Morgunblaðið - 18.08.2000, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 18. ÁGÚST 2000 45.
!

stopulli, en nálægð þeirra Ragnars
og Möggu var alltaf söm í lífí mínu.
Þau voru sjálfsagðir og ómissandi
þátttakendur í öllum stórviðburðum,
fögnuðu með okkur fæðingum barn-
anna og fylgdust með þroska þeirra.
Skím, fermingar og brúðkaup hefðu
verið óhugsandi án þeirra þátttöku
og sjaldan vantaði þau í afmælisboð.
En það var ekki aðeins á hátíðar-
stundum sem þau tóku þátt í lífí okk-
ar, þau vom alltaf til staðar og
smástund á heimili þeirra gaf ró og
frið í sálina.
Um langt árabil var eins og þau
Magga og Ragnar væm óumbreyt-
anleg, hefðu í raun engan aldur.
Fram að níræðu keyrði Ragnar bíl-
inn og þau fóm í laugamar á hverj-
um degi. En um síðir náði ellin þó
tökum á Ragnari og undanfama
mánuði hrakaði honum ört. Núna í
júnílok kom hann samt til að sam-
fagna pabba á áttræðisafmælinu og
ljómaði af ánægju yfír að hitta vini
og ættingja þótt hann ætti orðið erf-
itt með að tjá sig.
Ragnar kenndi mér þrennt: Sund-
tökin, mannganginn og að aka bíl.
Enginn annar en hann hefði getað
gert mig að ökumanni - en með sinni
óendanlegu þolinmæði og rósemi
tókst honum að hjálpa mér að kom-
ast yfír hræðsluna við að stjóma
bílnum. Á seinni ámm hef ég líka
skilið betur og betur að það var
miklu fleira en þetta þrennt sem ég
lærði af Ragnari og þeim Möggu
báðum - með lífi sínu og framkomu
hafa þau miðlað ákveðnum gildum til
allra sem umgengust þau: Réttsýni,
trúmennsku, manngæsku, þolgæði,
gestrisni, frændrækni. Dætur
þeirra, Kolla og Gúkka, hafa líka
fengið þessa kosti í vöggugjöf, það er
alltaf jafn gott að sækja þær heim og
leita til þeirra í bh'ðu og stríðu.
Það er sárt að kveðja þann sem
alltaf hefur verið til og aUtaf hefur
skipt máli í lífi manns. En Ragnar
heldur áfram að vera til í hugum
okkar allra sem þekktum hann, í
góðum og hlýjum minningum og
vonandi líka í því hvernig við hugsum
og breytum. Þegar ég var bam og
lærði hugtakið „að vera drengur góð-
ur“ varð mér ósjálfrátt hugsað til
Ragnars frænda míns. Þannig er það
enn - Ragnar er ímynd drengskapar
í huga mínum.
Við Bjössi og börnin okkar send-
um innilegar samúðarkveðjur til
Möggu og til systranna og fjöl-
skyldna þeirra. Blessuð sé minning
Ragnars Þorgrímssonar.
Ragnheiður Gestsdóttir.
Kveikt er ljós við ljós
burtersortanssvið
angarrósviðrós
opnasthiminshlið.
Eg sest í dag inn í svala kirkju á
sólarströnd. Kveiki á kerti. Hugur-
inn er heima.
Kveðjustund er runnin upp. Kær
föðurbróðir kvaddur hinstu kveðju.
Hann kvaddi þessa jarðvist á
sama hátt og allt hans líf einkenndist
af; hægt og hljótt.
Hann var öðlingur hann Ragnar.
Allra hag bar hann fyrir brjósti og
fylgdist grannt með okkur öllum
systkinabörnum sínum og vildi hvers
manns vanda leysa. Fyrstur var
hann til að samgleðjast og fagna,
þegar svo bar undir.
Minningarbrotin hrannast upp:
Hlýtt handartak hans. Koss á kinn
og alltaf fórstu örlítið betri mann-
eskja af hans fundi. Jafnaðargeð
hans. Sjaldan sást hann skipta skapi,
en í þau fáu skipti, sem svo bar undir,
var það yfir óþolinmæði og ungæðis-
hætti okkar ungmennanna í fjöl-
skyldunni, þegar undirbúningur
ökuprófs stóð yfír.
Þau eru fá frændsystkinin sem
ekki nutu leiðsagnar hans og hans
þætti í að koma okkur til manns.
Aldrei var talað um greiðslur. Það
var ekki hans háttur.
En farsælir bflstjórar urðum við
og það voru launin sem glöddu mest.
Eg minnist okkar unglingsstúlkn-
anna í hinum ýmsu veislum fjöl-
skyldunnar, þar sem við stóðum í
röðum og biðum eftir að Ragnar
frændi byði okkur upp. Að dansa
tangó með „dýfu“ við hann var
ómissandi þáttur veisluhaldanna.
Við svifum um gólfið í fangi hans eins
og prinsessur og fundum um leið
svolítið til okkar.
Það var einhvem veginn þannig
með hann Ragnar, að hann var aldrei
ungur í okkar huga og aldrei gamall.
