Skírnir - 01.04.1909, Blaðsíða 73

Hitt og þetta um ilrauma.
16»
En sá raaður, sera er elskur að draumunum, hugsar
um þá á kvöldin og óskar sér draumsjóna, þegar hann
fellur í svefninn, og hann rifjar þá upp milli dúranna á
nóttunni og á morgnana, þegar hann vaknar alveg. Ef
draumelski maðurinn gerir þetta og er spurull þar að
auk um draumskygni annara manna og forvitinn um þýð-
ingu drauma og ráðningar, þá verður hann draumamað-
ur með aldrinum og getur ráðið drauma þá, sem helzt
er takandi mark á, ef þeir fjalla um þau efni, sem eru
nokkurn veginn hversdagsleg og til þess fallin að gera
vit úr. Því sumir draumar eru eintóm markleysa.
Það er víst, að þeir eru markleysa sumir hverjir. Það
er ekki undarlegt; því að mestur hluti þeirra orðræðna, sem
háðar eru manna milli hversdagslega, er markleysa og hé-
gómi. — Og fyrst orðræður mannanna í vökunni eru
mestallar svona léttvægar, er það ekki undarlegt, þótt
hugsanir mannanna í svefninum séu fánýtar. Eg segi
hugsanir í svefninum; því að eg geri mér í hugarlund, að
draumarnir séu hugsanir heilans í svefninum, eða ein-
hverrar náttúru mannsins, nema svo sé, að sálir framlið-
inna manna séu þar að verki og bregði upp dularmyndum
draumanna. En þó að svo væri, þá ber samt að sama
brunninum: Draumarnir eru alt að einu hugsanir og
hugmyndir einhverrar mannveru, sem er ófulll ominnar
tegundar að eðlisfari.
Það held eg víst sé, að alþýðumenn séu draumspak-
ari en lærðir menn, og sveitafólk fremur en bæjabúar.
Eg hefl þreifað fyrir mér um þessar slóðir hvorar um sig
og komist að raun um þetta. Þetta er blátt áfram nátt-
úrlegt. Draumskygnin er ein tegund þjóðtrúarinnar, eða
er i nánu sambandi við hana. En þjóðtrúin hefir altaf
fylgt alþýðunni og jarðvegur hennar enzt bezt í sveitun-
um. Þjóðtrúin er nokkurs konar bergmál frá huliðsheim-
um náttúrunnar. Náttúran getur geymt margt í barmi
sínum. Alþýðan liflr nær barmi hennar heldur en lærðir
menn og kaupstaðabúar, og þess vegna gæti verið eðli-
legt, að hún heyrði betur hjartslátt náttúrunnar og fyndl