Morgunblaðið - 30.06.1999, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ
AKUREYRI
MIÐVIKUDAGUR 30. JÚNÍ 1999 17
Formenn knattspyrnudeilda KA og Þórs bjartsýnir þrátt fyrir slæma stöðu liðanna
Botninum
er náð
Knattspyrnuliðum Akureyrarfélaganna
hefur ekki gengið vel hin síðari ár. Skapti
Hallgrímsson ræddi stöðu mála við for-
menn knattspyrnudeildanna, Stefán Gunn-
--------------------7---
laugsson KA-mann og Þórsarann Arna
Oðinsson. Hér birtist fyrri hluti samtalsins
en sá síðari bíður morgundagsins.
LIÐ íþróttabandalags Akureyrar
féll úr efstu deild Islandsmótsins
haustið 1974 og sumarið eftir léku
KA og Þór í fyrsta skipti undir eigin
merkjum. Þetta er því 25. sumarið
sem félögin gera það en synd væri
að segja að haldið væri upp á tíma-
mótin með glæsibrag, að minnsta
kosti það sem af er. Tíu ár eru í
sumar síðan KA varð Islandsmeist-
ari; liðið er nú í fallsæti í næstefstu
deÓd og Þór um miðja næstu deild
þar fyrir neðan.
Þegar spurt er um ástæður fyrir
slöku gengi liðanna nefnir Þórsar-
inn Árni fyrst lélega æfingaaðstöðu,
sérstaklega yfir vetrartímann. „Svo
lentum við í því að falla og tapa
bestu leikmönnum okkar til annarra
félaga. Við höfúm ekki haft fjár-
magn til að halda þeim, það eru
komnar kröfur um að menn fái
greiðslur fyrir að leika, en við höf-
um ekki ráðið við það. Við höfum
notað yngri menn sem kosta lítið
eða ekki neitt, bæði í fyrra og núna.
En þetta ástand er ekki til frambúð-
ar; þetta er spurning um þolinmæði
hjá okkur.“
Stefán segist telja margar ástæð-
ur fyrir því að árangur KA sé ekki
betri en raun ber vitni. „Við stefnd-
um á efri hluta deildarinnar og
reiknuðum með að vera þar, en ég
vil minna á að við komumst í fyrsta
skipti á æfingu á grasi 18. júní, þeg-
ar félög í Reykjavík eru búin að
spila á grasi meira og minna í allan
vetur, að minnsta kosti á gervigrasi.
Síðan höfum við farið mjög illa
vegna meiðsla leikmanna, sem mér
finnst hafa gleymst; til dæmis voru
sjö úr byrjunarliði okkar meiddir
eða í banni þegar við töpuðum bik-
arleik á Siglufirði. Við héldum
reyndar að hópurinn væri stór og
ekki kæmi að sök þó einhverjir
meiddust en þegar lykilmenn vant-
ar leik eftir leik kemur það auðvitað
niður á gæðum liðsins."
Þetta getur verið ástæðan fyrir
slöku gengi í sumar en ekki þau tíu
ár sem liðin eru frá því KA varð
meistari. Ástandið er ekki glæsilegt
á þeim tímamótum.
„Nei, enda held ég að fullur áhugi
sé á að laga þetta og er viss um að
við endum ofarlega í þessari deild;
nema við verðum fyrir áframhald-
andi meiðslum,11 segir Stefán og
bætir við: „Menn verða bara að vera
þolinmóðir en mér finnst að þeir
sem þykjast vera stuðningsmenn
séu þeir fyrstu sem snúa baki við fé-
lögunum héma í bænum, einmitt
þegar þarf á þeim að halda. Það
sem maður heyrir hér í bænum
núna að slæmt gengi liðanna sé allt
þjálfurunum að kenna, það er fárán-
legt. Ég tel að Einar [Einarsson],
okkar þjálfari, standi sig vel á
margan hátt, hann vinnur vel og ég
er sannfærður um að við eigum eftir
að ná árangri undir stjórn hans í
sumar.“
Nánast ónýtt félagslega
Ami grípur boltann á lofti og seg-
ir: „Félagslega er Þór búinn að taka
gríðarlega dýfu. Félagslega var fé-
lagið nánast ónýtt; það vita allir
sem vilja vita. Ég þekki reyndar
ekki forsöguna, ég kom að þessu
þegar félagið var komið í þessa
lægð, og við emm þar niðri ennþá.
