Morgunblaðið - 22.04.1999, Page 62

62 FIMMTUDAGUR 22. APRÍL 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaöir og
afi,
GEORG HELGASON,
Kirkjuvegi 11,
Keflavík,
sem andaðist á Sjúkrahúsi Suðurnesja miðviku-
daginn 14. april sl., verður jarðsunginn frá Kefla-
víkurkirkju föstudaginn 23. apríl kl. 14.00.
Jóhanna Friðriksdóttir,
Friðrik Georgsson, Anna Jónsdóttir,
Vilborg Georgsdóttir, Guðmundur Björnsson,
Lovísa Georgsdóttir, Brynjar Hafdal
og afabörnin.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
STEINUNN GUÐLEIFSDÓTTIR,
Laugavegi 61,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudag-
inn 23. april kl. 13.30.
Ólafur B. Þorvaldsson,
Guðleifur Guðmundsson, Bára Stefánsdóttir,
Einar Guðmundsson, Kolbrún Skarphéðinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir mín,
MARGRÉT DÓRÓTHEA BETÚELSDÓTTIR
frá Görðum,
Sæbóli, Aðalvík,
Bergþórugötu 33,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Vídalínskirkju, Garðabæ,
föstudaginn 23. apríl kl. 15.00.
Birna Jóhannesdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför ástkærrar móður okkar,
ömmu og langömmu,
ARNFRÍÐAR SIGURÐARDÓTTUR,
Austurbrún 6,
Reykjavík,
áður til heimilis á Þingeyri,
Dýrafirði.
Sérstakar þakkirtil starfsfólks 11E á Landspítalanum.
Grétar Sig. Arnaz,
Ósk Árnadóttir,
Kristján S. Sverrisson, Elísabet Sigurbjarnadóttir,
Arnar Sverrisson, Sólveig Hilmarsdóttir,
Sigurlaug Kr. Pétursdóttir, Stefán Þór Jónsson,
Garðar J. Grétarsson, Kristín Högnadóttir,
Arnfríður Ingibjörg Grétarsdóttir, Viktor Jónsson,
Bjarni Sigurður Grétarsson
og langömmubörn.
t
Kærar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát
systur okkar,
HÓLMFRÍÐAR S. ÁRNADÓTTUR
LILLÝ
tannsmiðs.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhanna M. Árnadóttir,
Helgi. H. Árnason.
+
1 Hjartans þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför konu minnar, móður okkar, tengdamóður, ''ft- \
ömmu og langömmu,
MARGRÉTAR SÍVERTSEN, ÆiL
Brekkugerði 13. \

Jón Sveinbjörnsson og fjölskylda.
STEINUNN
GUÐLEIFSDÓTTIR
+ Steinunn Guð-
leifsdóttir fædd-
ist í Oddgeirshóla-
höfða 6. apríl 1914.
Hún andaðist á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 16. apríl síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Sigríð-
ur Eiríksdóttir, f.
25. des. 1874 á Sól-
heimum, d. 14. des.
1955 á Langstöðum
í Flóa, og Guðleifur
Hannesson, f. 15.
sept. 1869 á Sléttum
í Hraunshverfi, d.
13. nóv. 1947 í Arnarstaðakoti í
Flóa. Systkini Steinunnar voru:
Eiríkur, f. 23. nóv. 1899; Hann-
es, f. 14. júní 1901; Guðmundur,
f. 28. apríl 1904; Kristófer, f. 28.
apríl 1904; Guðmundur, f. 22.
ágúst 1907; Helga, f. 15. júlí
1910; Ágúst, f. 26. nóv. 1912;
Sigurður, f. 16. mars 1917; Guð-
ríður, f. 16. mars 1917. Eftirlif-
andi syst.kini hennar eru Guð-
mundur, Sigurður og Guðríður.
Hinn 11. maí 1940 giftist Stein-
unn Guðmundi Einarssyni frá
Uppsölum í Hraungerðishreppi,
f. 5. ágúst 1911. Þau bjuggu í
Breiðamýrarholti, Oddagörðum
í Stokkseyrar-
hreppi og Arnar-
staðakoti í Hraun-
gerðishreppi, en
fluttust til Reykja-
víkur 1950. Þau
eignuðust tvo syni:
1) Guðleif, f. 8. júlí
1941, maki: Bára
Stefánsdóttir og
eiga þau þrjá syni,
Stefán, Steinar og
Rúnar og fimm
barnabörn. 2) Ein-
ar, f. 16. okt. 1946,
maki: Kolbrún
Skarphéðinsdóttir
og eiga þau tvær dætur, Stein-
unni Rósu og Þórunni Guðrúnu,
einnig ól Einar upp tvær dætur
Kolbrúnar, þær Elínu Jónínu og
Onnu Maríu. Fyrir átti Einar
einn son, Ragnar. Barnabörnin
eru tíu. Steinunn og Guðmund-
ur slitu samvistum 1965.
