Morgunblaðið - 11.04.1999, Blaðsíða 56

* 56 SUNNUDAGUR 11. APRÍL 1999
MORGUNBLAÐIÐ
GRACE
TÍSKUVERSLUN
Kvenfataverslun í Aðalstræti 9
Nýjar vörur frá
Grace collection
Mikiö lirval af drögtum, bolum op buxum
Opið virka daga 10-18, laugardaga 10-14 - Sími 552-2100

What nature divides, the spirit ur)ites
m/ndbandi
J3.04.99.
I.dduídli llólagarði Solvulkitíölu .\rn;ii'h;ikk;i Clrímsh.v
Ein töfrum prýdd nótt..
Eitt ótrúlegt kraftaverk.
FÓLK í FRÉTTUM
Geggjuð bresk gamanmynd
Rokkarar af lífi og sál
Breska gamanmyndin
Enn geggjaðir eða Still
Crazy er frumsýnd í
Stjörnubíói um helgina.
Rósa Erlingsdóttir sá
myndina á kvikmynda-
hátíðinni í Berlín og
talaði við Brian Gibson
leikstjóra og Amöndu
Marmot framleiðanda.
WISBECH árið 1977. Úti-
hátíð rokksins í Bretlandi.
Strange Fruit er dæmi-
gerð bresk rokkhljómsveit. Sætir
svalir strákar á sviðinu sem eiga í
fullu fangi með að einbeita sér í al-
gleymi efturlyfjavímunnar. Feitir
sveittir rótarar hreyta ónotum í
hvom annann, kærustur stjarn-
anna bíða baksvið, áhangendur
bandsins eru að tryllast þegar
skyndilega gengur á með eldingum
og ein þeirra hittir söngvarann .
Tuttugu árum seinna. Hljóm-
sveitarmeðlimir Strange Fruit eru
löngu famir sinn í hverja áttina.
Flestir hafa komið sér ágætlega
fyrir. En lífið er bjástur. Trommu-
leikarinn flutti aldrei úr foreldra-
húsum, er drykkfeldur og ofsóttur
af skattayfirvöldum. Textahöfund-
urinn og aðalgítarleikarinn á að
baki geðsjúkrahúsvist. Hljóm-
borðsleikarinn Tony (Stephen Rea)
fyllir á smokka- og sælgætissjálf-
sala og hefur aldrei eignast neitt
verðmætara en tönn úr Jimi
Hendrix sem hann ber um hálsinn.
Söngvarinn Ray virðist lifa góðu
lífi. Hann hóf sólóferil en hefur
ekki enn verið uppgvötaður. Hann
á að baki eina áfengismeðferð en er
augljóslega taugasjúklingur sem
honum og konu hans Astrid (Hel-
enu Bergstrom) tekst ágætlega að
fela með lífsmunaði ríka fólksins.
Hann lifir i fortíðinni, klæðist odd-
mjóum skóm, níðþröngum buxum
og þungum rokkarajökkum. „Hann
er í rauninni algjört hrak en þrífst
á óskiljanlegri orku úr eigin
egóisma," segir Gibson og bætir
við að leikarinn Bill Nighy hefði
margsinnis efast um val sitt á ævi-
starfi á meðan á tökunum stóð;
hann hefði getað orðið fullkomin
rokkstjama.
Dag einn stendur Tony á mott-
unni hjá kvenkyns rótara hljóm-
sveitarinnar Karen (Juliet Au-
brey). Hann er hættur að fylla á
sjálfsala, er heimilislaus og vill að
hljómsveitin komi saman að nýju.
Karen er í góðu starfi, er fráskilin
og þarf að sjá fyrir dóttur sinni
Clare (Rachel Stirling) sem er á
unglingsaldri. En Tony er búin að
þaulhugsa málið og koma saman
áætlun; Hann vill að hljómsveitin
leiki á Wisbech 1998.
Bresk gamansemi
Enn geggjaðir er fyrst og fremst
bresk gamanmynd með öllu til-
heyrandi; sú besta síðan Með fullri
reisn pi-ýddi hvíta tjaldið. Á mjög
trúverðugan og fyndinn hátt lýsir
myndin, lífi hvers og eins, sam-
fundum félaganna eftir tuttugu ár
og þeim erfiðleikum er af hljótast.
Flest þeirra hafa ekki hist síðan á
gullskeiði rokksins, síðan eiturlyf
og brennivín, erjur og brostnar
ástir megnuðu að slíta þau í sund-
ur. Munu þau gera sömu mistökin
aftur eða tekst þeim að koma
hljómsveitinni saman fyrir rokkhá-
tíðina í Wisbech?
Myndin er undir leikstjórn Brian
Gibson sem leikstýrði Whats Love
Got To Do With It og The Juror.
Dick Clements og Ian La Frenais
skrifuðu handritið en þeir komu
einnig að gerð myndarinnar The
Commitments sem er íslenskum
tónlistar- og kvikmyndaunnendum
vel kunn. Aðalhlutverkin eru í
höndum þekktra breskra leikara
eins og Stephen Rea, Billy
Connolly, Jimmy Nail, Timothy
Spall, Bill Nighy, Juliet Aubrey,
Rachel Stirling og Bruce Robin-
son.
