í leiðinni,
segir hún fyrir munni sér: „Þær
hafa nú aldeilis fengið í sig ljósið
í sumar, blessaðar."
Og líkt og kartöflurnar, sem hún
amma okkar setti niður í fóstuijörð-
ina kærleiksríkum höndum á vorin,
náðu að vaxa og dafna, náðu flest-
ir sem á vegi hennar urðu, að vaxa
af visku og dáð. Fyrir ljós hennar
sem mun lýsa okkur um ókomna
tíð erum við takmarkalaus þakklát.
Dúa, Ólafur og Eiríkur.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar
og tengdafaðir,
SIGURÐUR KRISTINN
ÞÓRÐARSON,
Hátúni 19,
lést í Borgarspítalanum 21. apríl.
Sesselja Víglundardóttir,
Þórhildur Vigdís Sigurðardóttir
Helga Sigurðardóttir,
Hörður Pétursson.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSTA KRISTÍN
GUÐJÓNSDÓTTIR,
Vallargötu 29,
Þingeyri,
sem lést 13. apríl, verður jarðsungin frá
Þingeyrarkirkju á morgun, miðvikudag-
inn 26. apríl, kl. 14.00.
Sigurjón Andrésson,
Sólveig Sigurjónsdóttir, Matthias Guðjónsson,
Kristján Sigurjónsson,
Ólaffa Sigurjónsdóttir, Guðberg Kristján Gunnarsson,
Andrés Sigurjónsson,
Elínborg G. Sigurjónsdóttir, Þórður Arason,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær systir okkar og frænka,
ÁSA HJALTESTED,
Austurbrún 6,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í
Reykjavík á morgun, miðvikudaginn
26. apríl, kl. 10.30.
Birna Hjaltested,
Guðriður B. Hjaltested,
Anna L. Hjaltested
og frændsystkini.
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
KJARTANS R. GÍSLASONAR,
Sunnuvegi 11,
Selfossi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Sjúkrahúss Suðurlands, Selfossi.
Þórleif Guðjónsdóttir,
Ársæll Ársælsson,
Sigurbjartur Kjartansson, Arndis Gísladóttir,
Eygló Kjartansdóttir,
Laufey Kjartansdóttir, Ingvi R. Sigurðsson,
Ásta Kjartansdóttir, Haukur Sigurðsson,
Erla Kjartansdóttir, Óskar Björnsson,
Sigurborg Kjartansdóttir, Pétur H. Birgisson,
Guðjón Kjartansson, Brynhildur Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.