Morgunblaðið - 12.10.1999, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINMINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 12. OKTÓBER 1999 53
BÖÐVAR
HERMANNSSON
+ Böðvar Her-
mannsson fædd-
ist á Þórsbergi 3.
janúar 1946. Hann
lést af slysförum 2.
október síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Ásdís Reykdal,
f. 30.9.1914, d. 13.9.
1971 og Hermann
Sigurðsson, f. 19.10.
1918, d. 15.4. 1991.
Systkini hans eru
Ragnheiður, f.
1947; Þórunn Jó-
hanna, f. 1948;
Lovísa, f. 1949; Jó-
hannes, f. 1951, d. 1970; Harald-
ur, f. 1953 og Herdís f. 1955.
Böðvar kvæntist Jóhönnu Mar-
gréti Sveinsdóttur, f. 31.3. 1951.
Hún er dóttir hjónanna Pál-
hönnu Þ. Magnúsdóttur, f. 16.2.
Það er erfitt að setjast niður og
ætla að koma orðum að hugsunum
mínum og tilfinningum og skrifa um
Bauja, sem var mjög stór hluti af lífi
Imínu og tilveru.
Ég var harmi sleginn þegar ég
fékk þær fregnir að Baui væri dáinn.
Ég er varla búinn að átta mig á því
enn. Við sem vorum nýkomnir heim
úr sumarfríi á Spáni og farnir að
huga að næstu ferð, þegar þetta
hræðilega slys átti sér stað.
Bauja er ég búinn að þekkja síðan
ég var smástrákur. I fyrstu sem
frænda og pabba æskuvinar og jafn-
aldra, þar sem ég var heimagangur,
Ien seinni árin sem góðan vin og
vinnufélaga.
Daglegt líf verður ekki það sama
því undanfarin ár hefur hver vinnu-
dagur byrjað á Þórsbergi, þar sem
ég sótti Bauja. í vinnunni og þó sér-
staklega í bílnum á leið til og frá
vinnu spjölluðum við um allt milli
himins og jarðar. Hann hafði góðan
húmor og hafði frá mörgu skemmti-
legu að segja. Við Bauja var hægt að
tala um allt, hann hafði skoðanir á
• flestum málum þótt ekki værum við
alltaf sammála um alla hluti. Mjög
I gott var að ræða við hann um hin
j ýmsu mál sem aldrei fóru lengra en
milli okkar tveggja.
Baui var óspar á að miðla af
reynslu sinni og kenndi mér mjög
mikið, hvort sem var í starfi, frí-
stundum eða lífsins daglega amstri.
Því á Baui eftir að vera með mér í
huganum um ókomin ár.
Golfið var hans helsta áhugamál.
Yfir sumartímann vai- varla rætt um
annað í kaffi- og matartímum í vinn-
j unni. Loks var ekki hægt annað en
að smitast og byrja að spila með svo
maður væri samræðuhæfur og vissi
um hvað málin snerust. í sumai- var
sett á fyrirtækismótaröð þar sem við
vinnufélagarnir spiluðum saman og
sló ég þar mín fyrstu högg. Sumar-
fríið sem við vorum að koma úr var
einmitt golfferð.
Ég kveð þig kæri Baui, með þess-
um fáu línum, þín er sárt saknað og
það er svo margt sem ég fæ ekki með
orðum lýst. Þú hefur reynst mér
ómetanlegur vinur og félagi. Ég er
9 þakklátur fyrir allar þær góðu stund-
ir sem við höfum átt og samveruna
bæði í leik og starfi. Guð blessi þig.
Elsku Jóhanna, Maggi, Herdís og
Ragnar, ég votta ykkur og fjölskyld-
um ykkar innilega samúð.
Gísli Þór.
Það var sunnudaginn 3. október
sem mamma sagði okkur fréttirnar,
Baui frændi væri dáinn. Við vorum
9 mjög lengi að trúa þessu og gerum
ekki enn. Við eigum margar góðar
minningar um hann, hann var einn
af uppáhaldsfrændum okkar. Þegar
við vorum yngri bjuggu hann og
fjölskylda hans í næsta húsi og voru
þær margar stundirnar sem við
eyddum þar með krökkunum hans.
