Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1914, Síða 33

Skírnir - 01.01.1914, Síða 33
Dönsk barátta um andlegt frelsi. 33 gervalla guðs leyndardóma. Eg ætla ekki að hafa þenn- an samanburð lengri. Af ummælum danskra blaða er það bersýnilegt, að í Danmörk búast menn hálft í hvoru við því, að þetta mál geti riðið þjóðkirkjunni þar að fullu. Og svo er ekki ein- göngu í Danmörk. Blað það, er Lyder Brun, prófessor í guðfræði við Kristjaníuháskólann gefur út, »Korsk Kirke- blad«, kemst meðal annars svo að orði í ritstjórnargrein um málið: »Ekki getur hjá því farið, að mönnum fari að finnast það vafamál, hvort nútíðarríki geti haldið við sambandi sínu við þá kirkju, er markar andlegu frelsi presta sinna svo þröngt svið, og gerir það fyrir forgöngu biskupa sinna og með tilstyrk borgaralegra og borgaralega- kirkjulegra lögtækja. Mörgum mun virðast svo, sem slíkt félag sé ekki vel til þess fallið að vera þjóðkirkja, þó að það auðvitað verði að hafa rétt til þess að setja sig á laggirnir sem fríkirkjufélag«. Einsætt virðist, að þessi skoðun norska prófessorsins hljóti að vinna sigur. Þjóðkirkja, sem ofsækir sannleiks- leitina, er óhafandi. Og hún er lítt hugsanleg til lengdar. í henni er á þessum tímum að sjálfsögðu svo marg- breytileg þekking og svo margbreytilegar skoðanir, að hún getur tæplega beitt ríkisvaldinu til langframa í þágu þröngsýnisins og vanþekkingarinnar. Um fríkirkju er öðru máli að gegna, Hún getur verið miklu samfeldari heild; skoðana-eindrægnin getur verið þar miklu meiri. Og hún gerir sínar ráðstafanir án íhlutunar ríkisvaldsins. I því er hennar aðalhætta fólgin, að ófrjálslyndinu er auð- veldara að dafna þar en í þjóðkirkju — þar til er hún stirðnar og deyr, eins og enski biskupinn segir. Eins og nærri má geta, hefir ekki staðið í Danmörku á gömlu tuggunni um það, að Arboe-Rasmussen hefði átt að segja af sér embætti sjálfkrafa. Hann geti vel verið mikið góður og guðrækinn maður, en hann sé kominn í ósamræmi við sína kirkju, og fyrir því eigi hann að fara. Og það eigi hann sjálfur að sjá. Það er sjálfsagt vafn- ingaminst, og að sumu leyti getur það verið ánægjulegra 3
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.