Eftirlifandi eiginmaður Stein-
unnar er Olafur B. Þorvaldsson,
f. 17. maí 1914 í Keflavík. Þau
giftust 7. nóv. 1971 og bjuggu
lengst af á Laugavegi 61.
Utför Steinunnar fer fram frá
Fossvogskirkju á morgun,
föstudaginn 23. apríl, og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Þegar ég kalla fram í hugann
mynd af Steinunni tengdamóður
minni, sé ég hana fyrir mér hnar-
reista og glæsilega og fulla af orku,
og þannig mun ég muna hana eins og
hún var, þar til sjúkdómurinn heltók
hana og leiddi hana til dauða á
nokkrum vikum. En heim komst hún
á 85 ára afmælisdaginn sinn, þriðju-
daginn eftir páska, svo við gátum
drukkið saman kaffi, eins og við
höfðum oft gert áður á afmælunum
okkar því það voru 25 ár og þrír dag-
ar á milli okkar, en hún fór aftur að
kveldi á spítalann og þá varð ekki
aftur snúið, þar lést hún 16. apríl sl.
Þegar ég varð tengdadóttir henn-
ar fyrir 36 árum, tók hún mér sem
dóttuf, sem hún hafði aldrei eignast
og mér fannst sem ég hefði aftur
eignast móður, sem ég hafði ekki átt
síðan ég var 12 ára gömul. Þegar við
hjónin biðum eftir okkar fyrstu íbúð
þá bjuggum við hjá henni og
tengdapabba í nokkra mánuði. Þá
dróst afhendingin nokkuð á langinn,
eins og oft vill verða, en hjá okkur
ætlaði systir mín að búa um tíma
með nýfætt barn, en hún var þá hús-
næðislaus, en þá sagði tengda-
mamma: „Hún kemur bara líka til
okkar þangað til þið fáið íbúðina."
Svona var tengdamamma. Eg sá
hana aldrei í vondu skapi og aldrei
reiða, hún var alltaf glöð og kát. Það
var gaman að fylgjast með henni og
Ólafi, seinni manni hennar, þegar
þau stofnuðu og unnu við litla fyrir-
tækið sitt, Sælgætisgerðina
Pálmann, þau voru svo full af áhuga
og starfsorku með að byggja það upp
og það voru nokkrir áhugasamir,
ungir einstaklingar, sem fengu að
setja brjóstsykur í poka og fóru ekki
tómhentir heim.
Þau áttu mjög góð ár saman,
tengdamamma og Óli, þótt þau hefðu
ekki gifst fyrr en eftir fimmtugt.
Fyrst ferðuðust þau mikið um landið
í söluferðum og síðan fóru þau mikið
til útlanda og sóttu þangað hvfld og
orku. Eftir að starfsdegi þeirra lauk
áttu þau mörg áhugamál. Þau tefldu
mikið bæði hvort við annað og við
systkini hennar sem komu oft í
heimsókn. Hún unni miðbænum, þar
vildi hún helst búa og bjó þar lengst
af. Það átti nú við hana að ganga
Laugaveginn og kíkja í búðir og
kaupa eitthvað fallegt og ekki stóð á
Óla að ýta á eftir henni. Hann hafði
yndi af að kaupa föt og skartgripi
handa henni eða eitthvað á heimilið
þeirra, sem var svo fallegt og snyrti-
legt. Það hlýtur að hafa verið henni
mikil raun þegar hún gat ekki lengur
puntað og pússað það. Samband
þeirra Óla var sérstaklega fallegt og
hamingjuríkt og þau áttu góða ævi
saman.
Eg kveð Steinunni tengdamóður
mína með söknuði og bið Guð að
styrkja Óla í sorg hans.
Bára Stefánsdóttir.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem.)
Eg man þegar við strákarnir vor-
um litlir hvað það var gaman þegar
amma og Óli komu í heimsókn því
hún kom alltaf með brjóstsykur með
sér sem hún og Óli bjuggu til í sæl-
gætisgerðinni sinni. Þegar við strák-
arnir urðum aðeins eldri fórum við
að vinna í sælgætisgerðinni hjá
ömmu og Óla. Við vorum að vinna
við að moka brjóstsykri í poka og
stundum fór meira upp í okkur en í
pokana. Amma var búin að segja að
við mættum ekki borða of mikið af
brjóstsykri og við sögðum að við
hefðum ekki borðað neitt en það var
erfitt að leyna því þegar við vorum
að moka svörtum brjóstsykri og allir
svartir í framan og það sá amma
strax.
Það var fastur liður á jóladag að
amma og Óli komu í jólamat og öll
fjölskyldan borðaði saman heima hjá
mömmu og pabba og var alltaf glatt
á hjalla og margt rætt.
Það var alltaf gaman að heim-
sækja ömmu og Óla á Laugaveginn
því þau voru mjög gestrisin og góð
við okkur strákana og vildu allt fyrir
okkur gera.
