Morgunblaðið - 26.02.1999, Blaðsíða 40

HESTAR
*40 FÖSTUDAGUR 26. FEBRÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Ásdís Haraldsdóttir
EINAR Hermannsson í hesthúsinu á Vindhóluni.
LOTHAR Schenzel á gæðingi sínum Gammi frá Hreiðurborg.
Islenskir hrossaræktendur heimsækja þýska starfsbræður
Olíkar aðstæður og
mismunandi áhugasvið
Islenskir hrossaræktendur hafa löngum
kunnað að meta það þegar kaupendur og
áhugafólk frá öðrum löndum hafa komið
hingað til lands til að skoða hross og aðstæð-
ur sem þau búa við. Arinbjörn Jóhannsson,
ferðabóndi á Brekkulæk, hugsaði með sér
hvort ekki væri tími til kominn að slíkar
heimsóknir væru gagnkvæmar og skipulagði
ferð fyrir íslenska hrossaræktendur til að
skoða nokkra búgarða með íslensk hross í
Þýskalandi. Ásdís Haraldsdóttir slóst í för.
j. STARFSEMIN á þeim sex búgörð-
um sem heimsóttir voru var að
mörgu leyti ólík þótt alls staðar hafí
hún verið mjög fjölbreytt. Pað sem
búgarðarnir höfðu sameiginlegt var
að alls staðar voru rasktaðir hestar
og tamdir, boðið var upp á námskeið
og reiðskóla. Parna fór fram hrossa-
sala og fólki var boðið upp á að hafa
hesta sína á húsi og þar var hugsað
um þá. Einnig voru litlar verslanir
með reiðtygi, reiðfatnað og fleira á
flestum stöðum.
Hestabúgarður á fimm
hekturum
Fyrsti viðkomustaðurinn var
Vindhólar skammt fyrir utan Ham-
borg. Þar býr Einar Hermannsson
ásamt konu sinni, Marin Junge. Þau
hafa ásamt fóður Marin byggt bú-
garðinn upp á 5 árum á 5 hekturum
lands. Áður var þetta akur og segir
Einar að erfitt hafí verið að fá býgg-
ingarleyfi. Það kom íslendingunum
svolitið á óvart að staðurinn skyldi
vera nánast inni i miðju íbúðarhverfi.
Staðsetningin kemur sér þó vel því
samgöngur frá Hamborg eru góðar
og gott fyrir fólk sem þar býr að
hafa hestana sína á Vindhólum.
Snyrtimennska og hugkvæmni við
byggingar og aðstöðu eru áberandi á
Vindhólum, enda þarf skipulagið að
•> vera gott þar sem koma á fyrir 100
hrossum á 5 hekturum. Af þessum
hrossum eru 50 í eigu annarra. Hægt
er að hafa hross í tveggja hesta stí-
um inni í húsum fyrir 450 mörk á
mánuði, en eins og algengt er í
Þýskalandi eru reiðhestar einnig
hafðir úti og kostar það 300 mörk á
mánuði. Á Vindólum er þeim gefið
“*úti í iitlum gerðum, en eftir að hross-
in eru búin að éta er hægt að hleypa
þeim út á tún, ef ekki er blautt um.
Þar geta þau hreyft sig meira og
leikið sér. Enginn heypskapur er á
Vindhólum og segist Einar kaupa
allt fóður frá bónda í nágrenninu.
Starfsemin á Vindhólum hefur
verið viðurkennd sem landbúnaður
og fer fram gæðaeftirlit á staðnum
og er vottorð þar að lútandi hengt
upp á áberandi stað. Eftirlitsmenn
koma óvænt með reglulegu millibili
til að taka út starfsemina og votta.
Uppbyggingin er enn í gangi og er
nýjasta byggingin reiðhöll, 20x40 m
að stærð. Þetta er björt og skemmti-
leg límtrésbygging með sjálfvirku
vökvunarkerfi, líkt og notað er í
gróðurhúsum. Einar og tengdafaðir
hans hafa mikið unnið sjálfir í bygg-
ingunum og segist Einar þannig hafa
getið haldið verðinu niðri.
