Morgunblaðið - 22.04.1999, Qupperneq 63

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 22. APRÍL 1999 63
+ Björn Hafsteins-
son fæddist í
Reykjavík 7. maí
1948. Hann lést á
hjartadeild Land-
spítalans 17. apríl
siðastliðinn. For-
eldrar hans eru Jó-
hanna Björnsdóttir,
f. 6. maí 1931, d. 13.
júlí 1993, og Haf-
steinn Þorsteinsson,
f. 29. desember
1927. Björn var
elstur átta systkina.
Næstur honum er
Hörður, f. 3. júlí
1949, Þorsteinn, f. 6. ágúst
1950, Sævar Anton, f. 25. ágúst
1951, Anna María, f. 12. septem-
ber 1952, Elsa, f. 10. aprfl 1954,
Ægir, f. 10. aprfl 1954, og
yngstur er Hafsteinn, f. 15.
ágúst 1962.
Eftirlifandi eiginkona Björns
er Sigrún Óskarsdóttir verslun-
armaður, f. 21. september 1944.
Synir þeirra eru: 1) Óskar Páll,
f. 6. desember 1971, unnusta
hans er Sigrún Helga Eiríks-
dóttir, f. 20. janúar 1971, synir
þeirra eru Bergþór Hrannar, f.
21. júní 1998, og Sigurbjörn
Andri, f. 10. janúar 1995. 2)
Jónas, kvæntur Berglindi
Helgadóttur, f. 10. október
1969, þeirra dætur eru Bergdís
Rún, f. 25. aprfl 1991, Kristjana
Sif, f. 10. ágúst 1996, og óskírð,
f. 31. janúar 1999. 3) Gunnar
Þór, f. 29. júní 1963, unnusta
hans er Sigríður Stefánsdóttir,
f. 18. júlí 1963, börn þeirra eru
Elísbet Heiða, f. 18. júní 1988,
Elva Rut, f. 20. júní 1991, Stefán
Örn, f. 8. mars 1994, og Björn
Sæll Toggi minn, jiann pabbi er
dáinn. Þessi orð Óskars bróður
bergmála enn í höfðinu á mér er
hann tilkynnti mér kl. 10 á laugar-
dagkvöld að hetjulegri baráttu foður
míns væri lokið. Eg dofnaði allur
upp, og er enn, þegar þessi orð eru
skrifuð, dofínn. Ég trúi því varla
ennþá að ég fái ekki tækifæri á að
tala við hann, heimsækja hann í
Byko og eiga góða stund með honum
og Sigrúnu yfir kaffibolla í Blesu-
grófinni. Það var einmitt í Byko sem
hann fékk áfallið sem reið honum að
fullu. Aðeins kvöidið áður höfðu þau
hjónin verið að tala um það hvað
hann væri orðinn hress.
Hann Bjössi pabbi minn var góður
maður. Sú besta persóna sem ég hef
kynnst. Það skipti engu máli þótt ég
hefði ekki samband í langan tíma.
Ailtaf þegar ég kom í Blesugrófina
var tekið á móti mér eins og ég hefði
verið þar síðast daginn áður. Alls
staðar þar sem ég hitti fyrir fólk
sem hefur á einhvern hátt kynnst
föður mínum, hvort sem það hefur
verið í gegnum vinnu eða annað, þá
talar það um hjálpsemi, góðmennsku
og fagmennsku. Ekkert var nógu
gott sem hann gerði nema það væri
fullkomið. Honum fannst hann alltaf
geta geta gert betur. Þeir eru ófáir
sem eiga eftir að sjá efth’ þessum
mikla manni. Og hann var mikill,
stór og breiður. Við hliðina á honum
var ég alltaf litla barnið hans, og var
stoltur af því. Ég held að það sé ekki
hægt að gefa mér betra hól en að
líkja mér við hann. I gegnum öll
veikindi hans stóð Sigiún við hlið
hans eins og klettur alveg fram á
síðustu sekúndu. Hann var lánsamur
hann faðir minn að ná í svona góða
konu. Ég bið Guð um að vernda
hana Sigrúnu og styðja í gegnum
þessar erfiðu stundir sem fai-a í
hönd. Ég vil líka þakka Óskari bróð-
ur mínum fyrir þann styrk sem hann
færði okkur öllum meðan á stríðinu
hans pabba fyrh- lífinu stóð.
