Morgunblaðið - 24.03.1998, Blaðsíða 45

I
]
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 24. MARZ 1998 45
I
I
I
i
j
]
I
]
I
1
I
J
J
I
8
I
J
hafi ekld aðeins haft sína kæra
norðlensku Guðrúnu í huga, heldur
og einnig móður litlu stúlkunnar og
eiginkonunnar, Guðránar Her-
mannsdóttur frá Fremstuhúsum í
Dýrafirði, sem einnig lést rámlega
80 ára. Sjálfur hélt hann yfii’ ósinn
umtalaða aðeins 64 ára 1938.
Lengi gæti ég haldið áfram að
rifja upp minningar liðna tímans
um systur mína Guðránu, ljúfar
minningar frá unaðsstundum, en
einnig „það hið blíða blandið
stríðu“. Fyrst hið blíða. Það var
við fæðingu framburðar systur
minnar og fyrsta barnabarns for-
eldra okkar. Það var undurfagurt
stúlkubarn, sem fæddist á heimili
afa og ömmu á Baldursgötu 9.
Þetta undrabarn var vatni ausið og
Guði helgað og fært í heilagii
skírn og gefið nafnið Svava. Mér
fannst hún koma sem engill af
himni sendur með gleði og birtu
inn í líf okkar. Ég Ijósmyndaði
hana í bak og fyrir ótal sinnum. Og
blessunin hefur fylgt þessu „barni“
allt fram á þennan dag. Hún er nú
umkringd skara af myndarlegum
bömum og bamabömum. En ljúf
er hún stöðugt og umhyggjusöm
við gamla „kærastann" sinn, sem
smíðaði svo margar fallegar mynd-
ir af henni forðum daga. Faðir
Svövu og eiginmaður Guðránar
systur minnar var hinn góði
drengur Gísli Jónsson frá Ey í
Vestur-Landeyjum, látinn fyrir fá-
um árum. Hinn lánsami eiginmað-
ur Svövu „minnar“ er Ijúflingurinn
Guðmundur Óskarsson verkfræð-
ingur.
En hinu blíða fylgir jafnan hið
stríða. Með slysalegum hætti varð
næsta bam Guðránar og Gísla,
kornungur efnilegur drengur und-
ir vöraflutningabíl og lést á Hvols-
velli, þar sem hjónin bjuggu þá. Þá
var mikill harmur kveðinn að
þeim. Móðir mín bað mig þá fara
austur og vera nálægt systur
minni henni til trausts og halds. Þá
undraðist ég og dáðist af hugarró
hennar. Hún endurspeglaði fegurð
bæði í hamingju og sáram harmi.
En Guð er góður og miskunn
hans varir. Hann gaf þeim hjónum
síðar synina Jón Þorstein og Agúst
og fóstursoninn Gísla Jónsson, svo
og öll barna- og bamabamabömin
kæra.
I sjúkdómsáfalli og missi eigin-
mannsins Gísla fyi-ir fáum árum
reyndist tráaður Gídeon-bróðir
minn henni hjálparhella. Hann
hefur verið leiðandi í tráarsamfé-
lagi. Eftir beiðni systur minnar fór
ég þangað með hana á samkomur
nokkrum sinnum síðustu árin til að
hlusta á velgjörðarmann hennar
flytja þar „kláran og kvittan"
kristinn boðskap.
Sá boðskapur blessaði og styrkti
okkur bæði - nú sem fyrr. Þessum
fáu minningarorðum um kæra
systur vil ég ljúka með lokaversi
söngs sr. Friðriks sem í upphafi
var nefndur: „Eitt sinn mun hjart-
að hætta’ að slá og hula síga’ á
augun mín. En brostnum augum
beini’ eg þá, minn blíði Jesús, upp
til þín. Ó, Jesús, þá mér líknsemd
ljá og lát mig þína fegurð sjá.“
Já, sú fegurð hlýst öllum þeim,
sem við honum taka og á hann
tráa. Það er vissulega satt.
