Morgunblaðið - 16.05.1996, Síða 56

56 FIMMTUDAGUR 16. MAÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Stúdentastjarnan
hálsmen eða prjónn
Jön Sipunisson
SkQr($ripdverziun
14 k gull Verð kr. 3.400 Laugavegi 5 - sími 551 3383
Ekta teppi á verði gervimottu!
Sölusýning á Hótel KEA,
Akureyri
föstud. 17. mai kl. 12-19,
laugard. 18. maíkl. 11-16,
sunnud. 19. maí kl. 12-19.
Hvemig er hægt að vera
svona miklu ódýrari?
Fyrst og fremst er það vegna þess, að við kaupum teppin okkar beint í
Austurlöndum fjær, milliliðalaust frá einu, stóru verkstæði.
Þessi sambönd eru meira en 20 ára gömul. Þar að auki hefur það eitthvað
með kostnað að gera. Okkur þykir það skemmtilegast að leggja minna á
vörurnar, selja mikið í einu og halda þannig kostnaði í lágmarki.
Það er ætlun okkar að þekja þannig meirihlutann af öllum þeim þúsundum
fermetra af parketi, sem íslendingar hafa lagt undanfarin ár, með þessari
einstaklega skemmtilegu og fallegu, austurlensku menningu.
Visa, Euro raðgreiðslur
Austurlenska teppasalan hf.
MINNIIMGAR
+ Friðrik Þórar-
inn Jónsson var
fæddur á Suðureyri
við Súgandafjörð
18. maí 1920. Hann
lést í Landspítalan-
um að kvöldi 10. maí
síðastliðins. For-
eldrar hans voru
Arnfríður Guð-
mundsdóttir frá
Laugum við Suður-
eyri og Jón Hálfdán
Guðmundsson bóndi
frá Gelti við Súg-
andafjörð. Friðrik
var yngstur tíu
systkina og átti
hann einn bróður, Ingólf, á Hfi.
11. október 1942 kvæntist
Friðrik eftirlifandi eiginkonu
sinni, Guðbjörgu Jónu Guð-
mundsdóttur. Þau eignuðust
þrjá syni; Marvin Helga, kvænt-
ur Kolbrúnu Sigurbjörnsdóttur
og eiga þau einn son, Hilmar,
Snemma á föstudagsmorgun
hringdi amma í mig til að segja mér
að afi hefði verið fluttur á spítala
kvöldið áður. Mér brá að sjálfsögðu
mjög mikið og ég held að ekkert
okkar hafi grunað að veikindi afa
væru það alvarleg að hann mundi
ekki lifa af.
Þegar ég var lítil bjuggu afi og
amma á Tómasarhaga og voru að
sjálfsögðu „afi og amma á Tómó“.
Við frændsystkinin komum oft í
heimsókn og var það mikið kapps-
mál hjá okkur að fá að vera eftir
og sofa sem allra oftast enda ailtaf
tekið vel á móti okkur og afi og
amma alltaf til í að láta allt eftir
okkur og enduðu þar af leiðandi oft
með marga næturgesti.
Ég var alltaf viss um að í ástríki
afa og ömmu á Tómó væri allra
best að vera og þegar ég var sjö ára
tók ég þá bestu ákvörðun sem ég
hef tekið um ævina, að á Tómó skyldi
ég búa. Þá var ekki annað að gera
en að trítla ofan úr Mosfellssveit og
vestur á Tómó. Afi og amma voru
nú frekar hissa þegar þau sáu mig
en tóku að sjálfsögðu vel á móti
mér. Þegar á reyndi var ekki nóg
húsrými á Tómó og til að nýja heima-
sætan fengi sérherbergi var keypt á
Hrísateignum og hjónin í skyndi
endurnefnd „afí og amma á Hrísó“.
Þar fékk ég síðan að alast upp sæl
og glöð við ást og umhyggju afa og
ömmu.
