Morgunblaðið - 04.05.2000, Síða 52

52 FIMMTUDAGUR 4. MAÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MÁLFRÍÐUR ÞÓRA
G UÐMUNDSDÓTTIR
+ Málfríður Þóra
Guðmundsdóttir
fæddist í Borgum á
Nesjum í Austur-
Skaftafellssýslu 16.
júlí árið 1907. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Skjóli 27.
apríl siðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Guð-
mundur Jónsson og
Ingibjörg Jónsdóttir
er bjuggu síðan
lengst af í Nesi í Sel-
vogi.
títfór Málfríðar
verður gerð frá Fossvogskapellu í
dag og hefst athöfnin klukkan
13.30. Jarðsett verður í Foss-
vogskirkjugarði.
Lífsbók Möllu, móðursystur minn-
ar, hefur verið lokað. Hún var á 93.
aldursári er hún lést.
Malla var næstelst af
átta alsystkinum, börn-
um hjónanna Ingi-
bjargar Jónsdóttur og
Guðmundar Jónssonar
er oftast voru kennd við
Nes í Selvogi. Ingi-
björg hafði eignast eina
dóttur áður svo syst-
kinin voru níu talsins.
Malla er síðust þeirra
systkina að kveðja
þennan heim.
Allt líf Möllu ein-
kenndist af hógværð og
lítillæti. Hún eignaðist
ekki börn sjálf og giftist ekki en var
með eindæmum barngóð og hændust
böm mjög að henni. Hún reyndist
systursyni sínum, Guðmundi Sverr-
issyni, syni Nönnu, hin besta fóstra
alla tíð og hafði hann ætíð með sér í
sumardvöl í Selvog. Selvogur var
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HERMANN DANÍELSSON
frá Tannastöðum
lést á Hrafnistu í Reykjavík aðfaranótt laugar-
dagsins 29. apríl.
Útför hans fer fram frá Áskirkju mánudaginn
8. maí kl. 13.30.
Ragna G. Hermannsdóttir, Guðsteinn Magnússon,
Jón Haukur Hermannsson, Guðrún Þórarna Þórarinsdóttir,
Ólína Fjóla Hermannsdóttir, Pétur Torfason,
Díana Svala Hermannsdóttir, Þorleifur K. Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Steinsstöðum,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju í dag,
fimmtudaginn 4. maí, kl. 14.00.
Börn, tengdabörn
og fjölskyldur þeirra.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, sonur, bróðir,
mágur og tengdasonur,
JENS GUNNAR FRIÐRIKSSON
vélvirki,
Reynibergi 9,
Hafnarfirði,
sem lést miðvikudaginn 26. apríl, verður
jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn
5. maí kl. 13.30.
Guðríður Óskarsdóttir,
Óskar Daði Pétursson,
Hafdís Björk Jensdóttir,
Friðrik Hafsteinn Guðjónsson,
Sjöfn Friðriksdóttir, Snorri Sigurðsson,
Jóhanna H. Elíasdóttir.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HULDA BERNDSEN INGVARSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 5. maí kl. 15.00.
Herdís Berndsen, Ingvi Hrafn Magnússon,
Þórunn Berndsen, Ólafur Jón Árnason,
Þór Berndsen, María E. Balcik,
Hulda Fríða Berndsen, Vilhjálmur Sveinsson,
Herborg Berndsen, Aðalsteinn Ásgrímsson,
Ingvar Berndsen, Ólína Hansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
sveitin hennar, sveitin sem hún unni
og þar dvaldist hún sumar hvert
meðan heilsan leyfði.
Malla var dagfarsprúð og stillt í
skapi en rík af glettni og kímni. Hún
var sérstaklega orðheppin og komst
oft skemmtilega að orði. Hún var vel
greind og stálminnug lengst af.
En Malla átti erfitt með að takast
á við lífsbaráttuna óstudd og átti því
oftast heimili og skjól sitt hjá systr-
um sínum, Þorbjörgu og Nönnu, og
móður minni og föður, Bergljótu og
Eyþóri, í Torfabæ í Selvogi.
Eg kynntist Möllu því vel og unni
henni eins og hún var með kostum og
göllum.
Hún sótti í að vera með frænkum
sínum og henni fannst hún vera „ein
af stelpunum“.
Þegar foreldrar Möllu brugðu búi í
Nesi og fluttu til Reykjavíkur varð
Malla þar eftir. Hún sá um símstöð-
ina í Nesi um árabil og annaðist hún
það starf af skyldurækni og einstakri
natni.
Veturinn er ég var tíu ára gömul
gisti ég hjá henni í Nesi en hún óttað-
ist að vera ein að næturlagi í húsinu.
Margar eru minningarnar frá þess-
um vetri og standa þær mér ljóslif-
andi fyrir hugskotssjónum.
Níu síðustu árin bjó Malla á hjúkr-
unarheimilinu Skjóli í Reykjavík.
Þar leið henni vel, sátt við allt og alla.
Starfsfólk og vistfólk laðaðist að
henni. Hún var vinsæl þar sem og
annarstaðar.
Malla varðveitti barnið í sjálfri sér.
Hún var alltaf „ein af stelpunum“.
Malla frænka er kært kvödd með
þakklæti og trega.
Sigríður Eyþórsdóttir.
+ Kristín Ásthildur
Lúthersdóttir
fæddist að Vals-
hamri, Skógarsti'önd
á Snæfellsnesi, 1.
apríl 1917. Hún lést á
St. Jósefsspítalanum
í Hafnarfirði 21. apríl
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Krist-
ín Theódóra Péturs-
dóttir, f. 1890, d.
1984, og Lúther
Jónsson, f. 1892, d.
1974. Systkini Ástu:
Jón, f. 1914, kvæntur
Ragnheiði Jónsdótt-
ur, látin; Svava, f. 1915, gift
Ágústi Bjarnasyni (látinn); Guð-
rún, f. 1920, lést á barnsaldri;
Tengdamóðir mín elskuleg hefur
nú kvatt eftir löng og erfið veikindi.
Að kveðja þig, Ásta mín, er sárt. Þó
vissum við að hverju stefndi því við
höfum búið í nánu sambýli, síðustu
árin og var samgangur okkar á milli
mikill og góður. Við Snorri, sonur
þinn og þitt eina barn, bjuggum á efri
hæðinni og þú á þeirri neðri. Þegar
móðir mín Halldóra bjó líka í sama
húsi, vorum við öll í Kópavoginum í
sátt og samlyndi. En vegna erfiðra
veikinda þurfti móðir mín að flytja á
Guðrún Fjóla, f.
1921, d. 1998, gift
Gísla Jóhannessyni
(látinn); Petrea, f.
1925, gift Þór
Tryggvasyni (lát-
inn); Óli Bergholt, f.
1931, kvæntur
Svönu Svanþórsdótt-
ur og Pétur Berg-
holt, f. 1936, kvænt-
ur Birgitte Lúthers-
son.
Árið 1947 eignað-
ist Ásta soninn
Snorra Hlíðberg
með Kjartani Guðna-
syni (látinn).
títför Kristínar Ásthildar fór
fram frá Neskirkju 2. maí.
Hrafnistu. Þú varst ljúf og góð kona,
hlédræg og nægjusöm og lifðir sann-
arlega tímana tvenna. Þrátt fyrir erf-
ið veikindi þín, varstu ávallt létt í lund
og var það í raun þitt aðalsmerki.
Einnig varstu fyrirmyndar húsmóðir
og myndarleg til allra verka. Það hef-
ur myndast tómarúm innan okkar
litlu fjölskyldu sem okkui’ mun reyn-
ast erfitt að fylla. Vertu sæl, Ásta
mín, og megi Guð vera með þér.
Þín tengdadóttir,
Inga.
KRISTIN
ÁSTHILDUR
LÚTHERSDÓTTIR
Formáh
minning-
argreina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
böm, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
JONA KRISTIN
HARALDSDÓTTIR
+ Jóna Kristín
Haraldsdóttir
fæddist í Reykjavík
19. október 1937.
Hún lést á gjör-
gæsludeild Land-
spítalans 25. apríl
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Fossvogskirkju
3. maí.
Æska manns rifjast
upp í ýmsum myndum
en oft er andlát sam-
ferðamanna tilefni til
upprifjunar. Jóna var
uppáhaldsfrænkan hans
pabba.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir og stjúp-
faðir,
HJÖRTUR GUNNAR KARLSSON
loftskeytamaður,
Hvanneyrarbraut 40,
Siglufirði,
verður jarðsunginn frá Siglufjarðarkirkju lau-
gardaginn 6. maí kl. 14.00.
Margrét Björnsdóttir,
Sveinn Hjartarson,
íris Eva Gunnarsdóttir.
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Vesturhlíð 2
Fossvogi
Sími 551 1266
www.utfor.is
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
með þj<5nustu a||an
sólarhringinn.
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja

UTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.
Auðvitað var hún líka
frænka mín en viss
ljómi var alltaf yfir
Jónu vegna þess hve
pabbi hélt upp á hana
og hún var honum
kær. Jóna var einka-
barn afasystur minnar
og Haraldar manns
hennar. Fimmtán ár
skildu okkur að í aldri
en ennþá man ég hve
mér fannst hún glæsi-
leg kona. Þegar ég
var unglingur var ég
ákveðin í því að líkjast
henni sem mest og
taldi sjálfri mér trú um að ég ætti
að geta það, því jú hún var frænka
mín, og svo var hún alltaf svo kát,
sem heillaði mig. Ekki get ég sagt
að það hafi tekist en aðdáun mín
minnkaði ekki. En lífshlaup manna
er misjafnt, sem barn og unglingur
sér maður hlutina í öðru ljósi en
þegar lífsbaráttan hefst í alvöru og
er það vel að fá að njóta þess að
vera barn með drauma og aðdáun
á samferðafólki sínu. Jóna gaf mér
það. Lífsbaráttá hennar var ekki
alltaf rósum stráð. Hún vann ýmis
verslunarstörf en síðustu árin
starfaði hún í mötuneyti. Vinnu-
veitendur hrósuðu henni fyrir
dugnað en þó var helsta aðals-
merki hennar glaðværð sem smit-
aði út frá sér til vinnufélaga og
þeirra sem hún umgekkst. Ég
þakka Jónu frænku minni fyrir
samfylgdina og tel að það hafi ver-
ið forréttindi að eiga frænku sem
hana. Eg sendi eiginmanni hennar
og börnum mínar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Sólveig Guðmundsdóttir.

tfýja
^MSsSÚhreinsunin
gsm897 3634
Þrif á rimlagluggatjöldum.
2»