Morgunblaðið - 05.10.1996, Síða 55

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 5. OKTÓBER 1996 55
miiui SAeA-ci© saga-b^) bíóhöll
http://vvww.islandia. is/sambioiu ÁLFABAIOCA 8 SÍMI 5878900
FYRIRBÆRIÐ
STORMUR
FRUMSYNING: DJÖFLAEYJAN
★ ★★V2 s
★ ★★V2H
★ ★★ Ó.H.T.
★ ★★
Ó.M. Dagur-Tíminn
Far-eða Gullkortshafar VISA
og Námu- og Gengismeðlimir
Landsbanka fá 25% AFSLATT
TVO ÞARF TIL
KIRSTIE ALLEY
STEVE GLTTENBERG
Frumsýning: Gulleyja Prúðuleikaranna
Sýnd kl. 4.55, 6.55, 9 og 11.00 THX DIGITAL

KYNNtR
KYNNIR

Það er erfitt að
vera svalur
þegar pabbi þinn
er Guffi
íslenskt tal
Enskt tal
Sýnd kl. 11. B. i. 16ára.
A4AYBÍÓÍ
£4MMOi
You Were SÍeeping, Cool Runnings),
FLIPPER
TRUFLUÐ TILVERA
KLETTURINN
Gilmore
Frímann grætur
KYIKMYNPIR
Laugarásbíó
CRYING FREEMAN
★ * */j
Leikstjóri Christophe Gans. Hand-
ritshöfundur Thierry Casals, Chri-
stopher Gans. Kvikmyndatökusljóri
Thomas Burstyn. Tónlist Douglas
Higgins, Alec McDoweU. Aðalleik-
endur Julie Condra, Marc Dacasos,
Rae Dawn Chong, Mako. Kana-
dísk/frönsk/ japönsk/bandarísk.
August Fihns 1995.
MARGIR, einkum af yngri kyn-
slóðinni, kannast við hinar vand-
virknislegu og ofbeldisfullu
Magna teiknimyndir. Nú hafa
hinir japönsku hugmyndasmiðir
útgáfunnar söðlað um og gert
leikna mynd um eina hetjuna,
dráparann „Frelsingja" (Free-
man) og fengið til liðs við sig
þijár aðrar þjóðir, Bandaríkja-
menn, Frakka og Kanadamenn,
svo allt verði sem best úr garði
gert - skyldi maður ætla. Utkom-
an er þó í slöku meðallagi þó
miðað sé við almennar slagsmála-
og drápsmyndir sem sjaldan telj-
ast ýkja merkilegar. Engu að síð-
ur er það ljóst að talsverður metn-
aður býr að baki og hann skilar
sér í snöfurmannlegri kóreógraf-
íu, sviðsetningum, brellum og
töku. Er hins vegar til baga þeg-
ar handritshöfundarnir reyna af
vanmætti að gerast heimspeki-
lega sinnaðir og leggja aðalper-
sónunum gáfuleg orð í munn.
Vitsmunir blandast illa við aftök-
ur og slagsmál.
Aðalsöguhetjan, Emu (Julie
Condra), verður vitni að aftöku
þar sem böðullinn, Freeman
(Marc Dacasos), er, dularfullur
náungi og glæstur, og verður það
ást við fyrstu sýn. En Freeman,
sem er afhausari hinnar alda-
gömlu leynireglu, Sonum drek-
ans, verður að ryðja vitninu úr
vegi.
Reynt er hressa upp á þunnan
söguþráðinn með allnokkrum, líf-
legum en stöðluðum átakaatrið-
um, þess á fnilli fellur Crying
Freeman niður í einræður Emu
við sjálfa sig, eru þær bæði efnis-
lega hundleiðinlegar og illa fluttar
af hinni gjörsamlega hæfileika-
lausu Julie Condra. Annað bragð-
lítið krydd í tilveru myndarinnar
eru austurlenskar mýtur og sið- •
ferðislegar vangaveltur sem ekki i
eru ámóta áhugaverðar. Myndir '
á borð við þessa virka í bárdaga-
atriðunum einum - og betur á
myndbandi.
Sæbjörn Valdimarsson