Fyrir utan að vera mjög myndar-
legur maður var afi alltaf kátur og
skemmtilegur og ekki að furða þótt
amma hafi steinfallið fyrir honum.
Mottóið hans afa var „vinnan göfgar
manninn" enda var hann alltaf dug-
legur bæði að vinna og heima fyrir
og það sem honum líkaði verst í
fari fólks var það sem hann kallaði
„ómennsku og leti“.
Afi var opinn og vel liðinn maður
hvar sem hann kom og þekkti
kvæntur Ingibjörgu
Kristjánsdóttur og
eiga þau þrjú börn,
og Jón Orn sem á
þijú börn. Einnig
ólu þau að mestu
upp sonardóttur
sína, Guðbjörgu M.
Jónsdóttur.
Friðrik fór
snemma á sjóinn og
tók vélsljórapróf frá
Þingeyri árið 1945.
Fjölskyldan flutti til
Akraness árið 1946
og síðan til Reykja-
víkur 1964, þar sem
Friðrik starfaði
lengstum sem verkstjóri í Hrað-
frystistöð Reykjavíkur og Ishúsi
Hafnarfjarðar. Síðustu starfsár-
unum eyddi hann svo hjá Ríkis-
mati sjávarafurða.
Útför Friðriks fer fram frá
Víðistaðakirkju á morgun, og
hefst athöfnin klukkan 15.
óhemju mikið af fólki. Hann var allt-
af vel inni í öllum þjóðfélagsumræð-
um og hafði mjög gaman af að ræða
og æsa sig örlítið yfir málefnum líð-
andi stundar. Það var fátt skemmti-
legra en að hlusta á eða vera aðiii
að þessum samræðum þegar afí var
kominn í ham.
Afi var líka mjög barngóður og
vorum við frændsystkinin öil mjög
hænd að honum. Hjá Nonna litla
syni mínum er langafi alltaf númer
eitt. Hann kom reglulega á Hofteig-
inn og æsti litla kútinn upp úr öllu
valdi. Það á eftir að vera mjög erf-
itt fyrir Nonna að missa þennan
mikla félaga sinn.
Afa á eftir að verða sárt saknað
bæði af fjölskyldu og vinum og mun
ég alltaf minnast hans sem besta
manns sem ég hef nokkurn tímann
kynnst.
Elsku afi, takk fyrir allt.
Guðbjörg (Gugga).
Okkur langar til að kveðja elsku
afa með nokkrum orðum. Við vitum
öll að enginn er eiiífur, en það er
samt erfitt að sætta sig við svo
snöggan viðskilnað. Afi hefði orðið
76 ára 18. maí nk. og við vorum
nýbúin að kaupa afmælisgjöf handa
honum þegar við fengum þessar
sorgarfréttir. Við höfum ætíð haft
mikið samband við ömmu og afa
og það var alltaf glatt á hjalla þeg-
ar við heimsóttum þau. Nokkur
undanfarin ár höfum við verið bú-
sett í Hollandi og í september var
fyrirhugað að afi og amma kæmu
í heimsókn til okkar þar sem við
eigum von á okkar fyrsta barni. Því
miður verður amma að koma ein
og það er sorglegra en tárum taki
að hugsa til þess að barnið okkar
skuli ekki kynnast langafa sínum
því hann var barnavinur mikill. Við
verðum bara að treysta því að hann
geti fylgst með barninu okkar að
ofan.
Afi var maður sem við gátum allt-
af treyst á. Hann var sívakandi yfir
öllum okkar gjörðum og tilbúinn að
aðstoða hvenær sem þess gerðist
þörf. Hann var þessi trausti, heiðar-
legi og vinnusami maður af gamla
skólanum og hann gerði sitt besta
til að innræta hjá okkur barnabörn-
unum virðingu fyrir vinnusemi og
trúnaði. Við biðjum góðan Guð að
hjálpa ömmu á þessum erfiðu tímum.
Eisku afi, við vonum að þú sért
hamingjusamur í öðrum heimi og
vakir yfir okkur. Við munum sakna
þín mikið.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Aðalheiður Liesting
Hilmarsdóttir,
Eric Liesting.
