Morgunblaðið - 04.08.1999, Qupperneq 50

Ifc50 MIÐVIKUDAGUR 4. ÁGÚST 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
ÁRNI KRISTINN KRISTJÁNSSON
frá Voðmúlastöðum,
Kirkjuhvoli,
Hvolsvelli,
sem lést á Sjúkrahúsi Suðurlands miðviku-
daginn 28. júlí, verður jarðsunginn frá Voð-
múlastaðakapellu, Austur-Landeyjum, föstu-
daginn 6. ágúst kl. 14.00.
Aðstandendur.
+
Útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa, bróður míns og mágs,
KRISTJÁNS G. HALLDÓRSSONAR
KJARTANSSONAR,
fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík föstudaginn
6. ágúst kl. 15.00.
Iðunn Björnsdóttir,
Edda Birna K. Kjartansson, Magnús Gústafsson,
Birna M. Gústafsson,
Halldór K. Kjartansson,
Björn K. Kjartansson,
Áslaug H. Kjartansson, Björn Björnsson.
+
Útför fööur okkar, tengdaföður, afa og lang-
afa,
GUNNLAUGS E. BRIEM
fv. ráðuneytisstjóra,
fer fram frá Fossvogskirkju í Reykjavík föstu-
daginn 6. ágúst kl. 15.00.
Þeir, sem vilja minnast hans, eru vinsamlegast
beðnir um að láta hjúkrunarheimilið Sunnuhlíð í
Kópavogi njóta þess.
Guðrún Briem, Þráinn Þórhallsson,
Garðar Briem, Hrafnhildur Egilsdóttir Briem,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hugheilar þakkir til allra þeirra, sem sýndu hlý-
hug og samúð við andlát og útför hjartkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
JÓNS HALLDÓRSSONAR,
Teigagerði 5.
Guð þlessi ykkur öll.
Margrét Eyjólfsdóttir,
Kristín Jónsdóttir, Grímur Valdimarsson,
Hjördís Hulda Jónsdóttir, Kristján Ágústsson,
Gyða Jónsdóttir, Guðmundur Ingason,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við and-
lát og útför móður minnar, tengdamóður og
ömmu,
GUNNHILDAR B. BJÖRNSDÓTTUR,
sem lést fimmtudaginn 15. júlí og var
jarðsungin fimmtudaginn 22. júlí sl.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á elli- og hjúkr-
unarheimilinu Grund.
Björn G. Björnsson, Þóra Jónsdóttir,
Bjöm Þór Björnsson, (var Björnsson,
Steingrímur J. Þórðarson
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu hlýhug og
vináttu við andlát og útför eiginmanns míns,
VILBERGS JÚLÍUSSONAR
fyrrverandi skólastjóra.
Sérstakar þakkir flytjum við hafnfirsku skáta-
félögunum Hraunbúum og St. Georgsgildi.
Guð blessi ykkur öll.
Pálína Guðnadóttir
og aðrir aðstandendur.
ÞÓRARINN
MAGNÚSSON
+ Þórarinn Magn-
ússon fæddist á
Akureyri 1. desem-
ber 1943. Hann lést
5. júlf síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Glerár-
kirkju 12. júlí.
Elsku bróðir, okkur
langar að minnast þín
með nokkrum orðum,
og þakka þér fyrir allt
sem þú varst okkur,
og gerðir fyrir okkur.
Þú ert sá sem fyrstur
fer úr stóra systkina-
hópnum, og nú er komið stórt
skarð í hópinn, sem alla tíð hefur
verið samheldinn. Þú varst
næstyngsti Ijósgeislinn sem kom í
fjölskylduna. Minningarnar eru
margar, og margt að þakka fyrir,
þú varst alltaf tilbúinn að koma og
hjálpa ef á lá, og það
munaði um þann mikla
drifkraft sem í þér
var.
Margar og ógleym-
anlegar voru samveru-
stundimar, bæði á þínu
eigin heimili og í
Sunnu, einnig í sumar-
bústöðunum fyrir vest-
an. Þessar stundir
verða okkur huggun og
styrkur í minningunni.