Og börnunum okkai- fannst ekki
síður gaman að fara í heimsókn til
ömmu því hún hafði svo mikið dálæti
á þeim og fá að sjá alla fínu hlutina
sem amma átti og var oft erfitt fyrir
litla putta að fikta ekki pínulítið en
amma skildi vel smáfólkið og gerði
allt til að hafa ofan af fyrir því og var
mjög vinsælt að fá t.d. að spila á org-
elið hans Óla meðan á heimsókninni
stóð.
Stelpunum fannst amma eiga svo
mikið af fínum skartgripum og oftar
en ekki gaf hún þeim eitthvað til að
setja á sig og það var sko fínt að fá
skartgripi frá ömmu.
í byrjun þessa árs veiktist amma
og var lögð inn á Sjúkrahús Reykja-
víkur og var hún orðin mjög veik fyr-
ir páska en svo náði hún sér svo vel
frískri að hún fékk að skreppa heim
6. apríl þar sem við héldum upp á 85
ára afmælið hennar og var það ynd-
isleg stund, allir saman komnir
heima hjá henni. En fljótlega eftir
þessa síðustu samverustund veiktist
amma aftur og lést hún hinn 16. apr-
fl.
Við kveðjum þig, elsku amma og
varðveitum hlýja minningu um þig í
hjörtum okkar.
Elsku Óli, við biðjum algóðan guð
að styrkja þig og vernda á þessari
erfiðu stund og um ókomna tíð.
Steinar, Ragnheiður og börn.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
Gekkst þú raeð Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V.Briem)
Okkur langar að minnast elsku-
legrar ömmu minnar, Steinunnar
Guðleifsdóttur, sem eftir stutta en
erfiða sjúkdómslegu hefur kvatt
þennan heim og haldið á vit nýrra
ævintýra.
Amma Steina átti brjóstsykurs-
verksmiðju. Minnisstæðast er mér
frá því að ég var lítill strákur og kom
í heimsókn til hennar og Óla, að mér
var tekið opnum örmum og síðan
leystur út með gjöfum. Það var
brjóstsykur sem bara fékkst í verk-
smiðjunni hjá henni og Óla. Glað-
værð var rík í hennai- fari, hún var
líka ávallt brosandi og bai’ með sér
góðan þokka. Alltaf var hún tilbúin
til að aðstoða sína nánustu. Þegar við
keyptum okkar fyrstu íbúð mættum
við einstökum vilja og áhuga á því
hvort við værum búin að koma okkur
vel fyrir, hvort allt gengi sem best
hjá okkur og hvort okkur vanhagaði
um eitthvað. Þannig var hún líka
fram á síðustu stundu, jákvæð, bros-
andi og að hugsa um að allir hennar
nánustu hefðu það gott.
Einstök kona hefur kvatt. Við
kveðjum með söknuði vitandi það að
nú er hún á nýjum stað þar sem hún
er laus við öll sín mein.
Hvfldu í friði.
Rúnar og Bryndís.
Hvað má bjóða þér? Þetta var yf-
irleitt það fyrsta sem þú spurðir okk-
ur þegar við heimsóttum þig. Þú átt-
ir alltaf nóg af bakkelsi og gotteríi
handa þeim litlu þegar við kíktum
inn á Laugaveginum eða í Vestur-
berginu. Eg minnist þess þegar við
Þórunn Gunna komum til þín um
helgar og gistum. Það var alltaf svo
gaman hjá ömmu og afa í Reykjavík.
Þér þótti svo gaman að vera að dúll-
ast í hárinu á okkur og gera okkur
fínar. Brjóstsykurslyktin sem alltaf
fylgdi þér fer mér aldrei úr minni,
þegar þið afi framleidduð brjóstsyk-
ur.
Það sem stendur upp úr þegar ég
hugsa aftur er hvað þú varst alltaf
stolt af okkur barnabörnunum og
hvað þú hlakkaðir til að Þórunn út-
skrifaðist í vor. En einhvern tíma
þarf allt að enda og nú er komið að
endalokum hjá þér, elsku amma mín.
Þrátt fyrir veikindin þín undanfarn-
ar vikur hefur þú alltaf haldið í von-
ina hjá mér. Þú varst svo hress á
tímabili að ég hreinlega hélt að þú
værir ekkert á förum. Þú náðir að
halda upp á 85 ára afmælið með
sóma og hittir öll börnin þín, barna-
börn og tengdabörn þann dag einnig.
Með þessum fátæklegu orðum kveð
ég þig, elsku amma mín. Megi Guð
geyma þig og vernda.
Starfsfólki deildar 7A á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur vil ég þakka góða
umönnun ömmu.
Elsku afi minn, ég veit að enginn
fyllir í skarð ömmu en þú veist að þú
átt okkur öll að hvenær sem er.
Steinunn.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er Ijós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Pórunn Sigurðardóttir)
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesú, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer,
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgr. Pét.)
Elsku amma Steina, guð gefi þér
verðskuldaða hvíld. Þakka þér fyrir
allar góðu minningarnar.
Þín
Heiða Bara Stefánsdóttir.