Skírnir - 01.01.1845, Blaðsíða 16
18
við, afc útleiidir kanpmenn gjætu bolað nýlendu-
luennina frá sikursölu á Uretlandi; torímönnum
og þeim ráðgjöfum þókti engin naufesyn til slíks
bera; ástæður þær er þeir báru fjTÍr sig, voru
eigi svo mikilvægar afe þeirra se hör verðt að geta,
enda urðu fyrst þau inálalok ab fleiri urðu með
enn móti uppástúngunni> likaði þehu Hróbjarti
þetta stórilla; voru nú torímenn hræddir um að
hann myndi leggja nifcur völdin, og sjálfurn þeim
myndi síðan verfea hruudið úr ráðgjafatigninni,
eða öferiira þeim völdum, er þeir hafa á hendi;
gerðust því margir af þeim, 200 manns afe tölu,
til at rita Hróbjarti vináttubréf, og sögðu afe þeir
bæru til hanns eð mesta traust, vonufeu þeir svo
góðs til lianns að hann eigi lægi þeim á hálsi
fyrir málalokin, og væri þeim eptirleiðis en sami
og áður, h'fetu þeir og að veita hönum slíkt lið er
þeir mættu. þetta lfet nú Píll sér afe góðri kénn-
íngu verða, og leitaði að nýu atkvæða um uppá-
stúnguua; varð þá sú raun á, að fleiri urðu móti
henui enn mefe; klöppuðu uú torimenn lof í lófa.
þótt uppástúnga Mílesar fengi slík afdrif, gjörð-
ust margir af fulltrúum til að hreifa við ^ymsu
fleiru í tolllögunum, er þeim þókti vera ábólavant,
og mest mark kvað afe uppástúngu manns þess,
er Montegal heitir; vildi hann afe tolllögum Breta
yrði gjörsamliga breytt, eða ný lög tilbúin; kvað
haun eigi stoða, afe vera smátt og smátt afe káka
við lög þessi, einsog gért heffci verið að undan-
förnu, og uokkrir en vildu; vihli hann að toilur
væri tekinn af á öllum enum helstu vörum, og
nefndi hanu þartil ull og tóvinnu, tréull og lér-