Skírnir - 01.01.1845, Blaðsíða 15
17
t
engann veginn rfctt vera; því stjórnin á ekki a5
veita þjóÖinni annaö enn þaÖ er hún ser aÖ henni
er fyrir bestu; og allrasíst á hun aö fara aÖ því
er einstakir raenn viija, þegar það ekki er almennur
þjóðvilji. Ekki tjáir heldur ab hún skipti sör af
því er einstakir atvinnuflokkar beiðast, því ella
risi hvör upp á fætur öðrum, kjæmi meö nýar
kröfur og linti eigi látum við stjórnina; og ef
stjórnin einusinni Ifeti tiislaka við þá, yrði hún
upp frá því, þá er likt ástæði, að veita þeim allar
bænir þeirra. það hentar eigi að koma þjóðinni
nppá slíkt. Að endíngu sagði hann: ef uppá-
stúngunni verfcur framgengt, þá er atkvæða verður
leitað, ætla eg að lofa öðrum að sjá fyrir afleið-
ingunum, og leggja niður ráðgjafa völdin. j>etta,
er nú hefur verið sagt, eru þær markverðustu
ástæður, er sá færði móti uppástúngunni, sem er
cinhvör en mesti mælskumaður þeirra sem nu eru
uppi á Englandi; er þab og sýnishorn þess, hvörsu
fast Hróbjartur stendur þeim torimönnum um
flesta hluti; hafdi þafc þann árángur, að meiri
hluta fulltrúa þókti hann hafa rett að mæla; og
þá er atkvæða var leitafc, urðu fleiri móti enn
með uppástúngunni. Til slikra málalykta bar eink-
um það, að allir torimcnn þóktust vera á flæði-
skeri staddir, ef oddviti þeirra Iegði niður völdin;
en slíkt lætur hann opt i veðri vaka, þá er hann
vill fá þeim málum, sem mikil tvísýna er á, fram-
gengt i málstofunum. I málstofunni neðri stakk
inaður sá, er Míles heitir, uppá: að lækkaður
yrði tollur á sikur þeim, er kemur frá nýlendum
lireta, og skyldu mcun á þann liátt reisa skorður
2 -