Morgunblaðið - 09.05.1995, Side 53

Er komið sumar?
Hvernig eru strákar/stelpur?
.4 *$ t
A? 4'\| '1* .#*'7* ÍRS
^ÆrJ* % Ét ;%:
. v *: ..<•:>•
Jón Sig’urður
Þórarinsson, 15 ára
Þær eru síðhærðar, en annars
bara fínar. Klæða sig vel og eru
skemmtilegar.
Aldís Bjarnadóttir,
16 ára
Strákar eru meiriháttar og
með æðislega fallega rödd, stutt-
hærðir og bara geggjaðir og
öðruvísi.
ÞRIÐJUDAGUR 9. MAÍ 1995 53
MORGUNBLAÐIÐ
UNGLINGAR
Er komið
sumar?
Menningarvika
í Vitanum
Höfundar Andri Þór (SPK)
Sigurjónsson og Valur Garfield
MENNINGARVIKAN var frá 3.
til 8. apríl og hún var mjög frum-
leg og fjörleg. Á mánudagskvöldið
kom salzadansarinn Carlos og tók
nokkur létt spor og allir tóku þátt.
Fyrsti liðurinn sem var tengdur
menningarvikunni var að krakk-
amir lærðu fantaziu, það er nokk-
urs konar listmálun, þ.e.a.s. á
mannslíkama. Daginn eftir var
haldin förðunarkeppni þar sem
Þorbjörn Kærbo (Nörd) bar sigur
úr býtum með glæsta módelið The
VaL Sama kvöldið komu þijár fé-
lagsmiðstöðvar, og hin stór-
skemmtilega hljómsveit Kósi tróð
upp og sló í gegn. Stórkostlegi
Andri SPK var kynnir og sló í
gegn með sprenghlægilega SPK-
brandarann sinn sem fáir sem eng-
ir skildu.
Á föstudaginn var frumsýnd
myndin Mordstrober eligekvinden
sem Hemmi og Ulli gerðu en Malt-
in gaf henni þijár stjörnur. Þetta
er stuttmynd um konu sem drepur
allar karlrembur. Myndin er byggð
á frásögn kvenna í sértrúarsöfnuði
sem heitir Magdalena í Fluguvík,
en það voru þeir sem komu Heið-
ari Jónssyni í sjónvarpið.
í lok hátíðarinnar var lokaball
Menningarvikunnar. Þá kom
(sveita) félagsmiðstöðin frá Siglu-
firði og Ólafsvík. Þá tróð Súrefni
upp, (en þetta er besta hljómsveit
sem ég veit um, meira að segja
betri en Scotter segir Oddur sonur
Magga Kjartans og Valur joker).
Þegar þetta var búið fóru allir
brosandi heim nema Eva María því
hún fékk ekki að fara í ballskák.
Davíð 15 ára
Já
Símon 15 ára
Já
Hrefna 14 ára
Já... eða nei, ekki alveg
Sölvi 15 ára
Já
Unglingsárin
áhyggjulaus
og góður tími
MEÐ VORINU og í sumar fara
stórhljómsveitirnar af stað og
skemmta um allt land. Daníel Ág-
úst Haraldsson hefur um árabil
verið söngvari hljómsveitarinnar
Ný dönsk sem hætti störfum ný-
lega. Aðspurður sagði Daníel að
Ný dönsk hefði aðeins hætt tíma-
bundið, hann reiknar með að þeir
verði með endurkomutónleika á
Ömmu Lú eftir 15 ár eða svo. Hér
á eftir segir hann okkur frá ungl-
ingsárum sínum og hvað honum
finnst skemmtilegt.
Ég held að ég hafi ver-
ið ósköp venjulegur ungl-
ingur. Ég átti góða vini, en
var samt oft einn. Ég hékk
mikið með skemmtilegum
krökkum og var frekar vinsæll
en hitt. Ég fór mikið á skíði
og æfði glímu, eitt tíma-
bil fór líka í að mála
myndir með olíu á
striga. Ég er al-
inn upp í Háa-
leitishverfinu í
Reykjavík og gekk í Álftamýrar
skóla, skólinn var bara svona rútina
og mér gekk ágætlega, ég var svona
meðalnemandi en ekki framúrskar-
andi í neinu. Ég hafði gaman af
ensku og fór í enskuskóla í Eng-
landi eftir níunda bekkinn. Þessi
ár, unglingsárin, voru mjög ljúf og
góð fyrir mig. Ég á svo góða
mömmu sem ég get alltaf talað við.