Hvfl þú í friði, elsku pabbi, ég mun
sakna þín alla ævi.
Þorgrímur Björnsson.
Elsku Bjössi. Ég á svo bágt með
að trúa því að nú sértu farinn frá
okkur, að þú verðir ekki áfram hrók-
Anton, f. 6. mars
1996. Fyrir átti
Björn þijú börn
sem eru: 1) Þor-
grímur, f. 14. sept-
ember 1966, kvænt-
ur Guðrúnu Jóns-
dóttur, f. 5. október
1968, þeirra börn
eru Astþór Aron, f.
10. ágúst 1989, og
Jón Trausti, f. 28.
ágúst 1995. 2) Gerð-
ur, f. 2. maí 1968,
gift Geir Karli Ara-
syni, f. 4. maí 1959,
barn hennar er
Daníel Viðarsson, f. 25. septem-
ber 1989. 3) Guðmundur, f. 2.
júlí 1969, kvæntur Sigríði Söru
Gísladóttur, f. 6. júlí 1968,
þeirra barn er Alexander, f. 19.
aprfl 1995. Tengdaforeldrar
Björns eru Pálína Hraundal, f.
14. júlí 1918, og Óskar Hraun-
dal, f. 28. október 1915.
Björn nam pípulagnir við
Iðnskólann í Reykjavík og
kláraði meistarapróf í grein-
inni. Seinna lagði hann einnig
stund á nám við húsasmíðar og
vann við báðar þessar greinar
til margra ára. Meistari Björns
í pípulögnum var Jónas Valdi-
marsson pípulagningameistari.
I húsasmíðunum var Björn með
sameiginlegan rekstur með
Vernharði Guðmundssyni. Allt
frá árinu 1988 hefur Björn
starfað við lagnadeild BYKO og
gegnt þar mörgum trúnaðar-
störfum.
Útför Björns fer fram frá Ás-
kirkju í Reykjavík á morgun,
föstudaginn 23. aprfl, og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
ur alls fagnaðar og að þú syngir ekki
oftar „Nú árið er liðið“ fyi’ir mig á
nýársnótt.
Þú varst hjá okkur á föstudaginn
langa og þá virtist allt leika í lyndi
hjá þér. En í síðustu viku fékk ég að
heyra að þessi ljúfi og góði maður
sem þú varst væri ef til vill að yfir-
gefa okkur. Þegai- ég heyrði svo
seinna að þú værir látinn komst ég
ekki hjá því að leiða hugann að öllum
þeim skemmtilegu stundum sem við
áttum saman með Rúnu. Þegar ég
var yngri var ég mikið í pössun hjá
þér og Rúnu og í rauninni var ég
alltaf hjá ykkur þegar ég vildi, þvi
mér fannst svo gott að vera með
ykkur og þú lést alltaf eins og ég
væri litla stelpan þín þegar ég var
hjá ykkur. Þegar ég var inni í Blesu-
gróf brölluðum við ýmislegt saman,
en ég held að við höfum samt gert
mest af því að syngja. Þú kenndir
mér til dæmis einn þann fallegasta
sálm sem ég hef lært og ég held að
hann verði alltaf bjartasta minningin
mín um þig:
I bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Eg leita þín, Guð leiddu mig
og lýstu mér um ævistig.
(Pétur Þórarinsson.)
Þegar ég hugsa um þig og tónlist-
ina í kringum þig, þá er ég alveg
sannfærð um að þitt framlag hafi átt
mikinn þátt í því að ég stundaði tón-
listarnámið svona lengi, því þú
hvattir mig alltaf áfram til að spila á
orgelið með Óskari Páli og vildir al-
laf heyi'a mig spila á píanóið heima í
Stóragerði.
