Skírnir - 01.01.1845, Blaðsíða 43
illa fyrir bnc&i á lrlandi, [jarsem máliÖ var sókt
og variö, og á Knglandi, og varö tilrædt um [>aÖ
í málstofiinum; sögðu nokkrir |iar að slíkt, er
inálssóknarmaðurinn hefði gert sæti illa ó öllum,
sökum þess aö lögin bönnuöu einvígi, en [ió verst
á málssóknarmanni stjórnarinnar; hefði hann gert
sig sekan í nokkiirskonar [u'ngsafglöpiin og unnið
til þess að verða sviptnr emba;tti sinu. Iiróhjartiir
og fleiri mæltu höniim liknarmál og sögðu að slikt
yröu menu að vjrða höuum til vorkunar, einkiim
þareð hönum hefði farist málssóknin svo vel úr
hendi, að stjórnin væri ánægð með hana í alla
staði. l)att síðan mál þetta svobúið niður. Jni-
næst tókn dómendur að skoða sókn og vörn, er
fram liafði farið í rnálinu; skirði þá æðsti dóin-
arinn, er lieitir Pennefather (Pennfaðer), frá dóins-
atkvæði siiiu; skoðaði hann sakargifturnar í mörg-
um greinum á likann Iiátt og málssóknarmaðurinn
liafði gðrt: sagði hann að ólöglig samtök eða sain-
særi, er þeim Konáli var géfið að sök, væri sam-
komulag tveggja eða fleiri inanna uin að koma
einhvörju ólögligu til leiðar með lögligum rneðöl-
nm, efca lögligu með ólögligum, eða hvörutveggja
þetta. Samkomnr þeirra Konáls hefðu að sönnu
í sjálfu sér verið lögligar, en tilgángur þeirra, eða
það er hann vildi koma til leiðar með þeím, hefði
verið ólögligt, og fyrir þá sök væru og samkom-
urnar óliigligar og einskonar samsæri gégn stjórn-
inni; og [»að gjætu þær allteius lieitið, þótt engin
svík eða laiinúng hefði þar verið í frammi hölð;
findist sér því að þeir Konáll væru sekir. þvínæst
fiögðu enir aðrir dómendnr hvað sitt atkvæbi væri >