Morgunblaðið - 22.12.1998, Blaðsíða 64

64 ÞRIÐJUDAGUR 22. DESEMBER 1998
MORGUNBLADIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Högg
DÓMSDAGUR heitir sjónvarps-
mynd Egils Eðvarðssonar um Sól-
borgarmálið svonefnda, sem sýnd
verður á annan í jólum. Þar segir
frá fyrsta lögfræðimálinu sem Ein-
ar Benediktsson tók að sér. Hann
er þá nýkominn frá útlöndum, þeg-
ar fyrrverandi skólabróðir hans, nú
prestur, kallar á hann. Almann-
arómur í sveitinni hans segir að Sól-
borg nokkur hafi átt barn með bróð-
ur sínum og borið það út. Utburður-
inn finnst, og Einar fær það hlut-
verk að komast að sannleikanum í
málinu.
Þekkti manninn vel
María Ellingsen leikur Sólborgu,
en Hilmir Snær Guðnason og Ai-nar
Jónsson leika heiðursmanninn Ein-
ar á sínu aldursskeiðinu hvor.
Hilmir Snær segir það hafa verið
mjög skemmtilegt að leika þennan
afburðamann. „Eg hafði lesið bók-
ina hans Guðjóns um seinustu jól
áður en ég vissi af hlutverkinu. Eg
gluggaði aftur í hana, þannig að ég
þekkti manninn vel.“
- Hvernig persóna var hann á
yngri árum ?
„Hann var mikill framkvæmda-
maður, gáfumenni og atgervismað-
ur, en hann átti líka sínar verri hlið-
ar og var svolítið breyskur.“
- Þið Arnar eruð ekki sérlega lík-
ir.
lífsins
„Nei, við erum það ekki, og hvor-
ugur líkur Einari. Kannski helst að
Ai-nar sé líkur honum á efri árum.
Egill heldur því reyndar fram að ég
sé mjög líkur Einari, en ég er ekki
sammála honum.“
- Á fólk að hlakka til að sjá þessa
mynd?
„Já, að minnsta kosti hlakka ég til
að sjá hana. Við leikararnir fengum
að sjá gróft klipp sem var algjörlega
óstytt og óhljóðunnið. Það var ekki
alveg að marka, en lofaði mjög
góðu.“
yý: v

I
sJÁ
Arnar Jónsson leikur Einar síð-
ustu fjóra ævidaga hans. „Það er til
fræg mynd af honum sitjandi i stól,
orðinn mikið gamalmenni og eigin-
lega kominn út úr heiminum, og er
hún fyrirmyndin. Fötin eru of stór
því hann hefur rýrnað. Það rétt
bregður fyrir einhverju glimti af því
sem hann var. I þessum tilbúningi,
sem myndin er, lætur Egill hann
vera kominn út úr heiminum og
rugla saman fólki. Það kemur til
hans ung stúlka sem hann heldur
ýmist að sé systir sín eða Sólborg.
Hann er gamall hræddur maður,
einhver högg lífsins hafa farið
þannig með hann að hann er draug-
hræddur, óttinn nagar hann og hon-
um fínnst að nú sé einhver kominn
að sækja hann. Þetta gamalmenni
erum við að reyna að sýna.“
- Var þetta skemmtilegt verk-
efni?
„Samvinna þessi var öll hin
ánægjulegasta. Við kannski tefldum
á tæpt vað með persónusköpun, en
ég vona að það skili sér líkt og sú
alúð og þau heilindi sem voru lögð í
þessa vinnu eiga eftir að skila sér.“
- Hvað fínnst þér skemmtilegast?
„Það er hvernig þessi sköpun fór
fram, alveg frá því að efnið fangar
Egil og hann fer að glíma við hug-
myndina fyrir áratug. Þegar við
hefjum vinnuna þá tekur sagan sí-
felldum brejdingum fram á allra
síðasta dag. Það er allt svo kraft-
mikið og lifandi hjá Agli, alveg
endalaust. Og það er ekki spurning
að það verður verulega spennandi
að sjá myndina í endanlegri út-
gáfu.“
versnar það
Ekki
TOIVLIST
f.eisladiskur
ULL
Geisladiskur dúettsins Súkkat, sem
eru Hafþúr Ólafsson söngur og Gunn-
ar Orn Jónsson gítar, en þeir eru
einnig höfundar flestra laga og texta.
Aðrir höfundar: Megas, Benóný Æg-
isson, Örn Karlsson, Gi'sli Víkingsson,
Einar Bogason, Edander, Böðvar
Guðmundsson, Pomus, Shuman.