Einar segir að fyrir 9 árum þegar
hann var að byrja með hesta í Þýska-
landi hafi honum fundist íslensku
hestarnir sem fæddir voru þar mikil
dekurdýr. Þetta hafi breyst mjög
mikið og hann telur að mikil framför
sé í þýskri ræktun á íslenskum hest-
um. Hann segir að viljinn í hrossun-
um sé öðruvísi en í hrossum fæddum
á íslandi. Þar ber meira á flóttavilja.
Hann segist yfirleitt ekki kaupa
ótamin hross frá Islandi. Nú orðið
sæki hann þó meira til Danmerkur
og Þýskalands eftir fjölskylduhross-
um enda flutningurinn þaðan mun
ódýrari. Hann segir þó að alltaf sé
skortur á betri hrossum frá Islandi.
Einar segist vera hrifinn af félags-
kerfi hestamanna í Þýskalandi. Til
dæmis séu haldin mót þar sem allir
geta tekið þátt, alveg sama á hvaða
stigi í hestamennskunni þeir eru.
JENS Puchtenschnieder með uppáhaldshesti sínum,
Kolbaki frá Sortehaug.
HELGA og Bruno Podlech í Wiesenhof.
Mest upp úr frístunda-
hrossunum að hafa
Næsti búgarður sem heimsóttur
var var Kronshof nálægt Luneborg.
Mikill munur var á þessum tveimur
búgörðum þar sem Kronshof hefur
yfir að ráða 80 ha landi auk 90 ha
austan Elbu þar sem áður var Aust-
ur-Þýskaland. Þar hafa þau Elke og
Lothar Schenzel trippin á sumrin og
einnig heyja þau þar. Bæði hross og
hey eru flutt yfir ána á pramma. Mik-
ii uppbygging hefur átt sér stað á síð-
astliðnum 20 árum á Kronshof, en
þar voru fyrir gömul hús sem gerð
hafa verið upp og nýjum bætt við.
Lothar leggur mikla áherslu á að
skipuleggja allt með vinnusparnað í
huga. Hann segir að markmiðið sé að
allt umhverfi og aðbúnaður sé vinnu-
sparandi, en fullnægi jafnframt kröf-
um manna og hesta. Einn maður
getur alfarið séð um hirðingu hross-
anna, um 130 talsins. Nú starfa þrjár
stúlkur við búið auk þeirra hjóna,
þar af ein sem vinnur alfarið við
tamningar.
Góð gistiaðstaða er á Kronshof og
getur fólk komið með eigin hesta og
leigt sér lítil útigerði með skýii fyi'ir
þau. Þau Elke og Lothar sögðu að
fólk dveldi oft í nokkrar vikur með
hrossin sín og stundaði útreiðar. Ut-
reiðaleiðir eru mjög góðar, mikil víð-
átta auk skógarstíga. Á Kronshof er
einnig boðið upp á reiðkennslu og
sumarbúðir fyrir börn sem njóta
reiðkennslu og gista á staðnum svo
eitthvað sé nefnt.
Hópnum var sýnd öll aðstaðan og
sýndir voru nokkrir hestar þar á
meðal dæmigerðir frístundahestar
að mati heimafólks. Var það sam-
dóma álit hópsins að svona hross
væru heldur erfið í sölu á Islandi.
Þau þættu ekki nógu spennandi. Aft-
ur á móti sagði Lothar að þetta væri
það sem hann væri að rækta og það
sem seldist best. I raun sá hluti
hrossanna sem hann hefði mest upp
úr fjárhagslega.
Þegar hann sýndi svo alhliða gæð-
ing sinn, Gamm frá Hreiðurþorg,
sem hann keypti frá Islandi á síðasta
ári lyftist heldur betur brúnin á gest-
unum. Hann sagði að þessi hestur
væri dæmi um það spm hann hefði
mestan kostnað af. Islensku rækt-
endurnir töluðu um það sín á milli að
þessu væri einmitt öfugt farið á Is-
landi. Þeir hefðu mest út úr gæðing-
unum, en fengju lítið fyrir svokallaða
frístundahesta, og sama og ekkert
fyiir þá hesta sem Lothar leggur
mesta áherslu á að rækta.
