Morgunblaðið - 24.03.1998, Blaðsíða 46

»46 ÞRIÐJUDAGUR 24. MARZ 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓHANN INGVARSSON
húsgagnasmíðameistari,
Hofteigi 24,
Reykjavtk,
sem andaðist á Hrafnistu í Reykjavík sunnu-
daginn 15. mars sl., verður jarðsunginn frá
Áskirkju við Vesturbrún í Reykjavík þriðjudaginn 24. mars n.k. kl. 13.30.
Ásgerður Sigurmundsdóttir,
Sonja María Jóhannsdóttir Cahill, James E. Cahill,
Örn Jóhannsson, Edda Sölvadóttir,
Óttar Jóhannsson, Guðbjörg Steinarrsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, sonur okkar,
bróðir og frændi,
SIGURÐUR RÚNAR ÞRASTARSON,
Wilhelmstrasse 17,
Helmstedt,
Þýskalandi,
lést föstudaginn 20. mars síðastliðinn.
Jutta Thrastarson,
Arngrímur Sigurðarson,
Sigríður Sigurðardóttir, Þröstur Brynjólfsson,
Svala Brynja Þrastardóttir,
Guðrún Margrét Þrastardóttir, Árni Þór Eyþórsson,
íris María Bjarkadóttir, Þröstur Thorarensen.
-í
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
KRISTJANA J. JÓNSDÓTTIR,
Sólvangi,
áður Fjóluhvammi 1,
Hafnarfirði,
andaðist á Sólvangi að kvöldi laugardagsins
21. mars.
Jón GunnarJóhannsson
Guðjón Jóhannsson,
Hjalti Jóhannsson,
Edda Jóhannsdóttir,
Unnur Jóhannsdóttir,
Helga Ólafsdóttir,
Helga Bjarnadóttir,
Kristinn Friðrik Jónsson.
t
Faðir okkar,
SIGVALDI SIGURÐSSON
frá Grund á Langanesi,
síðast til heimilis
í Sunnuhlíð, Kópavogsbraut 1a,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju föstu-
daginn 27. mars kl. 15.00.
Sigurður Sigvaldason,
Gunnlaugur Sigvaldason,
Aðalbjörg Sigvaldadóttir,
Þorbjörn Sigvaldason.

t
Innilegar þakkir færum við ættingjum, fjöl-
mörgum vinum okkar og öllum öðrum, sem
með samúðarkveðjum, fyrirbænum og á annan
hátt sýndu okkur samúð, vinarþel og styrktu
við andlát og útför yndislegrar dóttur okkar,
unnustu, systur, mágkonu, frænku og dóttur-
dóttur,
GUNNHILDAR LÍNDAL
ARNBJÖRNSDÓTTUR,
Heiðargarði 8,
Keflavík,
sem lést í bílslysi á Grindavíkurvegi fimmtudaginn 26. febrúar sl.
Sérstakar þakkir viljum við færa sóknarprestunum Sigfúsi B. Ingvasyni og
Jónu Kristínu Þorvaldsdóttur.
Guð blessi ykkur öll.
Sóiveig Hafdís Haraldsdóttir, Arnbjörn Óskarsson,
Guðlaugur Eyjólfsson,
Haraldur Líndal Arnbjörnsson, Þóra Brynjarsdóttir,
Bryndis Líndal Arnbjörnsdóttir, Gunnar Pétur Róbertsson,
Hafdís Hildur Gunnarsdóttir, Fjóla Eiríksdóttir.
FREYMÓÐUR
ÞORSTEINSSON
+ Freymóður Þor-
steinsson fædd-
ist á Höfða í Þverár-
hlíð 13. nóvember
1903. Hann Iést 15.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Þorsteinn, f. 15. okt.
1868, d. 29. sept.
1948, Jónsson bóndi
á Ulfsstöðum í
Hálsasveit Þorvalds-
sonar, og kona hans
Sigríður, f. 16. sept.
1878, d. 4. des. 1911,
Jónsdóttir vinnu-
manns í Hringsdal í Grýtubakka-
hreppi Einarssonar. Bræður
Freymóðs voru Kristinn sem dó
ungur og Sigursteinn bóndi á
Búrfelli í Hálsasveit. Frá 1907
ólst Freymóður upp á Húsafelli í
Hálsasveit.
Hinn 11. apríl 1968 kvæntist
Freymóður Ragnheiði Henríettu
Elísabetu Hansen, f. 7. jan. 1912,
d. 24. ág. 1983, dóttur Jörgens
Hansens, skrifstofu-
stjóra í Reykjavík,
og konu hans, Ingu
Skúladóttur Han-
sens. Stjúpdóttir
Freymóðs er María
Guðmundsdóttir.
