Skírnir - 01.01.1893, Side 27
Henntan.
27
ekki þykja mikils virði. í Andvara var æfisaga Péturs biskupB, eptir dr.
Grím Thomsen, mjög stutt og öðru vísi en við var búist, er eptir slíkan
mann var að mæla. Þar var og för til Héðinsfjarðar og Hvanndala eptir
Stefán kennara Stefánsson á Möðruvöllum, um pöntunarfélög og kaupfélög
eptir Torfa Bjarnason skólastjóra í Ólafsdal og um sjálfstjórnarmál ís-
lands fyrir alþingi 1893 eptir Benedikt SveinBson. í Tímariti bókmennta-
félagsins var saga latínuskólanna eptir Janus prófast Jónsson, sjóvíti og
sjóskrimsl eptir Benedikt Gröndal, um landfræðissögu íslands ritdómur
eptir Ólaf Davíðsson og ritsjá nokkurra útlendra bóka, er snerta ísland og
íslenskar bókmenntir eptir dr. Valtý Guðmundsson. í búnaðarriti Her-
manns Jónassonar var ein ritgerð eptirtektaverðust: landbúnaðurinn ís-
lenski fyrrum og nú eptir Sæmund Byjólfsson; mætti sú ritgerð mjög
misjöfnum dómum og helst fyrir þá sök; að höfundurinn leit nokkuð öðrum
augum á hag landsins og framfarir, en venjulegast er að menn geri og kvað i
ýmsu mega sjá vott um apturfarir frá því, er áður var. Þar voru enn-
fremur ritgerðir um kaupskap og kaupfélagsskap eptir Pétur Jónsson á
Gautlöndum, um hina helstu sjúkdóina og kvilla búpenings vors eptir séra
Stefán Sigfússon, um vatnsmylnu eplir Sigurð Ólafsson og „Berið velvild
til skepnanna" eptir Hermann Jónasson. Enn má nefna Dýravininn 6.
hepti með ýmsum vel völdum sögum og snotrum smákvæðum. Ennfrem-
ur kom frá Þjóðvinafélaginu endirinn af ritinu „Hversvegna — vegna
þess“, sem er nokkurs konar alþýðleg handbók í náttúruvísindum með
spurningum og svörum um hina helstu náttúruatburði, er koma fyrir í
daglegu lífi. Höfundur ritsins er frakkneskur maður Henri de Parville,
en Guðmundur iæknir Magnússon hefir þýtt það og lagað eptir þörfum ís-
lendinga. Þá má nefna stafrófskver eptir Eírík Briem, prestaskólakenn-
ara, er að ýmsu leyti þykir bera af eldri stafrófskverum. Ljóðabækur
komu nokkrar út þetta ár. Ljóðmæli Steingríms Thorsteinssonar voru
prentuð í annari útgáfu; var þar ýmsum kvæðum aukið við, er mörg
þykja mikilsverð; bera þau öll snilldarinark höfundarins, hvað formfegurð
snertir og frelsisþrá. Mynd höfundarins fylgir bókinni og nafndráttur
hans og þessi einkunnarorð skáldsins: „Og ánauð vér hötum því andinn
er frjáls, hvort orðum hann verst eða sverðunum stáls“. Kvæði voru prent-
uð eptir Þorstein V. Gíslason, ungan námsmann; bera þau þess vott, að
þar er efni í skáld, ef hann nær þeim þroska, sem vænta má og vand-
virkni eigi skortir. Mestnr rómur var gerður að ýmislegum ljóðmælum
eptir Hannes Hafstein; er í þeim svo ruikill kraptur og kjarkur, að vart