Morgunblaðið - 04.03.2000, Blaðsíða 72
MORGUNBLAÐIÐ
72 LAUGARDAGUR 4. MARS 2000
JT UV 2W ___ '_V_____• r...., - ---- - ;
ÍDAG
FRÉTTIR
André Bachman, forsvarsmaður söfnunarátaksins afhendir Jóhanni P.
Jónssyni, deildarstjóra markaðsdeiidar Olíufélagsins, fyrstu snjóþotuna.
Snjóþotur til
styrktar Barna-
spítala Hringsins
EFNT hefur verið til söfnunar-
átaks undir yfírskriftinni Barn-
ið okkar sem samnefnt félag
stendur að. Tilgangurinn er að
safna fé til tækjakaupa fyrir
hinn nýja Barnaspítala Hrings-
ins sem mun rísa á lóð Land-
spitalans. Meðal leiða til fjáröfl-
unar er sala á norskum
snjóþotum frá fyrirtækjum
Hamars í Fredrikstad sem sel-
“^ur þoturnar á framleiðsluverði.
Eimskip gaf flutning á þeim frá
Noregi.
Leitað hefur verið til fyrir-
Skíðaganga
frá Bláfjöllum
í Selvog
FERÐAFÉLAGIÐ Útivist efnir á
sunnudaginn til skíðagöngu. Brottför
er frá BSÍ kl. 10:30 og verður ekið
upp í Bláfjöll. Þaðan verður gengið
suður í Selvog og er áætlað að gang-
> an taki um 6 klst.
Þátttaka í dagsferðum Útivistar er
öllum opin, en félagar greiða lægra
fargjald.
-----*-H-----
Stúdentar fá
WAP-aðgang
VIÐ upphaf Framadags Háskóla Is-
lands í gær gaf fulltrúi Dimons hug-
búnáðarhúss stúdentum WAP-að-
•’gang að helstu upplýsingakerfum
Háskólans.
Fyrst í stað munu nemendur HÍ
geta skoðað einkunnir sínar og flett
upp í netföngum og símanúmerum
nemenda og kennara með WAP-sím-
um en aðgangur að öðrum upplýs-
ingakerfum háskólans s.s. tölvupósti
. og námskeiðslýsingum mun fylgja í
>kjölfarið.
tækja og stofnana um að þau
festi kaup á þessum snjóþotum
og selji þær siðan til almenn-
ings fyrir 1.000 kr. sem renna
til Barnaspítalans. Aætlað er
að selja 5 þúsund snjóþotur.
Undirtekir fyrirtækja hafa ver-
ið góðar. Olíufélagið hf. Esso
hefur keypt 1.500 snjóþotur og
auk þess má nefna að Nettó,
Samkaup, Byko, Húsasmiðjan
og fleiri fyrirtæki hafa keypt
snjóþotur auk kaupfélaga um
land allt, en hér er um lands-
verkefni að ræða. Islenska út-
varpsfélagið mun auglýsa þetta
átak sérstaklega.
Undirbúningur þessa verk-
efnis er í samvinnu Barnaspít-
ala Hringsins og stjórnar fé-
lagsins. Stjórnina skipa André
Bachmann, tónlistarmaður,
Hákon Hákonarson, rekstrar-
fræðingur, Magnús Stefánsson,
rekstrarfræðingur og Þorgeir
Ástvaldsson, dagskrárgerðar-
maður.
-------FH---------
Komið til
móts við þarfír
foreldra
FÉLAG áhugafólks um heimafæð-
ingar hefur sent frá sér eftirfarandi:
„Félag áhugafólks um heimafæð-
ingar fagnar þeim breytingum sem
yfirstjóm kvennadeildar Landspíta-
lans ætlar að hrinda í framkvæmd á
hausti komanda.
Með þessari nýju fjölskylduvænu
fæðingarstefnu er komið til móts við
mismunandi þarfir væntanlegra for-
eldra. Fleiri valkostir gera væntan-
lega foreldra að virkari þátttakend-
um og þeir axla meiri ábyrgð á
fæðingu barna sinna.“
VELVAKAIVDI
Svarað í síma 569 1100 frá 10-12 og 13-15
frá mánudegi til fóstudags
Erlendir ferðamenn
á hestum um
miðborgina
NÝLEGA var frá því sagt í
dagblöðunum að verið væri
að kanna hvemig hægt væri
að koma fyrir hestageymslu
við Leifsstöð til að taka á
móti erlendum gestum á
þjóðlegan hátt. Þá skildi ég
loksins hver er ástæða þess
að ýmsar götur í Reykjavík
hafa verið þrengdar svo að
ekki er lengur hægt að aka
þar hópferðabíl. Það er
mjög sennilega til að auð-
velda erlendum gestum (og
væntanlega innlendum líka)
að fara ríðandi um borgina.