Blessuð sé minning okkar kæra
Guðránar Þorsteinsdóttur.
Hermann V. Þorsteinsson.
Formáli minn-
ing’argreina
ÆSKILEGT er að minningar-
gi-einum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útfór hans fer fram.
Ætlast er til að þessar upplýs-
ingar komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í greinunum sjálfum.
+ Jóhann Ingvars-
son var fæddur
á Fossi í Staðarsveit
á Snæfellsnesi 30.
júlí 1908. Hann and-
aðist á Hrafnistu í
Reykjavík hinn 15.
mars síðastliðinn.
Foreldrar Jóhanns
voru Ingvar Péturs-
son, f. 11. okt. 1863,
d. 13. okt. 1921, og
Þorkelína María
Guðmundsdóttir, f.
13. mars 1880, d. 15.
apríl 1945. Alsystk-
ini Jóhanns eru Jórunn, f. 24.
okt. 1910, d. 25. febr. 1989, og
Sveinn, f. 2. júlí 1914. Hann einn
Iifir nú systkini sín. Hálfsystkini
Jóhanns voru: Ingunn Jórunn, f.
13. nóv. 1892, d. 19. nóv. 1892,
Anna Petrína, f. 13. feb. 1894, d.
20. ágúst 1930, og Guðmundur,
f. 15. ágúst 1896, d. 30. des.
1923, Þorkell Maríus, f. 19. nóv.
1897, d. 7. ágúst 1898, Sólborg,
f. 28. aprfl 1899, d. 7. júlí 1990,
og Sólveig Þorsteina, f. 10. júní
1901, d. 8. júní 1972.
Eftirlifandi eiginkona Jó-
hanns er Ásgerður Sigurmunds-
dóttir, f. 15. okt. 1912, ættuð frá
Svínhólum í Lóni í Austur-
Skaftafellssýslu. Hún dvelst nú á
Elsku afi, það er nú skrýtið að
hugsa sér að þú sért ekki lengur
hjá okkur, við minnumst þess að-
allega hvað hún varst alltaf glað-
ur að sjá okkur og barnabarna-
börnin þín. Það sem okkur er efst
í huga hjá þér afi, er hversu ein-
lægur og glaðlyndur þú varst.
„Kossakarlinn" varst þú kallaður
okkar á milli, því að þér þótti svo
vænt um að fá koss frá öllum og
varst ekki sparsamur á að dreifa
þeim sjálfur.
Ég er mjög þakklát fyrir það að
ég hef fengið að búa í húsi ykkar
hjónanna, maður sér hvað þú hef-
ur vandað til verksins og hvað þú
hefur verið mikill smekkmaður.
Sérstaklega vil ég minnast ferð-
ar okkar til Edinborgar 1992, það
var ekki fyrr en þá sem ég fór að
kynnast ykkur mjög vel, þetta var
mjög eftirminnileg og skemmtileg
ferð.
Þú kallaðir mig alltaf Bossíu, að-
allega þegar ég var lítil, mér þykir
mjög vænt um þetta nafn því það
er enginn annar sem hefur kallað
mig þessu nafni.
Gaman er að hafa fengið að
kynnast jafn skemmtilegum og
góðum afa og þér sem ávallt var
efst í huga að sýna ást og vináttu.
Þú varst félagsvera, sem þótti
gaman að tala og vera í kringum
fólk. Þannig var eðli þitt og svo-
leiðis viljum við hafa þig í huga
okkar. Avallt munum við elsa þig,
afi.
Vala Björg og Ingi Sölvi.
Kæri afi Jói, nú hefur skaparinn
kallað þig til sín. Með fáeinum orð-
um langar mig, sonarson þinn og
nafna að kveðja þig og þakka þér
fyrir alla þá ástúð og stuðning sem
þú hefur veitt mér í gegnum tíðina.
