Skírnir - 01.08.1909, Blaðsíða 64

256
Betur má ef duga skal.
•sunds, annað á miðjunni, hitt á fremra bryggjusporði.
Efri hluti fjörunnar til hliðar við skálann verður ruddur
og gerður að sléttu leiksviði, stráðu smágjörvum sandi.
Þar geta menn iðkað leiki eftir vild.
Hugmyndin er óneitanlega mjög álitleg. Bæði hlýtur
þessi stofnun að verða til þess, að bæjarmenn, einkum
yngri kynslóðin, fara að iðka sjóböð og sund sér til heil-
næmis og þroskaauka, en sundlaugin illræmda legst niður
og nær ekki lengur að spilla heilsu manna. Og hinsvegar
hlýtur hún einnig að verða til þess að endurlífga íþrótta-
líf og íþróttaást bæjarbúa. í stað þess að æskulýðurinn
hefir áður ráfað liðlöng sumarkvöldin á rykugum götum
bæjarins og andað að sér pestnæmu andrúmslofti, i and-
legum og líkamlegum skilningi, mun hann nú leita út til
þessara laðandi leikstöðva suður við fjörðinn, fá sér
styrkjandi hað og skemta sér við leiki í hressandi lofti
og með fagra útsjón fyrir augum. Það væru sannarlega
heillarík viðbrigði að sjá sígarettu- og buxnavasa-hengil-
mænurnar hverfa af götunum, en líta í þess stað hópa af
fjörugum ungmennum suður við fjörð, suma leika sér í
sjó og suma á landi. Og þangað væri gott fyrir þá menn
að vitja, er sá vildu frjóvænlegum frækornum í sálir ung-
mennanna, því að sjaldan eru menn betur fyrirkallaðir að
hlýða á góð og göfug orð, heldur en eftir hollar og hress-
andi líkamshreyfingar.
Mér er sem eg sjái þessa heillastofnun þegar upp
komna. Eg get ekki skilið að við höfum getað verið án
hennar svona lengi. öll óskum við þess af hjarta, að
Island eignist göfugar, tápmiklar og atgjörvisprúðar kyn-
slóðir. Með fáu móti getur almenningur betur að því
stutt, að sú ósk rætist en með því að styðja svona lagað
fyrirtæki. Hér er um mál að ræða, sem allir eru aðilar
að; það er ekki einungis íþróttamál, heldur heilbrigðismál,
uppeldismál, og alment þjóðþroskamál. Enda þykist eg
þess fullviss, að margir muni finna hvöt hjá sér til að
leggja eitthvað af mörkum til fyrirtækisins, fé eða vinnu.
Ef við ættum margar stofnanir slikar sem þessi mætti