Ég óska hreinlega eftir fyrrverandi
og núverandi Þórsumm, sem em í
felum; að þeir stígi nú fram og við-
urkenni að þeir em Þórsarar - og
þeim er sko slétt ekki sama, ég veit
það vel, vegna þess að menn em
mjög fúsir að ræða ástandið, en á
mjög neikvæðum nótum. Ég hef
sagt við bæði leikmenn og þjálfara,
sem er nýkominn til starfa; Þór er í
eðli sínu risi í þessu bæjarfélagi, en
liggur nú í dvala, og það er enginn
sem getur vakið hann nema okkar
árangur. Þannig að boltinn er hjá
okkur; hópurinn er lítill en við ætl-
um að reyna að vekja þennan risa.“
Stefán tekur undir að erfitt sé að
fá menn til starfa en ástandið hafi
þó lagast. „KA var komið frekar
neðarlega [félagslega], nema
kannski einstaka deild, og þá á ég
við handknattleiksdeildina, en síðan
var gert átak hjá okkur og ég held
að það sé að skila sér. Það er kom-
inn mjög öflugur formaður og fram-
kvæmdastjóri hjá félaginu, og ég tel
að við séum komnir með öfluga
stjórn í knattspymudeild. Við ætl-
um að gefa okkur tvö ár í þetta
verkefni; mér finnst menn vera
mjög óþolinmóðir og blaðamenn
ekki síst. En ef við náum ekki ár-
angri árið 2000 verð ég sjálfur orð-
inn óþolinmóður."
Stefán víkur að því að KA-menn
taki nokkra áhættu í sumar. „Eng-
inn getur neitað því. Við leggjum í
þetta peninga og ætlum að ná ár-
angri. En auðvitað er alveg ljóst að
það er ekki alltaf samasemmerki þar
á milli; menn geta ekki keypt sér ár-
angur. Annað þarf að fylgja með og
við gerðum okkur grein fyrir því.
Þess vegna getur tekið annað sumar
að byggja upp virkilega gott lið.“
Guðjón ekki í guða tölu en ...
Stefán heldur áfram: „Ég bendi á
að 1989 þegar við urðum íslands-
meistarar töldum við okkur vera
með gott lið. Arið eftir vorum við
svo með sama þjálfara [Guðjón
Þórðarson], mjög góðan og hæfan
þjálfara sem allir telja nú í guða
tölu af því að það gengur vel hjá
landsliðinu. Ég tel það að vísu ekki,
en hann er einn af þeim fáu sem
nálgast það af þessum knattspyrnu-
þjálfurum. 1990 töldum við okkur
vera með jafnsterkan eða jafnvel
sterkari hóp, Guðjón sem þjálfari og
ég sem formaður. En hvað gerist?
Við erum í vandræðum og lendum í
áttunda sæti. Við vorum óheppnir
með meiðsli og aðrar ytri aðstæður,
sem höfðu ekki verið til neinna
vandræða sumarið áður. Ég held ég
ljúgi ekki miklu þótt ég segi að við
rétt sluppum við fall og urðum í 8.
sæti.“
Stefán nefnir að fyrir nokkrum
árum hafi Þór einnig verið með
mjög sterkan hóp, liðið hafi ætlað
sér stóra hluti en fallið úr efstu
deild. „Það er svo margt sem spilar
inní, svo margt sem þarf að ganga
upp. Ég hef ekki trú á því að menn
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
NU ER hún Snorrabúð stekkur! Margir muna Sanavöllinn svokallaða en fátt minnir nú á völlinn, nema
mörkin sem standa þar enn. Grjóthriígur og möl tilheyra Akureyrarhöfn, en vinna stendur nú yfir við
staekkun Fiskihafnarinnar, sem verður að hluta til á svæðinu þar sem völlurinn var.
Morgunblaðið/Kristján Kristjánsson
FORMENNIRNIR á Akureyrarvelli í gær. KA-maðurinn Stefán Gunn-
laugsson, til vinstri, og Arni Óðinsson, Þór.
séu endalaust heppnir eða enda-
laust óheppnir. Og ég vona að liðin
fari bæði upp um deild sem allra
fyrst, en til þess að það gangi þurf-
um við að fá bæjarbúa með okkur
og við þurfum að fá yfirstjórn bæj-
arins til að sjá að við getum ekki
verið með þessa aðstöðu sem við bú-
um við því hún er lélegri núna en
þegar ég hætti að skipta mér af
þessu fyrir tíu árum, árið 1990.“
Stefán hætti þá einmitt sem for-
maður knattspymudeildar en tók
aftur við stjóminni fyrir yfirstand-
andi keppnistímabil.
Aðstaða og peningar eru títt-
nefnd. Hvernig getið þið sannfært
bæjaryfirvöld um að þið þurfið betri
aðstöðu? Að það skipti máli að bær-
inn eigi góð knattspyrnulið?
„Það hefur sýnt sig að bæir eins
og Grindavík og Ólafsfjörður em í
umræðunni á landinu vegna þess að
þau eiga lið í úrvalsdeild," segii-
Stefán. „Það að Akureyri skuli ekki
eiga lið í úrvalsdeildinni ár eftir ár
er algjörlega óviðunandi og við
þurfum að vinna í því að það takist.
Og frekar tvö lið en eitt.“
Ami segir: „Mér finnst það sorg-
legt að við skulum ekki eiga lið í úr-
valsdeildinni, vegna þess að ekkert
bæjarfélag á landinu býður upp á
betra og skemmtilegra vallarstæði.
