Skírnir

Volume

Skírnir - 01.01.1914, Page 33

Skírnir - 01.01.1914, Page 33
Dönsk barátta um andlegt frelsi. 33 gervalla guðs leyndardóma. Eg ætla ekki að hafa þenn- an samanburð lengri. Af ummælum danskra blaða er það bersýnilegt, að í Danmörk búast menn hálft í hvoru við því, að þetta mál geti riðið þjóðkirkjunni þar að fullu. Og svo er ekki ein- göngu í Danmörk. Blað það, er Lyder Brun, prófessor í guðfræði við Kristjaníuháskólann gefur út, »Korsk Kirke- blad«, kemst meðal annars svo að orði í ritstjórnargrein um málið: »Ekki getur hjá því farið, að mönnum fari að finnast það vafamál, hvort nútíðarríki geti haldið við sambandi sínu við þá kirkju, er markar andlegu frelsi presta sinna svo þröngt svið, og gerir það fyrir forgöngu biskupa sinna og með tilstyrk borgaralegra og borgaralega- kirkjulegra lögtækja. Mörgum mun virðast svo, sem slíkt félag sé ekki vel til þess fallið að vera þjóðkirkja, þó að það auðvitað verði að hafa rétt til þess að setja sig á laggirnir sem fríkirkjufélag«. Einsætt virðist, að þessi skoðun norska prófessorsins hljóti að vinna sigur. Þjóðkirkja, sem ofsækir sannleiks- leitina, er óhafandi. Og hún er lítt hugsanleg til lengdar. í henni er á þessum tímum að sjálfsögðu svo marg- breytileg þekking og svo margbreytilegar skoðanir, að hún getur tæplega beitt ríkisvaldinu til langframa í þágu þröngsýnisins og vanþekkingarinnar. Um fríkirkju er öðru máli að gegna, Hún getur verið miklu samfeldari heild; skoðana-eindrægnin getur verið þar miklu meiri. Og hún gerir sínar ráðstafanir án íhlutunar ríkisvaldsins. I því er hennar aðalhætta fólgin, að ófrjálslyndinu er auð- veldara að dafna þar en í þjóðkirkju — þar til er hún stirðnar og deyr, eins og enski biskupinn segir. Eins og nærri má geta, hefir ekki staðið í Danmörku á gömlu tuggunni um það, að Arboe-Rasmussen hefði átt að segja af sér embætti sjálfkrafa. Hann geti vel verið mikið góður og guðrækinn maður, en hann sé kominn í ósamræmi við sína kirkju, og fyrir því eigi hann að fara. Og það eigi hann sjálfur að sjá. Það er sjálfsagt vafn- ingaminst, og að sumu leyti getur það verið ánægjulegra 3
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.