Þegar veturinn kom var vélsleðinn
dreginn fram og þá var garðurinn
!hans Bauja vinsælasti staðurinn í
hverfinu og þegar sleðinn var tekinn
með upp í sumarbústað var jafnvel
enn skemmtilegra. Það var síðan í
1928 og Sveins
Sveinssonar, f. 16.4.
1917, d. 19.12. 1990.
Börn þeirra eru: 1)
Magnús Jón Áskels-
son, f. 1969, kvænt-
ur Brynju Haralds-
dóttur og eiga þau
fjögur börn. 2) Her-
dís Hanna Böðvars-
dóttir, f. 1980, býr
nieð Sigurði Sig-
urðssyni og eiga
þau einn son. 3)
Ragnar Böðvars-
son, f. 1986.
Böðvar vann við
ýmis störf um dagana en síð-
ustu árin við trésmíðar.
Utför Böðvars fer fram frá
Fríkirkjunni í Hafnarfírði í dag
og hefst athöfnin klukkan
13.30.
einu ferðalagi okkar í Borgarfirði
sem Baui kenndi okkur nýja leið til
að borða kleinu, með kavíar ofan á,
og gerum við það enn. Sumarið 1998
komu þeir Baui og Gulli í heimsókn
tií okkar og einhvem veginn þróaðist
samtalið í það að Baui og Sæmi mön-
uðu hvor annan í að raka allt hárið af
sér og átti Baui að byrja, hann sett-
ist á stól úti og hélt hendinni örugg-
lega yfir glasinu til að vera viss um
að ekkert hár færi í það. Síðan tók-
um við systurnar rakvélina og hárið
fauk af og var hann mjög stoltur með
nýju hárgreiðsluna, en sérstaklega
þó að gráu hárin væra komin í ljós.
Anna hefur alltaf líkst Bauja og
áttu þau sameiginlegan kæk. Bauja
þótti mjög gaman að stríða henni á
kæknum og var hún lengi vel alls
ekki sátt við það en með tímanum
hefur hún lært að sætta sig við það
og er orðin stolt af því að vera líkt
við Bauja frænda sinn. Við viljum
votta Jóku, Magga, Herdísi, Ragnari
og öllum aðstandendum okkar inni-
legustu samúð og kveðjum Bauja
með þessu ljóði eftir Vilhjálm Vil-
hjálmsson, uppáhaldsdægurlaga-
söngvara hans:
Mér finnst ég varla heill né hálfur maður
og heldur ósjálfbjarga, því er ver.
Ef værir þú hjá mér, vildi ég glaður
verða betri en ég er.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það, en samt ég verð að segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
Jóhannes, Anna og Auður.
Kveðja frá Golfklúbbnum
Setbergi
Fyrir fáeinum árum komu saman
nokkrir vinir Friðþjófs bónda á Set-
bergi. Hópurinn var ekki stór í byrj-
un en tilefnið var undirbúningur að
stofnun golfklúbbs og byggingu golf-
vallar í landi Setbergs. Böðvar Her-
mannsson var einn þessara manna.
Þar kom fljótt í ljós einlægur áhugi
hans og ákafi við að koma verkefninu
af stað sem allra fyrst. Margar
spurningar vöknuðu um hvernig best
væri að standa að verkinu, en þar
sem fjárráð voru lítil og stuðningur
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
obinberra aðila ekki fyrir hendi
þurfti að hafa allar klær úti við bygg-
ingu vallarins. Reyndist Böðvar þá
betri en enginn, margai’ af tillögum
hans og hugmyndum nýttust vel og í
hans huga var ekkert sem ekki
mætti leysa. Allt frá byrjun lagði
hann á sig mikla vinnu og fórnfýsi
við byggingu skála og vallar en eins
og þeii’ sem til hans þekktu var hann
hagur á járn og tré og snillingur við
vélar. Hann var kosinn í fyrstu
stjórn klúbbsins og reyndist þar eins
og áður úrræðagóður og hugmynda-
ríkur. Böðvar hafði ríka kímnigáfu
og var oft unun af því að fylgjast
með líflegum umræðum þeirra fé-
laga að leik loknum.
