Morgunblaðið - 09.05.1995, Blaðsíða 32

32 ÞRIÐJUDAGUR 9. MAÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREINAR
Umferðarhnútar alltof algengir
Hugleiðing um samgöngumál á vordögum 1995
Umferðarhnútar
alltof margir
Stöðugt er þrengt að þjóðvegum
í og við þéttbýli. Tímabært er því
að fastsetja (taka frá) land undir 3
aðalvegi til höfuðborgarinnar í ca
20 km fjarlægð og 100 m breitt.
Vegirnir eru: 1. Vestur- og Norður-
landsvegur, 2. Suður- og Austur-
landsvegur, 3. Suðurnesja- og Flug-
hafnarvegur.
Sveitarfélög skipuleggja gjarnan
lönd sín án tilllits til
þjóðvegarins sem ligg-
ur þar um og verður
hann þá gjarnan að inn-
anbæjargötu með til-
heyrandi umferðartöf-
um. Einnig allskonar
hættum og hindrunum,
sem langferðamönnum
á hraðferð til erindis-
reksturs í höfuðstaðn-
um þykir tafsamt og
ekki gott skipulag. Því
þarf að ætla þjóðvegum
rúmt, snjólétt og sem
beinast landsvæði inn í
borgina.
En í úthverfum bæja Halldór Eyjólfsson
þarf samhliða vegum,
göngu- og reiðhjólastíga, en hins
vegar sandbornar reiðgötur með
undirgöngum undir aðalveginn, þar
sem best hentar hverju sinni.
Hvers vegna brýr
á þurru landi?
Reykjavíkurborg ásamt ná-
grannasveitarfélögum ættu að
hætta grjótakstri í sjóinn ár eftir
ár, aðeins til að stækka landið und-
ir hús og götur, því hér vantar
ýmislegt annað en.landrými. Enn-
fremur þarf að endurskoða þá tísku
að byggja brýr yfir vegi (loftbrú) á
þurru landi, eða grafa þá niður þar
sem aðfenni er óhjákvæmilegt, og
hvað mun svo hver km kosta í slíkri
vegarlagningu? (Höfðabakka - húll
ASÍ) Vandséð er hvort þetta gífur-
lega umrót leysir þann vanda sem
umferðin er orðin í utanverðri borg-
inni, því Elliðaárbrýrnar eru og
hafa verið „flösku-
háls“, eins og berlega
kom í ljós á 50 ára
afmæli Lýðveldisins
17. júní 1994. En þá
gerðu yfirvöld aumk-
unarverða tilraun til
þess að landsmenn
kæmust til afmælishá-
tíðarinnar á Þingvöll-
um. En þvílíkur vand-
ræðagangur!
Ef óvænta atburði
bæri að á höfuðborgar-
svæðinu yrðu ámóta
vandræði í „bæjar-
göngunum" nema
sveitarfélögin taki
sameiginlega á þessu
máli og afhendi lönd til framtíðar-
skipulags þjóðvegarins á viðkomandi
svæði. Umtalsverð samgöngubót
væri tenging hafnarsvæðisins við
Viðeyjarsund og Vesturlandsvegar
með brú á Elliðaár á móts við SR-
tanka, og vegi inn fjörur Grafarvogs
sunnanverðan, og beint upp frá enda
vogsins á Vesturlandsveg á móts
við dælustöð Hitaveitunnar.
H LOWARA
BORHOLU
DÆLUR
Gæðavara,
mikið úrval,
hagstætt verð,
örugg þjónusta.
= HÉOINN =
VERSLUN
SELJAVEGI 2 SÍMI 91-624260
Þjóðvegi breytt
í Mosfellsbæ
Nú er aðkallandi að leysa um-
ferðarvanda þjóðvegarins í gegnum
miðbæ Mosfellsbæjar, en þar fjölgar
umferðaróhöppum árlega, og dettur
mönnum þá helst í hug að færa
þjóðveginn út úr bænum, með því
að brúa Leirvoginn nærri raflínunni
og leggja nýjan veg rétt ofan sjáv-
armáls, vestur fyrir Korpu. Síðan
beint á veg 1 sunnan tengivirkis
L.V. Að norðan sýnist einfaldast
að leggja veg norðaustur Álfsnesið
á veg (1) sunnan Kollafjarðar.
Tenging Þingvallavegar er auðveld-
ust beint niður í voginn og eftir
flæðarmálinu vestur að brúarstæð-
inu. Stöðugt þrengir að þjóðvegin-
um (hraðbraut) til Suðurnesja í
gegnum Hafnarfjörð, Garðabæ og
Kópavog, þeim vanda verður ekki
frestað né vísað frá.