Síðasta dæmið er innakstur
á Skólabrú frá Lækjargötu
og áfram eftir Kirkjustræti.
Búið er að helluleggja svæð-
ið umhverfis Dómkirkjuna
og búa til bogadregnar
rennur svo að ekki er lengur
hægt að aka með ferðamenn
á hópferðabfl og sýna þeim
Dómkirkjuna, Austurvöll
og Alþingishúsið. Þetta
vom síðustu göturnar í
gamla miðbænum þar sem
hægt var að aka um á hóp-
ferðabíl, en nú er sá mögu-
leiki úr sögunni líka. Ekki
er um marga staði að velja
til að stoppa hópferðabíl í
borginni til að gefa ferða-
mönnum möguleika á að
versla. Fyrir þessu var ekki
einu sinni hugsað við stækk-
un Rringlunnar, þar er ekk-
ert sérmerkt bflastæði fyrir
rútur. Það er meira en lítið
undarlegt að samtök versl-
unareigenda skuli ekki sjá
þessa annmarka. Við frá-
gang á kirkjutorginu við
Hallgrímskirkju var heldur
ekki gert ráð fyrir að þang-
að kæmu rútur með ferða-
menn. A það hefur verið
bent í áratugi að hvergi í
borginni er sérmerkt bíla-
stæði fyrir rútu. Fyrir 2 eða
3 ámm var loks gert eitt bíl-
astæði í brekkunni fyrir of-
an Höfðabakkabrúna, en
þar stoppa mjög fáir vegna
þess hvað svæðið er neðar-
lega í brekkunni. Flestir
stoppa enn við bensínstöð-
ina hjá Asparfelli, en þar er
útsýnið yfir borgina alveg
stórkostlegt. Þeir sem vinna
við það að hanna bílastæði,
hvort sem það er í miðborg-
inni eða í úthverfum, ættu
að prófa að keyra 50 manna
rútu eftir bogagöngunum
sínum áður en þeir senda
teikningamar frá sér.
Samfélagið í vanda
ÉG las um daginn að
gleyptar væru fleiri þúsund
gleðipillur hér á landi á dag.
Þetta stingur í stúf við þær
kannanir sem gerðar voru
fyrir ekki löngu síðan, að við
Islendingar værum ham-
ingjusamasta þjóð í heimi
eða felst hamingjan í pillu-
átinu? Ég las einnig í blaði
að sjálfsvígshættan væri
veruleg, eitthvað er nú mik-
ið að í samfélagi þar sem
ungt fólk þjáist af lífsleiða -
hraði, spenna alla daga.
Fólk vinnur myrkranna á
milli, sumir af fátækt og
aðrir til að geta eignast öll
finu heimilistækin, nýjan
bfl, utanlandsferðir og guð
má vita hvað. Það er sífellt
verið að metast um hver eigi
mest af veraldlegu skrumi.
Þeir sem ekki geta eða vilja
taka þátt í dansinum í
kringum gullkálfinn eru
álitnir aumingjar og hraktir
út í hom. Staðreyndin er nú
sú eins og oft áður að dauðir
hlutir og endalausar
skemmtanir skilja ósköp lít-
ið eftir. Margt fólk er þreytt
og má ekki vera að því að
sinna bömum sínum sem
skyldi. Hér áður áttu böm
skjól hjá afa og ömmu, en
þau era flest útivinnandi
núna, eða upptekin af ein-
hverju öðra. I þessu tækni-
vædda samfélagi þar sem
margt fólk er orðið há-
menntað, gleymist eitt og
það er hið mannlega gildi.
Allir þurfa andlegt fóður og
líka hlýju og skilning. Þegar
það skortir verðum við
óskaplega andlega fátæk.
Margir eru leiðir núna og
það er víst kallað að vera
þunglyndur. Fyrir um það
bil tuttugu árum síðan var
það kallað að vera slæmur á
tauginni, hvað skyldi það
vera kallað næst?
