Skírnir - 01.01.1893, Blaðsíða 14

14
Samgöngumál.
leyti og „Elín“ kora fyrst til Reykjavikur, kom þangað annar gufubátur
mikið stærri, er „SoIide“ hét; hafði Björn Kristjánsson kaupmaður fengið
hann hingað til lands og ætlaði til flutninga með fram suðurströnd
landsins, austnr í Mýrdal. En það fyrirtæki misheppnaðist með öllu.
Skömmu eptir að báturinn kom, bilaði hann svo, að hann var eigi talinn
sjófær; var hann þá seldur; keypti Ásgeir Ásgeirsson kaupmaður á ísa-
íirði þá bátinn og lét síðan gera við hann og flytja hann svo til ísa-
fjarðar.
Á alþingi gerðust ýms nýmæli til eflingar saingöngunum hér á landi.
Fyrst og fremst var ætlað í fjárlögunum meir en helmingi meira fé til
vegabóta fyriv næsta fjárhagstímabil, við það er áður hafði verið. í ann-
an stað samþykkti þingið tvenn lög, er hvortveggja miða til endurbóta í
þeira efnum. Það voru lögin um brúargerð á Þjórsá og um vegi. Þeirra
laga verður að líkindum frekar minnst síðar í riti þessu, þá er getið verð-
ur um konungsstaðfestingu á þeim, sem væntanlega veiður ekki langt
að bíða.
Sigurður Thoroddsen cand. polyt. kom um vorið hingað til lands;
hafði hann áður dvalið í Noregi með styrk af landsfé, er alþingi veitti
honum 1891; fékkst hann þar við vegagerð og brúa og kynnti sér þar
ýms mannvirki; tók hann þegar að rannsaka vegarstæði og afmarka þau,
fyrst á Hellisheiði og síðan í Húnavatnssýslu, þar skoðaði hann og brúar-
stæði á Blöndu og bryggjustæði á Blönduósi, er alþingi hatði veitt fé til.
Landshöfðingi hafði ráðið hann hingað til þeirra starfa samkvæmt fjár-
veitingu alþingis 1891, er ákvað að útvcga verkfræðing, til að mæla hér
vegarstæði og segja fyrir vegagerð.
Þess var áður getið i fréttakaflanum um fjárlögin, að alþingi veitti
styrk til gufubátsferða um Lagarfljótsós; er Héraðsmönnum, er þar búa í
grennd, mikið áhugamál að því vorði framgengt. Um haustið héldu þeir
fund til að ræða um þetta mál og hurfu þar að því ráði, að fá Otto
Wathne til þess að hlutast til um framkvæmdir á uppsiglingu í ósinn;
ætlaði hann að láta smíða erlendis um veturinn gnfubát, er sérstaklega
væri lagaðnr til þeirra ferða.
Með landshöfðingja auglýsingu um póstmál (27. nóv.) var sú breyting
gerð frá næstu áramótum \ viðkomustöðum aðalpósta, að vestanpóstur
skyldi fara ura ögur, en koma ekki í Vigur, og Seyðisfjarðarpóstur koma
við á Hálsi í Fnjóskadal, sem hann hafði eigi áður gert. Aukapóstgöng-