Skírnir - 01.01.1845, Blaðsíða 139

141
þraungvað Albaníumönnmn til kvrrða. Banð hann
|iá 50 af fóringjnm [leirra að koma til fundar við
sig, [iví hann kvaðst þar vilja byrta þeim vilja
soldáns; en er þeir komti þángað, let liann menn
sína umkríngja þá og taka höndum; voru þeir
þvinæst fluttir til Salóniki og þaðan til Miklagarðs
og settir þar í varðhald. þá af Grikkjuin, sem
cnn þá eru þegnar soldáus, lángar meira og meira
til að losast undan liarðstjórn hanns, og gerast
þegnar Grikkja konúngs, því þeir sjá að mönnum
á Grikklandi vegnar ólikt betur enn ser. Hafa
þeir því í ár briddabi í smáóeyrfcum, bæði í Bosníu
og vífcar, og hefur soldán liaft margar hersveilir
á vaðbergi til að halda þeim i skefjum. [)ótt af
því, er þegar er sagt, megi ráða að kristnir menn
ekki eiga uppá pallborðið hjá Tyrkjum, viljum
ver hér af mörgum þeim atburðum, er bera þess
Ijóst vitni, aðeins einns géta; og lýsir hann trúar-
bragðahatri Tyrkja. I Bosniu höfðu kristnir menn
fengið leyfi hjá stjórninni í Miklagarfci til að byggja
sér kirkju. Stóð-lengi á byggíngunni, bæði sök-
um fátæktar safnaðarins og árása Tyrkja. Loksins
var Iiúii búin i júlimánuði og þá vigð af biskup-
inum; lét þá söfnuðurinn gleði sína í ljósi yfir
að eiga svo fagnrt hús. þetta gátu Tyrkjar ekki
þolað, og nærfellt 800 af þeim tóku sig saman,
og rifu kirkjuna niður i grunu á næturþeli; þvi-
næst fóru þeir lieim til biskupsins mefc þeim hug
að vinna á hönuin ; en fundu hann þar ekki, því
þá er hönum liaffci borist fregn um það er Tyrkj-
ar höffcu gért, þókti hönura ráð afc forða sér.
Snérn þeir þá hefnditini á marga kristna menn,