Freymóður varð
lögfræðingur frá
Háskóla íslands árið
1932. Hann var full-
trúi hjá Eggerti
Claessen hrl. frá
1932 til 1937, stund-
aði síðan lögfræði-
störf í Reykjavík og
víðar og var m.a. settur sýslu-
maður í Suður-Múlasýslu fyrri
hluta ársins 1939. Hann var full-
trúi hjá bæjarfógetanum í Vest-
mannaeyjum 1. apríl 1942 til
1963, settur bæjarfógeti 1963 og
skipaður sama ár. Hann fékk
lausn vegna aldurs 1973.
Útför Freymóðs fer fram frá
kapellu Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Foreldrar Freymóðs voru bláfá-
tækt fólk. Þegar hann var þriggja
ára var fjölskyldan flutt að Suddu,
koti í Reykholtslandi. Guðrún, föð-
ursystir hans, var vinnukona á
Húsafelli. Astríður, húsmóðir
hennar, segir þá Guðrúnu að hún
skuli fara til Þorsteins bróður síns
og taka í fóstur þann drenginn sem
henni litist betur á. „Eg kaus
Freyja,“ sagði Guðrún síðar frá.
Freymóður kom svo að Húsafelli
og ólst þar upp. Hann kallaði
Ástríði húsfreyju mömmu en leit
alla ævi á Guðrúnu sem fóstru sína
og velgerðakonu. Lét hann aldrei
líða svo jól að hann sendi henni
ekki bók í jólagjöf og varla leið
sumar sem hann ekki kæmi að
Húsafelli en þar var hann öllum
ósvikinn gleðigjafi. Freymóður
unni mikið uppeldissystrum sínum,
þeim Ingibjörgu, síðar húsfreyju á
Kaðalsstöðum, og Steinunni á
Rauðsgili og voru þær honum hug-
stæðar allt til dauðadags.
Hann var eldfjöi-ugur og ílug-
skarpur til náms. Þetta var haft
eftir Sigga ha, heyrnarsljóum fótl-
uðum manni: „Hann Freyþór
drengurinn er svo fróður, hann veit
allt.“ Freymóður varð fljótur að
hlaupa og þolinn, rammur að afli
eins og faðir hans hafði verið, til
stritvinnu varð hann úrtöku dug-
legur, einnig var hann hvers manns
hugljúfi. Hann hændi að sér hvern
I
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík * Simi 553 1099
öpið öll kvöld
li! kl. 22 - einnig um hclgai
Skreytingar fyrir öll tilefni.
Giafavörur.
krakka. í því var hann líkur föður
sínum sem gestkomandi var búinn
að laða að sér börnin.
Það hefur verið mörgum ráðgáta
hvemig Freymóður fór að því að
komast til náms þar sem hann átti
aðeins fátæka að. En þegar til
kemur er eðlileg lausn á gátunni.
Hann var svo skarpur og fróður
unglingur að athygli vakti. Jósep
bóndi á Signýjarstöðum, sem var
um margt framúrstefnumaður, réð
til sín heimiliskennara handa böm-
um sínum og bauð Freymóði til sín
í skólann. Jósep var tengdasonur
Astríðar á Húsafelli. Eftir það gat
ekkert stöðvað Freymóð á mennta-
brautinni. Þrekið og dugnaðurinn
vora geysileg, hann beinlínis strit-
aði meðfram náminu þar til hann
var orðinn lögfræðingur.
Starfsár hans vora með skini og
skúrum. Hann fékk ekki stúlkuna
góðu sem hann unni fyrr en 1968
og þá var ekki lengur von til þess
að eignast börn sem Freymóði
hefði þó fallið svo vel. Vínhneigð
var honum fjötur um fót. Hann var
túramaður og á milli reis hann upp
eins og konungur, hvers manns
hugljúfí eins og í æsku. Hann var
orðinn bæjarfógeti í Vestmanna-
eyjum þegar hann kvæntist Ragn-
heiði sinni og það varð honum
ósvikin hamingja. Honum var það
mikil gleði að Ragnheiður átti dótt-
ur frá fyrra hjónabandi, Maríu
Guðmundsdóttur, glæsilega og
góða stúlku.
Á eftirlaunaárunum andaðist
Ragnheiður, hin ágæta kona hans,
eftir langvinn veikindi árið 1983.
Bakkusi hafði verið úthýst að
mestu en svo dundi yfir hann að
missa heilsuna. Hann var búinn að
vera hjúkranarsjúklingur á Skjóli
árum saman þegar yfir lauk. í
veikindum sínum var hann ennþá
sá hugljúfi og fróði Freymóður

H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
Erfidrykkjur
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
^ Sími 562 0200 ^
rriiiixiiiirl
sem hann hafði alltaf verið. Til hins
síðasta var María stjúpdóttir hans
honum styrkur og hlíf gegn ein-
stæðingsskapnum.