Rjómi bresks tónlistarlífs kem-
ur að gerð tónlistar myndarinnar
sem gerir söguna ógleymanlega
fyrir fólk sem þekkir rokksögu
Breta. Handritshöfundarnir
Clements og La Frenais lögðu
ástríðufulla vinnu í myndina. Þeir
eru báðir á sama aldri og strák-
arnir í Strange Fruits og segja
hana jafnvel vera framhald af
sveitinni The Commitments
Aftur til sögunnar. Tony fær
Karen í lið með sér. Þau leggja af
stað í leit að fyrrum félögum sín-
um. Enginn þeirra er sérstaklega
ánægður eða hamingjusamur með
líf sitt og þess vegna auðveldara að
vekja hrifningu þeirra en ella. Þau
minnast hljómsveitarinnar og
tækifæranna sem gengu þeim úr
greipum tuttugu árum áður og
áhorfendum verður ljóst að taug-
amar rokka enn í takt við drauma
um frægð og frama Strange
Fruits.
Þrátt fyrir að vinsælasti meðlim-
ur hljómsveitarinnar Brian (Bruce
Robinsson) finnist ekki er ákveðið
að leggja í hann. Þau fá hæfíleika-
ríkann ungan gítarleikara í hans
stað sem laðar unglingsstúlkur á
tónleika. Að hætti atvinnumanna
er haldið í tónleikaferð um Eng-
land og Holland eftir aðeins örfáar
æfíngar. Hljómsveitin kemur fram
á sveitabúllum og félagsheimilum
þar sem þeim er tekið misvel.
Áhorfendum er vel skemmt af
íróníu mótsagnanna því enn haga
hljómsveitarmeðlimir sér eins og
þeir séu staddir efst á himnafest-
ingunni. Þeir eiga þó í erfiðleikum
með að halda út heila tónleika og
eru oftar en ekki púaðir niður af
ungum áhangendum rokksins sem
hlæja sig máttlausa af gamlingjun-
um á sviðinu. Andrúmsloftið er
lævi blandið vegna gremju og reiði
strákanna í garðs hvers annars út
af löngu liðnum atburðum. En þeg-
ar stóra stundin nálgast virðist allt
falla í ljúfa löð. Þau verða öll af
vilja gerð að bæta ímynd hljóm-
sveitarinnar, sem fyrir tuttugu ár-
um var lifandi goðsögn. Þau vilja
bæta fyrir ónýtt tækifæri, brostnar
vonir og ástir fyrri tíma áður en að
það er um seinan.
Rokkarar aldrei gamlir
Brian Gibson segir að í heimi
rokks og róls verði fólk ekki gamalt.
Sú kynslóð sem taldi sig hafa fundið
upp rokkið er orðin miðaldra og
þrátt fyrir það ákveða strákamir í
Strange Fruits að snúa aftur.
Enn geggjaðir fjallar, að hans
sögn, á gamansaman hátt um þá
áskorun sem fylgir þeirri ákvörðun
fyrir hvem og einn að koma saman
aftur. Hann segir að myndin fjalli
um miðaldra stráka sem átti sig á
því að það er aldrei of seint að láta
æskudraumana rætast, - að
minnsta kosti ekki í heimi rokksins.
„Ég held að Enn geggjaðirsé trú-
verðug saga,“ segir hann. Þrátt fyrir
alla kaldhæðnina vonar Gibson að
áhorfendur finni fyrir sársauka og
óöryggi persónanna, fyrir ótta
þeirra við að gera sig að athlægi.
„Ég á margt sameiginlegt með þess-
um persónum. Ég ólst upp á tímum
rokksins og vUdi leggja mitt af
mörkum að segja sögu sem þessa.“
Framleiðandinn Amanda Mar-
mont segir myndina vera áhrifa-
mikla að mörgu leyti. „Kúnstin við
að gera góða gamanmynd er að
segja frá sorgarhliðum lífsins á
kaldhæðnislegan hátt. í Enn
geggjaðir má finna ótta rokkar-
anna við aldurinn og útkoman er sú
að ef maður fær annað tækifæri á
maður að grípa það.“
Gibson segist vera mjög ánægð-
ur með leikarana; segir þá í sam-
einigu hafa verið eins og litrófið í
regnboganum. Eru það orð að
sönnu því leikararnir sem við
þekkjum úr breskum myndum og
þáttaröðum eru eins og skapaðir
fyrir hlutverk rokkaranna. Myndin
hefur nú þegar fengið góða dóma í
Bretlandi og víðar í Evrópu og fékk
tilnefningu til tveggja Golden Globe
verðlauna. í Þýskalandi mynduðu
afturbatarokkarar og mótorhjóla-
gengi biðraðir fyrir utan plötubúðir
þegar tónlistin úr myndinni kom á
markað. Tónlistin er frábær og á
eflaust eftir að græta margan rokk-
arann á næstu vikum í Stjömubíói.