Tilviljun réð því nú að börn Jó-
hanns og Gerðu hafa verið búsett
erlendis frá uppkomnum aldri og
þar með barnabörnin líka. Ákvað
ég sem unglingur að koma aftur
heim til Islands í nám. Þessi 10 ár
sem ég var heima var ég eina
barnabamið búsett á íslandi. Þessi
tími var yndislegur. Þótt ég hafi
búið hjá móðurafa mínum var ég
eins konar heimalningur á Hoft-
eignum og átti þar góðar stundir
með afa Jóa þar sem við ræddum
um allt milli himins og jarðar.
Mest þótti mér gaman að fá afa til
þess að tala um gamla daga þegar
hann var í glímunni og öðram
íþróttum. Sögurnar sem afi sagði
Landakoti. Þau
bjuggu lengst af á
Hofteigi 24 í Reykja-
vík. Böra Jóhanns
og Ásgerðar eru: 1)
Sonja María, f. 18.
sept. 1936, búsett í
Boston í Bandaríkj-
unum, maki James
E. Cahill, f. 27. maí
1938. Böra þeirra
eru James Edward,
Gerða María, Kristín
og María Jórunn. 2)
Örn, f. 11. nóv. 1941,
flugvélstjóri, búsett-
ur í Lúxemborg, maki Edda
Sölvadóttir, f. 24. jan. 1942.
Börn þeirra eru Jóhann Öra,
Vala Björg og Ingi Sölvi. 3) Ótt-
ar, f. 14. júní 1950, flugmaður,
búsettur í Lúxemborg, maki
Guðbjörg Steinarrsdóttir, f. 24.
jan. 1961. Bara þeirra er Óttar
Andri. Eldri böm Óttars eru
Ingvar Pétur, Ólafur Örn og
Birgitta Engilberts. Barna-
barnabörn Jóhanns og Ásgerðar
eru átta talsins.
Jóhann var húsgagnasmíða-
meistari að mennt og starfaði
sjálfstætt.
Utför Jóhanns fer fram frá
Áskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
mér vora alltaf skemmtilegar og
hafði hann einstakt lag á því að
segja þær.
Ávallt sá afi Jói gamansömu
hliðina á hlutunum. Afi Jói var
mikil félagsvera og hafði alltaf
gaman af því að hafa fólk í kring-
um sig. Við þetta varð ég var þeg-
ar ég leit inn hjá honum á smíða-
verkstæðinu. Oft vora þar kunn-
ingjar hans í heimsókn að ræða við
hann um daginn og veginn. Einnig
í sundlaugunum, sem hann stund-
aði relgulega og þar þekkti hann
bókstaflega alla í heita pottinum.
Elsku nafni, þú munt ávallt vera
ofarlega í huga mínum og sögur
þínar á ég eftir að segja bömum
mínum þegar þau vaxa úr grasi.
Bless, elsku afi Jói, ég er viss um
að þér líður vel þar sem þú ert nú
kominn á fund með gömlum félög-
um og vinum.
Jóhann Öra Araarson.
Elskulegur tengdafaðir minn,
Jóhann Ingvarsson, hefur nú kvatt
okkur 89 ára að aldri. Um mitt
næsta sumar hefði hann lagt enn
einn áratuginn að velli, hetjan okk-
ar, sem aldrei sætti sig við að
þurfa að leggja árar í bát og
treysta á aðra.
Jói hefur upplifað ótrálegar
breytingar í þjóðfélaginu, hraður
vöxtur þessarar þjóðar frá örbirgð
til vellystinga er eitthvað sem við
hin vitum af, en Jói hefur gengið í
gegnum. Hann kaus að muna hið
góða og gleðilega í lífinu, í stað
þess að velta sér upp úr depurð-
inni.
Jói giftist eiginkonu sinni,
Gerðu, árið 1936, og þau eignuðust
þrjú börn, Sonju Maríu sem er bú-
sett í Bandaríkjunum, Örn og Ótt-
ar sem báðir era búsettir í Lúxem-
borg. Þau hafa því, í allmörg ár,
horft á börn sín úr fjarlægð, en
allra síðustu ár hafa Sonja María,
Örn og Óttar þó öll vanið komur
sínar til íslands mjög reglulega.
