Skírnir - 01.01.1905, Qupperneq 59

Norsku hegningarlögin nýju.
59
morð getur fyrnst. Dauðarefsing er afnumin, en í staðinn
kemur æfllangt fangelsi; öllu fangelsi fylgir vinnuþvingun.
Mjög mikið bil er á milli hámarks og lágmarks allra refs-
inga, þannig, að dómstólarnir geta betur lagað stærð refs-
ingarinnar eftir öllum atvikum glæpsins. Ennfremur eru
ákvæði sett í lögunum um »skilyrði bundna hegningar-
dóma«; sá sem í fyrsta skifti fremur einhvern minni háttar
glæp er dæmdur til hegningar, en jafnframt tekið fram i
dómnum að fullnustu hegningarinnar skuli frestað; ef hinn
sakfeldi svo innan 3 ára frá uppkveðning dómsins fremur
annan glæp, skal honum refsað bæði fyrir fyrri og seinni
glæpinn, en frernji hann engan glæp innan 3 ára, fellur
hegningin niður. Þessir skilyrði bundnu hegningardómar
eru víða leiddir í lög og þykja einkar-hagfeldir; þeir eru
alvarleg aðvörun fyrir þann, sem í fyrsta sinn brýtur
hegningarlögin, og hvöt fviir hann til þess að bæta ráð
sitt, því að með því getur hann sloppið hjá allri refsingu.
Ennfremur eru sett ákvæði um hina svonefndu
»óákveðnu hegningardóma« (»ubestemte Straffedomme«);
ef einhver hefir gjört sig sekan í stórglæpum (svo sem
manndrápi, brennum, sprengingum, valdið járnbrautarslysi,
skipbroti eða vatnsflóði, ítrekuðum stórþjófnaði eða ránum,
stórkostlegri eyðileggingu hluta, peningafölsun o. fl. glæp-
um) og ástæða er til að álíta, að þegnfélaginu eða ein-
stökum meðlimum þess geti stafað liætta af glæpamann-
inum, ef honum er slept úr haldi þegar eftir afplánun
hegningarinnar, því að hann muni aðeins byrja af nýju á
sínu fyrra glæpsamlega athæfl, má kveða svo á í dómn-
um, að honum skuli haldið í varðhaldi svo lengi sem
nauðsyn þykir, alt að 15 ára tíma fram vflr hegningar-
tímann fyrir glæp þann, sem hann er dæmdur fvrir. Við
slíka vandræðamenn er oft eigi annað að gjöra en að gjöra
þá óskaðlega og verður að leggja það á vald fangelsisstjórn-
anna hvenær óhætt sé að sleppa þeim úr lialdi.
í 2. flokki laganna eru ákvæði um refsing hinna ein-
stöku glæpa. Þar má sérstaklega benda á ýms ákvæði
alveg ný í hegningarlöggjöfinni, er miða til að tryggja