Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.04.1913, Síða 40

Skírnir - 01.04.1913, Síða 40
136 Yms atriði úr lífinu i Keykjavík fyrir 40 árum. um þöngulhaus, og svona gekk það á víxl, þangaðtil ann- ar hvor þöngullinn brast í sundur; þá var tekinn nýr. Oft varð mikill ágreiningur út úr þessum leik, einkum út af því, að þönglinum væri haldið á huldu, þ. e. laust við steininn, því þá var erfiðara að lemja hann í sundur. Voru þá oft leiddir dómendur að, til þess að skera úr málinu, og oftar urðu áflog út úr því. Það þótti ágætt ráð að eldbera þöngulinn, til að herða hann, og var eng- inn sá drengur talinn maður með mönnum, sem eigi bæri í handarkrika sínum þykkan, eldborinn þöngul og byði hinum með miklum rembingi að leggja til þardaga. Þeir sem áttu sterkustu og seigustu bardagavopnin voru mjög öfundaðir. Og það var almenn sorg (og á hina hliðina gleði) þegar einhver slíkur kappi hneig í valinn við mik- inn orðstír. Báðir þessir nefndu leikir eru að minni vitund nú gersamlega horfnir úr sögunni. A sumrin voru aðalleik- irnir »klinkspil« og »boltaleikur«. Klinkspilið var upp á hnappa, og gengu því drengir með vasana fulla af hnöpp- um og tölum. Nauðsynlegt var að eiga spilahnappinn; hann var kúptur og fótlaus; með honum var klinkað. Tölurnar, svo margar sem drengjunum kom saman um að spila um, voru látnar á einn stað á götunni, annaðhvort í eina hrúgu, eða þá, og það var oftar, dreift út með dá- litlu millibili. Spilarinn gekk síðan fast upp að húsinu og sló spilahnapnum í það. Ef hann nú lenti svo nærri hnapp eða hrúgu, að hægt vár að ná til með spönn, þá vann spilarinn þá hnappa, sem hann gat náð til, og væru þeir í einni hrúgu, átti hann hana alla, ef hann gat spann- að einn hnappinn; en spannað var þannig, að þumalfing- ur var lagður á spilahnapp miðjan, og baugfingur, eða litlifingur á tölurnar, eftir þvi hver fingurinn náði lengra. Svo var þetta spil leikið með miklum ákafa, að eg þekti dæmi til. að drengir skáru upp i greipina milli þumal og vísifingurs, til þess að hafa lengri spönn. Lipurðin við þetta spil var fólgin í því, að »klinka« spilahnappnum svo, að hann kæmist sem næst lmappabreiðunni eða hrúg-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.