Annar Gammur er í eigu Lothars
og hann er fæddur á Rrithóli. Sá er
mikill skeiðgammur og keppti Loth-
ar á honum á síðasta heimsmeistara-
móti. Þrátt fyrir gífurlegan fjölda
hrossa á búinu horfa þau enn til Is-
lands nú þegar þau eru að leita sér
að keppnishesti í fjórgangi.
Mikið blandað í Aegiedienberg
Eftir að hópurinn fór frá Kronshof
var ekið til Kölnar og dvaiið þar í
góðu yfirlæti í kamivalstemmningu
yfir eina nótt. Daginn eftir var haldið
til Aegiedienberg. Þar býr hinn
þekkti hestamaður Walter Feidman
jr.,
Oneitanlega kom aðstaðan á Gang-
hestamiðstöðinni Aegiedienbei'g
greinarhöfundi nokkuð á óvart. Ein-
hvern veginn hafði ég búist við að
þessi frægi búgarður væri á stóru og
opnu svæði þar sem hross lékju sér í
haga. Raunveruleikinn er hins vegar
sá að búgarðurinn er svo að segja
inni í miðju þorpi þar sem hrossin
standa í litlum gerðum, litlum úti-
eða innistíum. Hver fermetri er
skipulagður, en stærsta svæðið er
undir stórum hringvelli og í áhorf-
endabrekkum. I Aegiedienberg fer
fram afar fjölbreytt starfsemi. Þar
er geysimikið um alls kyns nám-
skeiðahald og kannski er sérstaða
þessa búgarðs aðallega fólgin í rækt-
unarstarfinu. Árangur þess starfs er
meðal annars nýja hestakynið Aeg-
iedienberger, blanda af íslenskum
hestum og Paso Peruano, hugmynd
sem Walter Feldman eldri fékk og
hefur haft mikinn áhuga á. Hug-
myndin var að búa til nýtt tölthesta-
kyn, stærra og glæsilegra en íslenski
hesturinn en með ganghæfileika og
kraft til að verða heppilegur frí-
stunda- og sýningarhestur.
Um 200 hross tilheyra Aegiedien-
berg. Eitt hundrað hross eru á
staðnum, en hinn helmingurinn,
ræktunai'hryssur og trippi eru ann-
ars staðar.
Walter Feldman yngri tók á móti
hópnum og sýndi staðinn og sagði að
markmiðið væri að hafa hverja þá
starfsemi sem tengdist hrossum og
hægt væri að hafa eitthvað upp úr
peningalega. Hann sagði að hestabú-
garðar með íslenska hesta gætu ekki
sérhæft sig, heldur þyrfti að hafa
starfsemina sem fjölbreyttasta.
Öðruvísi gengi þetta ekki. Um 80
hross eru í eigu annarra og kostar á
bilinu 300 til 500 mörk að hafa þá í
Aegiedienberg. Starfsmennirnir er
tíu. Helmingur hrossanna á búinu er
íslenskur, 30% Aegiedienberger og
20% af öðrum kynjum svo sem amer-
ískur saddlebred, Mangalarga
Marchador frá Brasilíu, Missouri
Fox Trotter, Paso Fino, Paso Peru-
ano, Tennessee Walkei' og fleiri, en
öll þessi hross geta tölt.
Eins og áður segir er mikið lagt
upp úr rækturnarstarfinu og er við-
urkennd sæðingastöð á staðnum.
Annette Barz sér um ræktunina.
Hún sagði að bæði væru hryssur
sæddar og hafðar í girðingu með
stóðhestum. Einnig er sæði selt og
meðal annars boðið upp á að senda
sæði og sýndi hún gestunum hvernig
hún býr um sæðið áður en hún setur
það í póst!