Morgunblaðið - 06.07.2000, Síða 50

50 FIMMTUDAGUR 6. JÚLÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Góð heilsa er jafnmikil-
væg fyrir alla aldurshópa
ÁSDÍS Ólafsdóttir,
bæjarfulltrúi í Kópa-
vogi, skrifar grein í
Mbl. 27. júní sl. þar
sem hún fjallar um
fjármál íþróttafélaga.
Það ber að gleðjast yf-
ir áhuga greinarhöf-
undar á málefninu þó
svo að ýmislegt sé í
grein hennar sem
Ánætti hugsa betur.
Ásdís skrifar að
sveitarstjórnir neyðist
stundum til að koma
að fjármálum íþrótta-
félaga. Að mínu mati
felst í þessari línu ein
helsta hugmyndavilla
greinarhöfundar og svo margra í
hennar starfsgrein.
Það að almennir borgarar sem
gefa sig í samfélagslega sjálfboða-
vinnu skuli nánast þurfa að neyða
sveitarstjórnir til að styrkja
íþróttastarf með fjárframlögum af
almannafé er náttúrulega fárán-
legt. Ég hefði talið að íþróttaiðkun
almennings væri löngu orðin viður-
'éennd sem ein helsta sparnaðarað-
gerð í heilbrigðismálum þjóðarinn-
ar og þar af leiðandi ætti að vera
sjálfgefið að kostnaður við rekstur
félaga sem stunda þessa starfsemi
væri á fjárlögum sveitarstjórna
sem og ríkisstjórnar. Það væri
verðugur málstaður fyrir hvaða
stjórnmálamann sem er að koma
slíku til leiðar og má nefna að enn
búa íþróttafélög á íslandi við fjár-
hagslegt umhverfi sem komið var á
að mestu leyti upp úr
aldamótunum 1900.
Á grein Ásdísar er
það að skilja að rekst-
ur eldri flokka sé fjár-
hagslegur baggi á
íþróttafélögum. (Ég sé
að Ásdís á hér fyrst og
fremst við boltagrein-
arnar þrjár - fótbolta,
handbolta og körfu-
bolta.) Þetta held ég
að sé víðtækur mis-
skilningur. Meistara-
flokkar eru líka einn
stærsti tekjupóstur
félaganna. Þar kemur
margt til. Beint má
tengja auglýsingasölu
og ýmsa aðra fjáröflun s.s. flug-
eldasölu, herrakvöld o.fl. og óbeint
má tengja vinsældir félagsins hjá
yngri iðkendum við gengi meist-
araflokka. Þetta einskorðast ekki
bara við boltagreinar og nægir til
dæmis að nefna íþróttamenn á borð
við Jón Arnar Magnússon og Völu
Flosadóttur sem hafa með árangri
sínum og glæsilegri fyrirmynd gert
íþrótt sína svo vinsæla að tak-
marka þarf aðsókn þar sem mest
er.
Ég tel nánast algilt að meistara-
flokkar og afreksfólk skili íþrótta-
félögum meiri tekjum en kostnaði.
Aftur á móti er rekstur uppbygg-
ingarstarfsins mjög erfiður þar
sem með engu móti er hægt að inn-
heimta æfingagjöld miðað við
kostnað. Nægir að nefna það félag
sem ég starfa hjá (UMFF) en rúm-
íþróttafélög
Ég tel það nánast algilt,
segir Birgir Gunnlaugs-
son, að meistaraflokkar
og afreksfólk skili
íþróttafélögum meiri
tekjum en kostnaði.
lega 50% af kostnaði við rekstur
yngri flokka þar er aflað utan æf-
ingagjalda.
Það hefur verið baráttumál
íþróttahreyfingarinnar lengi að
sveitarfélög greiði fyrir þjálfun
íþróttagreina eins og þau gera t.d. í
tónlistarskólum. Hingað til hafa
sveitarfélög daufheyrst við þessu
baráttumáli en við lestur greinar
Ásdísar er kannski von á breytingu
og þá jafnvel fyrst í Kópavogi.
Ég hvet alla þá sem hlut eiga að
máli að skoða þessi mál vel og finna
þeim framtíðarfarveg sem sæm-
andi er því velferðarþjóðfélagi sem
við búum í. Engin fjárfesting skilar
sér betur fyrir þjóðarbúið en fjár-
festing í bættri heilsu almennings.
Ein leið til árangurs i þeim efnum
væri að styðja betur við starfsemi
íþróttafélaga, óháð aldri iðkenda,
enda heilsa allra jafnmikilvæg.
Höfundur er formaður knattspyrnu-
deildar Fjölnis í Grafarvogi.
ÞINGFLOKKUR
Samfylkingarinnar
hefur með sérstakri
ályktun ítrekað and-
stöðu sína við upptöku
skólagjalda við Há-
skóla íslands. Jafn-
framt minnir þing-
flokkurinn á að
hérlendis ver hið opin-
bera að jafnaði mun
minna fjármagni til
háskólastarfs en gert
er í öðrum OECD ríkj-
um. Þessi staðreynd
var áréttuð í nýrri
skýrslu þar sem fram
kemur að á meðan
OECD-ríkin verja að
meðaltali 1,3% af þjóðarframleiðslu
sinni til háskólamenntunar verja
íslensk stjórnvöld einungis 0,7%.
Varasöm túlkun og fordæmi
Þingflokkurinn varar við því for-
dæmi sem falist getur í þeirri laga-
túlkun sem gjaldtaka vegna MBA
náms við Háskóla íslands hvílir á.
Jafnvel þó menn vilji trúa því að
um einstakt tilfelli sé að ræða, að
það muni ekki gerast aftur að lögð
verði skólagjöld á reglulega nem-
endur við skólann sem ljúka þaðan
námi með háskólagráðu, þá er búið
að túlka lögin með þessum ákveðna
hætti. Ef ráðherra
skrifar upp á þá túlk-
un hlýtur það að verða
ærin freisting fyrir
aðrar fjársveltar en
metnaðarfullar deildir
sem vilja takast á við
ný verkefni að fara
sömu leið.
Þegar frumvörpin
til laga um háskóla og
síðar sérlög um Há-
skóla íslands voru til
umfjöllunar á Alþingi
var það margítrekað,
m.a. í nefndaráliti
meirihluta mennta-
málanefndar, að ekki
væri litið svo á að ver-
ið væri að opna á heimild til töku
skólagjalda við Háskóla íslands. Sú
niðurstaða var síðan áréttuð af
menntamálaráðherra í utandag-
skrárumræðu um MBA-námið sem
fram fór á síðasta þingi. Þar kom
glögglega fram að þegar fjallað er
um endurmenntun í 18 gr. laganna
er verið að vísa til Endurmenntun-
arstofnunar. Ráðherra hefur síðan
verið að breyta málflutningi sínum.
Það er líklega til að draga athygl-
ina frá því sem hann hefur leyft sér
að ásaka okkur í Samfylkingunni,
sem höfum gagnrýnt þá túlkun sem
leiðir til skólagjaldaniðurstöðu,
Birgir
Gunnlaugsson
Treystum
jafnrétti
til náms
Svanfríður
Jónasdóttir
Apstekið
liþurð oj' l.i-.juri verö
Gerðu
verðsamanburð!
í verðkönnun á lyfjum.á vegum
Samkeppnisstofnunar, kom fram að verðmunur
á sama lyfi getur verið allt að 403% á milli
lyfjaverslana.
Apótekið leggur áherslu á lipra þjónustu og
lægra lyfjaverð. Gerðu verðsamanburð,
það borgar sig.
_>