Elsku Bjössi minn, þú varst alltaf
einn sá besti maður sem ég hef
kynnst og ég veit að Guð geymh- þig
um ókomna tíð. Vaktu ásamt Honum
yfir okkur Rúnu gömlu, þangað til
við hittumst að nýju.
Þín
Jóhanna T.
Það er harður en ótrúlegur sann-
leikur að það sé komið að því að
kveðja Bjössa mág minn hinstu
kveðju. Þetta er ótímabær kveðju-
stund. Enginn aðdragandi að erfiðu
áfalli. Það er erfitt setja niður á blað
nokkur þakkarorð til hans en skal þó
reynt.
A þessum tímamótum hrannast
upp minningarbrotin í hugann. Ég
var aðeins 13 ára unglingur þegar
Sigrún systir mín fór að „slá sér
upp“ með stórmyndarlegum glímu-
kappa úr Armanni sem ók um bæinn
á „Moskvich-bfl“. Ekki leið langur
tími þangað til að að þau stofnuðu
heimili sitt, fyrst á Skúlagötunni og
seinna í Blesugróf, og þai’ hafa þau
búið nánast alla tíð, fyrst í litlu
gömlu húsi og fyrir 15 árum byggði
Bjössi þeim nýtt fallegt hús sem þau
höfðu komið sér notalega fyrh’ í. Ég
man enn brúðardaginn þehra þegar
þau gengu saman inn Dómkirkju-
gólfið og það datt rauðm- túlipani úr
brúðarvendinum sem Bjössi hafði
sjálfur valið og látið setja saman fyr-
ir brúði sína. Þennan sama dag var
sonur þeirra skírður Óskar Páll.
Allt frá þessum fyrstu kynnum
mínum af Bjössa hefiir aldrei fallið
skuggi á samskipti okkar. Bjössi var
mér strax sérstaklega góður og
tryggur, já tryggari mann er vart
hægt að finna en Björn Hafsteins-
son. Þegar maður heilsaði honum og
kvaddi var handtakið og faðmlagið
þéttingsfast og lýsir það Bjössa
best.
Fyrir átti Sigrún tvo syni, þá
Gunnar Þór og Jónas og, var Bjössi
þeim alla tíð sem besti faðir. Það var
oft glatt á hjalla þegar fai’ið var í
sunnudagsbfltúr t.d. til Þingvalla eða
í Fljótshlíðina og mér boðið með.
Alltaf var stoppað einu sinni í sjoppu
og keyptur ís á línuna eða pylsa með
öllu. Þá vai’ oft mikið hlegið og sagð-
ar sögur.
Það var gaman að ræða heimsmál-
in við Bjössa. Hann var ákaflega víð-
sýnn maður, fastur fyrir og fylginn
sér. Ég hafði sérstaklega gaman af
að æsa hann upp í pólitískri umræðu
og jafnvel hækka róminn, en oftast
enduðum við sammála því að við vor-
um nefnilega bæði á „bláu línunni“.
Bjössi var ákaflega söngelskur mað-
ur og með engum manni var eins
gaman að syngja, sérstaklega að
syngja í röddum. Bjössi var mjúkur
og fallegur bassi og gat auðveldlega
sungið tenór. Oft tókum við lagið
saman og eitt lag var mest gaman að
syngja með honum og textinn er
svona:
Hún amma hún er mamma hennar mömmu,
og mamma er það besta sem ég á.
Gaman væri að gleðja hana mömmu,
og gleðibros á vanga hennar sjá.
A kvöldin oft hún segir rið mig sögur
og svæfir mig er dimma fer að nótt
og hún syngur við mig sálmalögin fógur,
þá sofna ég svo undur vært og rótt.
Bjössi var alla tíð mikið lipur-
menni og fljótur að rétta fólki hjálp-
arhönd og átti hann stóran hóp við-
skiptavina sem vildu aðeins skipta
við hann bæði persónulega og ekki
síður í BYKO. Stór hópur manna
vissi vel hver Bjössi í BYKO var þó
að þeir þekktu hann ekkert annað.