í dag verður kvaddur frá Víði-
staðakirkju afi minn, Friðrik Þ. Jóns-
son. Það er erfitt að trúa því að
hann elsku afi minn sé dáinn. Hann
sem lék við hvern sinn fingur í heim-
sókn hjá okkur helgina á undan,
ræddi um landsins gagn og nauð-
synjar, og var hann svo sannariega
inni í dægurmálum líðandi stundar.
Afi minn var maður fríður sýnum,
traustur og grandvar, og mikið höfð-
um við Gunni gaman af því að hlusta
á hann segja frá gömlu sjómanna-
dögunum, en á sínum yngri árum
var afi árum saman til sjós. Glettn-
isglampinn sem skein úr fallegu
augunum hans, þegar sá gállinn var
á honum, mun aldrei hverfa okkur
úr minni. Mamma hafði oft orð á
því að þó hún hefði getað valið úr
öllum heimsins tengdaforeldrum
hefði hún ekki getað fengið þá betri
og þannig líður mér einmitt gagn-
vart afa mínum og ömmu. Óteljandi
eru þær nætur sem ég hef dvalið
heima hjá afa, þegar hann og amma
bjuggu á Hrísateignum, og margir
hafa bíltúrarnir okkar verið niður á
bryggju, en þangað sótti afí mikið.
Afi var mjög ijölskyldukær maður,
og fram á þennan dag hef ég verið
umvafin ástúð og umhyggju, hafi
foreldrar mínir brugðið sér bæjar-
leið. Afi lagði mikla áherslu á að
maður stæði sig vel í vinnu og námi,
og allt slugs var honum fjarri skapi.
Afí þurfti að fara í hjartaaðgerð fyr-
ir nokkuð mörgum árum, og þótt
hann hafi ekki gengið alheill til skóg-
ar, gleymdi maður því einatt og
fannst hann fær í flestan sjó. Mikið
fannst mér gaman þegar ég fór með
afa til Noregs að heimsækja Friðrik
bróður minn og fjölskyldu hans, hvað
afí tók eftir öllu og var heillaður af
umhverfínu og dugnaði nafna síns.
Undanfarin ár hafa afi minn og
amma búið hér í Hafnarfírði og mik-
ið hefur mér fundist notalegt að hafa
þau svona nálægt mér. Tómlegt verð-
ur nú að afa gengnum. Elsku amma
mín, megi guð vera með þér á þess-
FRIÐRIK ÞORARINN
JÓNSSON
fÉr stefnt að útrýmingu gæludýrahalds í þéttbýli
eða er strangt aðnald nauðsynlegty
m
Dýraverndunarfélag Reykjavíkur gengst fyrir borgarafúndi um
(gÆLUDÝRAHALD í ÞÉTTBÝLI
Sunnudaginn 19. maí nk. kl. 14.00 á Hótel Borg
• Stutt framsöguerindi flytja:
Hjörleifur Guttormsson, alþingismaður, höfúndur frumvarps um gæludýrahald.
Sigurður H. Guðjónsson, formaður Húseigendafélagsins, höfundur fjöieignahúsalaganna.
• Auk þeirra sitja fyrir svörum:
Sigurður Sigurðsson, dýralæknir að Keldum.
Halldór Runólfsson, heilbrigðisfúlltrúi í Mosfellsbæ.
Sturla Þórðarson, fúlltrúi lögreglustjórans í Reykjavík.
Kristbjörg Steffensen, lögfrseðingur Heilbrigðisnefndar Reykjavíkur.
Sigurborg Daðadóttir, formaður Heilbrigðisnefndar Reykjavíkur.
Umræðum stjórnar Þorgeir Astvaldsson, fréttamaður, en fúndurinn er ölluni
opinn og eru menn hvattir til að koma og spyrja ofangreinda aðila.
Stjórn Dýraverndunarfélags Reykjavíkur