„Nú skiljum við ekki
hvað fram hefur komið
en seinna munum við
skilja það“ (Jóh. 13,7).
Við munum heldur ekki gleyma
þeirri hetjulegu baráttu sem þú
háðir við þann illvíga sjúkdóm sem
vann sigur að lokum.
Elsku Bergrós, við viljum sér-
staklega þakka þér hversu mikil og
stór stoð þú varst honum þennan
GUÐRÚN
GÍSLADÓTTIR
+ Guðrún Gísla-
dóttir fæddist á
Hóli á Bíldudal 29.
mars 1928. Hún lést
á Sjúkrahúsi Suður-
iands 18. júlí síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá
Hrunakirkju 24.
júlí.
í hafí speglast himinn
blár.
Sinn himinn á hvert
daggartár.
I hverju blómi sefur sál.
Hvert sandkom á
sitt leyndarmál.
(Davíð Stef.)
Þetta )jóð Davíðs Stefánssonar
fínnst mér minna á mágkonu mína,
Guðrúnu Gísladóttur frá Fossi í
Arnarfirði. Hún var dóttir hjónanna
Gísla Finnssonar og Maríu Petrínu
Finnbogadóttur á Fossi í Amar-
firði. Þar ólst hún upp og sleit
bamsskónum. Hún var eins og
smalastúlkan í ævintýrinu er hún á
unglingsáram gætti fjár föður síns
um fjalllendið að baki byggðarinn-
ar. Þar hafði hún fyrir augum stór-
fenglegt landslag, Am-
arfjörðinn. Hann gat
verið spegilsléttur er
hann speglaði sína
svipmiklu útverði, fjöll-
in umhverfis. Sjórinn
gat líka verið mikilúð-
legur og ægilegur.
Guðrún sá líka það
smáa. Hún sá himininn
í daggarperlunni, hún
skynjaði sál blómsins
og leyndarmál sand-
komsins. Einfaldast
um það að segja: Hún
var náttúrabam fram í
fingurgóma.
Þótt Guðrún hefði hið stórfeng-
lega og fagra umhverfi í heimahög-
um vildi hún sjá meira af heiminum.
Hún fór austur í Skagafjörð, settist
á skólabekk í húsmæðraskólanum á
Löngumýri meðal verðandi hús-
mæðra. Þetta varð upphafið að
meiri útþrá því næst lá leið hennar
suður yfir heiðar.
Guðrún stansaði lítt í höfuðstaðn-
um því örlögin greiddu götu hennar
austur fyrir fjall sem kallað er. Nú
blasti við Suðurlandsundirlendið,
sléttan mikla, allt frá Hellisheiði
austur um Eyjafjöll.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Elskuleg eiginkona mín og móðir okkar,
ERNA GUÐRÚN EINARSDÓTTIR,
Ránargötu 28,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn 29. júlí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigurður Kristjánsson,
Halldóra Emilsdóttir,
Theodóra Emilsdóttir,
Guðríður Arna Sigurðardóttir.
+
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vináttu við andlát og útför systur okkar,
STEINGERÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR
skálds og ieikkonu,
Sporðagrunni 7.
Sérstakar þakkir til Heimahlynningar Krabba-
meinsfélags (slands og heimahjúkrunar heilsu-
verndarstöðvarinnar fyrir frábæra umönnun og
alúð.
Hjördís Guðmundsdóttir,
Droplaug Guðmundsdóttir.
erfiða tíma, og vottum þér og böm-
um, tengdabömum og afabömum
dýpstu samúð, og biðjum Guð að
blessa ykkur öll og styrkja í sökn-
uðinum.
Nú horfinn ertu héðan, vinur kær,
og hvfld hjá Drottni Jesú sál þín fær.
I himindýrð og Herra þínum nær.
Núhvíl.
Og nú er loksins endað ævistríð,
hver unnin þraut og runnin sælli tíð.