Firðir brúaðir
Brýr yfir firði og voga eru að
verða áhugaverður kostur í vega-
lögnum því áunnin verkþekking á
slíkum framkvæmdum er þegar til
í landinu sbr. Borgarfjarðarbrúin,
Dýrafjarðarbrú o.fl. Vonandi geta
framkvæmdir við Gilsfjarðarbrú,
leið 1, farið að hefjast, eftir óskilj-
anlegt þref og þjark þeirra sem
nefndir eru spekingar í staðsetn-
ingu vega, en þama höfðu stað-
kunnugir menn strax bent á brúar-
st'æði sem nefnt er Leið 1, og fellur
vel að þjóðvegakerfínu.
Hvalfjörður, brú eða
jarðgöng?
Trúlega eru jarðgöng undir sjáv-
Diplomat fistölvnr
486 0X2 66 MHz
WM Local Bus, hljóðkort,
8 Mb minni, 240 Mb IIDD
Verðkr. 189.900,-
# BGÐEIND -
Austurslrönd 12. Sími 561-2061. Fax 561-2081
KORT til skýringar á greinarefni.
armáli ekki jafn örugg og í fjöllum, skjálftalandi eins og hér er. Einnig
vegnasprungu-oglekahættuíjarð- spá menn ísingarhættu í brekkun-
Stöðugt er þrengt að
þjóðvegum í þéttbýli,
segir Halldór Eyjólfs-
son, sem hér fjallar
um umferð til og frá
Reykjavík, brýryfir
firði, brýr á þurru
landi o.fl.
um uppúr göngunum, og mun því
að mörgu leyti öruggara og líklega
hagkvæmara að brúa fjörðinn milli
Eyrar í Kjós og Grundartanga, enda
liggur það mun betur við þjóðvega-
kerfinu, sérstaklega til Vestur- og
Norðurlands. Kynjasögur um fjár-
mögnunaráðferð umræddra jarð-
ganga eru ótrúverðugar enda hefur
fjárveitingarnefnd alþingis ekki
fjallað um þetta undarlega vaxna
mál, en fjármögnunarfyrirtæki
og/eða peningamenn virðast mjög
áhugasamir um framgang málsins.
(Ekki hefur birst kostnaðarsaman-
burður á brú og göngum.)
Höfundur er áhugamaður um
umhverfis- og samgöngumál.
Eiga konur að una
glaðar við sitt?
FYRIR kosningar vorum við kon-
ur í sviðsljósinu og allir flokkar
slógust um athygli okkar og náttúr-
lega fylgi. Loforð voru gefin um
betri tíð með blóm í haga. Mikið
var í húfi. Okkar atkvæði gátu ráð-
ið úrslitum. Loforð um jafnrétti í
launamálum hljómuðu í eyrum okk-
ar. Konur í Sjálfstæðisflokknum
fylltust nýrri von um að nú væri
þeirra tími loksins kominn.
Fullar bjartsýni gengum við til
kosninga. Mikil áhersla var lögð á
að höfða til kvenna og
væntingar voru miklar
um að nú væri flokkur-
inn okkar loks farinn
að nálgast nútíðina og
viðurkenndi að konur
væru marktækar og
gætu staðið jafnfætis
körlum. En á skammri
stund skipast veður í
lofti: Þegar atkvæðin
voru í höfn fengum við
skýr skilaboð. Stærsti
flokkur landsins með
langstærsta þingflokk-
inn á Alþingi á enga
frambærilega konu til
ráðherraembættis!
Hann fátækari en ætla
mætti. Hér er ekki ver-
Margrét K.
Sigurðardóttir
ið að kasta rýrð á þá sem valdir
voru til starfa sem ráðherrar, þetta
eru allt mætir menn, en þegar
margir eru kallaðir eru fáir útvaldir.
Skilaboðin urðu enn skýrari!
Kosningaumræðan beindist mikið
að miklum launamun karla og
kvenna og fjölrætt var um að gegn
slíku óréttlæti skyldi betjast. En
hvað skeður? Um leið og karl í þing-
flokknum á að taka við embætti
þingforseta af konu í þingflokknum
verður auðvitað að hækka launin!
Eftir að hafa haft kosningarétt í
80 ár höfum við konur náð þetta
langt! Hvað þarf konan að hafa til
að bera til þess að vera talin standa
jafnfætis hinu sterka kyni?Á hvetju
byggist hæfileikamatið, þegar kon-
ur eru annars vegar? Við erum ekki
að fara fram á nein forréttindi
vegna þess að við erum konur en
við viljum heldur ekki gjalda þess.