Golfklúbburinn Setberg stendur í
mikilli þakkarskuld við Böðvar og
hefur misst einn sinn öflugasta stuðn-
ingsmann og félaga. Hið ótímabæra
fráfall hans fyllir okkur söknuði, en
minningin um góðan dreng lifir.
Við vottum Jóhönnu og fjölskyld-
unni allri okkar dýpstu samúð.
Þórarinn Sófusson.
Fréttir af andláti Baua, vinar míns
og frænda, voru mér mikið reiðar-
slag. Margar minningar koma upp í
hugann um Baua frænda sem var
orðinn mér svo kær vinur en erfitt er
á slíkri stundu að koma orðum að til-
finningum þeim sem sækja á hug-
ann. Baua hef ég þekkt frá því ég var
strákur, þegar við Maggi vorum með
dúfur og söfnuðum í áramótabrenn-
ur. Þegar síðan byrjað er að byggja
upp golfvöllinn heima þá tókst fljótt
á með okkur góður vinskapur. Þótt
ekki værum við á svipuðum aldri,
áttum við svo auðvelt með að nálgast
hvor annan. Þegar verið var að ræða
hvernig þetta og hitt skyldi gert,
fann ég hversu ákveðnar skoðanir
Baui hafði á öllu og að ekkert væri
ógerlegt. Það var alveg sama hvað
átti að gera, það var ekkert mál og
alltaf var Baui tilbúinn að leggja
fram hjálpai’hönd. Allt frá því byrjað
var á skálanum kom Baui ávallt þeg-
ar hann mögulega gat til þess að
hjálpa og gerði hann þessar stundir
svo ánægjulegar með léttu og
skemmtilegu skapi sinu. Þegar hætt
var á kvöldin að vinna við skálann
löbbuðum við oft nokkrai’ holur og þá
spiluðum við fyrst golf saman. Það
var alltaf skemmtilegt að spila með
Baua því keppnisandi hans vai’ svo
mikill og reglurnar voru alveg á
hreinu. Skotin flugu ávallt á milli um
hver myndi hafa sigur enda var stutt í
kímnina hjá honum Baua vini mínum.
Það er sárt að kveðja góðan vin en
ég mun ávallt minnast Baua sem vin-
ar sem ég gat reitt mig á. Ég minnist
þess þegar ég og konan mín ætluð-
um að kaupa okkur bfl, þá sagði ég
Baua frá því, og vildi hann ólmur að-
stoða okkur við að finna rétta bflinn.
Það var alveg sama hvert efnið var,
það var alltaf hægt að ræða það við
Baua. Það fyllti mig alltaf ánægju er
ég sá Baua keyra upp að skálanum
því þá vissi ég að fjörlegar umræður
væru á næsta leiti. Ég er þakklátur
fyrir allar þær stundir er við áttum
saman, hvað Baui kenndi mér um líf-
ið og tilveruna og fyrir að segja ætíð
sína meiningu.
Elsku Jóhanna, Maggi, Herdís,
Ragnai’ og fjölskyldur, ykkur færi ég
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Megi Guð styrkja ykkur í þessari
miklu sorg.
Högni Friðþjófsson.
Það var sorgardagur þegar okkur
bárust fréttir um andlát vinar okkar
Böðvars Hermannssonar. Kynni
okkar hófust þegar hann hóf búskap
í Hafnarfirði með Jóhönnu Mai’gréti
Sveinsdóttur og Magnúsi syni henn-
ar, sem hann gekk í föðurstað þannig
að til fyrirmyndar var. Sú góða vin-
átta hefur haldist síðan.