Hann var bara hann Ragnar hennar
Möggu, ein grein ættartrésins, sem
við reiknuðum með að héldi alltaf.
Nú er komið að leiðarlokum, í bili.
Öll hans gæska, elskusemi og tryggð
skal hér þökkuð og verður honum ör-
ugglega goldin „sem auðlegð á vöxt-
um í guðanna rfld“ (Einar Ben.).
Fullviss þess,
að við hittumst í landinu
þangað sem fuglasöngurinn fer,
þegarhannhljóðnar.
(J.J.)
kveð ég þig frændi minn.
Möggu minni, Kollu, Gúkku og öll-
um ástvinunum sendi ég mínar inni-
legustu samúðarkveðjur og bið þeim
Guðs blessunar.
Farþúífriði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Ásta.
Ragnar Þorgrímsson er látinn.
Upp í hugann koma endurminningar
frá æskuárunum á Hofteignum. Eg
sem þetta rita flutti þangað átta ára
gömul 1947. Fljótlega kynntist ég
jafnöldru minni Kolbrúnu Ragnars-
dóttur og tókst með okkur mikil vin-
átta, en Kolbrún er dóttir þeirra
hjóna Margrétar Helgadóttur og
Ragnars, sem þá bjuggu á Hofteigi
21.
Nú þegar Ragnar er allur minnist
ég þess hve mikil vinsemd mætti mér
ávallt á þessu góða heimili. Ragnar
átti alltaf bíl og marga ferðina ók
hann okkur Kollu og ávallt með sinni
rólegu vinsemd. Hann kenndi lengi
fólki að aka bíl, þar á meðal mér og
seinna bömunum mínum. Oft hef ég
hugsað um það , þegar árin færast
yfir, hvað það er mikils virði fyrir
ungt fólk að hafa verið samferða um
stund svona góðu fólki.
Eftir að ég flutti í Kalmanstungu
1959 var það mér til mikillar gleði
þegar Ragnar og Margrét komu í
heimsókn og vora það ávallt fagnað-
arfundir. Nú þegar Ragnar er fallinn
frá viljum við Kalman votta Margréti
og allri fjölskyldunni einlægar sam-
úðarkveðjur með innilegu þakklæti
fyrir liðin ár.
Bryndís Jónsdóttir.
Kveðja frá SVR
Lát Ragnars Þorgrímssonar kom
okkur fyrrverandi samstarfsfólki
hans hjá SVR ekki á óvart. Hann
hafði síðustu misseri orðið að láta
hægt undan tímans ágangi, enda ár-
in orðin mörg.
Saga Ragnars Þorgrímssonar og
Strætisvagna Reykjavíkur er samof-
in. Á næsta ári eru 70 ár frá því fyrir-
tækið hóf þjónustu sína. Margir
starfsmenn eiga langa tryggð við
fyrirtækið, en ekki er á neinn hallað
þó sagt sé að þar fari Ragnar fyrir.
Hann vann hjá SVR frá upphafi, var
nærtækur í aðdraganda að stofnun
þess og starfaði með fyrirtækinu í
um 60 ár. Þá hafði hann veitt for-
stöðu flestum deildum þess, þ.e.
akstursdeild, tækni- og viðhaldsdeild
og síðast sölu- og þjónustudeild.
Ragnar hóf akstur strætisvagns á
árdögum starfseminnar og valdist til
forystu í akstursdeild. Síðar veitti
hann viðhaldsdeild vagna og annars
búnaðar forstöðu. Ragnar var öflug-
ur maður, gæddur náðargáfu í
mannlegum samskiptum, óvenju
vinnusamur, hjálpsamur og góðvilj-
aður. Allt gekk þó fyrir sig með ró-
semi og jafnaðargeði og þeirri mann-
legu hlýju sem hann átti sterka.
Störfum sínum gegndi hann á þann
hátt að eftir situr virðing og vænt-
umþykja hjá þeim sem með honum
unnu. Ragnar var í mörgu frumkvöð-
ull nýrra vinnuferla og enn í dag býr
starfsemin að þeirri skipan í inn-
heimtu fargjalda, sem hann kom á og
þykir athyglisverð vegna einfald-
leika og afgreiðsluhraða. Hann vann
lengur en strangar reglur um aldur
kveða á um, en þeir sem með honum
unnu leituðu leiða til að hafa hann
með sér sem lengst. Líklega voru
stjómunarstörf honum ekki keppik-
efli, það einfaldlega varð þannig að
með fordæmi sínu og viðhorfi til
verka og skilningi á þjónustu varð
hann hin sjálfsagða fyrirmynd. Og
hann færðist ekki undan er til hans
var leitað. Um langt skeið starfaði
Margrét Helgadóttir, eiginkona
Ragnars, hjá SVR, m.a. við hlið
manns síns. Unun var að íylgjast
með hve létt og sjálfsagt þeim var að
veita upplýsingar og þjónustu þeim
fjölmörgu farþegum sem til þeirra
leituðu og þurftu leiðbeiningar um
ferðir eða komu til að fá keypta
farmiða.