Sigrún.
Ruglukollar
SVO nefnir í bréfi til mín í
jan. sL, vel menntaður ísl.
læknir á besta aldri, - sem
er við framhaldsnám og
störf á virtri stofnun erlend-
is - þá hér heima sem fresta
vilja afmælisdegi 10 ára
barns, þar til það nær 11 ára
aldri og fresta vilja alda- og
árþúsundamótum um sl.
áramót, þar til árin 2000 og
2001 mætast? í bréfinu seg-
ir hann m.a: „Þeir sem vilja
ragla einföld tímamót með
svona snakki eru sannar-
lega fólk sem „sjá ekki
skóginn fyrir trjánum". Það
er hægt að þvæla alla hluti
þannig að einfóldustu hlutir
verða óskiljanlegir. Ég held
að þetta sé samsett af
heimsku og þröngsýni, en
eins og við vitum fylgist
þetta oft að. Hvað með það,
þá verðum við vitringamir
að lifa lífinu og láta ekki alla
þessa „ruglukolla" trafla
okkur of mikið. Nóg um
það, en ég bara varð að taka
undir þetta hjá þér. Helga.“
- Hér í blaðinu 12. þ.m.
sendir einn „kollur" mér
kveðju sína í tilefni af pistli
mínum hér 6. febr. I öllu
skoðana- og tjáningafrels-
inu, sem við búum við, er
mönnum auðvitað frjálst að
„ragla“ að vild fyrir eigin
reikning - innan vissra
marka þó. En eins og við
vitum í landi, sem búið hef-
ur við kristni í þúsund ár, er
óráðlegt að byggja hús sitt á
sandi. Svo er með skoðanir
og fullyrðingar, einnigvarð-
andi ofangreind tímamót
Þau raglast ekki, hvað sem
á gengur.
Þau mót urðu er árin
1999 og 2000 mættust um sl.
áramót. En nú á þessu
merkisári, 2000, er þó aðal-
atriðið að gleðjast og þakka
fyrir hann, Guðssoninn/
Mannssoninn, sem okkur
mönnum var sendur sem
frelsari fyrir 2000 áram.
Helga R. Ingibjargar-
dóttir. Rútubflstjóri.
Kærleikur til
náungans
ÉG lagði leið mína í Hag-
kaup í Skeifunni nú fyrir
stuttu til þess að gera inn-
kaup. Þau urðu það mikil að
ég hugðist fá þau send heim.
Þegar ég kom að kassanum
til að borga var mér tjáð að
hætt væri að senda heim
vegna ónógrar eftirspumar.
Ég skildi það vel. Nú, ég var
eitthvað að vandræðast
þarna þegar ung kona sem
var næst mér í röðinni spyr;
„hvar áttu heima?“ Ég sagði
henni það. Hún segir þá;
„ég skal keyra þig heim því
ég á heima rétt hjá þér.“
Kannski á hún heima í
næstu götu, þótt ég þekki
hana ekki, hugsaði ég. En
þegar ég spurði hana sagð-
ist hún eiga heima í Foss-
vogi.
Það var nú dálítill krókur
fyrir hana en hún lét það
ekki á sig fá. Hún kvaðst
heita Ingibjörg og vera alin
upp í Hlíðunum. Kannski
þess vegna meðal annars,
hefur hún látið Hlíðarbúann
njóta þess. Kæra þökk,
Ingibjörg, og gangi þér allt í
haginn.
Elín S. Kr.
Víkveiji skrifar...
REKUÐ þjóð í þrenglsum eða
hnípin þjóð í vanda? Víkverji
veit ekki hvort á betur við, nema
hvort tveggja sé, eftir þá kostulegu
uppákomu sem varð í Þrengslunum
um síðustu helgi þegar fjöldi fólks
varð veðurtepptur eftir að hafa farið í
sunnudagsbíltúr, í vitlausu veðri, til
að skoða gosið í Heklu. Hvað er eigin-
lega að okkur íslendingum? Af
hverju getum við aldrei verið eins og
annað fólk?
