Morgunblaðið - 09.05.1995, Blaðsíða 4

4 ÞRIÐJUDAGUR 9. MAÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ

FRETTIR
Rúta með tuttugu og einu barni og þremur fullorðnum fór út af vegí í Reyðarfirði
RÚTA með 21 barni, tveimur full-
orðnum og ökumanni fór út af veg-
inum innarlega í Reyðarfirði um
sexleytið á laugardagskvöld. Átján
barnanna slösuðust. Þar af hand-
leggsbrotnaði einn drengur og
stúlka lærbrotnaði og var hún flutt
til Reykjavíkur með sjúkraflugi.
Aðrir meiddust minna. Einn drengj-
anna kastaðist út úr rútunni en
slapp ómeiddur.
Hópurinn var á leið til Breiðdais-
víkur eftir að hafa verið á skíðum
\ Oddsskarði. Að sögn Þórhalls
Árnasonar, lögreglumanns á Eski-
firði, er talið að eitthvað hafi brotn-
að undir rútunni því hún fór stjórn-
laust út af veginum.
Tilkynnt var um slysið kl. 18.13
á laugardagskvöld og fóru lög-
reglumenn og björgunarlið frá
Eskifirði á vettvang tafarlaust.
Lögreglumenn frá Fáskrúðsfirði
voru kallaðir til aðstoðar, síðan var
kallaður til læknir frá Reyðarfirði,
sjúkrabflar frá Eskifirði og Reyðar-
firði og síðar komu til aðstoðar
læknir og sjúkraliðsmenn frá Fá-
skrúðsfírði þegar búið var að flytja
hina slösuðu á heilsugæslustöðina
á Reyðarfirði. Þeir sem minna voru
meiddir voru fluttir í hús Slysa-
varnafélagsdeildarinnar á Reyðar-
firði. Rútan var dregin upp á veg
seint á laugardagskvöld og flutt til
Reyðarfjarðar og er hún talin ónýt.
Omar Bjarnþórsson, skólastjóri
Grunnskólans á Breiðdalsvík, sagði
í samtali við Morgunblaðið í gær
að þótt stór hluti nemenda skólans
hefði lent í slysinu væri skólahald
með eðlilegum hætti. Að vísu væru
nokkrir á hækjum og allmörg barn-
anna hefðu hlotið hálsmeiðsl og
tognanir af ýmsu tagi.
Reynt að yfirvinna óttann
Bömin, sem eru á aldrinum 9-15
ára, komu saman ásamt foreldrum
sínum á sunnudag. Ómar segir að
ástæða hafi þótt til að gefa krökk-
unum tækifæri til að ræða um slys-
ið. Það hafi verið skrekkur í þeim
og það hafí átt að reyna að hjálpa
þeim að yfirvinna óttann.
Sýslumaðurinn á Seyðisfírði hef-
ur farið þess á leit við nokkra
menn að þeir rannsaki bflinn og
reyni að fínna hvað olli slysinu.
Þeirri rannsókn er ekki lokið en
samkvæmt heimildum Morgun-
blaðsins hefur enn ekkert komið í
ljós sem bendir til þess að bfllinn
hafí bilað.
Morgunblaðið/Páll Elísson
RÚTAN rann stjórnlaust talsverðan spöl utan vegar og hafnaði
á þúfubarði. Eins og sjá má eru stórir steinar allt í kring.
nuian ror uiai veginum
við Handarhald, að
sunnanverðu í Reyðarfirði
Eskifjörður .. Odds-
skarð
Búðar-
eyn

Seley
Faskruðsfjörður
Vattamcs
Stöðvarflörðuryí
Hafrutrnes
MÖJ'’arfiör»ut
'J«r*íur Kambancs
iL— rBreiðdals- o iOKm
Jdk ...................*.....
Álján börn
slösuðust
TALIÐ er að stýribúnaður hafi brotnað undan rútunni
þegar henni var ekið af vegarkafla með bundnu slitlagi
yfír á holóttan malarkafla.
Bílstjóri skólarútunnar
Farþegamir stóðu
sig eins og hetjur
BÖRNIN og tvær konur, farar-
sfjórar frá foreldrafélagi skólans,
stóðu sig eins og hetjur að sögn
Indriða Margeirssonar, bílstjóra
hjá Sérleyfisbílum Suðurfjarða.