Til himins tók þig Herrans mundin blíð,
þar hvfl.
M dvelur nú í Drottins Paradís,
á degi hans í ljóma upp þú rís,
sú heflög stund er Herrans bömum vís.
Nú hvfl.
Pér Drottinn sjálfur gefi góða nótt,
í gröf á meðan hold þitt sefur rótt.
Senn kemur hann. Við hittumst
aftur fljótt.
Nghvíl.
(S.G.J.)
Hvíl þú í friði, friður Guðs þig
blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt.
Frá systkinunum.
Sléttan sú býr yfír mörgum afdöl-
um og í einn þeirra lá nú leið henn-
ar. Þar bjuggu Hranamenn, kennd-
ir við höfuðbólið Hrana, hina fomu
nafngift frá þeim tíma er landnemar
námu Hreppana. Friðsamt fólk og
skyldulið er lagði mjög upp úr
sterkum ættarböndum. Þetta er
reyndar útúrdúr en hann er saga
sem er alltaf ný.
Já, leið Guðrúnar lá í Hruna-
mannahreppinn á bæ sem heitir
Laugar. Þar hafði sama ætt búið
rúm hundrað ár, en þegar þetta var
bræður tveir ásamt móður sinni,
þeir Magnús og Einar Kristinn Ein-
arssynir. Þau Guðrún og Einar
felldu hugi saman og giftust 12.
október 1956. Þá hófst nýr kafli í
búsetu á Laugum. Mjög ólíkar að-
stæður blöstu nú við augum vest-
firsku stúlkunnar. Hafið víðs fjarri,
fjöllin lágu með sínar mjúku línur
og gróður upp á efstu brúnir.
Henni duldist ekki að hér væri
gott undir bú, enda gáfu ömefni það
til kynna: Smalaskáli, Selflatir,
Stekkjartún. Hafist var handa við
túnrækt og uppbyggingu íbúðar-
húss og gripahúsa enda staðið á
föstum granni.
Þau Einar og Guðrún tóku fljót-
lega fósturson, Sólberg Viðarsson.
Síðan komu óskabömin Gísli Þor-
geir og Ingibjörg Guðrún. Mikil
gæfa ríkjandi, vordagar, blóma-
skeið.
Eg sagði í upphafi að Guðrún gaf
gaum að því veikbyggða. Þess urð-
um við, ég og fjölskylda mín, aðnjót-
andi er erfiðleikar steðjuðu að. Það
gleymist ekki. Margt mætti tína til
um þann eiginleika mágkonu minn-
ar.
Það er svo að við leggjum ekki lín-
umar, afmörkum ekki brautina sem
halda skal. Margs konar aðstæður
spila þar inn í. Flestir era svo að þeir
ætla sér stóra hluti, en tíminn er
naumur og mat okkar kannski ekki
alls kostar rétt því lífið býður upp á
marga möguleika. Erfiðleikar steðja
að okkur öllum. Guðrún var sterk í
lokabaráttunni. Hún átti líka fram-
tíðarsýn, trúartraust. Hún stóð mað-
an stætt var. Við hana á ljóðið:
Bognar aldrei, _ brotnar í
bylnum stóra seinast.
(Stephan G. Steph.)
Já, Guðrún er horfin sjónum.
Hún átti að ég held tvo staði. Þann
sem hún byggði upp með fjölskyldu
sinni, þar sem hún sá árangur erf-
iðis síns og sinna. Það sem hún gaf
á garða ánna sinna, gaf kúnum sín-
um mjölhárið og hestunum hafra-
skammtinn sinn, skilaði sér svo
margfaldlega. Hinn staðurinn er
æskustöðvamar. Hann sleppir ekki
svo auðveldlega Arnarfjörðurinn.
Kannski öðlast hún nýjan Arnar-
fjörð handan við tjaldið mikla.
Við hjónin vottum þér, Guðrún,
virðingu og þökk fýrir uppbyggj-
andi samverastundir og ykkur að-
standendum hennar dýpstu samúð.
Ingimundur Einarsson.