Elsku Jói, ég kveð þig með mín-
um og þínum hætti og við förum
saman með Vögguvísu eftir Jó-
hann Jónsson:
Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfir allt.
Hnigin er sól í sjó.
Sof þú í blíðri ró.
Við höfum vakað nóg.
Værðar þú njóta skalt.
Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfir allt.
JOHANN
INGVARSSON
Efst í huga mínum er þakklæti
fyrir að hafa kynnst slíkum manni
og njóta ástúðar hans. Elsku
Gerða, Maja, Örn, Óttar minn og
aðrir ástvinir, Guð geymi Jóa og
þökk fyrir allt.
Guðbjörg.
Elsku afi minn er dáinn og ég
get ekki kvatt hann nema í þessu
litla bréfkomi. Ég mun alltaf
muna eftir afa mínum og lífshlaupi
hans.
Myndir eru greyptar í huga
mér. Ég sé hann fyrir mér inni á
verkstæði, alltaf að vinna að ein-
hverju. Hann fer inn til ömmu eftir
hvern vinnudag sæll og ánægður
með dagsverkið, fer úr vinnugall-
anum og klæðir sig upp fyrir
kvöldmatinn, fínn og snyrtilegur
og ekki mátti bindið vanta.
Ég sé hann, þegar hann undir-
býr sig fyrir sundið, aldrei kom
nema ein sundlaug til greina hjá
afa, Laugardalslaugin var hans
sundlaug.
Afi minn var besti afi sem hægt
var að hugsa sér og þótt hann tal-
aði ekki ensku reyndi hann alltaf ‘
að tala við mig og hin afabömin
sín, sem eru fædd og uppalin í fjar-
lægu landi.
Ég þakka afa fyrir stundimar
okkar og bið Guð að styrkja
mömmu og ömmu Gerðu sem
misst hefur sinn lífsföranaut.
Gerða María.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðal-
línubil og hæfilega línulengd - eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Ástkær eiginmaður minn, tengdasonur, faðir
okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRHALLUR HALLDÓRSSON,
Eyrarholti 6,
áður Þúfubarði 5,
Hafnarfirði,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur aðfaranótt laug-
ardagsins 21. mars sl.
Þorgerður Guðmundsdóttir,
Friðrikka Bjarnadóttir,
Birna Þórhallsdóttir, Hafsteinn Aðalsteinsson,
Ólöf Dóra Þórhallsdóttir, Ari Sigurfinnsson,
Þorgerður Hafsteinsdóttir, Björn Þorfinnsson,
Hafdís Hafsteinsdóttir,
Guðrún Halla Hafsteinsdóttir,
Elfa Björg Aradóttir,
Ellert Þór Arason,
Þórhallur Björnsson,
Arnór Björnsson.
/
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ALBERT ÞORBJÖRNSSON,
Arnarsmára 8,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur aðfaranótt
23. mars.
Laufey Þorleifsdóttir,
Hreiðar S. Albertsson, María Olgeirsdóttir,
Sigurlaug Albertsdóttir, Eyþór Þórarinsson,
Guðrún Albertsdóttir, Hákon E. Farestveit,
Elín Albertsdóttir, Ásgeir Tómasson,
Þorbjörg Albertsdóttir, Leópold Sveinsson,
Guðrún Egilsdóttir, Bjarni Kjartansson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Mágkona okkar,
ELLEN M. JÓNASSON,
Grænumörk 1, ■ * "
Selfossi,
lést sunnudaginn 22. mars síðastliðinn.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd fjarstaddra ættingja,
Gunnar Jónasson, Jón Jónasson
og Ingveldur Jónasdóttir.
+
Elskuleg móðir mín,
SIGRÍÐUR BERTHA ÞÓRÐARDÓTTIR,
Hringbraut 76,
Reykjavík,
lést aðfaranótt föstudagsins 20. mars.
Fyrir hönd aðstandenda,
Erla Vilhelmsdóttir.