Þegar litið er til annarra flokka
má sjá, að mikið er upp úr því lagt
að fá konur til starfa og einnig
forystustarfa. Er verið að vísa hæfí-
leikum sjálfstæðiskvenna þangað?
Auðvitað verðum við að taka inn
í myndina, að þetta geti verið okkur
konunum sjálfum að kenna. Hefur
flokkurinn aldrei þurft að reikna
með, að við konur gerðum neinar
kröfur um að okkar hlutur væri
annar en að fá bara að greiða
flokknum atkvæði og hita kaffi á
fundum? Heyra má á formanni okk-
ar, að hann hefur ekki miklar
áhyggjur af því að konur séu eitt-
hvað að nöldra, það tapist ekki
mörg atkvæði þess vegna. Mót-
mæli okkar eru ekki
eru ekki álitin alvar-
legri en stormur í
vatnsglasi. Ekki erum
við nú metnar hátt.
Höfum við verið of eft-
irgefanlegar eða van-
metið okkur sjálfar?
Sé svo er það óþarfi.
Allar skulum við
muna, að við stöndum
körlum jafnfætis og
samþykkjum aldrei
annað.
í kosningastefnu-
skránni var stefnt að
því að fara bjartsýnn
inn í 21. öldina. Hvern-
ig eiga konur í Sjálf-
stæðisflokknum að
fara að því, þegar flokkurinn er
fastur í viðhorfum 19. aldarinnar?
Karlar skulu vera hið ráðandi afl
og konur eiga að lúta þeim. Það
er ekki nema von að „sjálfstæðar
konur" séu vinsælar hjá forystunni
þegar þær kyngja öllum ákvörðun-
um orðalaust. Þær fá klapp á koll-
inn fyrir tillegg sitt til mála eftir
kosningar. í sömu andránni gera
þær lítið úr sjálfstæðiskonum og
segja þær vera að fara fram á eitt-
hvað sem þær skorti hæfileika til
og eigi þar með engan rétt á.
Sjálfstæðiskonur hafa ekki verið
að fara fram á nein forréttindi. Það
eina sem þær fara fram á er að
þær séu metnar að verðleikum og
til jafns við karla. „Sjálfstæðar kon-
ur“ gefa skýrt í skyn, þegar þær
lýsa yfir ánægju sinni yfir röðun í
ráðherrastólana, að engar konur
séu til í þingflokki Sjálfstæðis-
flokksins sem séu frambærilegar.
Það er frekleg móðgun við vel
menntaðar og þaulreyndar þing-
konur flokksins. Það yrði flokknum
frekar til framdráttar að sameina
Við verðum sjálfar að
standa fast á rétti okk-
ar, segir Margrét K.
Signrðai’dóttir, og
berjast fyrir því, sem við
viljum fá áorkað.
þau öfl sem innan hans eru, en að
sundra konum á þennan hátt og
skemmta þannig púkanum á fjósbit-
anum.
Við konur, sem erum væntanlega
um 45%. kjósenda flokksins, höfum
fengið þau skilaboð að vera ekki
marktækar. Atkvæði okkar í nýaf-
stöðnum kosningum eru í höfn. Við
okkur þarf ekki að ræða meir fyrr
en rétt fyrir næstu kosningar. Það
er of seint. Varaformaður flokksins
sagði nýlega að undirbúningur
næstu kosninga væri þegar þafinn.
Spurningin er, hvað við gerum eftir
fjögur ár? Við skulum vona að við
séum ekki of fastar í uppeldinu.
Samkvæmt því áttum við að líta
upp til karlanna, sterkara kynsins,
en fengum aldrei nein skilaboð um
að við gætum staðið þeim jafnfæt-
is. Það getum við þó svo sannar-
lega! Við verðum sjálfar að standa
fast á rétti okkar og beijast fyrir
því sem við viljum fá áorkað. Það
gerir enginn fyrir okkur. Við höfum
ekki verið að skilgreina okkur sem
sérstakan hóp. Það er arfleifð frá
fyrrí tíma, sem karlar hafa yndi af
að halda í. Konur hafa einfaldlega
fengið nóg af að fá að tölta á eftir
körlum og vinna verkin. Að una
glaðar við sitt er það sem okkur
konum er ætlað að gera framvegis
sem hingað til. Nú er mælirinn full-
ur. Hingað og ekki lengra áður en
út úr flóir. Við viljum fá að verða
samferða á jafnréttisgrundvelli. Að
öðrum kosti má búast við, að hæfí-
leikar þeirra kvenna sem vilja styðja
flokkinn nýtist honum ekki.
Höfundur er viðskiptafræðingur
og er í stjórn Hvatar.
Vegna mistaka við birtingu
greinarinnar 6. maí, er hún
endurbirt.