Á löngum starfsaldri hefur hann
veitt mörgum samferðamanni sínum
styrk og verið öðrum fyrirmynd í
störfum sínum og framgöngu.
Félagslíf starfsmanna naut góðs af
framtaki hans og í áraraðir var hann
þar frumkvöðull. Starfsmannafélag
Strætisvagna Reykjavíkur valdi
hann sem heiðursfélaga sinn og hann
sótti árshátíðir og heimboð fyrirtæk-
isins fyrir eldri starfsmenn til
skamms tíma. Löngum og farsælum
ferli er lokið. Margréti og fjölskyldu
þeirra eru sendar hlýjar kveðjur. Nú
þegar Ragnar kveður okkur aldrað-
ur maður þá er eftir með samstarfs-
fólkinu virðing og tilfínning fyiir því
hve gefandi það var að fá að kynnast
Ragnari Þorgrímssyni. Hjá okkur er
eftir verðmæt minning, sem við eig-
um meðan ferðin stendur.
Hörður Gíslason.
t
Ástkær eiginmaður minn og bróðir,
KRISTINN HAFSTEINN HELGASON,
Stóragerði 14,
Reykjavík,
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn
15. ágúst.
Útförin fer fram í kyrrþey.
Guðrún Svava Samúelsdóttir,
Sigurður Óskar Helgason.
t
Ástkær frænka okkar,
ÞÓRA ÞORSTEINSDÓTTIR
fyrrv. talsímakona
frá Grund í Svínadal,
Flókagötu 7,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi miðviku-
daginn 16. ágúst.
Ásta Sigfúsdóttir,
Sigrún Guðmundsdóttir.
t
Elskuleg móðirokkar, tengdamóðir, ammaog
langamma,
ANNA ÞORVALDSDÓTTIR,
Guðrúnargötu 3,
Reykjavík,
lést á heimili sínu að kvöldi miðvikudagsins
16. ágúst.
Anna María Bragadóttir,
Atli Bragason,
Kristján Bragason,
Bragi Bragason,
Ingveldur Björk Bragadóttir,
Viðar Bragi Þorsteinsson,
Ólöf Leifsdóttir,
Ásta Margrét Jóhannsdóttir,
Guðmundur Jónsson,
Kolbrún Anna Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
GUÐRÍÐUR LILJA JÓNSDÓTTIR,
Austurbrún 4,
lést 6. ágúst sl. Jarðarförin hefur farið fram.
Innilegar þakkir færum við þeim sem sýndu
okkur samúð og vinarhug í veikindum og við
andlát Lilju. Sérstakar þakkir færum við
starfsfólki gjörgæsludeildar og deildar B-7, Landspítalanum Fossvogi.
Stefán Carlsson, Rannveig Ásbjörnsdóttir,
Jón Carlsson,
Anna Jónsdóttir, Sigursveinn Tómasson,
börn, barnabörn og barnabarnaböm.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
BJÖRG ÞÓRORMSDÓTTIR,
Dvalarheimilinu Uppsölum,
Fáskrúðsfirði,
sem lést mánudaginn 14. ágúst, verður
jarðsungin frá Fáskrúðsfjarðarkirkju laugar-
daginn 19. ágúst kl. 11.00.
Magnús Guðmundsson,
Guðmundur Ingi Magnússon, Dagbjörg Sigrún Sigurðardóttir,
Hákon Magnússon,
Stefán Þórormur Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær sambýlismaður minn, sonur, faðir,
tengdafaðir og afi,
SÆVAR NORBERT LARSEN,
varð bráðkvaddur þriðjudaginn 16. ágúst
í Portúgal.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Guðrún Jóhannsdóttir,
Margrét Larsen,
Kolbrún Sævarsdóttir,
Steinunn Margrét Larsen,
Jóhannes Arnar Larsen,
Friðrik Rafn Larsen,
Linda Rut Larsen,
Páll Jóhannsson,
Rannveig Skúla Guðjónsdóttir,
Margrét Ása Þorsteinsdóttir,
Eiður Ingi Sigurðarson,
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, sonur okkar, bróðir,
barnabarn og tengdasonur,
SIGURBJÖRN FANNDAL ÞORVALDSSON,
Karlagötu 1,
Reykjavík,
sem lést á heimili sínu 13. ágúst, verður
jarðsunginn frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
þriðjudaginn 22. ágúst kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hans
er bent á krabbameinsdeild Landspítalans, deild 11E.
Ása Lára Þórisdóttir,
Þorvaldur Skaftason,
Hafdís Þorvaldsdóttir,
Jónas Fanndal Þorvaldsson,
Skafti Fanndal Jónasson,
Sigurbjörn Sigurðsson,
Guðríður Ásgrímsdóttir,
Þórir Bjarnason,
Erna Sigurbjörnsdóttir,
Björgvin Bragason,
Ragna Magnúsdóttir,
Jóna Guðrún Vilhjálmsdóttir,
Margrét Árnadóttir,
Anna Filippía Sigurðardóttir.