Ef eitthvað kom uppá leystum við
úr því í sameiningu. Það eina sem
ég hefði viljað er að ég hefði gert
mér betur grein fyrir því hvaða
stefnu ég ætti að taka í lífinu. Ég
var svolítið stefnulaus og gerði bara
það sem mér þótti skemmtilegt, ég
geri það enn í dag.
Fermingardagurinn
Ég man vel eftir fermingardegin-
um, því hann var mjög sérstakur.
Við fórum frændsystkynin til Dal-
víkur ti! afa og ömmu og fermd-
umst þar. Við vorum bara tvö og
fermdumst um mitt sumar, 9. júlí,
á góðviðris- degi. Það var
skemmti- A legt að fá fólkið
að sunn- /. \ an alla leiðina
til Dalvíkur í
una. Það var
engin stór-
rar-
tina
þannig, mér
fannst þetta ljúf ferming
Tónlist og leiklist
Eins og ég segi þá var ég
ekki með nein föst plön eða stefnur
í gangi og negldi aldrei neitt niður
sem mig langaði til að verða. Ég
lifði bara fyrir hvern dag án þess
að hafa áhyggjur af því hvað úr
mér yrði. Ég var í skólaleikritum
og hafði gaman af því og vangavelt-
um um heiminn og sálina. Ég var
í raun og veru mjög opinn fyrir
öllu sem vakti áhuga minn og setti
sjálfum mér aldrei neinar skorður
og það finnst mér bæði galli og
kostur. Ég leiddist út í þennan tón-
listarheim alveg óvart, gamall
skólafélagi minn vissi að mér fannst
gott að standa á sviði og koma
fram. Hann og félagar hans voru
í hljómsveit, þá vantaði söngvara
og ég sló til. Þetta er það sem ég
elska að gera og stendur næst
hjarta mínu, tónlistin er bæði starf-
ið mitt og áhugamál. Ég var ekkert
meðvitaður um að ég væri í hljóm-
sveit, sem væri að fara að gera eitt-
hvað, og var ekkert farinn að semja
lög eða hlusta á tónlist fyrr en ég
byijaði í hljómsveitinni. Þá fór ég
að sanka að mér allskyns plötum
og geisladiskum og kynntist þannig
gamla góða bálkinum eins og
Hendrix og Bowie. Ég hafði ekki
hlustað á neitt nema Bítlana og
plöturnar sem
mamma átti. Ég
hef verið dug-
legur við að
semja lög á plöt-
ur, bæði tónlist-
ina og textana.
Það er misjafnt hvemig þetta ger-
ist, stundum koma lag og texti sam-
an en stundum bara lagið og ég
þarf að beija saman textann á eft-
ir. Að semja lag er alveg ótrúlegur
hlutur, það bara kemur eitthvað
ástand yfir mann og maður getur
gleymt sér í því. Þetta er sjálfsagt
eins og hlauparinn sem fær endorf-
ín í líkamann og fer í sæluvímu við
það að hlaupa. Þetta er spurningin
um að geta gleymt sér í því sem
maður er að gera. Það skapast eitt-
hvert hugarástand, einhver alsæla,
nirvana.
Framtíðin
Ég ætla að halda áfram að gera
það sem mér finnst skemmtilegt,
halda mér við efnið. Reyna að vaxa
og dafna í listinni, það er ekkert
eins skemmtilegt.
Unglingar
Unglingur er fullorðið barn, held-
ur að hann sé fullorðinn en er það
ekki. Verður bráðum fullorðinn og
veit það og ætl-
ar að verða það
strax. Þetta er
biðsalur, þetta
er svo áhyggju-
laust líf og
unglingar eiga
að njóta þess og ekki hella sér út
í föst sambönd og skuldbindingar
strax.
STJÖRNU3 G
STÓ F SKAR