Hann segir að fljótlega eftir slys-
ið hafi myndast heildarsýn yfír
ástandið og ekki hafi verið hægt
að standa betur að björguninni.
Indriði segist ekki hafa verið á
miklum hraða þegar slysið átti sér
stað og börnin hafi flest verið
sofandi. „Ég var að koma þarna
yfir af malbiki á maiarkafla. Þeg-
ar ég svo kom út af malbikinu
tóku við leiðindaholur og eitthvað
gerðist. Ég geri mér ekki fulla
grein fyrir hvað það var. En mér
fannst eins og eitthvað brotnaði
og ég missti bílinn stjórnlaust út
af,“ segir Indriði.
Hann segir að mikið sjokk hafi
gripið um sig. „Síðan náðu krakk-
arnir fljótt sambandi við hvert
annað og heildarsýn yfir ástandið
myndaðist. Krakkarnir stóðu sig
nyög vel og konurnar tvær frá
foreldrafélaginu voru alveg frá-
bærar. Mig langar svo að koma
til skila þakklæti til björgunar-
sveitarmannanna og annarra sem
unnu að þessu. Ekki hefði verið
hægt að gera betur,“ segir hann.
Hann sleit liðbönd í fingri og lask-
aðist lítillega á hægra fæti og
rqjöðm.
Blómin sýndu hug barnanna
Indriði segir að rannsókn máls-
ins sé í höndum Bifreiðaeftirlits
ríkisins. Hann hafi ekki fengið
neinar fréttir af henni og viti
ekki hvað hafi gerst. Hins vegar
þyki honum líklegast að orsak-
anna sé að leita í fjaðurbúnaði
bílsins. Rútan er 44 sæta Merce-
des Bens bifreið frá árinu 1969.
Henni hefur að sögn Indriða ver-
ið haldið við eins og þörf hefur
krafið.
Indriði hitti foreldra og börn á
sunnudagskvöld. Hann segir að
börnin hafi fært sér blóm. Með
því hafi þau sýnt hug sinn til hans.
Karl Ragnars framkvæmdastj óri Bifreiðaskoðunar Islands vill reglur sem kveða á um skráningu viðhalds
Of margar gamlar hóp-
ferðabifreiðar í notkun
KARL Ragnars framkvæmdastjóri
Bifreiðaskoðunar íslands segir of
stóran hluta langferðabifreiða hér-
lendis of gamlan og að viðhaldi
þeirra sé oft ábótavant. Hann segir
jafnframt að aðrar reglur gildi um
skoðun hópferðabifreiða í dreifbýli
þar sem íullkomnustu skoðunar-
stöðvar séu ekki til staðar og að
ástand sumra bifreiða sem notaðar
séu til að flytja ferðamenn að sum-
arlagi „sé langt frá því að vera for-
svaranlegt“.
Samkvæmt skráningu Bifreiða-
skoðunar falla 1.249 ökutæki á
landinu undir skilgreininguna hóp-
ferðabifreiðar. Þeim er skipt í tvo
hópa eftir þyngd og í hópi I eru
bifreiðar undir fímm tonnum og
hópi II þyngri en fímm tonn.
Ókutæki í hópi II, 592 talsins,
eru einkum notuð til hóp- eða sæta-
ferða og er meðalaldur þeirra 14
ár. Sem dæmi má nefna að elsta
rúta á skrá er framleidd árið 1942
og 48 hópferðabílar eru framleiddir
fyrir 1970. „Ef viðhald er fullnægj-
andi á aldur ekki að skipta máli,
en viðhald er kannski ekki alltaf
nægilega gott. Menn jafnvel freist-
ast til að spara þá peninga sem við-
haldið myndi kosta,“ segir hann.
Karl sagði aðspurður að skoðun
leiddi ekki alltaf lélegt viðhald í ljós.
