Skírnir - 01.04.1913, Qupperneq 40

136 Yms atriði úr lífinu i Keykjavík fyrir 40 árum.
um þöngulhaus, og svona gekk það á víxl, þangaðtil ann-
ar hvor þöngullinn brast í sundur; þá var tekinn nýr.
Oft varð mikill ágreiningur út úr þessum leik, einkum út
af því, að þönglinum væri haldið á huldu, þ. e. laust við
steininn, því þá var erfiðara að lemja hann í sundur.
Voru þá oft leiddir dómendur að, til þess að skera úr
málinu, og oftar urðu áflog út úr því. Það þótti ágætt
ráð að eldbera þöngulinn, til að herða hann, og var eng-
inn sá drengur talinn maður með mönnum, sem eigi bæri
í handarkrika sínum þykkan, eldborinn þöngul og byði
hinum með miklum rembingi að leggja til þardaga. Þeir
sem áttu sterkustu og seigustu bardagavopnin voru mjög
öfundaðir. Og það var almenn sorg (og á hina hliðina
gleði) þegar einhver slíkur kappi hneig í valinn við mik-
inn orðstír.
Báðir þessir nefndu leikir eru að minni vitund nú
gersamlega horfnir úr sögunni. A sumrin voru aðalleik-
irnir »klinkspil« og »boltaleikur«. Klinkspilið var upp á
hnappa, og gengu því drengir með vasana fulla af hnöpp-
um og tölum. Nauðsynlegt var að eiga spilahnappinn;
hann var kúptur og fótlaus; með honum var klinkað.
Tölurnar, svo margar sem drengjunum kom saman um að
spila um, voru látnar á einn stað á götunni, annaðhvort
í eina hrúgu, eða þá, og það var oftar, dreift út með dá-
litlu millibili. Spilarinn gekk síðan fast upp að húsinu
og sló spilahnapnum í það. Ef hann nú lenti svo nærri
hnapp eða hrúgu, að hægt vár að ná til með spönn, þá
vann spilarinn þá hnappa, sem hann gat náð til, og væru
þeir í einni hrúgu, átti hann hana alla, ef hann gat spann-
að einn hnappinn; en spannað var þannig, að þumalfing-
ur var lagður á spilahnapp miðjan, og baugfingur, eða
litlifingur á tölurnar, eftir þvi hver fingurinn náði lengra.
Svo var þetta spil leikið með miklum ákafa, að eg þekti
dæmi til. að drengir skáru upp i greipina milli þumal og
vísifingurs, til þess að hafa lengri spönn. Lipurðin við
þetta spil var fólgin í því, að »klinka« spilahnappnum
svo, að hann kæmist sem næst lmappabreiðunni eða hrúg-