Flytjendur: Súkkat ásamt ýmsum
hljómlistarmönnum og kórum. Upp-
taka og hljóðblöndun: Jens Hansson.
Útgefandi: Japis. Lengd: 47:52 mín.
SÁ SEM þetta skrifar átti margar
ánægjustundh- yfír geisladiski
dúettsins Súkkat, FJAP, sem út kom
fyrir nokkrum árum. Eitt eftirminni-
legasta lagið á þeim diski var „Vont
en það venst“, en diskurinn í heild
var í raun mjög góður út frá öllum
mælistikum sem hægt er að setja á
dægur- og afþreyingartónlist al-
mennt. Og ekki versnar framlag
þeirTa Súkkat-manna til íslenskrar
alþýðutónlistar, því nú er kominn út
nýr diskur, Ull, sem svipar mjög til
hins fyrri, en er betri ef eitthvað er.
Enn sem fyrr eru það textamir
sem skipta höfuðmáli, áieitnir, fyndn-
ir og stundum kaldhæðnislegir. Text-
amir eru síðan klæddir í búning að-
gengilegrar lagh'nu og það sem þessi
diskur heíúr fram yfir hinn fyrri, að
mínu mati, er að tónsmíðarnar era
betri og meira lagt í undirleikinn.
Þeir Súkkat-félagar semja sjálfir
flest lögin og textana og tii að gefa
lesendum dæmi um hvað hér er á
ferðinni skulu tilfærðar ljóðlínur úr
laginu Sódawathnesystur.
Sódawathnesystur maka á krókinn
svínfeitum maðki út Aðaldal
ætli ekki bara endi með því
þær ættleiði hval
ættleiði hval uppí ána
svo þær hafi eitthvað val.
Og svo síðar í ljóðinu:
Sódawathnesystur feykja flugu
fímlega bæði og vel
þó að kvöldin einatt fari í að
eiga öls við pel
þá stekkur oftast stórfiskur á krókinn
þó stundum fái þær sel.
Hér er augljóslega um að ræða
hnittilega orðað háð og ádeilu á lax-
veiðisnobbið og þegar svo ofan á
þetta bætist lipur laglína, góður
hljóðfæraleikur og sérstæð túlkun
söngvarans Hafþórs Ólafssonar fer
þetta að nálgast hreinustu snilld.
Slíkan samsetning má víða finna á
þessum diski og er hljóðfæraleikur
yfirleitt með miklum ágætum. I því
sambandi má nefna þverflautuleik
Lárusar Grímssonar sem setur
skemmtilegan svip á mörg laganna.
Áðurnefnt lag, Sódawathnesystur,
ásamt Fjalladúfan hressa eftir Meg-
as er efst í huga mér þessa dagana af
lögum Ullar-disksins góða, en af
nógu er að taka og sjálfsagt verður
maður að pæla í þessu efni langt
fram á næsta ár.
Eitt af því sem gefur Súkkat al-
gera sérstöðu meðal flytjenda ís-
lenskrar alþýðutónlistai’ er túlkunin
sjálf, og þá ekki síst „hollningin" á
Hafþóri, þar sem hann stendur svip-
brigðalaus og mælir orðin af munni
fram. Maður þarf í rauninni ekki að
sjá hann nema einu sinni til að muna
hann það sem eftir er ævinnar. Um
leið og þessi diskur er settur á, birt-
ist Hafþór ljóslifandi í hugskotinu,
ásamt félaga sínum Gunnar Erni
Jónssyni, gítarleikara, sem einnig er
svipbrigðalaus undir flutningnum.
En þótt þeh' félagar bregði ekki svip
og séu víðsfjarri þegar diskurinn er
spilaður heima í stofu er útgeislunin
slík, að hún nær í gegnum tækin.
Texta- og upplýsingarit er sérlega
skemmtilega hannað og eykur enn
gildi þessa framlags Súkkat til ís-
lenski-a tónbókmennta. Þetta er
diskur sem á erindi í hvaða geisla-
spilara sem er og gildh’ þá einu hvort
hlustandinn er sautján ára eða
sjötugur.