„Ef um er að ræða málmþreytu eða
þess háttar sést það ekki. Bifreiða-
skoðunin er örugg svo langt sem
hún nær en hún nær bara ekki alla
leið.“
Karl segir ennfremur að þegar
skoðunarreglur hafí verið hertar á
sínum tíma hafi borist kvartanir frá
ýmsum dreifbýlisstöðum vegna þess
hversu langt var í skoðunarstöðvar
og dýrt að flytja ökutækin þangað.
„Það leiddi til þess að skoðunarregl-
ur á dreifbýlisstöðum eru mun væg-
ari en í þéttbýli. Bílarnir eru skoðað-
ir þar án þess að jafn fullkominn
tækjakostur sé notaður," segir
hann.
Undanþágur veittar
Guðni Karlsson deildarsérfræð-
ingur í dómsmálaráðuneytinu segir
að reglurnar sem settar voru 1993
kveði m.a. á um flokkun skoðunar-
Framkvæmdastjóri Bif-
reiðaskoðunar íslands
segir fjölda langferða-
bíla í notkun hérlendis
of gamlan því viðhaldi
þeirra sé oft ábótavant
stöðva í þrennt og hafi undanþágur
verið veittar fyrir ökutæki yfír 3,5
tonn, sem notuð séu í sérstök verk-
efni, ef fjarlægð í næstu skoðunar-
stöð I, það er með fullkomnasta
búnaði, er lengri en 50 kílómetrar
og fyrir liggur skriflegt vottorð frá
lögregluyfirvöldum á staðnum að
bifreiðin sé einvörðungu notuð á
afmörkuðu svæði innan byggðar-
lagsins.
Samkvæmt upplýsingum frá
Helga Jóhannessyni lögfræðingi í
samgönguráðuneyti eru leyfí til hóp-
ferðaflutninga flokkuð í þrennt, þ.e.
sérleyfí á tilteknum ökuleiðum,
sætaferðaleyfi þar sem seld eru
sæti í tiltekna ferð eða á sérstakan
viðburð, og loks hópferðaleyfí. Síð-
asttöldu leyfin séu einkum veitt ein-
staklingum sem ekki eigi fyrirtæki
en fái leyfi á ökutæki, sem leigt sé
út í tilteknar ferðir. Segir hann
fjölda slíkra umsókna hafa aukist
mjög og viðkomandi þurfí einungis
að sýna fram á að hann sé hæfur
og að þjónustunnar sé þörf. Til
standi hins vegar að færa reglumar
til samræmis við evrópskar kröfur
og verði umsóknir sem nú liggja
fyrir afgreiddar samkvæmt þeim.
Kveði þær á um óflekkað mannorð,
fullnægjandi starfshæfni, það er
meirapróf, og fullnægjandi eigin-
fjárstöðu.
Karl Ragnars segir virka sam-
keppni í hópferðum „Til dæmis er
gríðarleg samkeppni í sumartúrism-
anum þar sem menn bjóða niður
hver fyrir öðrum. Það er alveg klárt
að þetta bitnar á gæðunum og
stundum hrýs manni hugur við því
hvemig ástandið er á bílum sem eru
að keyra um landið."
Segir hann fjölda þeirra dæmdan
til endurskoðunar og nokkuð oft í
akstursbann. „Almennt em 30-35%
bíla eru dæmd til endurskoðunar og
ég held að hlutfallið sé hið sama
hvað þessa bíla varðar." Jafnframt
ségir hann allan gang á því hveiju
sé ábótavant. „Fyrst og fremst em
það öryggisatriðin, það er stýri og
hemlabúnaður," segir hann.
Karl segir loks að til þess að
koma auga á málmþreytu verði ein-
faldlega að skrá notkun bifreiðar-
innar líkt og gert er við flugvélar
og skipta um þá hluti sem slitna.
„En það verður að höfða til ábyrgð-
artilfínningar eigenda, sérstaklega
þegar bílar eru orðnir svona gamlir.
Það sem vantar, sérstaklega á þessa
stóm atvinnubíla, er skráning á við-
haldi og fjölda ekinna kílómetra.
Það myndi auðvelda eftirlit mjög
mikið. En því miður hafa stjómvöld
ekki heimilað að kílómetrastaða sé
skráð í skoðun."
I
I
»
I
I
I
!
I
>
I
I
I
I
I
I
I
I
I