Þorsteinn Þorsteinsson.
Freymóður Þorsteinsson, fyrr-
verandi bæjarfógeti í Vestmanna-
eyjum, er látinn á 95. aldursári.
Freymóð sá ég fyrst er ég flutt-
ist með foreldram mínum til Vest-
mannaeyja síðla árs 1950. Faðir
minn var þá að taka við embætti
bæjarfógeta í Vestmannaeyjum.
Freymóður var fulltrúi við bæjar-
fógetaembættið og gat ekki farið
hjá því að mér yrði nokkuð star-
sýnt á þennan stóra mann, ekki
kannski síst vegna þess hversu
rómsterkur hann var.
Svo hagaði þá til að skrifstofur
embættisins vora á neðstu hæð
embættisbústaðar bæjai-fógeta, en
íbúð foreldra minna var á efri hæð-
unum. Var því nokkuð sjálfgefið að
ég væri að sniglast um skrifstofuna
á þessum árum og kynntist ég því
Freymóði all vel ásamt öðram
starfsmönnum embættisins.
Freymóður var þá ókvæntur og
hafði húsnæði og fæði hjá Jónu
Jónsdóttur sem rak þá pensjónat í
Vestmannaeyjum. Minnist ég þess
að þar dvaldi Jóhann Þ. Jósefsson
alþingismaður þegar hann kom til
að huga að fylgi sínu. Einnig vora
þar fastagestir Friðþjófur Johnsen
lögmaður og Stefán Árnason yfir-
lögregluþjónn sem reyndar var
þekktari sem Stebbi pól. Þar héldu
líka til ýmsir sem dvöldu í Eyjum
um skemmri tíma. Voru oft fjörag-
ar umræður á matmálstímum um
landsins gagn og nauðsynjar og
svo fóra menn gjarnan í eina skák
eða svo eftir matinn. Freymóður
var mjög víðlesinn og því fróður á
mörgum sviðum og gat því rökrætt
um flest málefni. Ekki síður hygg
ég að það hafi komið honum að
góðu gagni í dómsstörfum hans, en
hann reyndist vera farsæll dómari.
Einn fulltrúa hans sagði að eitt
sinn er mál var eitthvað að böggl-
ast fyrir honum sagði Freymóður
að hann skyldi bara ljúka dómnum,
það væri aðalatriðið, ef dómurinn
væri ekki réttur gæti hæstiréttur
lagað það.
Eftir lát föður míns flutti ég frá
Eyjum og rofnuðu þá tengslin.
Freymóður tók þá við starfi bæjar-
fógeta og gegndi þann þvi starfi til
nóvemberloka 1973. Kynni okkar
tókust að nýju er ég var skipaður
bæjarfógeti í Vestmannaeyjum og
tók við embætti af honum. Bar
embættið merki þess að þar var vel
haldið á flestum hlutum svo sem
Freymóðs var von og vísa, en að
sjálfsögðu hafði ekki farið hjá því
að ýmislegt hefði gengið úr skorð-
um við eldgosið í Vestmannaeyjum
sem hófst 23. janúar 1973. Fór
bæjarfógetaembættið vissulega
ekki varhluta af því. Var starfsem-
in það ár að mestu í Hafnarbúðum í
Reykjavík, en útibúi var þó haldið
opnu í Vestmannaeyjum um tíma.
Var aðdáunarvert hve Freymóði
tókst vel að halda utan um rekstur
embættisins þessa síðustu mánuði
sem hann var í starfi við þessar
erfiðu aðstæður.
Freymóður kom til starfa við
embætti bæjarfógeta í Vestmanna-
eyjum 1. apríl 1942 og í bjó í Vest-
mannaeyjum í tæp 32 ár. Lengst af
var hann ókvæntur, en á árinu
1968 kvæntist hann Ragnheiði
Hansen sem hann hafði kynnst á
sínum yngri áram. Bjó Ragnheiður
þeim fallegt heimili í embættisbú-
staðnum Tindastóli. Saknaði Frey-
móður hennar sárt er hún lést í
ágúst 1983 röskum tíu áram eftir
að þau fluttust frá Vestmannaeyj-
um. Síðustu árin reyndist dóttir
Ragnheiðar, María Guðmundsdótt-
ir, honum betri en enginn.
Þegar einhver fellur frá á nítug-
asta og fimmta aldursári verður ef
til vill ekki mikil sorg, en söknuður
verður og minningarnar koma
fram. Freymóðs mun ég ávallt
minnast sem mæts manns.
Kristján Torfason.