Morgunblaðið - 25.04.1995, Blaðsíða 56

56 ÞRIÐJUDAGUR 25. APRÍL 1995
MORGUNBLAÐIÐ
UIVIGLINGAR
Það er spurning
Fékkst þú
stórt
páskaegg?
Berglind
Númer 5.
Guðmundur
Nei, ég fékk númer 12.
Erna Sif
Nei, ég borða ekki
páskaegg.
Arnar
Já, númer 18, það var
sérframleitt í Nóatúni.
Leikari með
hestadellu
Margir ungir leikarar eru að hasla sér völl
innan og utan leikhúsanna, einn af þeim
er Hinrik Ólafsson sem m.a. lék Bukofsky í söng-
leiknum Hárinu sem var sýndur í íslensku Óper-
unni í sumar og langt fram á vetur.
Ég var ansi góður unglingur, ég var mikið í íþrótt-
um, handbolta og fótbolta. Eg var einnig í tónlist-
arskóla alveg frá því ég var lítið barn, íþróttirnar
tóku síðan yfir í fimm sex ár en svo sneri éjg mér
aftur að tónlistinni og hætti í íþróttunum. Eg var
þannig unglingur að ég gerði allt fyrir áhugamál-
in og stundaði engan skóla, svo stóð ég allt í einu
uppi hættur í öllu og hafði ekki klárað neitt. Ég
var semsagt alveg á kafi í áhugamálunum, þau
voru alltaf mikilvægari en skól-
inn. Ég var svo á kafi í áhugamál-
unum að ég meira að segja klúðr-
aði menntaskólanum, ég hætti
bara og fór til Danmerkur. Þar
ætlaði ég að fara að læra tannsmíð-
ar, en áður en ég vissi af var ég kom-
inn í tónlistarskóla og farinn að læra
söng. Ég er alinn upp í Reykjavík,
í Frammarahverfinu, en var
alltaf í sveit í Borgarfírðin-
um langt fram á ungl
ingasárin. Þar kynntist
ég hestum og hef alla
tíð síðan haft áhuga á
þeim og þeir eru mitt líf og yndi, fyrir utan
starfið auðvitað.
Fermingardagurinn er mér mjög minnis-
stæður. Ég fermdist á afmælisdaginn minn
og vildi ékki halda veislu, því ég vildi vera
einn með hljómflutningstækjunum sem mér
voru gefín en ég fékk það ekki alveg í gegn.
En aðalatriðið þennan dag var að fá að vera
einn með græjunum og spila þá tónlist sem mig
langaði að hlusta á, inni í mínu herbergi.
Ég sé eftir aðhafa ekki stundað það sem ég tók
mér fyrir hendur nógu vel. Ég var í öllu, ég vildi
vera íþróttakappi og standa mig’vel í skólanum
en ég vildi líka vera músíkant, en það gengur
bara ekki upp. Það er bara eitt sem gildir og
maður verður að einbeita sér að einu í einu, svo
getur maður tekið eitthvað annað seinna.
Mig langaði til að verða bóndi þegar ég var ungl-
ingur. Það er fjölbreytt starf og það á vel við mig
að vinna fjölbreytt störf. Ég var búinn að strengja
þess heit að ef ég kæmist ekki inn í Leiklistarskól-
ann þá færi ég á bændaskóla. Það er svona Jéttur
bóndi í mér.
Ég er með svolítið sérstakan feril áður en ég byija
í skólanum, ég var búinn að vera að vinna aðeins
við leikhús, í einu verkefni hjá Þjóðieikhúsinu og
hjá Leikfélagi Reykjavíkur. Ég hafði líka farið í
gegnum þrjú inntökupróf áður en ég spreytti mig
á prófínu hjá Leiklistarskólanum. Ég hafði farið
í inntökupróf fyrir tónlistarskólann í Danmörku
og komst þar inn, svo fór ég inn í Söngskólann
í Reykjavík og svo tónlistarháskólann
í Vínarborg. Þannig að ég var orðinn
svolítið sjóaður í inntökuprófum. Eftir
á að hyggja fundust mér prófín sjálf
ekkert svo erfíð, skólinn aftur á
móti var gífur-
lega erfiður og
reynir á mann á
öllum sviðum bæði
líkamlega og and-
lega. Inntökuprófin eru
bara smásýnishorn af því
sem koma skal.
Er ekki erfitt að vera iitli
bróðir hans Egils?
Jú, það er erfítt, en ekki
opinberlega, það er
meira þegar við erum
bara tveir. Þegar ég
hitti hann þá er
hann alltaf að segja
mér hvemig ég eigi að vera og
hvemig ég eigi ekki að vera.
Hann hafí gert hlutina svona og
hinsegin og ég eigi að gera þá
nokkurnvegin eins og hann gerði
þá. En útávið er ekkert erfítt að
vera bróðir hans, því mér fínnst
við vera svo ólíkir bæði sem listamenn og karakter-
ar.
Varstu spéhræddur?
Já, ég var gífurlega spéhræddur, ekki vegna þess
að ég væri illa vaxinn eða neitt þannig, mér fannst
líkami minn bara vera svo mikið leyndarmál og
ætti að vera það. Einu sinni fór ég í skólaferðalag
í Þórsmörk og um nóttina ákváðum við að velta
Hinrik Ólafsson
okkur upp úr dögginni. Við stálumst út, framhjá
kennurunum, og svo sá ég að allir fóru að klæða
sig úr og fóm að velta sér. Ég var kominn úr
öllum spjörunum nema nærbuxunum og þorði
ekki að fara úr þeim. Ég hljóp þá hinumegin við
húsið og klæddi mig úr þeim þar og velti mér upp
úr dögginni, aleinn.