Við hjónin höfum, þegar við höld-
um fyrirlestur um ísland, oft vitnað í
þau sem dæmigerða íslenska fjöl-
skyldu, með mynd, þar sem hann og
Jóhanna eru stödd fyrir framan hálf-
klárað hús sitt við Þórsberg. Baui
var einn hinna íslensku þúsundþjala-
smiða sem með hæfileikum og þolin-
mæði byggja sjálfir upp sín fallegu
heimili og þar með einnig íslenskt
þjóðfélag.
í júlí sl. þegar við heimsóttum ís-
land fórum við fjölskyldurnar í ferða-
lag um Vestfirðina. Það var alltaf
fróðlegt og skemmtilegt fyrir okkur
að ferðast með Bauja, enda var hann
mjög vel að sér um sögu og staðhætti
á þessum stöðum þar sem fjölskyldan _
hafði búið á Patreksfirði um árabil. ’
I ferðalögum var Baui hinn ákjós-
anlegasti fararstjóri, enda var hann
mjög áhugasamur um sögustaði og
örnefni og var sérlega annt um hina
viðkvæmu íslensku náttúru.
Einkennandi fyrir Bauja var róleg
og vel yfirveguð framkoma ásamt
ósvikinni íslenskri gestrisni og nutum
við fjölskyldan góðs af því. Með nýja
golfvellinum rétt hjá heimilinu hafði
hann eignast áhugamál sem var hon-
um og fjölskyldunni tfl mikillar
ánægju.
Útivistai-eðli sitt gat hann á þenn-
an hatt ræktað og með gáska og '
vissu stærilæti sagði hann frá afrek-
um fjölskyldunnar á golfvellinum.
Það er mjög erfítt að skilja að
Baui er ekki meðal okkar lengur.
Við munum sakna hans sem góðs
vinar og Islandsferðir í framtíðinni
verða ekki þær sömu án hans.
Elsku Jóhanna, við samhryggj-
umst innilega allri fjölskyldunni og
megi Guð veita ykkur styrk til að
takast á við framtíðina.
Blessuð sé minning Böðvars.
Uffe Ostergaard og
Soffía Daníelsdóttir
Blómastofa
Friðfinns
Suðurlandsbraut 10,
108 Reykjavík, sími 553 1099.
Opið öll kvöld
tii kl. 22 - einnig um helgar.
Skreytingar fyrir öll tilefni.
Gjafavörur.
LEGSTEINAR
I rúmgóðum sýningarsölum oklcar
eigum við ávallt fyrirliggjandi margar
gerðir legsteina og minnisvarða.
Hvergi meira úrval. Yfir 45 ára reynsl;
Verið velkomin til okkar,
eða fáið myndalista.
Ig S.HELGASON HF
I STEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48, 200 KÓP. SÍMI 557 6677 / FAX 557 8410
+
Ástkær móðir mín,
MARGRÉT OLLÝ SIGURBJÖRNSDÓTTIR,
Krummahólum 10,
varð bráðkvödd á heimili sínu að morgni föstudagsins 8. október.
Haukur Ólafsson.
t
Astkær eiginmaður, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
SÖLVI PÁLL JÓNSSON
frá Stakkadal í Aðalvík,
Réttarholtsvegi 67,
Reykjavík,
iést laugardaginn 9. október.
Jarðarförin auglýst síðar.
Laufey J. Guðmundsdóttir,
Halldóra J. Sölvadóttir, Sveinbjörn Guðjónsson,
Hermann T. Sölvason, Marianne Person,
Margrét S. Sölvadóttir,
Axel H. Sölvason, Björk Geirdal,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
ANNA GUÐRÚN ÁRNADÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Skjóli,
áður til heimilis í
Hlíðarhjalla 45, Kópavogi,
lést föstudaginn 8. október sl.
Guðmundur Antonsson,
Þórunn Huld Ægisdóttir, Jóhann Bjarnarsson,
Aðalheiður Guðmundsdóttir, Birgir Sigurðsson,
Jón Viðar Guðmundssson, Kristrún Jónsdóttir
og barnabörn.