Sveinn Guðjónsson
>
Mikið úrval af
fallegum jóla- og
samkvæmis-
fatnaði
Síðir kjólar
Hverfisgötu 78, sími 552 8980
SKAUT/TKHÖLUN
Veturinn 1998-’99
OPNUNARTÍMAR
Skólar og sérhópar
Opið fró mónud. til föstud. kl. 10:00-15:00
Almenningur og hópar
Mánudaga kl. 12:00-15:00
Þriðjudaga kl. 12:00-15:00
Miðvikud. og fimmtud. kl. 12:00-15:00
ogkl. 17:00-19:30
Föstudaga kl. 13:00-23:00
Laugardaga kl. 13:00-18:00
(Kvölddagskro auglýst sér)
Sunnudaga kl. 13:00-18:00
Útleiga á laugardagskvöldum
Sterk og vel
mótuð frumraun
TOIVLIST
Geisladiskur
BROTHÆTT
Brothætt, geisladiskur Aðalheiðar
Borgþórsdóttur, Öllu Borgþórs. Aðal-
heiður semur öll lög og texta ein
nema eitt Iag sem samið er með
Tómasi Tómassyni, útsetur þau og
syngur. Hafþór Guðmundsson leikur
á trommur og slagverk og stýrði
upptökum, Þórður Guðmundsson
leikur á bassa, hljómborð og gítar og
stýrði upptökum og útsetti eitt lag,
Tómas Tómasson leikur á gítar og
stýrði upptökum og útsetti eitt lag,
Kjartan Valdimarsson leikur á hljóm-
borð í einu lagi og Einar Bragi
Bragason á saxófón í öðru. Aðalheið-
ur gefur diskinn út sjálf.
MARGUR man eftir hljómsveit-
inni Lólu frá Seyðisfirði sem naut
talsverðrar hylli á tímum íslensku
rokkbylgjunnar fyrir tveimur ára-
tugum eða svo. I Lólu fór fremst í
flokki bráðgóð söngkona og kraft-
mikil, Aðalheiður Borgþórsdóttir.
Hún hætti ekki að fást við tónlist
þótt ekki hafi nafn hennar farið hátt
síðan og fyrir skemmstu sendi hún
frá sér breiðskífuna Brothætt sem
hér er gerð að umtalsefni. Platan er
merkileg um margt, ekki síst fyrir
það hversu heilsteypt og vel heppn-
uð hún er, uppfull með skemmtileg
og grípandi lög og góða spretti í út-
setningum og frágangi.
Upphafslag plötunnar Þú ert allt
verður til þess að hlustandi sperrir
eyrun, enda er þar komið pottþétt
popplag sem minnir á söngkonuna
bresku Sade Ardu. Fleiri lög
svipaðrar gerðar er að fmna á skíf-
unni, til að mynda Manstu, en ekki
má skilja þessi lög sem svo að Aðal-
heiður sé að herma eftir einum eða
neinum því lögin bera sterk einkenni
hennar sem lagasmiðs. Lögin eru
reyndar afskaplega fjölbreytt á
Brothætt, allt frá poppuðu reggíi í
nútímalegt rokkskotið popp. Sem
dæmi má nefna Síðan þú fórst, bráð-
gott popplag í skemmtilegri útsetn-
ingu þar sem tölvustrengir gefa lag-
inu dýpt og ýta undir tregann í text-
anum. Einnig er vel að verki staðið í
AÐALHEIÐUR Borgþórsdóttir,
eða bara Alla Borgþórs.
laginu Betur sett þar sem glaðvært
poppreggí undirstrikar átakanlegt
inntak textans, sem fjallar um mis-
jafnt hlutskipti manna. Utsetningar
á plötunni eru þannig venju fremur
fjölbreyttar og skemmtilegar og
gæða hana meiri fjölbreytni en vana-
legt er með íslenskar skífur.
Textar Aðalheiðar eru almennt vel
samdir og í þeim myrk undiralda.
Sumstaðai’ er yrkisefnið einfalt að
ytra byrði en flóknara þegar að er
gáð. í tveimur laganna tekst Aðal-
heiði aftur á móti ekki að gæða lífi
einfaldar tilfinningar, Danslagið og
Manstu; innihald þein-a er fullrýrt
og frásögnin ekki nógu vel heppnuð.
Annarstaðar tekst henni aftur á móti
bráðvel upp, til að mynda í titillagi
plötunnar, Verra og Betur sett.
Hljóðfæraleikur er vel af hendi
leystur og sparlega farið með
hljóðfæri og hljóma sem er vel. Um-
slag plötunnar er einnig gott, þótt
framhlið þess sé fulldaufleg og
gráminn á henni ekki í neinu sam-
ræmi við fjölbreytileikann og hóf-
sama glaðværðina sem býr fyrir inn-
an.
Aðalheiður Borgþórsdóttir kemur
á óvart með skífunni, því óvanalegt
er að tónlistarmaður sem er að
senda frá sér sína fyrstu breiðskífu
skili eins sterkri og vel mótaðri
frumraun. Brothætt er afskaplega
vel gerð plata og bráðskemmtileg1
áheymar sem vísar vonandi til þess
að fleiri slíkar séu á döfinni frá
höfundarins hendi.
Árni Matthíasson