Víkverji fullyrðir að hvergi á
byggðu bóli myndi sæmilega hugs-
andi fólk láta sér detta í hug að æða í
átt að gjósandi eldfjalli til að skoða
það, jafnvel ekki að sumri til í glamp-
andi sól. Hvað þá í blindbyl og for-
áttuveðri, þegar öllum mátti Ijóst
vera að ekkert myndi sjást til gossins
fyrr en menn væru komnir ofan í gíg-
inn. Venjulegt fólk reynir vitaskuld
að koma sér sem lengst í burtu frá
spúandi eldfjöllum, það liggur í hlut-
arins eðli. Og venjulegt fólk reynir að
vera sem minnst á ferðinni þegar
veður eru válynd. En það virðist ekki
gilda um okkur íslendinga heldur
þvert á móti. Og það versta er að við
lærum aldrei af reynslunni.
Víkveiji þorir að leggja haus sinn
að veði fyrir því að í næsta ofviðri
verða jeppastrákamir aftur famir út
að leika sér og vélsleðamenn roknir
upp á fjöll til að grafa sig í fönn og
láta leita að sér, með öllum þeim
kostnaði og fyrirhöfn sem því fylgir.
Sjálfsagt getur enginn mannlegur
máttur komið í veg fyrir þennan sí-
endurtekna fíflagang, en Víkverji
leggur til að í næsta skipti verði garp-
arnir sjálfir látnir borga brúsann.
xxx
SJÁLFSAGT er að bera í bakka-
fullan lækinn að halda áfram að
fjalla um Heklugos og hamfarir, en
Víkverji getur bara ekki á sér setið.
Sjálfum finnst honum eldgos álíka
óspennandi sjónvarpsefni og frétta-
flutningur af mönnum í fjallgöngu
eða pólfömm kjagandi yfir hvítan ís.
Því var það fremur skondið að fylgj-
ast með því hvernig sjónvarpsfrétta-
menn rembdust við að glæða lang-
dregnar myndir af hægfara fljótandi
hrauni einhverju lífi, en höfðu ekki
erindi sem erfiði enda vom þessir
sjónvarpsfréttatímar af Heklugosinu
einhverjir þeir leiðinlegustu í manna
minnum.
Það sem hins vegar stendur upp úr
varðandi fréttaflutning af Heklugos-
inu er að jarðvísindamenn skuli hafa
séð gosið fyrir og komið þeim upp-
lýsingum á framfæri áður en gosið
hófst. Vxkveiji verður að játa að hann
rak í rogastans þegar fréttaþulur
Ríkisútvarpsins tilkynnti í kvöld-
fréttum á laugardag að gos myndi
hefjast í Heklu eftir fimmtán mínút-
ur. Og ekki varð undran Víkveija
minni þegar í Ijós kom að þetta hafði
gengið eftir.
Það em því íslenskir jarðvísinda-
menn, Almannavamir og fréttadeild
Ríkisútvarpsins (hljóðvarps) sem
standa með pálmann í höndunum að
loknu þessu Heklugosi. Þessi atburð-
arás færir okkur heim sanninn um
mikilvægi þessara aðila við að draga
úr hættuástandi af völdum náttúm-
hamfara. Vonandi eiga jarðvísinda-
menn einnig eftir að þróa aðferð til að
segja íyrir um jarðskjálfta. En til að
slíkt komi að gagni verður almenn-
ingur þá að bregðast rétt við og leita
skjóls, í stað þess að rjúka á bílum
sínum í átt að skjálftasvæðinu.
XXX
VINKONA Víkveija kom að máli
við hann og bað hann um að
koma á framfæri kvörtun til forráða-
manna sjónvarpsstöðvarinnar Sýnar
vegna þeirrar ákvörðunar að sýna
ekki leik ensku meistaranna Man-
chester United og franska knatt-
spymuliðsins Bordeaux í beinni út-
sendingu síðastliðinn miðvikudag.
Vinkonan benti réttilega á að ekkert
erlent knattspymufélag ætti fleiri
aðdáendur hér á landi en einmitt
þetta fornfræga enska knattspyrnu-
félag og að í aðdáendahópi Man-
chester United væri fólk á öllum aldri
og þar á meðal mörg ung börn. Fyrir
barnafólk væri því bagalegt að þurfa
að bíða fram yfir háttatíma til að
horfa á leiki liðsins þegar kostur væri
á að sýna þá fyrr, í beinni útsendingu.
Víkverji tekur ekki afstöðu til máls-
ins en kemur þessari kvörtun hér
með á framfæri.