Skírnir - 01.01.1845, Blaðsíða 42

44
út sern stjórnin hefði viljab veiða [)á Konáil raefe
afskiptaleysi sinu, þareð hún fyrst að 9 mánuðuin
liðnura liefbi sókt [>á að lögum fyrir [>að er þeir
í allann þann tíraa gért hefðu; og vaeri slíkt und-
arligur lagavegur. Samkomur Ira, er þeim hefði
með öllu verife heimillt að halda, væru sprottnar
af óánægju þeirra yfir kúgun stjórnarinuar, og
væri henni einni ura þær að kenna. f>að væru en
raestu ólög og gagnstædt kristindórasins anda að
prótestantar (tórínienn) liötuðu pápiska menn og
vildu ofanaf þeira skóinn í öllu; og [tó görfeu þeir
ráðgjafar þetta. Væru þess dæmi livörgi anuars-
staðar í heimi. Fulltrúura Ira væri enginn gauraur
gefinn í raálstofum líreta, væri því Irlandi í engu
betur farið enn þótt þafe hefði þar enga fnlltrúa;
myndi ekki úr þessu verða bætt, nema irland
fengi fulltrúaþíng útaf fyrir sig, einsog áður verið
liefði, og Konáll nú vildi; væri hann maður að
betri sökum þess hanu heffei haldið samkoraurnar,
og farið því á flot, er miðafei til Irlands heilla.
Flestir gerfcu góðann róm að raálsvörn þeirra.
j>ess, er enir aðrir málsvarnarraenu sögðu, og
sem í mörgu var svipað því, er þegar er á vikið,
þykir oss eigi verdt hör að geta; einúngis skal
þess getife, að þeir voru liarla orfchvassir þarsem
stjórnin átti lilut að, og einn af þeim talaði svo
óþvegið um málssóknarinann liennar afe sá síðar-
nefndi eigi gat stillt reifei sina og skaut að hinum
seðli þess efnis: afe haun bauð hönum út i einv/gi.
Málsvarnarmafeurinn sagði dómendunum þegar frá
þessu ; hlaut þá málssóknarmaðiirinn afc játa ytirsjón
sina, og taka orð sín aptur. Mæltist þelta glappaskot