Keppnisaðstaða að sumarlagi er
sem sagt í topplagi, en svo hrikti
auðvitað í stoðunum í vetur þegar
menn fengu þá fáránlegu hugmynd
að leggja þetta svæði í rúst. Þá held
ég að knattspyrnan á Akureyri
hefði endanlega verið jörðuð.“
Lifið þið í þeirri von að vetrarað-
staða knattspymumanna í bænum
verði bætt?
„Var það ekld í málefnasamningi
meirihlutaflokkanna að byijað yrði
að vinna að því á kjörtímabilinu?“
spyr Stefán á móti. „Við treystum
því að staðið verði við það. Ég tel
gott að skautamenn fái bætta að-
stöðu, að ég tali nú ekki um sund-
laugina, en ég tel að huga verði að
þáttum eins og aðstöðu fyrir knatt-
spymumenn því það er útilokað að
við getum búið við að hafa lélegri að-
stöðu núna en 1990. Það er útilokað."
Ami er sama sinnis. „Við þurfum
að geta haldið hópnum saman yfir
veturinn; nú em bæði liðin að fá
menn að, í mismiklum mæli, en þeir
hittast á vordögum og em að kynn-
ast alveg fram á sumar, vegna þess
að aðstaðan er ekki til. Menn em að
fara einhverjar ferðir til Reykjavík-
ur til að nýta sér aðstöðu þar, en við
höfum ekki peninga til að fara fjórt-
án ferðir þangað frá áramótum og
fram í maí eins og sum lið frá Norð-
urlandi leyfa sér. Við höfum bara
ekki peninga í það.“
Eruð þið bjartsýnir báðir tveir
þrátt fyrir erfíða stöðu í dag?
„Það birti aðeins til [í fyrrakvöld]
með sigrinum á Tindastóli," segir
Ami, en Þórsarar sigraðu þá Sauð-
krækingana, sem voru taplausir í
sumar, 1:0 á heimavelli. „Þetta var
leikur upp á líf eða dauða og við er-
um enn á lífi. Ég er alls ekki viss um
að ég hefði gefið kost á mér í viðtal
ef við hefðum ekki unnið þennan
leik!“
Það er langt síðan KA hefur verið
svona neðarlega í deildarkeppninni,
Stefán.
„KA hefur oft gengið illa í fyrri
hluta mótsins,“ svarar Stefán. „KA
er nú í mjög erfiðri stöðu en, vel að
merkja, það em ekki nema sex stig í
annað sætið og við' ætlum okkur
ekki að gefast upp; við ætlum að
berjast. Ég er langt frá því farinn á
taugum, ég vissi að þetta yrði erfitt,
vissi að mörg lið yrðu að berjast um
efstu sætin þótt ég reiknaði ekki
með að deildin yrði svona jöfn. Mér
sýnist Fylkir vera með besta og
jafnasta liðið en síðan eiga mörg
önnur lið möguleika á að komast
upp. Þetta er einmitt það skemmti-
lega við fótboltann; enginn veit hvað
getur gerst.“
Botninum náð
Árni segir: „Ég hef á tilfinning-
unni að botninum í knattspymu-
sögu bæjarins hafi verið náð fyrir
tíu dögum. Ég hef ekki velt mér
mikið upp úr því seinni árin hvort
KA hefur verið að vinna leiki eða
tapa - ég skal alveg vera hreinskil-
inn og viðurkenna það - en þegar
við fómm á Homafjörð og töpuðum
fyrir Sindra og ég fékk þær fréttir
þangað að KA hefði tapað á Reyðar-
firði þá fannst mér botninum náð,
og tími væri kominn til að snúa við.
Og ég vona svo sannarlega að okkur
takist það, báðum.“
Formaður KSÍ er meðai þeirra
sem sagst hafa sakna þess að Akur-
eyri eigi ekki lið í úrvalsdeildinni.
Hvað þarf að gerast til að bæði
verði komin í úrvalsdeildina áður en
mjög langt um líður? Moka ofan af
Sanavellinum, til að geta æft á vet-
urna eða hvaðl?
„Ja, við höfum tapað Sanavellin-
um og ekkert fengið í staðinn og
það er auðvitað háalvarlegt mál,“
segir Árni og Stefán minnir á að
Menntaskólavöllurinn svokallaði
hafi einnig horfið. „Þetta em þau
svæði sem nýttust að vetrinum og
fram á vorið, Menntaskólavöllurinn
var fyrst og fremst æfingasvæði
snemma vors en nú þurftu menn að
sækja aðstöðu eða aðstöðuleysi, eft-
ir því hvað menn vilja kalla það,
fram í fjörð. Lið frá Ólafsfirði, Dal-
vík, Grenivík og Akureyrarliðin
æfðu á Hrafnagili, nánast á sömu
þúfunni."
■Á MORGUN: Nánar um fjármálin
og formennirnir tjá sig meðal ann-
ars um þær raddir, sem hafa verið
háværar á Akureyri, að sameina
beri knattspyrnulið félaganna á ný.