Skírnir - 01.01.1905, Side 47

Niels R. Finseu.
47
Niels Finsen var meðalmaður á vöxt, grannvaxinn
þangað til veiki hans fór að þjá hann, og grannholda
jafnan. Hann var ekki fríður maður, en eygður vel og
ennið breitt. Hann var góðmannlegur og hýr á svip. Með-
an heilsa hans leyfði, var hann íþróttamaður og skytta.
Hann var maður blátt áfram og yfirlætislaus, ekki
síður eftir það, að hann var orðinn heimsfrægur. Að-
stoðarmenn lians, og yfirleitt allir, sem höfðu mök við
hann, báru honum einróma itið bezta orð fyrir gott, við-
mót og auðvelda samvinnu.
Það má vera oss Islendingum ánægjuefni — og er
síst ástæða, til að draga dul á það, eins og vindstaðan er
nú — að islenzkt blóð hefir runnið í æðum tveggja þeirra
manna, sem á síðustu mannsöldrum — og þó lengra sé
leitað — hafa varpað mestum ljóma yflr Danmörk, annar
í listum, Albert Thorvaldsen, hinn í vísindum, Niels
Finsen. Það getur aldrei orðið annað en sómi vor að
hafa lagt fram svo mikla andlega atgervi, svo fámennir
sem vér erum. Hitt er Dönum til sóma, hve vel þeir
fóru með þessa ágætismenn.
Guðm. Magnússon.