Óskar Hraundal (yngri) hefur vel
kynnst þessum mannkostum Bjössa
en hann átti þess kost að vinna með
honum í BYKO allt síðastliðið sumar
og fyrh’ þau kynni er hann afar
þakklátur.
Elsku Sigrún mín, það er sárt að
þurfa að kveðja ástvin sinn, og það
mörgum árum of fljótt. En almættið
spyr ekki um aldur eða aðstæður.
Við áttum eftir að gera svo margt
saman þú, Bjössi, ég og Tryggvi. En
við getum lítið gert nema reyna að
ná sáttum við okkur sjálf og Guð.
Minningarnar verða aldrei frá okkur
teknar. Minningarstjörnurnar skína
skært í myrkrinu. Megi minning þín
um góðan eiginmann sefa sárin um
síðir.
Við Tryggvi, Hanna, Óskar og
Kibbi samhryggjumst innilega með
þér og þinni stóru fjölskyldu, sonum,
tengdadætrum og barnabörnum.
Elsku Bjössi. Hafðu þökk fyrir
allt sem þú varst okkur öllum,
tengdaforeldrum, og tengdafjöl-
skyldu allri. Við munum þig kátan
og hressan og brosandi við lífinu. Ég
veit að þú hefur nú hitt hana Jó-
hönnu móður þína. Hún hefur tekið
vel á móti þér með opinn faðminn.
Við munum hittast síðar í annarri
jarðvist og þá tökum við lagið á ný.
Ég kveð í bili, kæri vinur.
Þín
BJÖRN
HAFS TEINSSON
+
Hjartkær systir mín og frænka okkar,
LUKKA ÞÓRHILDUR ELÍSDÓTTIR,
sem lést á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar þriðju-
daginn 13. apríl, verður jarðsungin frá Seyðis-
fjarðarkirkju laugardaginn 24. apríl kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
Sjúkrahús Seyðisfjarðar.
Björg E. Elísdóttir
og systkinabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför
ÞÓRIS STEFÁNSSONAR
bónda,
Hvalskeri.
Sigurbjörg Sigurbergsdóttir,
Stefán Þórisson,
Sigurþór Pétur Þórisson,
Birgir Þórisson,
Borgar Þórisson,
Margrét Guðrún Þórisdóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýju vegna
andláts og útfarar elskulegrar móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
ÞORBJARGAR VERNU ÞÓRÐARDÓTTUR.
Þóra Hjartardóttir, Ingólfur B. Kristjánsson,
Sigríður Hjartardóttir, Þorbjörn Tómasson,
Hjörtur Hjartarson, Lilja Guðmundsdóttir,
Ólöf Hjartardóttir, Jens Valur Ólason
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SÆMUNDAR BJÖRNSSONAR,
Múla,
Skaftártungu.
Jóhanna Guðmundsdóttir,
Þórhallur Sæmundsson, Margrét Sigurðardóttir,
Björn Vignir Sæmundsson, Kolbrún Matthíasdóttir,
Oddsteinn Sæmundsson, Þuríður Gissurardóttir,
Guðmundur Emil Sæmundsson, Halldóra Þ. Leifsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur sam-
úð og vinarhug við andlát og útför
GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Sólheimum 23,
Reykjavík.
Andrés Finnbogason,
Ingibjörg Jónsdóttir, Sveinbjörn Einarsson,
Guðrún Dóra.
Lokað
á morgun, föstudaginn 23. apríl, frá kl. 14.00 vegna jarðarfarar
SIGRÍÐAR JÓNSDOTTUR.
Músík og Sport,
Hafnarfirði.
'r

i
Lokað
Vegna jarðarfarar BJÖRNS HAFSTEINSSONAR verður lagnadeild
Byko, Skemmuvegi 4, Kópavogi, lokuð föstudaginn 23. apríl milli
kl. 12.30 og 15.30.
Byko hf.
Kristín.