Skírnir - 01.01.1845, Qupperneq 40

12
ist að því, og bæfci hann og aðrir orSið sannir aS
sókiim; a& slik samtók aldri liefðu veri& né orfei&
sönnuS, væri Ijós vottur þess a& þau aldri liefðu
til verið; væru þau ekki annað enn einber Img-
arburður og fleipur er engri átt næði. Allt það
er málasóknarmaðurinn hefði fært til sönuunar
máli sínn, væri það tvent: að samkomurnar hefðu
verið haldnar, og a& allt það, er þar gerst liefði,
mætti sjá í dagblöðunum; og þetta leiðindarugl
hefði hann lapið saman, og veri& að lesa þafe upp
í nærfellt 12 stundir; og einmidt það afc hann
hefði þurft svo lánganu tima til þess að flytja
málið, væri, asamt öðru, mark þess, afc enginu
fótur væri fjrir inálssókninni, elia hcfði liann
getað skírt frá sakagiftunum á styttri tíma. Af
því ekkcrt hefði lejnt farið og hann hefði livatt
Ira til kyrrdar og spekta, spurði hann: nvaða
ástæða gjæti verið fyrir því að hann hefði stofnað
ólöglig samtök ? slíkt g&tur ekki skfeð, sag&i liann,
þegar svo á stendur; kvaðst hanu og vera viss
um að dómendurnir eigi trjðu slíku; sjálfur sagd-
ist liann eigi heldur vera ser slíks meðvitandi;
máskc lifeldi málssóknarmaðiirinn að hann (Konáll)
heffei stofnað ólöglig saintök án þess sjálfur að
vita það? og ef svo væri, þá ákjærði haiin sig
rángliga, því hefði hann eigi haft neiun illann
tilgáng með samkomurnar og ekki vitað hvað Iiaiiu
g&rfei, væri liann einnig síkn saka. A samkom-
unum hef&u Irar rædt um landsins gagu og nauS-
sjnjar; og þarcð málssóknarmaðurinn áliti slíkar
samkomnr vera ólögligar, flyti þaraf, a& hönum
þækti tneun ekki lengur meiga halda neinar sam-