Hvað er unglingur?
Það er einstaklingur sem er alveg ótrúlega fijór,
skemmtilegur, viðkvæmur, íhaldssamur um leið
og hann er ótrúlega fijálslyndur. Það er það
skemmtilega við unglinga, það eru ólík öfl sem
beijast í þeim. Bæði að halda í barnið sem er inni
í þeim og villinginn sem er þar líka, svoleiðis var
ég allavega.
Ég myndi ráðleggja ungl-
ingum að halda sínu striki
og einbeita sér að einum
hlut í einu. Hlusta á þá sem
eldri eru, það gerði ég ekki,
ég hlustaði aldrei nema á
sjálfan mig. Unglingar í dag eru miklu heilsteypt-
ari en þegar ég var unglingur. En um leið fara
þeir á mis við margt, sérstaklega hvað varðar
náttúruna, ég er viss um að það eru til unglingar
sem vita ekki hvað fjóshaugur er. En það er ekki
þeim að kenna heldur okkur fullorðna fólkinu.
Unglingar ættu að snúa sér meira að náttúrunni
af því hún segir okkur allt sem við þurfum að vita.
STJÖRNUR G
ST ' F F SKAR
Plötusnúður ársins 1995
NOKKRIR keppendiur um titilinn „Plötusnúður ársins 1995“.
Bjarki vann ann-
aö anð 1 roð
Arleg plötusnúðakeppni félags-
miðstöðva fór fram í Félags-
miðstöðinni Frostaskjóli föstudags-
kvöldið 24. mars. Þetta var í 9.
,_skiptið sem Frostaskjól stóð fyrir
þessari keppni. Markmið keppninn-
ar er að gefa ungum skífuþeyturum
tækifæri á að sýna snilli sína og
skemmta áhorfendum. Flestir kepp-
endur voru frá reykvískum félags-
miðstöðvum, þ.e. Tónabæ, Þrótt-
heimum, Frostaskjóli, Hólmaseli,
Árseli, Fjörgyn og Bústöðum, en
Vitinn (Hafnarfírði) og Dynheimar
(Akureyri) sendu einnig fulltrúa.
Fjöldi ungmenna skemmti ser kon-
unglega og vonaði að sín hetja
bæri sigur af hólmi. Dómnefndin
var skipuð þeim Margeiri, Frímanni
og Grétari, en þeir eru allir kunnir
í heimi íslenskrar danstónlistar.
Þeir áttu úr vöndu að ráða við að
velja sigurvegara en komust að
þeirri niðustöðu að veita fulltrúa
Fjörgynjar, Bjarka Sveinssyni, titil-
inn „Plötusnúður ársins 1995“.
Bjarki vann keppnina einnig í fyrra
og er þetta í fyrsta skiptið sem
sami keppandi sigrar tvö ár í röð.
Um 250 unglingar mættu á plötu-
snúðakeppnina og var hegðun og
umgengni til fyrirmyndar.
Begga
vinkona
hallæris-
legust
Nafn: Erna Dís Brynjúlfsdóttir
Aldur: 14 ára
Heima : Reykjavík
Skóli: Árbæjarskóli
Hvernig finnst þér skólinn?
Mér finnst skólinn ágætur, sérstak-
lega félagslífið, en ég nenni ekkert
að læra.
Hvert er uppáhaldsfagið þitt í
skóla?
Stærðfræði.
Hvernig finnst þér fé-
lagslíf unglinga?
Mér fínnst það galli hvað
við megum vera stutt úti,
en annars finnst mér félags-
lífíð ágætt.
Hverju hefur þú áhuga á?
Tónlist, að skemmta mér og
strákum, ég hef áhuga á svo
ógeðslega mörgu.
Hverju hefur þú ekki áhuga á?
Ég hef ekki áhuga á stelpum.
Hvað er nauðsynlegt fyrir ungling
að eiga?
Góðan vin.
Á hverju þurfa unglingar ekki að
halda?
Foreldrum sem eru alltaf kvartandi
og treysta þeim ekki.
Hvað er mikilvægast í lífinu?
Að vera heilbrigður.
Hvað er í tísku hjá unglingum?
Hvað er það hallærislegasta sem
þú veist um?
Það er hún Berglind vinkona mín.
Lest þú dagblöð eða fylgist með
fréttum?
Nei, bara ef ég hef ekkert að gera
þá fylgist ég með fréttum og
ég les dagblöð ef þau eru til
heima.
Hvað ætlar þú að verða
þegar þú verður stór?
Ég veit það ekki, mig lang-
ar til að verða íþrótta-
kennari.
Hvaða þrjú orð lýsa
þér best?
Frekja, opin og hlátur-
mild.
Finnst þér fullorðnir
ósanngjarnir gagnvart ungling-
um?
Já, Mér finnst sumir foreldrar ógeðs-
lega strangir við börnin sín og of-
vernda þau.
Eru unglingar í dag dekurrófur?
Jú sumir, ef þeir fá ekki það sem
þeir vilja verður allt brjálað, eins og
bróðir minn ef hann fær ekki það sem
hann vill þá verður hann brjálaður.
Hver er munurinn á sokkum og
klukku?
Klukka tifar en það er táfýla af sokk-
Allt.
um.