Skírnir - 01.01.1893, Blaðsíða 9

Löggjöf og landstjórn.
9
manntalsþing fyrir Mjóafjarðarhrepp, ráðgjafabréf (9. sept.) um breyting
tollskránna með póstgufuskipunum, skipnlagsskrá (s. d.) fyrir búnaðarsjóð
Eyjafjarðarsýslu, skipulagsskrá (s. d,) fyrir barnaskólasjóð Súðavíkurhrepps,
lögreglusamþykkt fyrir ísafjarðarkaupstað (21. nóv.), lhbr. (28. nóv.) um
skipting Seyðisfjarðarhrepps í tvö sveitaríélög (Seyðisfjarðarbrepp og Iunri-
hrepp), lhbr. (28. des.) um skipting Helgastaðahrepps í tvö sveitarfélög
(Aðaldælahrepp og Keykdælahrepp). Nokkurra landsstjórnarbréfa, er snerta
kirkjur eða prestaköll, verður getið i þættinum um kirkjumál.
1 ísafjarðarsýslu hefir verið meira um málaferli þetta ár heldur en
menn hafa lengi vitað dæmi til hér á landi og þykir því rétt að geta
þeirra hér stuttlega.
í Frj. 1892, bls. 2, var getið um raál Skfila sýslumanns Thoroddsens.
Rannsókninni gegn honum var lokið 1. maí. Hinn skipaði rannsóknar-
dómari, Lárus Bjarnason, cand. jur., kvað upp dóm sinn 10. júlí og
dæmdi Skúla Th. frá embætti og i málskostnað allan fyrir brot gegn 125.
127. 135. 142. og 144. grein hegningarlaganna. Málinu var skotið til
landsyfirréttar, eins og vænta mátti. Þar féll dómur í málinu (18. des.)
á þá leið, að Sk. Th. var dæmdur í 600 kr. sekt og málskostnað; var
hann þar að eins dæmdur fyrir brot gegn 144. gr. nefndra laga, sem ræðir
um þess konar vangæslu í embættisrekstri, sem sérstök refsing liggur ekki
við. Landshöfðingi hefir síðan skotið máli þessu til hæstaréttar. Fjöldi
sýslubúa kvartaði um vorið yfir Lárusi Bjarnason, sem þar hefir verið
settur sýBÍumaður síðan Sk. Tb. var vikið frá embætti, og krafði þess,
að hann yrði kvaddur sem fyrst frá starfi sínu. Kærur þessar sendu þeir
landsstjórninni, en hún vildi ekki gefa þeim þann gaum, sem til var ætl-
ast af kærendnnum. Þetta varð til þess að þiugið skipti sér af þessu
máli. Fyrst var í neðri deild borin upp og samþykkt tillaga um að kjósa
nefnd til þess að rannsaka kærumar yfir Lárusi Bjarnason. Nefnd þessi
byggði álit sitt á kærum þessum og óánægju ísfirðinga og réð síðan deiid-
inni til þess að skora á landsstjórnina að leysa L. Bj. frá starfa sinum,
og náði sú tillaga einnig samþykki deildarinnar. En nú er þess að
geta, að Lárus bjóst tii að lögsækja þá, er höfðu skrifað nafn
sitt undir kærurnar yfir honum. Til þess að fjalla um þau mál var skip-
aður Björn Bjarnarson, sýslumaður Dalamanna; fór hann vestur til ísa-
fjarðar um baustið seint i októbermánuði. En ekki Ieið á löngu áður en
hann þurfti sjálfur nð höfða mál gegn nokkrum mönuum á ísafirði; var
þá Páli Einarssyni, sýslumanni Barðstrcndinga, falið að dæma milli hans