Skírnir - 01.01.1845, Page 133
135
[>vi með [iví inóti gfeta [>ær komifc [iar út meiru
af varuingi siuum; inun og Brctum, er [>ar, eins
og víbar, hafa raikla verslun, þjkja vel sem verb-
ur, [>areÖ þeir liafa svo mikinn varníng á bóÖstóI-
mn a& [>á skortir opt kaupendur, [)ótt [)eir þessi
árin hafi getaÖ komið út ógrjnni varníngs í Kína-
riki. UvaÖ sem [iessu liður, [>á mun sú sögn
söiiii vera, a& voldugu [ijó&iruar lángi til að skipta
riki Tvrkja ámilluin sin, og að Iíússar helst vilji
gapa jfir því einir, og a6 það komi ekki til af
eintóinri veltild við soldán og vyrðíngu fjrir þeim
þjóðaretti, er voldugu þjóðuuum þjkir Tjrkjar eiga
á sfer, að þær halda rikinu vi6 liði, lieldur fremur
af þvi að þær hafa hitanii i haldinu hvör af ann-
ari; ella injndu þær eigi vera leugi að mjnda sig
til að afiná ríki þa6, er mörgum þýkir vera yiður-
stjggd Norðurálfunnar.
Eð helsta, er stjórnin i Miklagarði hefur i
ár rejnt til að koma dálitlu skipulagi á, er fjár-
hagur rikisins; en tilraun sú liefur cigi fært inik-
inn áráugur bæði sökuin þess ab hún fórst hcutii
svo ólagliga úr hendi, og af því að óeyrðir þær,
er hófust í Albaniu, mjög liafa aukið útgjöld rík-
isins. Fjárhagur ríkisins liefur, einsog íleira þar,
leugi verið i euu mesta ólagi; og liefur margt
valdið þvi, en þó eiukum strið þau, er rikið á
seinni timmn hefur átt í við ýmsa (Ltússa, Ala
jarl, upprcistarmenn og fl.), slæm ríkisstjórn,
eybsluseini og ólióf við hirðina. Til þess að bæta
nokkufe úr þessu fór stjórnin í árafe brúka sparu-
að í þeim hlulum er ríkinu verst gegndi: tók húu
að fækka herliðiuu, eu eiukuin herforíngjunum og